Έχω ξενερώσει απίστευτα από την κατάσταση στην Ελλάδα. Δεν θα πω ποιος φταίει ή όχι. Η Ελλάδα είναι ένα μπουρδέλο γενικότερα, ο κόσμος φταίει αλλά το κατάλαβε, άρχισε να εγείρεται, αλλά μόνο οι νέοι το κάνουν και φροντίζουν να το κάνουν με ακρότητες.
Μάγκας είναι αυτός που διαδηλώνει και δείχνει ποιος είναι και τι θέλει, μάγκας δεν είναι αυτός που φοράει κουκούλα. Μάγκας είναι αυτός που θα επιχειρήσει να πάρει αυτό που του αξίζει, αλλά ξέρει που να σταματήσει. Μαγκιά δεν είναι ούτε να σκοτώσεις ούτε να καταστρέψεις… Γιατί η αναρχία είναι πολύ διαφορετικό από την δημοκρατία.
Τι να πω? Ότι αυτός που χτυπιέται (βλέπε πρωθυπουργός) βγήκε πλειοψηφεί από τον λαό; Ότι οι νέοι είναι απολύτως μόνοι τους, αφού κανένας δεν τους στηρίζει; Ότι όλοι οι υπόλοιποι (άνω των 25 εννοώ) μεταμορφώθηκαν σε παθητικοί δέκτες της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ; Και οι κάτω των 25 του Τσίπρα; Και ότι οι υπόλοιποι ασχολούνται με το Βατοπέδι;
Τα πράγματα είναι μπλεγμένα, «Ότι δεν λύνεται κόβεται». Στην Ελλάδα από ότι βλέπω δεν υπάρχει ούτε ιερό ούτε όσιο…
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2008
Catastrophe
Έχω παθιστεί με την δυνατότητα να αυτοκαταστραφώ, είμαι σαν τα πυρηνικά του Ιράν ή της Αμερικής, ενεργοποιούμαι με ένα κουμπάκι, είτε αυτό είναι το κουμπί του «Αποστολή» για ένα γραπτό μήνυμα στο κινητό είτε η ενεργοποίηση της ομιλίας από τον εγκέφαλο μου. Και νομίζω μια μέρα θα το κάνω, γιατί μου χρειάζεται το έχω ανάγκη… να φτάσω στον πάτο
Έχω μια τάση προς τα άκρα η αλήθεια να λέγεται, και μέσα από τα ρούχα μου, τις πράξεις μου, τα λεγόμενα μου, τις απαντήσεις μου, τα πιστεύω μου, και θέλω πολύ να φτάσω στα «κάτω»... Μια φορά το είχα κάνει, προς την ανορεξία ένα πράμα αλλά ψυχικά. Φυσιολογικό αυτό δεν είναι!
Αυτό νομίζω είναι η τάση που έχω να βιάζομαι. Βιάζομαι να ζήσω, να μάθω, να πάθω. Έχω μάθει πολλά στην μέχρι τώρα ζωή μου, αλλά έχω πάθει λίγα. Και όλοι είμαστε μαζοχιστές.
Από την μια μ’ αρέσει να προκαλώ, με όποιον τρόπο γίνεται.
Από την άλλη είμαι ο άνθρωπος του βολέματος, ότι με βολεύει εγώ το παίρνω, ότι μου δώσεις στο πιάτο εγώ θα το φάω, μπορεί να μην πω τίποτα, αλλά μπορεί και να κάνω και φασαρία!
Και από την άλλη είμαι σούπερ ονειροπόλος. Θέλω να γίνουν όλα σαν τα όνειρα μου, ειδάλλως ας μην γίνουν, προτιμώ (καλά εξαρτάται)!
«Πάμε να δούμε το θάνατο
Απόγευμα αγκαλιά
Από μια γόνδολα όπως παλιά
Έχω μια τάση προς τα άκρα η αλήθεια να λέγεται, και μέσα από τα ρούχα μου, τις πράξεις μου, τα λεγόμενα μου, τις απαντήσεις μου, τα πιστεύω μου, και θέλω πολύ να φτάσω στα «κάτω»... Μια φορά το είχα κάνει, προς την ανορεξία ένα πράμα αλλά ψυχικά. Φυσιολογικό αυτό δεν είναι!
Αυτό νομίζω είναι η τάση που έχω να βιάζομαι. Βιάζομαι να ζήσω, να μάθω, να πάθω. Έχω μάθει πολλά στην μέχρι τώρα ζωή μου, αλλά έχω πάθει λίγα. Και όλοι είμαστε μαζοχιστές.
Από την μια μ’ αρέσει να προκαλώ, με όποιον τρόπο γίνεται.
Από την άλλη είμαι ο άνθρωπος του βολέματος, ότι με βολεύει εγώ το παίρνω, ότι μου δώσεις στο πιάτο εγώ θα το φάω, μπορεί να μην πω τίποτα, αλλά μπορεί και να κάνω και φασαρία!
Και από την άλλη είμαι σούπερ ονειροπόλος. Θέλω να γίνουν όλα σαν τα όνειρα μου, ειδάλλως ας μην γίνουν, προτιμώ (καλά εξαρτάται)!
«Πάμε να δούμε το θάνατο
Απόγευμα αγκαλιά
Από μια γόνδολα όπως παλιά
Εγώ κι εσύ στη Βενετία»
Τάσσος Παπαδόπουλος
Η αλήθεια είναι ότι δεν τον συμπαθούσα για την πολιτική του σε μερικά σημεία, αλλά είμαι άνθρωπος και ξέρω ότι δεν χαίρομαι με κανενός τον θάνατο.
Από σεβασμό και μόνο
Από σεβασμό και μόνο
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008
Mix Fairytale Vol.7
Ανοίγει λοιπόν η γιγαντιαία πύλη στο παλάτι της γιαγιάς και βλέπουμε να έρχονται κατά πάνω μας τα 189 σκυλιά της Λαμπρατόρ… και εμφανίζεται πίσω ο φύλακας (φτυστός ο Νονός) σφυρίζει 2 φορές και τα σκυλιά πηγαίνουν πίσω του. Σαν βοσκός φαινόταν αλλά μια χαρά, τέτοια εκπαίδευση δεν έχω ξαναδεί! Μας είπε να πλησιάσουμε και να μπούμε μέσα στο παλάτι, στην αρχή χεστήκαμε πάνω μας και δεν κουνιόμασταν αλλά ήταν πιο ασφαλές να μπούμε μέσα παρά να μας κοιτάνε και τα 189 σκυλιά σαν χοιρινές μπριζόλες!
Ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες και βλέπουμε την αίθουσα υποδοχής… Πω ρε ΜΑΛΑΚΑ, σαν την αίθουσα δεξιώσεων του Τιτανικού ήταν! (λες και έχω πάει στον Τιτανικό αλλά τέσπα) και με το που σκέφτομαι προς τα πού είναι η πλώρη, ακούμε ένα μπάμ και ένα ήχο που κάνει το μοτοράκι.
Ήταν η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας, σε ηλεκτρικό καροτσάκι, κρεμόταν ένας ορός, είχε μάσκα οξυγόνου και ένα παλικάρι δίπλα της: μπράβο να τον πω, μούτσο να τον πω, νοσοκόμος πάντως δεν λέγεται! Φτάνει η γιαγιά στο κεφαλόσκαλο, και σηκώνεται! Ο γκόμενος δίπλα, κύριος, να της κρατά το χέρι (αν τον πλήρωνα και εγώ όσα τον πληρώνει η κωλόγρια ο λεγόμενος νοσοκόμος θα ήθελε να ήταν και πατέρας των παιδιών μου) και η γιαγιά μας λέει
«Καλωσορίσατε στο φτωχικό μου» και ο Νάνος 5 ξεροβήχει «Λοιπόν, είμαι η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας, η Πρασινοσκουφίτσα, και από εδώ ο σύντροφος της ζωής μου» ποιας ζωής σου μωρή ταφόπλακα, που άρχισες να αποσυντίθεσαι από τώρα είπα από μέσα μου «ο Τζέιμ»
Μας είπε ότι η Κοκκινοσκουφίτσα της τηλεφώνησε και είπε στο προσωπικό να ετοιμάσει αμέσως το δείπνο, γιατί σκοτείνιασε μέχρι να φτάσουμε (ξέρετε τώρα που νυχτώνει από τις 5) και χτύπησε ο μούτσος ένα καμπανάκι, τότε εμφανίστηκε μια υπηρέτρια. Μας είπε «Follow me please» και την ακολουθούσαμε κουτσομπολεύοντας την γερόντισα και με το που φτάνουμε σε μια τεράστια πόρτα φωνάζει «Zilikourtin ! Follow me please»…
Η τεράστια πόρτα ανοίγει μόλις η υπηρέτρια είπε με σπαστά Αγγλικά «Open Sesame» και μέσα ήταν ένα τεράστιο δωμάτιο με οροφή με ζωγραφισμένο τον ουρανό και πολυελαίους από κεριά, αλλά τα σύννεφα στην οροφή μετακινούνταν, και τα κεριά επίσης, ΣΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΠ αχ καλέ! Πως και δεν το κατάλαβα πιο πριν? Η αίθουσα της σχολής του Hogwarts είναι… Ουάο να και ο Harry Potter με τον Ron και… ΣΤΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ? Τι στο καλό γίνεται εδώ μέσα;
Μάλιστα, ο Harry και ο φίλος του Ron ήταν οι Σεφ του αρχοντικού, και όταν ξαφνικά μπαίνει μέσα εκείνη η Εγγλέζα η φίλη τους η πως την λένε και λέει «Τελειώνετε θα ‘ρθουν όπου να ναι οι φίλοι της κυρίας Κοκκινοσκουφίτσας» και οι 2 της δείχνουν με τρόπο ότι ήρθαμε και τότε μας υποδέχεται μας βάζει να καθίσουμε σε ένα τραπέζι τεράστιο, 1 εγώ, 1 η Χιονάτη, 7 οι νάνοι, σύνολο 9 περιμέναμε την Κοκκινοσκουφίτσα, την Γιαγιά με τον Γκόμενο και το ρπόσωπο έκπληξη για να ολοκληρωθεί ο Μυστικός Δείπνος…
Στο επόμενο επεισόδιο «Ο Μυστικός Δείπνος»
Ανοίγουν διάπλατα οι πόρτες και βλέπουμε την αίθουσα υποδοχής… Πω ρε ΜΑΛΑΚΑ, σαν την αίθουσα δεξιώσεων του Τιτανικού ήταν! (λες και έχω πάει στον Τιτανικό αλλά τέσπα) και με το που σκέφτομαι προς τα πού είναι η πλώρη, ακούμε ένα μπάμ και ένα ήχο που κάνει το μοτοράκι.
Ήταν η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας, σε ηλεκτρικό καροτσάκι, κρεμόταν ένας ορός, είχε μάσκα οξυγόνου και ένα παλικάρι δίπλα της: μπράβο να τον πω, μούτσο να τον πω, νοσοκόμος πάντως δεν λέγεται! Φτάνει η γιαγιά στο κεφαλόσκαλο, και σηκώνεται! Ο γκόμενος δίπλα, κύριος, να της κρατά το χέρι (αν τον πλήρωνα και εγώ όσα τον πληρώνει η κωλόγρια ο λεγόμενος νοσοκόμος θα ήθελε να ήταν και πατέρας των παιδιών μου) και η γιαγιά μας λέει
«Καλωσορίσατε στο φτωχικό μου» και ο Νάνος 5 ξεροβήχει «Λοιπόν, είμαι η γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας, η Πρασινοσκουφίτσα, και από εδώ ο σύντροφος της ζωής μου» ποιας ζωής σου μωρή ταφόπλακα, που άρχισες να αποσυντίθεσαι από τώρα είπα από μέσα μου «ο Τζέιμ»
Μας είπε ότι η Κοκκινοσκουφίτσα της τηλεφώνησε και είπε στο προσωπικό να ετοιμάσει αμέσως το δείπνο, γιατί σκοτείνιασε μέχρι να φτάσουμε (ξέρετε τώρα που νυχτώνει από τις 5) και χτύπησε ο μούτσος ένα καμπανάκι, τότε εμφανίστηκε μια υπηρέτρια. Μας είπε «Follow me please» και την ακολουθούσαμε κουτσομπολεύοντας την γερόντισα και με το που φτάνουμε σε μια τεράστια πόρτα φωνάζει «Zilikourtin ! Follow me please»…
Η τεράστια πόρτα ανοίγει μόλις η υπηρέτρια είπε με σπαστά Αγγλικά «Open Sesame» και μέσα ήταν ένα τεράστιο δωμάτιο με οροφή με ζωγραφισμένο τον ουρανό και πολυελαίους από κεριά, αλλά τα σύννεφα στην οροφή μετακινούνταν, και τα κεριά επίσης, ΣΤΟΟΟΟΟΟΟΟΟΠ αχ καλέ! Πως και δεν το κατάλαβα πιο πριν? Η αίθουσα της σχολής του Hogwarts είναι… Ουάο να και ο Harry Potter με τον Ron και… ΣΤΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ? Τι στο καλό γίνεται εδώ μέσα;
Μάλιστα, ο Harry και ο φίλος του Ron ήταν οι Σεφ του αρχοντικού, και όταν ξαφνικά μπαίνει μέσα εκείνη η Εγγλέζα η φίλη τους η πως την λένε και λέει «Τελειώνετε θα ‘ρθουν όπου να ναι οι φίλοι της κυρίας Κοκκινοσκουφίτσας» και οι 2 της δείχνουν με τρόπο ότι ήρθαμε και τότε μας υποδέχεται μας βάζει να καθίσουμε σε ένα τραπέζι τεράστιο, 1 εγώ, 1 η Χιονάτη, 7 οι νάνοι, σύνολο 9 περιμέναμε την Κοκκινοσκουφίτσα, την Γιαγιά με τον Γκόμενο και το ρπόσωπο έκπληξη για να ολοκληρωθεί ο Μυστικός Δείπνος…
Στο επόμενο επεισόδιο «Ο Μυστικός Δείπνος»
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008
Mix Fairytale Vol.6
ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Η Barbie μετά την νίκη του Κεν στην πυγμαχία στην λάσπη του είπε ότι λυπάται και ότι ήταν λάθος που τον κεράτωσε, και αυτός την φίλησε. Από μέσα μου ζήλεψα φυσικά… αλλά δεν ήξερα την συνέχεια!
Επεισόδιο 6ο:
Ο Κεν ο νικητής του αγώνα πήρε το έπαθλο του, την Barbie δηλαδή. Μετά την νίκη του είχαν μαζευτεί οι 7 νάνοι και η Χιονάτη, στην αρχή δεν κατάλαβα την Χιονάτη, νόμιζα ότι ήταν η Whitney Houston στα νιάτα της. Καλέ φαινόταν πιο μαύρη κι από την Αννέτ στην Eurovision! Τέλοσπάντων, ήρθαν τους εξήγησα τι έγινε και αμέσως μου είπαν ότι είναι καλύτερο να φύγουμε γιατί θα άρχιζε πολύ πιθανόν το σεξ της συγχώρεσης…
Ένα πράγμα σας λέω, μέχρι να πακετάρουμε και να φύγουμε η ανοργασμικιά η Barbie είχε φτάσει σε (ελπίζω ψεύτικο) οργασμό 5 φορές! Γαμώτο! Τι είναι ο Κεν? Κούκλα? Όλοι φύγαμε με μια μικροκατάθλιψη από το Διαμαντένιο Κάστρο και ξεκινήσαμε για νέο προορισμό… Δεν ξέραμε που να πάμε και έτσι περπατήσαμε γύρω στα 41 km και φτάσαμε στο δάσος της γιαγιάς, κάπου εκεί αποφασίσαμε να τηλεφωνήσουμε της Κοκκινοσκουφίτσας
Επειδή δε είχα μονάδες τηλεφώνησα από το κινητό της Χιονάτης, ήμασταν απεγνωσμένα νηστικοί, άπλυτοι, διψασμένοι και απεγνωσμένοι για πρόβες. Η παγκόσμια περιοδεία θα άρχιζε τον άλλο μήνα και είχαμε κάνει μόνο μια πρόβα με εμένα. Της τηλεφωνήσαμε και μας είπε ότι αυτή την στιγμή είναι σπίτι της και ετοιμάζει με την μαμά της κουλουράκια και γλύκισμα και μαρμέλαδα για την άρρωστη γιαγιά της και μας είπε χαρακτηριστικά
«Να πάτε στο σπίτι της γιαγιάκας μου, που αν δεν το κληρονομήσω δεν ξέρω τι θα γίνει, η καημένη η γιαγιά έχει 40 πυρετό. Κάποιος φαίνεται να ξέχασε να τις δώσει τα φάρμακα της και η κατάσταση της χειροτερεύει. Πηγαίνετε εσείς και εγώ θα έρθω σε καμιά ώρα… Αν πεθάνει η κωλόγρια τηλεφωνήστε μου, θέλει ανακαίνιση εκείνο το σπίτι… άλλαξε το!»
Και έτσι κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι της γιαγιάς. Μετά από ακόμα 2 km βάδην, φτάσαμε στο σπίτι, το περίεργο ήταν ότι ο Λύκος δεν ήταν πουθενά στο δάσος, δεν μας ενόχλησε και όλα ήταν ήρεμα. Το σπίτι της γιαγιάς ήταν τεράστιο, σαν τα χειμερινά ανάκτορα της Σίσσης, η πρόσοψη ήταν τρομαχτικά υπερβολική, ονομάζεται Μπαρόκ μου λέει ο Νάνος και ο Νάνος 2 τον χτυπά στο κεφάλι και του λέει «Λες να μην το ξέρει» και ο Νάνος 3 χτυπά τον Νάνο 2 λέγοντας του «Γιατί τον χτύπησες» και πάει λέγοντας ώσπου ο Νάνος 7 χτύπησε τον Νάνο 6 λέγοντας το ίδιο πράγμα. Τότε η Χιονάτη τον χτυπά λέγοντας «Έτσι για να είμαστε δημοκρατικοί» και πριν καν ο Νάνος 1 να σηκώσει το χέρι του συνέχισε «Και δεν χτυπάμε γυναίκες»
Με το που πλησιάζουμε στην πόρτα, ανοίγει το αυτόματο ματάκι και ακούμε μια φωνή «Ποιος είναι;»
«Οι Νάνοι, η Χιονάτη και ο Δρομέας»
«Καλά με κοροϊδεύετε? Σιγά μην ήρθε το Coyote μαζί σας, αυτός είναι της Warner, εμείς όλοι είμαστε στην Disney»
«Όχι καλέ» φωνάζω «σιγά μην πω το όνομα μου, έτσι το είπα»
«Καλέ βρε χριστιανέ μου»
«Θα μας ανοίξεις πριν τσακωθούμε?»
«Σας ανοίγω»
Ανοίγει η γιγαντιαία πύλη στο παλάτι και βλέπουμε να έρχονται κατά πάνω μας τα 189 σκυλιά της Λαμπρατόρ…
Συνεχίζεται…
Μην χάσετε την επόμενη ανάρτηση!!! Τι θα απογίνουν οι ήρωες μας?
Η Barbie μετά την νίκη του Κεν στην πυγμαχία στην λάσπη του είπε ότι λυπάται και ότι ήταν λάθος που τον κεράτωσε, και αυτός την φίλησε. Από μέσα μου ζήλεψα φυσικά… αλλά δεν ήξερα την συνέχεια!
Επεισόδιο 6ο:
Ο Κεν ο νικητής του αγώνα πήρε το έπαθλο του, την Barbie δηλαδή. Μετά την νίκη του είχαν μαζευτεί οι 7 νάνοι και η Χιονάτη, στην αρχή δεν κατάλαβα την Χιονάτη, νόμιζα ότι ήταν η Whitney Houston στα νιάτα της. Καλέ φαινόταν πιο μαύρη κι από την Αννέτ στην Eurovision! Τέλοσπάντων, ήρθαν τους εξήγησα τι έγινε και αμέσως μου είπαν ότι είναι καλύτερο να φύγουμε γιατί θα άρχιζε πολύ πιθανόν το σεξ της συγχώρεσης…
Ένα πράγμα σας λέω, μέχρι να πακετάρουμε και να φύγουμε η ανοργασμικιά η Barbie είχε φτάσει σε (ελπίζω ψεύτικο) οργασμό 5 φορές! Γαμώτο! Τι είναι ο Κεν? Κούκλα? Όλοι φύγαμε με μια μικροκατάθλιψη από το Διαμαντένιο Κάστρο και ξεκινήσαμε για νέο προορισμό… Δεν ξέραμε που να πάμε και έτσι περπατήσαμε γύρω στα 41 km και φτάσαμε στο δάσος της γιαγιάς, κάπου εκεί αποφασίσαμε να τηλεφωνήσουμε της Κοκκινοσκουφίτσας
Επειδή δε είχα μονάδες τηλεφώνησα από το κινητό της Χιονάτης, ήμασταν απεγνωσμένα νηστικοί, άπλυτοι, διψασμένοι και απεγνωσμένοι για πρόβες. Η παγκόσμια περιοδεία θα άρχιζε τον άλλο μήνα και είχαμε κάνει μόνο μια πρόβα με εμένα. Της τηλεφωνήσαμε και μας είπε ότι αυτή την στιγμή είναι σπίτι της και ετοιμάζει με την μαμά της κουλουράκια και γλύκισμα και μαρμέλαδα για την άρρωστη γιαγιά της και μας είπε χαρακτηριστικά
«Να πάτε στο σπίτι της γιαγιάκας μου, που αν δεν το κληρονομήσω δεν ξέρω τι θα γίνει, η καημένη η γιαγιά έχει 40 πυρετό. Κάποιος φαίνεται να ξέχασε να τις δώσει τα φάρμακα της και η κατάσταση της χειροτερεύει. Πηγαίνετε εσείς και εγώ θα έρθω σε καμιά ώρα… Αν πεθάνει η κωλόγρια τηλεφωνήστε μου, θέλει ανακαίνιση εκείνο το σπίτι… άλλαξε το!»
Και έτσι κατευθυνθήκαμε προς το σπίτι της γιαγιάς. Μετά από ακόμα 2 km βάδην, φτάσαμε στο σπίτι, το περίεργο ήταν ότι ο Λύκος δεν ήταν πουθενά στο δάσος, δεν μας ενόχλησε και όλα ήταν ήρεμα. Το σπίτι της γιαγιάς ήταν τεράστιο, σαν τα χειμερινά ανάκτορα της Σίσσης, η πρόσοψη ήταν τρομαχτικά υπερβολική, ονομάζεται Μπαρόκ μου λέει ο Νάνος και ο Νάνος 2 τον χτυπά στο κεφάλι και του λέει «Λες να μην το ξέρει» και ο Νάνος 3 χτυπά τον Νάνο 2 λέγοντας του «Γιατί τον χτύπησες» και πάει λέγοντας ώσπου ο Νάνος 7 χτύπησε τον Νάνο 6 λέγοντας το ίδιο πράγμα. Τότε η Χιονάτη τον χτυπά λέγοντας «Έτσι για να είμαστε δημοκρατικοί» και πριν καν ο Νάνος 1 να σηκώσει το χέρι του συνέχισε «Και δεν χτυπάμε γυναίκες»
Με το που πλησιάζουμε στην πόρτα, ανοίγει το αυτόματο ματάκι και ακούμε μια φωνή «Ποιος είναι;»
«Οι Νάνοι, η Χιονάτη και ο Δρομέας»
«Καλά με κοροϊδεύετε? Σιγά μην ήρθε το Coyote μαζί σας, αυτός είναι της Warner, εμείς όλοι είμαστε στην Disney»
«Όχι καλέ» φωνάζω «σιγά μην πω το όνομα μου, έτσι το είπα»
«Καλέ βρε χριστιανέ μου»
«Θα μας ανοίξεις πριν τσακωθούμε?»
«Σας ανοίγω»
Ανοίγει η γιγαντιαία πύλη στο παλάτι και βλέπουμε να έρχονται κατά πάνω μας τα 189 σκυλιά της Λαμπρατόρ…
Συνεχίζεται…
Μην χάσετε την επόμενη ανάρτηση!!! Τι θα απογίνουν οι ήρωες μας?
Mix Fairytale Vol.5
ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Είδα την μαλακισμένη την Barbie να ερωτοτροπεί με τον νεαρό κομμωτή, που είχα βάλει εγώ στο μάτι νωρίτερα! Και μόλις ο γλυκός κομμωτής κατεβάζει το παντελόνι, χτυπάει το κουδούνι και λέω από μέσα μου «όχι ρε γαμώτοοοοο»
Η πόρτα άνοιξε και ήταν ο Κεν, και από μέσα μου ένιωσα αμέσως μια «κάθαρση», παρακαλούσα να τους πιάσει στα πράσα! Με το που με βλέπει σαστισμένο τρέχει και έρχεται δίπλα μου, εγώ σκύβω και αυτός βλέπει δεξιά του και είδε την τσουλάρα την Barbie. Η Barbie είπε χαρακτηριστικά «Δεν είναι αυτό που νομίζεις»
Και τότε άρχισε το τρικούβερτο γλέντι, ο Κεν φώναζε, πάντα έκανε αυτά που η Barbie του έλεγε, μέχρι και στην Αμερική πήγε ο μαλάκας, κα η άλλη τον κεράτωνε! Αφού η Barbie άρχισε το κλάμα ο Κεν χτύπησε τον γλυκούλη, αμέσως το πάτωμα υποχώρησε και εμφανίστηκε από το πουθενά πίστα με λάσπη. 2 γυμναστές εμφανίστηκαν στις άκρες της πίστας και τα αγόρια βγάζουν τα ρούχα τους, μένουν με τα ωραία τους εσώρουχα και παλεύουν.
Ο Κεν αρχίζει αιφνιδιαστικά την επίθεση του και χτυπά τον κομμωτή, 1-0 υπέρ του Κεν, ο κομμωτής δεν σηκώνεται (αχ τι ωραίο να σφάζονται οι άντρες για σένα) σηκώνεται όμως μετά από 3 δεύτερα και ορμάει στον Κεν και τον ρίχνει, τον αφήνει κάτω για 10 δεύτερα 1-1. Η ηλίθια η Barbie (δεν ξέρω πότε πρόλαβε να φορέσει το μαγιό της) μπαίνει μέσα με την πινακιδούλα «2nd ROUND» και δίνει ένα φιλί στον Κεν και ένα στον κομμωτή.
Ο 2ος γύρος είναι γεγονός κυρίες και κύριοι, ο Κεν τρέχει, τρέχει παίρνει την μπάλα και σουτάρει… Λάθος άθλημα… τρέχει λοιπόν ο Κεν και ρίχνει Νοκ άουτ τον κομμωτή και το παιχνίδι τελείωσε. Η χαζή έτρεξε στο Κεν και άρχισε να του λέει ότι λυπάται και ότι ήταν λάθος, και αυτός την φίλησε. Από μέσα μου ζήλεψα φυσικά και θυμήθηκα ότι κανένας δεν έκανε κάτι για πάρτη μου (και έχω μια φίλη να μου θυμίζει ευτυχώς ότι έχω δρόμο μπροστά μου και μάλλον θα έρθει και η σειρά μου) και τώρα ξεφυσάω…
Το «μέτριο» 5ο επεισόδιο τελείωσε και το 6ο έρχεται… σύντομα, πιο ενδιαφέρον
Είδα την μαλακισμένη την Barbie να ερωτοτροπεί με τον νεαρό κομμωτή, που είχα βάλει εγώ στο μάτι νωρίτερα! Και μόλις ο γλυκός κομμωτής κατεβάζει το παντελόνι, χτυπάει το κουδούνι και λέω από μέσα μου «όχι ρε γαμώτοοοοο»
Η πόρτα άνοιξε και ήταν ο Κεν, και από μέσα μου ένιωσα αμέσως μια «κάθαρση», παρακαλούσα να τους πιάσει στα πράσα! Με το που με βλέπει σαστισμένο τρέχει και έρχεται δίπλα μου, εγώ σκύβω και αυτός βλέπει δεξιά του και είδε την τσουλάρα την Barbie. Η Barbie είπε χαρακτηριστικά «Δεν είναι αυτό που νομίζεις»
Και τότε άρχισε το τρικούβερτο γλέντι, ο Κεν φώναζε, πάντα έκανε αυτά που η Barbie του έλεγε, μέχρι και στην Αμερική πήγε ο μαλάκας, κα η άλλη τον κεράτωνε! Αφού η Barbie άρχισε το κλάμα ο Κεν χτύπησε τον γλυκούλη, αμέσως το πάτωμα υποχώρησε και εμφανίστηκε από το πουθενά πίστα με λάσπη. 2 γυμναστές εμφανίστηκαν στις άκρες της πίστας και τα αγόρια βγάζουν τα ρούχα τους, μένουν με τα ωραία τους εσώρουχα και παλεύουν.
Ο Κεν αρχίζει αιφνιδιαστικά την επίθεση του και χτυπά τον κομμωτή, 1-0 υπέρ του Κεν, ο κομμωτής δεν σηκώνεται (αχ τι ωραίο να σφάζονται οι άντρες για σένα) σηκώνεται όμως μετά από 3 δεύτερα και ορμάει στον Κεν και τον ρίχνει, τον αφήνει κάτω για 10 δεύτερα 1-1. Η ηλίθια η Barbie (δεν ξέρω πότε πρόλαβε να φορέσει το μαγιό της) μπαίνει μέσα με την πινακιδούλα «2nd ROUND» και δίνει ένα φιλί στον Κεν και ένα στον κομμωτή.
Ο 2ος γύρος είναι γεγονός κυρίες και κύριοι, ο Κεν τρέχει, τρέχει παίρνει την μπάλα και σουτάρει… Λάθος άθλημα… τρέχει λοιπόν ο Κεν και ρίχνει Νοκ άουτ τον κομμωτή και το παιχνίδι τελείωσε. Η χαζή έτρεξε στο Κεν και άρχισε να του λέει ότι λυπάται και ότι ήταν λάθος, και αυτός την φίλησε. Από μέσα μου ζήλεψα φυσικά και θυμήθηκα ότι κανένας δεν έκανε κάτι για πάρτη μου (και έχω μια φίλη να μου θυμίζει ευτυχώς ότι έχω δρόμο μπροστά μου και μάλλον θα έρθει και η σειρά μου) και τώρα ξεφυσάω…
Το «μέτριο» 5ο επεισόδιο τελείωσε και το 6ο έρχεται… σύντομα, πιο ενδιαφέρον
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Mix Fairytale Vol. 4
Μετά από του καβγάδες μεταξύ Barbie και Λαβέρνας που αποδείχθηκαν μάπα, η Barbie μου εξήγησε ότι δεν είναι μαλωμένες, απλά το κάνουνε για καθαρά εμπορικούς λόγους. Σαν την Βίσση και την Βανδή. Και τώρα που τες ανέφερα να μια μικρή ενημέρωση:
Η δισκογραφική εταιρία της Βίσση μόλις έδωσε στους ραδιοφωνικούς σταθμούς 3 τραγούδια από το νέο της άλμπουμ, ξεχωρίζει το «Μακριά και αγαπημένοι» το οποίο και άκουσα, η δε Βανδή στις 21 Δεκεμβρίου θα είναι στην Κύπρο, μετά την ακυρωθείσα συναυλία της του Σεπτέμβρη στο ΓΣΠ λόγω του ατυχήματος της, στο κλειστό στάδιο Ελευθέρια. Μέρος των εσόδων της πώλησης των εισιτηρίων θα δοθεί στον Σύνδεσμο Γονέων και Φίλων Καρδιοπαθών Παιδιών.
Με το που μπαίνω στο δωμάτιο μου χτυπά το iPhone μου και ήταν… το Τέρας! Μιλήσαμε λίγο και μου είπε ότι θα οργανώσει της Πεντάμορφης surprise party την μέρα πριν το διοργανωμένο party. Μου τηλεφώνησε για να το πω και στους άλλους γιατί θα είναι δύσκολο να τους βρει όλους από το τηλέφωνο, ναι μεν το κάστρο τους είναι τεράστιο αλλά μπορεί ο κύριος με τα κεριά που μιλά να προδώσει κάτι.
Εγώ του είπα απλά το ΟΚ και ότι θα ενθουσιαστεί με το δώρο που πήρα της Πεντάμορφης (βλπ. Mix Fairytale Vol.1). Μου είπε ότι σκέφτεται σοβαρά να της κάνει πρόταση γάμου την μέρα του party, εγώ του είπα πρώτα να κοιταχτεί στον καθρέφτη αλλά μου είπε ότι αν κάνουν σεξ πριν η κολοκύθα της Σταχτοπούτας ξεφλουδιστεί θα γίνει κούκλος. Αμέσως σκέφτηκα να προτείνω να κάνουμε μαζί σεξ για να κάτσουν λίγο τα νεύρα μου και να έχω και κούκλο γκόμενο αλλά λέω ας’ το αγαπημένοι είναι, να ζήσουν και αυτοί το παραμύθι τους.
Του είπα θα το σκεφτώ και εγώ (όχι για το σεξ, για την πρόταση που θέλει να κάνει) και θα του απαντούσα αύριο. Αμέσως με το που κλείνω το τηλέφωνο απλώνω πάνω στο στρώμα το υπέρδιπλο, στρώμα νερού παρακαλώ και έκλεισα τα μάτια μου… Κοιμήθηκα περίπου 9 ώρες και το επόμενο πρωινό με ξύπνησε η Barbie με τις αγριοφωνάρες της…
Αποτρίχωση με κερί έκανε… και στο μπικίνι για αυτό ήταν τόσο απελπιστικές οι κραυγές της! Της είχε τηλεφωνήσει ο Κεν ότι επιστρέφει από τις ΗΠΑ, όπου είχε πάει να μιλήσει με τον νεοεκλεγέντα Obama για την πώληση των κούκλων Barbie στην Αμερική. Γενικά η Barbie τον έστειλε για να βρει τον σεναριογράφο του Sex & The city, τον Manolo Blahnik (σχεδιαστή παπουτσιών της σειράς και της ταινίας) και την Patricia Field (στυλίστρια της σειράς και της ταινίας, η οποία κυκλοφορεί στα Marks & Spenser μια κολεξιόν εμπνευσμένη από την ταινία σε προσιτές τιμές) για να κάνουν πρόταση στην HBO (παραγωγό εταιρία της σειράς και της ταινίας) πριν προχωρήσουν στην 2η ταινία Sex & The city που θα βγει στις μεγάλες οθόνες την Άνοιξη του 2010, να δημιουργήσουν κύκλο επεισοδίων Barbie & Sex in the city. Βλέπετε η Barbie είναι πολύ φιλόδοξη…
Πάω λοιπόν κάτω να δω τι γίνεται, οι Νάνοι (και οι 7) ήταν στο καθιστικό και έπαιζαν Playstation, η Χιονάτη ήταν στο καφεστιατόριο του κήπου και έκανε ηλιοθεραπία, η Barbie ήταν στο Ministry of Beauty του Διαμαντένιου Κάστρου και έκανε αποτρίχωση, μόλις τελείωσε και της έκαναν και πετικιούρ!
Με το που βγαίνει από το δωμάτιο για το πετικιούρ η αισθητικός που την αποτρίχωσε, την βλέπω να ερωτοτροπεί με τον νεαρό κομμωτή, που είχα βάλει εγώ στο μάτι ενωρίτερα! Και μόλις ο άλλος κατεβάζει το παντελόνι, που παρεπιπτώντος φορούσε εσώρουχα AussieΒum χτυπάει το κουδούνι και λέω από μέσα μου «όχι ρε γαμώτοοοοο»
Συνεχίζεται λόγω ζήτησης…
Η δισκογραφική εταιρία της Βίσση μόλις έδωσε στους ραδιοφωνικούς σταθμούς 3 τραγούδια από το νέο της άλμπουμ, ξεχωρίζει το «Μακριά και αγαπημένοι» το οποίο και άκουσα, η δε Βανδή στις 21 Δεκεμβρίου θα είναι στην Κύπρο, μετά την ακυρωθείσα συναυλία της του Σεπτέμβρη στο ΓΣΠ λόγω του ατυχήματος της, στο κλειστό στάδιο Ελευθέρια. Μέρος των εσόδων της πώλησης των εισιτηρίων θα δοθεί στον Σύνδεσμο Γονέων και Φίλων Καρδιοπαθών Παιδιών.
Με το που μπαίνω στο δωμάτιο μου χτυπά το iPhone μου και ήταν… το Τέρας! Μιλήσαμε λίγο και μου είπε ότι θα οργανώσει της Πεντάμορφης surprise party την μέρα πριν το διοργανωμένο party. Μου τηλεφώνησε για να το πω και στους άλλους γιατί θα είναι δύσκολο να τους βρει όλους από το τηλέφωνο, ναι μεν το κάστρο τους είναι τεράστιο αλλά μπορεί ο κύριος με τα κεριά που μιλά να προδώσει κάτι.
Εγώ του είπα απλά το ΟΚ και ότι θα ενθουσιαστεί με το δώρο που πήρα της Πεντάμορφης (βλπ. Mix Fairytale Vol.1). Μου είπε ότι σκέφτεται σοβαρά να της κάνει πρόταση γάμου την μέρα του party, εγώ του είπα πρώτα να κοιταχτεί στον καθρέφτη αλλά μου είπε ότι αν κάνουν σεξ πριν η κολοκύθα της Σταχτοπούτας ξεφλουδιστεί θα γίνει κούκλος. Αμέσως σκέφτηκα να προτείνω να κάνουμε μαζί σεξ για να κάτσουν λίγο τα νεύρα μου και να έχω και κούκλο γκόμενο αλλά λέω ας’ το αγαπημένοι είναι, να ζήσουν και αυτοί το παραμύθι τους.
Του είπα θα το σκεφτώ και εγώ (όχι για το σεξ, για την πρόταση που θέλει να κάνει) και θα του απαντούσα αύριο. Αμέσως με το που κλείνω το τηλέφωνο απλώνω πάνω στο στρώμα το υπέρδιπλο, στρώμα νερού παρακαλώ και έκλεισα τα μάτια μου… Κοιμήθηκα περίπου 9 ώρες και το επόμενο πρωινό με ξύπνησε η Barbie με τις αγριοφωνάρες της…
Αποτρίχωση με κερί έκανε… και στο μπικίνι για αυτό ήταν τόσο απελπιστικές οι κραυγές της! Της είχε τηλεφωνήσει ο Κεν ότι επιστρέφει από τις ΗΠΑ, όπου είχε πάει να μιλήσει με τον νεοεκλεγέντα Obama για την πώληση των κούκλων Barbie στην Αμερική. Γενικά η Barbie τον έστειλε για να βρει τον σεναριογράφο του Sex & The city, τον Manolo Blahnik (σχεδιαστή παπουτσιών της σειράς και της ταινίας) και την Patricia Field (στυλίστρια της σειράς και της ταινίας, η οποία κυκλοφορεί στα Marks & Spenser μια κολεξιόν εμπνευσμένη από την ταινία σε προσιτές τιμές) για να κάνουν πρόταση στην HBO (παραγωγό εταιρία της σειράς και της ταινίας) πριν προχωρήσουν στην 2η ταινία Sex & The city που θα βγει στις μεγάλες οθόνες την Άνοιξη του 2010, να δημιουργήσουν κύκλο επεισοδίων Barbie & Sex in the city. Βλέπετε η Barbie είναι πολύ φιλόδοξη…
Πάω λοιπόν κάτω να δω τι γίνεται, οι Νάνοι (και οι 7) ήταν στο καθιστικό και έπαιζαν Playstation, η Χιονάτη ήταν στο καφεστιατόριο του κήπου και έκανε ηλιοθεραπία, η Barbie ήταν στο Ministry of Beauty του Διαμαντένιου Κάστρου και έκανε αποτρίχωση, μόλις τελείωσε και της έκαναν και πετικιούρ!
Με το που βγαίνει από το δωμάτιο για το πετικιούρ η αισθητικός που την αποτρίχωσε, την βλέπω να ερωτοτροπεί με τον νεαρό κομμωτή, που είχα βάλει εγώ στο μάτι ενωρίτερα! Και μόλις ο άλλος κατεβάζει το παντελόνι, που παρεπιπτώντος φορούσε εσώρουχα AussieΒum χτυπάει το κουδούνι και λέω από μέσα μου «όχι ρε γαμώτοοοοο»
Συνεχίζεται λόγω ζήτησης…
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
Mix Fairytale Vol.3
Η Barbie εμφανώς αδυνατισμένη λοιπόν μας υποδέχθηκε στο Διαμαντένιο Κάστρο. Το κάστρο έχει εγκατεστημένο ένα υπερτεχνολογικό ηχοσύστημα, παντού κρυμμένα ηχεία, και έπαιζε το τραγούδι της νέας ταινία της Barbie που το τραγουδάει η Έλλη Κοκκίνου που λέει «Δεμένη με σένα σαν με κρατάς σφιχτά μες την αγκαλιά, σ’ ακούω σε βλέπω… τίποτα τώρα δεν μας χωρίζει θα ‘μαστε μια ζωή… δεμένες»
Μας εκμυστηρεύτηκε ότι η σχέση της με τον Κεν είναι στα καλύτερα της, σκέφτονται να παντρευτούν αλλά δεν βιάζονται! Η Barbie δεν θέλει να μείνει έγκυος αλλά σκέφτεται να υιοθετήσει 6 παιδιά, ζηλεύει πολύ την Angelina Jolie, όπως εμένα. Χάρηκε που μας είδε και μας έκανε πρόταση να μείνουμε το βράδυ εκεί γιατί είναι πολύ άδειο το Κάστρο και ο Κεν λείπει στο εξωτερικό για δουλιές…
Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι δέχθηκαν αλλά εγώ δεν ήθελα να μείνουμε… Τέλοσπαντων όμως τα κατάφεραν, με έπεισαν να μείνουμε! Ο καθένας πήρε από ένα δωμάτιο για να «γεμίσει» λίγο ο τόπος, ήταν η πρώτη φορά που οι 7 νάνοι κοιμήθηκαν σε ξεχωριστά δωμάτια! Και επειδή ήμασταν πτώματα πέσαμε να κοιμηθούμε αμέσως!
Κατά τα μεσάνυχτα σηκώθηκα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ ξανά, και είχα όρεξη για αφρόλουτρο, λέω κοτζάμ Διαμαντένιο Κάστρο και δεν θα έχει κάτι σε μπανιέρα τύπου Κλεοπάτρα? Περιπλανήθηκα πολύ μέχρι να το βρω το μπάνιο και ήταν τέλειο, είχε γρανίτη, το μπάνιο ήταν από σμαράγδι, ο νιπτήρας από ρουμπίνια και η τουαλέτα από swarovski. Ο τοίχος ήταν από γυαλί (ναι τίποτα πολύτιμο για τον τοίχο) και λέω όποιος μας δει, για καλό θα μας δει, μόνο καλό μπορεί να μας κάνει.
Αμέσως εγώ άφησα την πετσέτα που είχα στην μέση στην κρεμάστρα από οξιά (ούτε ο καλόγερος ήταν πολύτιμος) και έκανα λες και υπήρχε τοίχος από ένα αδιαφανές υλικό. Μπαίνω λοιπόν στην μπανιέρα και έρχεται πάνω στο παράθυρο ένα πουλί της φωτιάς (άλλο πουλί ήθελα κι άλλο ήρθε)
Αμέσως πέσανε οι κουρτίνες, λέω ώπα καλό σύστημα συναγερμού, και μετά το πουλί (της φωτιάς) άρχισε να χτυπά με δύναμη το παράθυρο, εγώ εν τω μεταξύ γυρίζω σαν τρελός μέσα στο bathroom και ψάχνω τα ρούχα μου, με το που βρίσκω το παντελόνι μπαίνει μέσα η Barbie και μου λέει «Πάλι αυτή» και την ρώτησα «Συγγνώμη? Το κάνει συχνά αυτό το πράγμα????» μου λέει «Ξέρεις τώρα την Λαβέρνα (η κακία στο Barbie Fairytopia) ζηλεύει το κάστρο μου και την σχέση μου με τον Κεν!»
Πριν να μου αναπτύξει την ιστορία (που ευτυχώς δεν μου την είπε γιατί την είδα 100 φορές από το Σίγμα) με έκρυψε μέσα σε μια ντουλάπα και άνοιξε τις κουρτίνες.
«Λαβέρνα δεν έχω ανάγκη τα φτερά σου» είπε η Barbie
«Ξανθιά!» απάντησε η Λαβέρνα «αυτό μου το είπες στην πρώτη μας ταινία»
«Ω! Ναι έχεις δίκιο» και γελάει σαν γουρούνι… Μετά από 20 δευτερόλεπτα η Λαβέρνα ξεροβήχει και η Barbie συνεχίζει «Τι θες? ΠΑΛΙ?»
«Άκουσε να σου πω καλή μου δεν φτάνει που άφησες το λάστιχο του ποτίσματος ανοικτό, ξέχασες τους προβολείς σου ανοικτούς! Δεν είσαι ο Batman, η Barbie είσαι!»
«Γαμώτο! Ξέχασα να τους κλείσω, συγγνώμη Λαβέρνα μου…»
«Δεν σε συγχωρώ ηλίθια!»
«Όπως θες! Αλλά αύριο στις 6 παίζουμε Θανασάκη, το θυμάσαι?»
«Βέβαια, ανυπομονώ! Και θα φέρω τους Μανιτάριους να κάνουμε γκρουπάκια!»
«Αχ τι ωραία Λαβέρνα μου!»
«Εντάξει, θα σε δω αύριοοοοο» και πατάει μακριά η Λαβέρνα με το πουλί της (της φωτιάς επαναλαμβάνω)
Βγαίνω με τρόπο έξω από την ντουλάπα και της λέω «Καλά ρε Barbie, εσείς δεν είστε τσακωμένες?» Και μου λέει «Έλα τώρα παιδί μου, είναι όλα για θέματα marketing, είναι σαν την Βίσση και την Βανδή, υπάρχει μόνο για τα περιοδικά!»
Όπως κατευθυνόμασταν προς το δωμάτιο μου, μου ξεκαθάρισε τέλοσπαντων ότι μεταξύ τους δεν υπάρχει μίσος είναι γειτόνισσες για χρόνια και άλλωστε έχουν ένα κοινό, την αγάπη για τα χαρτιά. Μου λέει ότι μάλλον θα είμαι ταραγμένος και ότι ένας καλός ύπνος θα ήταν ότι πρέπει, εγω της είπα απλά ότι δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο και έτσι έγινε, είπαμε καληνύχτα και εγώ μπήκα στο υπνοδωμάτιο…
(Μάλλον) Συνεχίζεται… (μου άρεσε)
Μας εκμυστηρεύτηκε ότι η σχέση της με τον Κεν είναι στα καλύτερα της, σκέφτονται να παντρευτούν αλλά δεν βιάζονται! Η Barbie δεν θέλει να μείνει έγκυος αλλά σκέφτεται να υιοθετήσει 6 παιδιά, ζηλεύει πολύ την Angelina Jolie, όπως εμένα. Χάρηκε που μας είδε και μας έκανε πρόταση να μείνουμε το βράδυ εκεί γιατί είναι πολύ άδειο το Κάστρο και ο Κεν λείπει στο εξωτερικό για δουλιές…
Η Χιονάτη και οι 7 νάνοι δέχθηκαν αλλά εγώ δεν ήθελα να μείνουμε… Τέλοσπαντων όμως τα κατάφεραν, με έπεισαν να μείνουμε! Ο καθένας πήρε από ένα δωμάτιο για να «γεμίσει» λίγο ο τόπος, ήταν η πρώτη φορά που οι 7 νάνοι κοιμήθηκαν σε ξεχωριστά δωμάτια! Και επειδή ήμασταν πτώματα πέσαμε να κοιμηθούμε αμέσως!
Κατά τα μεσάνυχτα σηκώθηκα και δεν μπορούσα να κοιμηθώ ξανά, και είχα όρεξη για αφρόλουτρο, λέω κοτζάμ Διαμαντένιο Κάστρο και δεν θα έχει κάτι σε μπανιέρα τύπου Κλεοπάτρα? Περιπλανήθηκα πολύ μέχρι να το βρω το μπάνιο και ήταν τέλειο, είχε γρανίτη, το μπάνιο ήταν από σμαράγδι, ο νιπτήρας από ρουμπίνια και η τουαλέτα από swarovski. Ο τοίχος ήταν από γυαλί (ναι τίποτα πολύτιμο για τον τοίχο) και λέω όποιος μας δει, για καλό θα μας δει, μόνο καλό μπορεί να μας κάνει.
Αμέσως εγώ άφησα την πετσέτα που είχα στην μέση στην κρεμάστρα από οξιά (ούτε ο καλόγερος ήταν πολύτιμος) και έκανα λες και υπήρχε τοίχος από ένα αδιαφανές υλικό. Μπαίνω λοιπόν στην μπανιέρα και έρχεται πάνω στο παράθυρο ένα πουλί της φωτιάς (άλλο πουλί ήθελα κι άλλο ήρθε)
Αμέσως πέσανε οι κουρτίνες, λέω ώπα καλό σύστημα συναγερμού, και μετά το πουλί (της φωτιάς) άρχισε να χτυπά με δύναμη το παράθυρο, εγώ εν τω μεταξύ γυρίζω σαν τρελός μέσα στο bathroom και ψάχνω τα ρούχα μου, με το που βρίσκω το παντελόνι μπαίνει μέσα η Barbie και μου λέει «Πάλι αυτή» και την ρώτησα «Συγγνώμη? Το κάνει συχνά αυτό το πράγμα????» μου λέει «Ξέρεις τώρα την Λαβέρνα (η κακία στο Barbie Fairytopia) ζηλεύει το κάστρο μου και την σχέση μου με τον Κεν!»
Πριν να μου αναπτύξει την ιστορία (που ευτυχώς δεν μου την είπε γιατί την είδα 100 φορές από το Σίγμα) με έκρυψε μέσα σε μια ντουλάπα και άνοιξε τις κουρτίνες.
«Λαβέρνα δεν έχω ανάγκη τα φτερά σου» είπε η Barbie
«Ξανθιά!» απάντησε η Λαβέρνα «αυτό μου το είπες στην πρώτη μας ταινία»
«Ω! Ναι έχεις δίκιο» και γελάει σαν γουρούνι… Μετά από 20 δευτερόλεπτα η Λαβέρνα ξεροβήχει και η Barbie συνεχίζει «Τι θες? ΠΑΛΙ?»
«Άκουσε να σου πω καλή μου δεν φτάνει που άφησες το λάστιχο του ποτίσματος ανοικτό, ξέχασες τους προβολείς σου ανοικτούς! Δεν είσαι ο Batman, η Barbie είσαι!»
«Γαμώτο! Ξέχασα να τους κλείσω, συγγνώμη Λαβέρνα μου…»
«Δεν σε συγχωρώ ηλίθια!»
«Όπως θες! Αλλά αύριο στις 6 παίζουμε Θανασάκη, το θυμάσαι?»
«Βέβαια, ανυπομονώ! Και θα φέρω τους Μανιτάριους να κάνουμε γκρουπάκια!»
«Αχ τι ωραία Λαβέρνα μου!»
«Εντάξει, θα σε δω αύριοοοοο» και πατάει μακριά η Λαβέρνα με το πουλί της (της φωτιάς επαναλαμβάνω)
Βγαίνω με τρόπο έξω από την ντουλάπα και της λέω «Καλά ρε Barbie, εσείς δεν είστε τσακωμένες?» Και μου λέει «Έλα τώρα παιδί μου, είναι όλα για θέματα marketing, είναι σαν την Βίσση και την Βανδή, υπάρχει μόνο για τα περιοδικά!»
Όπως κατευθυνόμασταν προς το δωμάτιο μου, μου ξεκαθάρισε τέλοσπαντων ότι μεταξύ τους δεν υπάρχει μίσος είναι γειτόνισσες για χρόνια και άλλωστε έχουν ένα κοινό, την αγάπη για τα χαρτιά. Μου λέει ότι μάλλον θα είμαι ταραγμένος και ότι ένας καλός ύπνος θα ήταν ότι πρέπει, εγω της είπα απλά ότι δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο και έτσι έγινε, είπαμε καληνύχτα και εγώ μπήκα στο υπνοδωμάτιο…
(Μάλλον) Συνεχίζεται… (μου άρεσε)
Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008
Mix Fairytale Vol.2
Όταν επέστρεψα στο τραπέζι στο κινέζικο εστιατόριο είχαν βρεθεί και οι άλλοι 2 νάνοι, μας ζήτησαν να τους συγχωρήσουμε που δεν ήρθαν στην πρόβα γιατί ήταν στο γυμναστήριο. Φάγαμε λοιπόν, πληρώσαμε και πάμε να φύγουμε, αλλά όπως φεύγαμε είπαμε να πάμε σινεμά. Αλλά μαλώσαμε ποια ταινία να δούμε.
3 νάνοι και η Χιονάτη έλεγαν να δούμε το James Bond και οι 4 νάνοι και εγώ λέγαμε να δούμε το «Ο τελευταίος γυρισμός» της Κόριννας Αβραμίδου. Όταν πήγαμε να κόψουμε τα εισιτήρια μας είπαν ότι η ταινία θα προβάλλεται από τις 5 του Δεκέμβρη και είπαμε να πάμε τότε, άρα άκυρο και το σινεμαδάκι!
Είπαμε να μαζευτούμε σπίτι μου και έτσι έγινε. Ήρθαμε σπίτι και όταν βλέπαμε «Αίγια Φούξια» άρχισε από το πουθενά ένας ανεμοστρόβιλος και he spin us round baby right round και όταν ηρέμισαν τα πράγματα βγήκαμε έξω! Βρισκόμασταν στην Σμαραγδένια Πολιτεία, ακολουθήσαμε τον δρόμο με τα κίτρινα πλακάκια (για όσους ξέρετε το «Μάγος Του Οζ» απ’ έξω) και φτάσαμε τελοσπάντων σε ένα κάστρο, του ΟΖ.
Μια φωνή από το πουθενά μας είπε έχετε μια ευχή ο καθένας. Ο Νάνος 1 είπε πως θέλει να γίνει ψηλός, το ίδιο και ο 2, και ο 3, και ο 4, ο 5, ο 6 και ο 7. Η Χιονάτη ήθελε να ξεπαστρέψει την μητριά της και εγώ σκεφτόμουν… Και η φωνή λέει «Εσύ παιδί μου;»
«Εγώ κύριε Όζον» του είπα «θέλω πολλά και σε μια ευχή δεν φοράνε» τότε μας είπε ότι είναι μάπα ο μάγος και οι ευχές και δεν έχει πολλή πελατεία, σκέφτηκε μας είπε να κάνει ροζ γραμμή γιατί το σεξ πουλάει. Οι νάνοι άρχισαν να κλαίνε και η Χιονάτη τους είπε να μην κλαίνε και ότι με το tour που ετοιμάζουν θα γίνουν διάσημοι και ότι όλες οι γυναίκες στον κόσμο θα τους θέλουν παρά το γεγονός ότι είναι κοντοί.
Μετά από ώρα ησύχασαν και πήγαμε πίσω στο σπίτι,
μα το σπίτι δεν ήταν εκεί!
Φωνάξαμε στον Αλαντίν
και μας έφερε ένα ιπτάμενο χαλί
μας είπε όταν θέλω το έχω για ταξί
Είχαμε φτάσει στο Διαμαντένιο Κάστρο και η Μπάρμπι φανερά αδυνατισμένη μας καλωσόρισε και μας είπε να μείνουμε για το βράδυ…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ (Νομίζω)
3 νάνοι και η Χιονάτη έλεγαν να δούμε το James Bond και οι 4 νάνοι και εγώ λέγαμε να δούμε το «Ο τελευταίος γυρισμός» της Κόριννας Αβραμίδου. Όταν πήγαμε να κόψουμε τα εισιτήρια μας είπαν ότι η ταινία θα προβάλλεται από τις 5 του Δεκέμβρη και είπαμε να πάμε τότε, άρα άκυρο και το σινεμαδάκι!
Είπαμε να μαζευτούμε σπίτι μου και έτσι έγινε. Ήρθαμε σπίτι και όταν βλέπαμε «Αίγια Φούξια» άρχισε από το πουθενά ένας ανεμοστρόβιλος και he spin us round baby right round και όταν ηρέμισαν τα πράγματα βγήκαμε έξω! Βρισκόμασταν στην Σμαραγδένια Πολιτεία, ακολουθήσαμε τον δρόμο με τα κίτρινα πλακάκια (για όσους ξέρετε το «Μάγος Του Οζ» απ’ έξω) και φτάσαμε τελοσπάντων σε ένα κάστρο, του ΟΖ.
Μια φωνή από το πουθενά μας είπε έχετε μια ευχή ο καθένας. Ο Νάνος 1 είπε πως θέλει να γίνει ψηλός, το ίδιο και ο 2, και ο 3, και ο 4, ο 5, ο 6 και ο 7. Η Χιονάτη ήθελε να ξεπαστρέψει την μητριά της και εγώ σκεφτόμουν… Και η φωνή λέει «Εσύ παιδί μου;»
«Εγώ κύριε Όζον» του είπα «θέλω πολλά και σε μια ευχή δεν φοράνε» τότε μας είπε ότι είναι μάπα ο μάγος και οι ευχές και δεν έχει πολλή πελατεία, σκέφτηκε μας είπε να κάνει ροζ γραμμή γιατί το σεξ πουλάει. Οι νάνοι άρχισαν να κλαίνε και η Χιονάτη τους είπε να μην κλαίνε και ότι με το tour που ετοιμάζουν θα γίνουν διάσημοι και ότι όλες οι γυναίκες στον κόσμο θα τους θέλουν παρά το γεγονός ότι είναι κοντοί.
Μετά από ώρα ησύχασαν και πήγαμε πίσω στο σπίτι,
μα το σπίτι δεν ήταν εκεί!
Φωνάξαμε στον Αλαντίν
και μας έφερε ένα ιπτάμενο χαλί
μας είπε όταν θέλω το έχω για ταξί
Είχαμε φτάσει στο Διαμαντένιο Κάστρο και η Μπάρμπι φανερά αδυνατισμένη μας καλωσόρισε και μας είπε να μείνουμε για το βράδυ…
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ (Νομίζω)
Mix Fairytale Vol.1
Ήμουν εκεί μέσα στο δωμάτιο και σκούπιζα, μπορούσα να ήμουν και η Σταχτοπούτα που περίμενε την νεραιδονονά αλλά δεν έφτασα στα άκρα της απόγνωσης, ούτε χορός γίνεται ούτε πάρτυ που θέλω να πάω, και για αυτό δεν ήρθε. Άλλωστε καλά έκανε και δεν ήρθε, τι να μεταμόρφωνε και αυτή για άμαξα; Τα άρβυλα;
Λίγο μετά χτύπησε η πόρτα, ήταν μια ενοχλητική αλλά συμπαθέστατη γριούλα που ήθελε σώνει και καλά να μου πουλήσει ένα μήλο, της είπα ότι δεν έχω ψηλά και μετά μου το έκανε και δώρο! Περίεργα πράγματα είπα από μέσα μου, σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και η γριούλα (ως αυτοαπασχολούμενη) να μου δίνει δωρεάν ένα μήλο; Το έβαλα πάνω στην φρουτιέρα, για να το πάρει μετά η κακιά μου μητριά.
Άκουσα ένα θόρυβο πιο μετά και βγήκα έξω. Ήταν οι 5 νάνοι, δεν ξέρω που εξαφανίστηκαν οι άλλοι δύο, και τραγουδούσαν το Παρελθόν της Άννας Βίσση, ωραίο τραγούδι. Με ρώτησαν αν θέλω να γίνω τα φωνητικά μιας και η Χιονάτη είναι η leader singer, μου είπαν ότι ετοιμάζονται να κάνουν ένα tour παγκόσμιο το «Sticky and Sour» (για κόντρα στο "Sticky and sweet" της Madonna)
Πήγα στις πρόβες να δω τι παίζεται και ήταν καλοί, και η Χιονάτη, δεν λέω λίγο Αλεξανδράτου μου φάνηκε! Δέχτηκα λοιπόν την πρόταση τους και συνεχίσαμε τις πρόβες για 3 ώρες. Μετά από αυτό πήγαμε στο Mall και καθήσαμε να φάμε Κινέζικα όταν εγώ θυμήθηκα ότι έπρεπε να πιάσω δώρο για την Πεντάμορφη.
Τους άφησα λοιπόν και έμπαινα σε μαγαζιά. Σκέφτηκα να της πάρω ένα φουλάρι αλλά λέω κι άλλο, γιατί μου είπε πριν ο Νάνος 4 ότι της πήρε ένα, μετά σκέφτηκα μιας και πάει καλά η σχέση της με το Τέρας γιατί δεν της παίρνω ένα σετ προκλητικά εσώρουχα; Και έτσι έγινε, μπαίνω στο μαγαζί, τα βρίσκω, κόκκινα της πήρα και μετά βρίσκω τον Βασιλόπουλο της Χιονάτης να δοκιμάζει εσώρουχα! Τον πλησιάζω και του λέω «Αχ αυτό σου πάει» κι όντως του πήγαινε!
Φορούσε ένα κολλητό μαύρο μποξεράκι, και σκέφτηκα να το αγοράσω και εγώ αλλά λέω άσε καλύτερα. Μου απαντά τελοσπάντων και μου λέει «Να το πάρω λες;» του είπα να το αγοράσει σίγουρα και μου εξήγησε ότι σήμερα θα πάνε για δείπνο με τον πρίγκιπα της Σταχτοπούτας και μετά θα πάνε στο διαμέρισμα του. Τον ρώτησα με τρόπο αν το ξέρει η Χιονάτη και μου είπε ότι θα της το πει αργότερα, είναι χαρούμενος λέει τα έχουνε για 6 μήνες. Μετά μου τηλεφώνησε ο Νάνος 2 και μου είπε ότι ήρθαν τα φαγητά, ευχήθηκα στον βασιλόπουλο καλή διασκέδαση και μου είπε «Άντε και στα δικά σου»
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Λίγο μετά χτύπησε η πόρτα, ήταν μια ενοχλητική αλλά συμπαθέστατη γριούλα που ήθελε σώνει και καλά να μου πουλήσει ένα μήλο, της είπα ότι δεν έχω ψηλά και μετά μου το έκανε και δώρο! Περίεργα πράγματα είπα από μέσα μου, σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και η γριούλα (ως αυτοαπασχολούμενη) να μου δίνει δωρεάν ένα μήλο; Το έβαλα πάνω στην φρουτιέρα, για να το πάρει μετά η κακιά μου μητριά.
Άκουσα ένα θόρυβο πιο μετά και βγήκα έξω. Ήταν οι 5 νάνοι, δεν ξέρω που εξαφανίστηκαν οι άλλοι δύο, και τραγουδούσαν το Παρελθόν της Άννας Βίσση, ωραίο τραγούδι. Με ρώτησαν αν θέλω να γίνω τα φωνητικά μιας και η Χιονάτη είναι η leader singer, μου είπαν ότι ετοιμάζονται να κάνουν ένα tour παγκόσμιο το «Sticky and Sour» (για κόντρα στο "Sticky and sweet" της Madonna)
Πήγα στις πρόβες να δω τι παίζεται και ήταν καλοί, και η Χιονάτη, δεν λέω λίγο Αλεξανδράτου μου φάνηκε! Δέχτηκα λοιπόν την πρόταση τους και συνεχίσαμε τις πρόβες για 3 ώρες. Μετά από αυτό πήγαμε στο Mall και καθήσαμε να φάμε Κινέζικα όταν εγώ θυμήθηκα ότι έπρεπε να πιάσω δώρο για την Πεντάμορφη.
Τους άφησα λοιπόν και έμπαινα σε μαγαζιά. Σκέφτηκα να της πάρω ένα φουλάρι αλλά λέω κι άλλο, γιατί μου είπε πριν ο Νάνος 4 ότι της πήρε ένα, μετά σκέφτηκα μιας και πάει καλά η σχέση της με το Τέρας γιατί δεν της παίρνω ένα σετ προκλητικά εσώρουχα; Και έτσι έγινε, μπαίνω στο μαγαζί, τα βρίσκω, κόκκινα της πήρα και μετά βρίσκω τον Βασιλόπουλο της Χιονάτης να δοκιμάζει εσώρουχα! Τον πλησιάζω και του λέω «Αχ αυτό σου πάει» κι όντως του πήγαινε!
Φορούσε ένα κολλητό μαύρο μποξεράκι, και σκέφτηκα να το αγοράσω και εγώ αλλά λέω άσε καλύτερα. Μου απαντά τελοσπάντων και μου λέει «Να το πάρω λες;» του είπα να το αγοράσει σίγουρα και μου εξήγησε ότι σήμερα θα πάνε για δείπνο με τον πρίγκιπα της Σταχτοπούτας και μετά θα πάνε στο διαμέρισμα του. Τον ρώτησα με τρόπο αν το ξέρει η Χιονάτη και μου είπε ότι θα της το πει αργότερα, είναι χαρούμενος λέει τα έχουνε για 6 μήνες. Μετά μου τηλεφώνησε ο Νάνος 2 και μου είπε ότι ήρθαν τα φαγητά, ευχήθηκα στον βασιλόπουλο καλή διασκέδαση και μου είπε «Άντε και στα δικά σου»
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008
Νέα μέρα
Μερικές φορές, πληγώνεις κάποιον άθελα σου, μερικές φορές δεν βοηθάς την κατάσταση, μερικές φορές κάνεις βλακείες, μερικές φορές τα κάνεις σκατά και δεν ξέρεις τι να κάνεις για να τα διορθώσεις. Μερικές φορές σκέφτεσαι χωρίς σταμάτημα, και σε πνίγουν οι σκέψεις, οι κακές οι σκέψεις, μερικές φορές δεν ξέρεις τι να πεις, μερικές φορές ακόμα και το τίποτα σου φαίνεται λίγο…
Σήμερα είναι αυτές οι μερικές φορές…
Και μετά? Και μετά τι?
Μετά μαθαίνεις την μαγεία της ζωής, το «μυστήριο» της ζωής… άλλωστε όλοι γι΄ αυτό ζούμε, το καλύτερο αύριο!
Αύριο θα ξημερώσει ένας νέος ήλιος, μια νέα μέρα, είναι μια νέα ευκαιρία να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι θελήσεις, είναι μια νέα αρχή, γιατί αυτό είναι ακριβώς το θαύμα της ζωής… Κάθε μέρα, κάθε 24 ώρες, έχεις την ικανότητα να ξαναγεννιέσαι!
Μέχρι τότε λοιπόν, ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ
Να ‘στε πάντα θετικοί, γιατί αυτό είναι ακριβώς το κλειδί της ζωής
Σήμερα είναι αυτές οι μερικές φορές…
Και μετά? Και μετά τι?
Μετά μαθαίνεις την μαγεία της ζωής, το «μυστήριο» της ζωής… άλλωστε όλοι γι΄ αυτό ζούμε, το καλύτερο αύριο!
Αύριο θα ξημερώσει ένας νέος ήλιος, μια νέα μέρα, είναι μια νέα ευκαιρία να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι θελήσεις, είναι μια νέα αρχή, γιατί αυτό είναι ακριβώς το θαύμα της ζωής… Κάθε μέρα, κάθε 24 ώρες, έχεις την ικανότητα να ξαναγεννιέσαι!
Μέχρι τότε λοιπόν, ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΜΕΡΑ
Να ‘στε πάντα θετικοί, γιατί αυτό είναι ακριβώς το κλειδί της ζωής
Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2008
Μια ευχη full stop
Έχω στερέψει με το μπαρτόν δηλαδή αλλά δεν εμπνέομαι με τίποτα...
Καλή Εβδομάδα σε όλους
Καλή Εβδομάδα σε όλους
ΥΓ. Ευχαριστώ καλή μου για το σχόλιο σου, να σαι καλα
Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2008
Last 2 years...
Aλλαξα πολύ τα τελευταία 2 χρόνια.
Οι ούτω αποκαλούμενοι φίλοι μου με θεωρούν απόμακρο, αλλά έχουν πάντα μια καλή κουβέντα στο στόμα τους για μένα, και όταν ήταν μεθυσμένοι κάποιοι από αυτούς μου αποκάλυψαν πραγματικά τα αισθήματα τους. Και πραγματικά καταριέμαι την ώρα και την στιγμή που ανακάλυψαν την λέξη συγγνώμη γιατί νομίζουν ότι μια λέξη τα ξεπλένει όλα λες και είναι το Vanish Oxy Action!
Πριν την αλλαγή που ήταν απλά μια φάση της εφηβείας ήμουν πάντα το καλό το ανθρωπάκι που ήταν καλός ακροατής (ακόμα είμαι) ήταν εγωιστής (τώρα ακόμη περισσότερο) ήταν επίσης πολύ «ίσιος» μερικές φορές (ενώ τώρα το μερικές φορές αντικαταστάθηκε με το «πάντα) Επίσης αλήθεια είναι ότι ήμουν επτασφράγιστο βιβλίο, σαν αυτό που γράφει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, και σε κάποιους δεν άρεσε καθόλου!
Ξέρεις ήταν η φάση που σκεφτόμουν ότι μπορούσα να κρατήσω Μυστικό το γεγονός ότι δεν είμαι φυσιολογικός στα σεξουαλικά μου. ΕΚΧΕΜ, ο βήχας, ο έρωτας, ο ελέφαντας και η ομοφυλοφιλία στην δικιά μου περίπτωση ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ! Χαλόου όλοι το ‘χαν τούμπανο και εγώ κρυφό καμάρι, μέχρι και οι γονείς μου το ξέρουν αλλά κάνουν τους Κινέζους και μετά την πάπια, ο τέλειος συνδυασμός όταν προστεθεί και το πορτοκάλι. Ήμουν τελοσπάντων ένα καβουράκι που δεν είχε περπατήσει, ήταν 28 ώρες το 24ωρο στο καβούκι του…
Άντε και μετά άρχισαν οι ψυχολογικοί εκβιασμοί του τύπου «δεν σου λέω άλλα προβλήματα μου ΑΝ δεν μου πεις και εσύ κάτι» και κάπου εκεί εγώ άρχισα να τα παίρνω. Έφτασα σε σημείο να εισάγω νέο άτομο που θα λάμβανε τον ρόλο μου ως ψυχαναλυτής, αλλά είχα την εντύπωση ότι θα τα έφτιαχνε κάπως τα πράγματα. Αλλά είχα λάθος. Όλοι επιζητούμε να είμαστε το κέντρο της προσοχής αλλά εγώ είχα χάσει το παιχνίδι και με το που ανοίχτηκα (χωρίς 7 άλογα και μαλακίες όπως ο Ιωάννης γράφει στην Αποκάλυψη) ξαναέκλεισα και ξανασφραγίστηκα.
Ο Φρόιντ είπε (αυτό ξέρω μόνο) ότι όποιος καταφέρνει να ψυχολογήσει, να βοηθήσει τους άλλους και να δώσει λύσεις στα προβλήματα τους έχει καταφέρει να ψυχολογήσει, να βοηθήσει τον εαυτό του και να δώσει λύση στα δικά του προβλήματα. Και είμαι ένας άνθρωπος (πέραν του περίεργος) που πιστεύει ότι δεν έχει προβλήματα (εκτός του ότι είναι αθεράπευτα ρομαντικός που είναι πρόβλημα για την εποχή και την κοινωνία αλλά μου κάνει κακό, πρέπει να αλλάξει μύτη, να φτιάξει το σώμα του και τα γκομενικά του)
Και 2 χρόνια μετά: μόνο σε 3 άτομα έχω είπα ότι είμαι γκέι, οι άλλοι περιμένουν απλά μια επιβεβαίωση, ένα μικρό ποσοστό νομίζει πως θα μου περάσει, δεν μιλώ με τους γονείς μου για θέματα γάμου, σεξ, κοριτσιών (μην τους κουρδίζω, κρίμα είναι) και είμαι εδώ μόνος. Πριν λίγους μήνες φοβόμουν να μείνω μόνος μου, αλλά το έκανα, πριν λίγα χρόνια είπα πως μόνος θα μείνω μια ζωή (και σκέφτομαι ότι έχω δίκαιο) και αυτό πλέον δεν με φοβίζει, δεν θα αλλάξω αν μείνω μόνος θα αλλάξω όταν θα είμαι με κάποιον…
Καλή Εβδομαδούλα σε όλους σας
Οι ούτω αποκαλούμενοι φίλοι μου με θεωρούν απόμακρο, αλλά έχουν πάντα μια καλή κουβέντα στο στόμα τους για μένα, και όταν ήταν μεθυσμένοι κάποιοι από αυτούς μου αποκάλυψαν πραγματικά τα αισθήματα τους. Και πραγματικά καταριέμαι την ώρα και την στιγμή που ανακάλυψαν την λέξη συγγνώμη γιατί νομίζουν ότι μια λέξη τα ξεπλένει όλα λες και είναι το Vanish Oxy Action!
Πριν την αλλαγή που ήταν απλά μια φάση της εφηβείας ήμουν πάντα το καλό το ανθρωπάκι που ήταν καλός ακροατής (ακόμα είμαι) ήταν εγωιστής (τώρα ακόμη περισσότερο) ήταν επίσης πολύ «ίσιος» μερικές φορές (ενώ τώρα το μερικές φορές αντικαταστάθηκε με το «πάντα) Επίσης αλήθεια είναι ότι ήμουν επτασφράγιστο βιβλίο, σαν αυτό που γράφει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, και σε κάποιους δεν άρεσε καθόλου!
Ξέρεις ήταν η φάση που σκεφτόμουν ότι μπορούσα να κρατήσω Μυστικό το γεγονός ότι δεν είμαι φυσιολογικός στα σεξουαλικά μου. ΕΚΧΕΜ, ο βήχας, ο έρωτας, ο ελέφαντας και η ομοφυλοφιλία στην δικιά μου περίπτωση ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ! Χαλόου όλοι το ‘χαν τούμπανο και εγώ κρυφό καμάρι, μέχρι και οι γονείς μου το ξέρουν αλλά κάνουν τους Κινέζους και μετά την πάπια, ο τέλειος συνδυασμός όταν προστεθεί και το πορτοκάλι. Ήμουν τελοσπάντων ένα καβουράκι που δεν είχε περπατήσει, ήταν 28 ώρες το 24ωρο στο καβούκι του…
Άντε και μετά άρχισαν οι ψυχολογικοί εκβιασμοί του τύπου «δεν σου λέω άλλα προβλήματα μου ΑΝ δεν μου πεις και εσύ κάτι» και κάπου εκεί εγώ άρχισα να τα παίρνω. Έφτασα σε σημείο να εισάγω νέο άτομο που θα λάμβανε τον ρόλο μου ως ψυχαναλυτής, αλλά είχα την εντύπωση ότι θα τα έφτιαχνε κάπως τα πράγματα. Αλλά είχα λάθος. Όλοι επιζητούμε να είμαστε το κέντρο της προσοχής αλλά εγώ είχα χάσει το παιχνίδι και με το που ανοίχτηκα (χωρίς 7 άλογα και μαλακίες όπως ο Ιωάννης γράφει στην Αποκάλυψη) ξαναέκλεισα και ξανασφραγίστηκα.
Ο Φρόιντ είπε (αυτό ξέρω μόνο) ότι όποιος καταφέρνει να ψυχολογήσει, να βοηθήσει τους άλλους και να δώσει λύσεις στα προβλήματα τους έχει καταφέρει να ψυχολογήσει, να βοηθήσει τον εαυτό του και να δώσει λύση στα δικά του προβλήματα. Και είμαι ένας άνθρωπος (πέραν του περίεργος) που πιστεύει ότι δεν έχει προβλήματα (εκτός του ότι είναι αθεράπευτα ρομαντικός που είναι πρόβλημα για την εποχή και την κοινωνία αλλά μου κάνει κακό, πρέπει να αλλάξει μύτη, να φτιάξει το σώμα του και τα γκομενικά του)
Και 2 χρόνια μετά: μόνο σε 3 άτομα έχω είπα ότι είμαι γκέι, οι άλλοι περιμένουν απλά μια επιβεβαίωση, ένα μικρό ποσοστό νομίζει πως θα μου περάσει, δεν μιλώ με τους γονείς μου για θέματα γάμου, σεξ, κοριτσιών (μην τους κουρδίζω, κρίμα είναι) και είμαι εδώ μόνος. Πριν λίγους μήνες φοβόμουν να μείνω μόνος μου, αλλά το έκανα, πριν λίγα χρόνια είπα πως μόνος θα μείνω μια ζωή (και σκέφτομαι ότι έχω δίκαιο) και αυτό πλέον δεν με φοβίζει, δεν θα αλλάξω αν μείνω μόνος θα αλλάξω όταν θα είμαι με κάποιον…
Καλή Εβδομαδούλα σε όλους σας
Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2008
Παρέλαση? No thaks...
Δεν ξέρω τι γίνεται αλλά όταν τα έλεγα εγώ δεν μου δίνατε σημασία (αχ δώστε μου τώρα) και το διάβασα στις εφημερίδες ότι κάνουν συζητήσεις περί την απαγόρευση των παρελάσεων… Και καλά κάνουν, λίγος διάλογος δεν βλάπτει, αλλά χλωμά τα βλέπω τα πράγματα! Είμαστε ως κοινωνία πολύ παραδοσιακοί, παλαιολιθικοί να το πω, συντηρητικοί, κρατάμε μέχρι σήμερα ήθη και έθιμα όπως τα κόλλυβα, την ταφή και την παρέλαση…
Και είχα πει κάποτε:
«Για αρχή: Η Παρέλαση! Η παρέλαση εμφανίστηκε επί δικτατορίας Μουσολίνι ως μέσο πλύσης εγκεφάλου, ήταν ένα μέτρο εσωτερικής πολιτικής ώστε να εξυψώνεται το αίσθημα του ισχυρού κράτους… το ίδιο μέτρο υιοθέτησε λίγα χρόνια μετά ο Χίτλερ για να υψώσει το ηθικό της μεγάλης ηττημένης του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, Γερμανίας, και να ετοιμάσει τα μεγαλεπήβολα σχέδια του για την κυριαρχία του σ’ όλο τον κόσμο!» (Desperate Αργία SEASON 1 02/04/2008 )
Και πολύ χαίρομαι που πολλοί πλέον συμμερίζονται την άποψη μου (σιγά μην άρχισε από μένα αλλά λέμε τώρα) και που γίνεται έστω η προσπάθεια η απομάκρυνση αυτού του ανόητου, άχρηστου «θεσμού» αν και δεν βλέπω να γίνεται…
Και είχα πει κάποτε:
«Για αρχή: Η Παρέλαση! Η παρέλαση εμφανίστηκε επί δικτατορίας Μουσολίνι ως μέσο πλύσης εγκεφάλου, ήταν ένα μέτρο εσωτερικής πολιτικής ώστε να εξυψώνεται το αίσθημα του ισχυρού κράτους… το ίδιο μέτρο υιοθέτησε λίγα χρόνια μετά ο Χίτλερ για να υψώσει το ηθικό της μεγάλης ηττημένης του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, Γερμανίας, και να ετοιμάσει τα μεγαλεπήβολα σχέδια του για την κυριαρχία του σ’ όλο τον κόσμο!» (Desperate Αργία SEASON 1 02/04/2008 )
Και πολύ χαίρομαι που πολλοί πλέον συμμερίζονται την άποψη μου (σιγά μην άρχισε από μένα αλλά λέμε τώρα) και που γίνεται έστω η προσπάθεια η απομάκρυνση αυτού του ανόητου, άχρηστου «θεσμού» αν και δεν βλέπω να γίνεται…
Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008
Where is tha answer?
Όλα βαίνουν καλώς… Με ρώτησε χθες μια φίλη μου τι θέλω πραγματικά από την ζωή μου και τι θα με κάνει πραγματικά γεμάτο στην ζωή μου και δεν ήξερα να απαντήσω, ε αυτό είναι ένα πρόβλημα… Έχω ήδη αρχίσει να σκέφτομαι την υλοποίηση των κοντινών στόχων μου (one wish keeps you tryin) ! Δεν θα αφήσω τίποτα πίσω ή στην τύχη. Το μόνο που δεν θα κυνηγήσω θα είναι η αγάπη.
Η αλήθεια είναι ότι θέλω να γίνω διάσημος, τρελαίνομαι στην ιδέα των εξωφύλλων, δημοσιογράφων, φωτογραφήσεων, εκδηλώσεων, παρουσιάσεων, εκπομπών, συνεντεύξεων… Από το νεαρό της εφηβείας μου ήξερα τι θα σπουδάσω αλλά δεν μου είναι αρκετό, με αυτό που θα σπουδάσω μόνο διάσημος δεν γίνομαι!
Θέλω ο κόσμος να με ξέρει, και είμαι ένας άνθρωπος…. «ανθρωπιστικός», δεν θα γίνω ποτέ η Μαντόνα (και ούτε το κυνηγώ) να είμαι δηλαδή κάποιος για το ποιος είμαι και όχι για το τι κάνω. Θέλω να βλέπω το όνομα μου σε περιοδικά, να με βλέπω σε περιοδικά, να μου κάνουν συνέντευξη (ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΌΛΑ)
Μετά την απογοήτευση μου από τις φωνητικές μου ικανότητες (όταν ανακάλυψα και εγώ με την σειρά μου την ηχογράφηση) είπα δεν θα γίνω τραγουδιστής. Είναι σαν να θέλεις να ανακαινίσεις ένα σπίτι αλλά σου συμφέρει να το κατεδαφίσεις και να το κτίσεις από την αρχή. Αλλά ξέρεις, το κάτι παραπάνω από τραγουδιστής ίσως κάτι σε show συνεχίζει να μ’ αρέσει (και ελπίζω να μην καταλήξω drag-queen)
Και τώρα ας προχωρήσουμε επιγραμματικά στα βαθειά νερά: προσωπική ζωή. Θέλω η οικείοι μου (φίλοι και οικογένεια) να είναι χαρούμενοι αν όχι ευτυχισμένοι, ιδιαίτερα οι γονείς μου να είναι χαρούμενοι για μένα ρε γαμώτο –και με εκνευρίζει που κάνουν τον Κινέζο για το ότι είμαι γκέι. Θέλω το all time classic «κάποιον που να με αγαπά» είμαι αθεράπευτα ρομαντικός… Και πέρα από σκυλί θέλω και ένα παιδί
Αλλά και πάλι δεν θέλω και λίγα πράγματα… Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ εύκολα και κάποια αναιρούν τα άλλα… Δεν θα το σκεφτώ περισσότερο, θα σκέφτομαι το αύριο και το μεθαύριο το βλέπω αύριο, τώρα θα ζήσω αυτά που θέλω να ζήσω! Και αυτό να κάνουμε όλοι, χωρίς δισταγμούς και πολλή σκέψη να κάνουμε αυτά που θέλουμε… Και εγώ αυτό που θέλω τώρα είναι να μην φαγωθώ από τον στρατό και θα τα καταφέρω! Remember my name (όχι πως το ξέρετε αλλά λέμε τώρα…)
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ (Που δεν κατάφερα να σας ευχηθώ πιο πριν)
ΚΑΛΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!
ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ, ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Η αλήθεια είναι ότι θέλω να γίνω διάσημος, τρελαίνομαι στην ιδέα των εξωφύλλων, δημοσιογράφων, φωτογραφήσεων, εκδηλώσεων, παρουσιάσεων, εκπομπών, συνεντεύξεων… Από το νεαρό της εφηβείας μου ήξερα τι θα σπουδάσω αλλά δεν μου είναι αρκετό, με αυτό που θα σπουδάσω μόνο διάσημος δεν γίνομαι!
Θέλω ο κόσμος να με ξέρει, και είμαι ένας άνθρωπος…. «ανθρωπιστικός», δεν θα γίνω ποτέ η Μαντόνα (και ούτε το κυνηγώ) να είμαι δηλαδή κάποιος για το ποιος είμαι και όχι για το τι κάνω. Θέλω να βλέπω το όνομα μου σε περιοδικά, να με βλέπω σε περιοδικά, να μου κάνουν συνέντευξη (ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΌΛΑ)
Μετά την απογοήτευση μου από τις φωνητικές μου ικανότητες (όταν ανακάλυψα και εγώ με την σειρά μου την ηχογράφηση) είπα δεν θα γίνω τραγουδιστής. Είναι σαν να θέλεις να ανακαινίσεις ένα σπίτι αλλά σου συμφέρει να το κατεδαφίσεις και να το κτίσεις από την αρχή. Αλλά ξέρεις, το κάτι παραπάνω από τραγουδιστής ίσως κάτι σε show συνεχίζει να μ’ αρέσει (και ελπίζω να μην καταλήξω drag-queen)
Και τώρα ας προχωρήσουμε επιγραμματικά στα βαθειά νερά: προσωπική ζωή. Θέλω η οικείοι μου (φίλοι και οικογένεια) να είναι χαρούμενοι αν όχι ευτυχισμένοι, ιδιαίτερα οι γονείς μου να είναι χαρούμενοι για μένα ρε γαμώτο –και με εκνευρίζει που κάνουν τον Κινέζο για το ότι είμαι γκέι. Θέλω το all time classic «κάποιον που να με αγαπά» είμαι αθεράπευτα ρομαντικός… Και πέρα από σκυλί θέλω και ένα παιδί
Αλλά και πάλι δεν θέλω και λίγα πράγματα… Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ εύκολα και κάποια αναιρούν τα άλλα… Δεν θα το σκεφτώ περισσότερο, θα σκέφτομαι το αύριο και το μεθαύριο το βλέπω αύριο, τώρα θα ζήσω αυτά που θέλω να ζήσω! Και αυτό να κάνουμε όλοι, χωρίς δισταγμούς και πολλή σκέψη να κάνουμε αυτά που θέλουμε… Και εγώ αυτό που θέλω τώρα είναι να μην φαγωθώ από τον στρατό και θα τα καταφέρω! Remember my name (όχι πως το ξέρετε αλλά λέμε τώρα…)
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ (Που δεν κατάφερα να σας ευχηθώ πιο πριν)
ΚΑΛΕΣ ΑΡΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!
ΚΑΛΗ ΜΕΡΑ, ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008
Απόγνωση
Λοιπόν, εδώ είμαι πάλι… Άργησα, αλλά χρειαζόμουν χρόνο. Είχα χάσει τον εαυτό μου, είχα πάθει μια κρίση ταυτότητας! Ποιος είμαι; Τι είμαι; Τι κάνω;
Η αλήθεια είναι ότι βρήκα απαντήσεις σε κάποια αλλά δεν μου είναι αρκετές (ως άνθρωπος που είμαι) Οι απαντήσεις που βρήκα στα ερωτήματα με έκαναν να συνειδητοποιήσω την αλήθεια… από μια ρεαλιστική έως και απαισιόδοξη πλευρά διότι είχα φτάσει σε ένα Άλφα επίπεδο να φλομώνω τον εαυτό μου με ωραία ψεματάκια!
Μέσα από τις απαντήσεις μου ανακάλυψα ότι τα όνειρα μου είναι απλά όνειρα, υπάρχουν απλά για να υπάρχουν, δεν θα υλοποιηθούν… Δεν κυνηγώ αυτό που θέλω! Είμαι ένας άνθρωπος (καλά δεν ορκίζομαι) που είναι επιπόλαιος, υπεραισιόδοξος, τυφλός (τα ψέματα μου κρύβουν την αλήθεια) και αχόρταγος, και ναι έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου… Επί το πλείστον υπερβάλλω σ’ αυτά που λέω που κάνω που αισθάνομαι, φέρομαι ανόητα και γίνομαι πιο κλειστός όσο λέω ότι είμαι ανοιχτός.
Είμαι από τους ανθρώπους που δύσκολα αφήνουν το παρελθόν πίσω τους… «Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες την ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου»
Πόσοι από μας περιμένουμε τον πρίγκιπα στο άσπρο άλογο? Για μένα θα είναι πιο πιθανό να ‘ρθει το άλογο μόνο του… Τον εαυτό μου δεν τον έβρισκα ποτέ ωραίο ούτε ελκυστικό! Καλά για αυτό το θέμα μπλέκονται και κοινωνικοί λόγοι, αλλά πέσαμε στην περίπτωση…
Έχω κάνει πολλά όνειρα για το μέλλον και δεν ξέρω αν είναι λάθος… Είναι κάποια πράγματα που δεν ξέρω και άλλα που ξέρω! Αλλά είμαι εδώ και κάθομαι, παραπονιέμαι… Δεν ξέρω πώς να νιώσω, πώς να αντιδράσω, τί να πω, τί να κάνω;
Η αλήθεια είναι ότι βρήκα απαντήσεις σε κάποια αλλά δεν μου είναι αρκετές (ως άνθρωπος που είμαι) Οι απαντήσεις που βρήκα στα ερωτήματα με έκαναν να συνειδητοποιήσω την αλήθεια… από μια ρεαλιστική έως και απαισιόδοξη πλευρά διότι είχα φτάσει σε ένα Άλφα επίπεδο να φλομώνω τον εαυτό μου με ωραία ψεματάκια!
Μέσα από τις απαντήσεις μου ανακάλυψα ότι τα όνειρα μου είναι απλά όνειρα, υπάρχουν απλά για να υπάρχουν, δεν θα υλοποιηθούν… Δεν κυνηγώ αυτό που θέλω! Είμαι ένας άνθρωπος (καλά δεν ορκίζομαι) που είναι επιπόλαιος, υπεραισιόδοξος, τυφλός (τα ψέματα μου κρύβουν την αλήθεια) και αχόρταγος, και ναι έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου… Επί το πλείστον υπερβάλλω σ’ αυτά που λέω που κάνω που αισθάνομαι, φέρομαι ανόητα και γίνομαι πιο κλειστός όσο λέω ότι είμαι ανοιχτός.
Είμαι από τους ανθρώπους που δύσκολα αφήνουν το παρελθόν πίσω τους… «Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες την ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου»
Πόσοι από μας περιμένουμε τον πρίγκιπα στο άσπρο άλογο? Για μένα θα είναι πιο πιθανό να ‘ρθει το άλογο μόνο του… Τον εαυτό μου δεν τον έβρισκα ποτέ ωραίο ούτε ελκυστικό! Καλά για αυτό το θέμα μπλέκονται και κοινωνικοί λόγοι, αλλά πέσαμε στην περίπτωση…
Έχω κάνει πολλά όνειρα για το μέλλον και δεν ξέρω αν είναι λάθος… Είναι κάποια πράγματα που δεν ξέρω και άλλα που ξέρω! Αλλά είμαι εδώ και κάθομαι, παραπονιέμαι… Δεν ξέρω πώς να νιώσω, πώς να αντιδράσω, τί να πω, τί να κάνω;
Κυριακή 10 Αυγούστου 2008
Exit
Οι τόσο δύσκολες –έτσι νόμιζα- μέρες του Κέντρου Εκπαίδευσης πέρασαν, πέρασε και η ορκωμοσία, ωραίο μαύρισμα δεν λέω τόσες ώρες στον ήλιο, και φτάσαμε στις μεταθέσεις σε τάγματα… Μια χαρά! Δεν παραπονιέμαι αφού ο στρατός όπως τον γνώριζαν οι παλιοί «έληξε»!
Στην αρχή οφείλω να ομολογήσω τρομοκρατήθηκα με το θέμα αλλά η πραγματική εικόνα του στρατού άλλαξε από αυτά που άκουγα από τους αρένες συγγενείς μου, τα πράγματα είναι εμφανώς πιο χαλαρά και αυτό αλλάζει πολλά πράγματα! Το μόνο που δεν άλλαξε από τότε είναι η διάρκεια του τόσο αμφιλεγόμενου θεσμού…
25 μήνες όσο και να ‘ναι, είναι χάσιμο χρόνου, είναι υπερβολικό… και οι 19 είναι μια πολύ αξιοπρεπής «υποχώρηση» εκ μέρους του Υπουργείου! Δεν είμαστε πλέον στην εποχή του πολέμου, τώρα παίζουμε διπλωματικά παιχνίδια ενόσω μεταξύ Κύπρου Τουρκίας υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ένωση! Καμιά πλευρά δεν είναι τόσο ηλίθια ώστε να ξεκινήσει πόλεμο…
Σκέψου το! Γίνεται… 21ος αιώνας, για να γίνει ένας πόλεμος χρειάζεσαι λεφτά, όσο έχει η Κύπρος λεφτά τόσο έχει και η Τουρκία. Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι στην Τουρκία επικρατεί πολιτική αστάθεια, μικρό εμφύλιο έχουνε οι άνθρωποι (ΝΑΙ είναι άνθρωποι για όσους ακόμα το ψάχνουν)
Και ας το δούμε και από την άλλη πλευρά… Πες ότι έγινε πόλεμος, πιστεύετε ότι θα έχει διαφορά από εκείνον του ’74? Θα χτυπήσουν το πρωί κατά τις 4 ενώ εμείς θα κοιμόμαστε, οι στρατιώτες θα διπλώνουν φάκελο το μαξιλάρι τους και θα αποβιβαστούν ανενόχλητοι σε κάποια παράλια… Αν όχι θα ρίξουν ένα πυραυλάκι και ποιος τους είδε ποιος τους θυμάται τους Κυπρίους… δεν θα νιώσουμε τίποτα! Ακόμα πιο ανώδυνο και από εμβόλιο!
Από την άλλη τι? Να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια χωρίς στρατό? Είναι σαν να τους λέμε «Α! Ελάτε, πάρετε και την άλλη μισή». Η κατάσταση χαρακτηρίζεται «Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα»
Λοιπόν σας ξαναχαιρετώ , πρέπει να πάμε και πίσω, και σας εύχομαι Καλή Εβδομάδα! Γεια χαρά, να ‘στε όλοι καλά… (και επειδή πλησιάζει 15αύγουστος) Καλές Διακοπές
Στην αρχή οφείλω να ομολογήσω τρομοκρατήθηκα με το θέμα αλλά η πραγματική εικόνα του στρατού άλλαξε από αυτά που άκουγα από τους αρένες συγγενείς μου, τα πράγματα είναι εμφανώς πιο χαλαρά και αυτό αλλάζει πολλά πράγματα! Το μόνο που δεν άλλαξε από τότε είναι η διάρκεια του τόσο αμφιλεγόμενου θεσμού…
25 μήνες όσο και να ‘ναι, είναι χάσιμο χρόνου, είναι υπερβολικό… και οι 19 είναι μια πολύ αξιοπρεπής «υποχώρηση» εκ μέρους του Υπουργείου! Δεν είμαστε πλέον στην εποχή του πολέμου, τώρα παίζουμε διπλωματικά παιχνίδια ενόσω μεταξύ Κύπρου Τουρκίας υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ένωση! Καμιά πλευρά δεν είναι τόσο ηλίθια ώστε να ξεκινήσει πόλεμο…
Σκέψου το! Γίνεται… 21ος αιώνας, για να γίνει ένας πόλεμος χρειάζεσαι λεφτά, όσο έχει η Κύπρος λεφτά τόσο έχει και η Τουρκία. Ένας επιπλέον λόγος είναι ότι στην Τουρκία επικρατεί πολιτική αστάθεια, μικρό εμφύλιο έχουνε οι άνθρωποι (ΝΑΙ είναι άνθρωποι για όσους ακόμα το ψάχνουν)
Και ας το δούμε και από την άλλη πλευρά… Πες ότι έγινε πόλεμος, πιστεύετε ότι θα έχει διαφορά από εκείνον του ’74? Θα χτυπήσουν το πρωί κατά τις 4 ενώ εμείς θα κοιμόμαστε, οι στρατιώτες θα διπλώνουν φάκελο το μαξιλάρι τους και θα αποβιβαστούν ανενόχλητοι σε κάποια παράλια… Αν όχι θα ρίξουν ένα πυραυλάκι και ποιος τους είδε ποιος τους θυμάται τους Κυπρίους… δεν θα νιώσουμε τίποτα! Ακόμα πιο ανώδυνο και από εμβόλιο!
Από την άλλη τι? Να κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια χωρίς στρατό? Είναι σαν να τους λέμε «Α! Ελάτε, πάρετε και την άλλη μισή». Η κατάσταση χαρακτηρίζεται «Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα»
Λοιπόν σας ξαναχαιρετώ , πρέπει να πάμε και πίσω, και σας εύχομαι Καλή Εβδομάδα! Γεια χαρά, να ‘στε όλοι καλά… (και επειδή πλησιάζει 15αύγουστος) Καλές Διακοπές
Δευτέρα 7 Ιουλίου 2008
Αποχαιρετισμός
Σε λίγες ώρες όλα μου τα όνειρα θα σιγήσουν για 2 χρόνια –καλά 19 μήνες- και θα αρχίσω να εισέρχομαι στον σχετικό σκοταδισμό όπως όλοι οι 18χρονοι άντε και 19χρονοι μερικές φορές, νεοσύλλεκτοι στρατιώτες…
Αυτο το μπλοκ θα προσπαθήσω να μην το παραμελήσω, αλλά αυτές οι 40 μέρες θα είναι ΑΚΡΩΣ βασανιστικές… Μετά από αυτές κάτι μπορεί να γίνει! Και γαμώ την γκαντεμιά μου μέσα είμαι από τους λίγους αν όχι ο μοναδικός Κύπριος άνευ «μέσον»…
Σας χαιρετω!
Αυτο το μπλοκ θα προσπαθήσω να μην το παραμελήσω, αλλά αυτές οι 40 μέρες θα είναι ΑΚΡΩΣ βασανιστικές… Μετά από αυτές κάτι μπορεί να γίνει! Και γαμώ την γκαντεμιά μου μέσα είμαι από τους λίγους αν όχι ο μοναδικός Κύπριος άνευ «μέσον»…
Σας χαιρετω!
Κυριακή 29 Ιουνίου 2008
Elliniko OR Suahili
Παρά την σχετική ευκολία του φετινού δοκιμίου των Νέων Ελληνικών για τους απόφοιτους των Λυκείων και Τεχνικών Σχολών για τις Παγκύπριες εξετάσεις 2008 οι μαθητές εξακολουθούν να κατηφορίζουν.
Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά, συνολικά παρακάθησαν τις εξετάσεις 9589 υποψήφιοι, εκ των οποίων οι 4500 περίπου δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν την βάση που αναλογεί σε ποσοστό 44-45%. Αναλυτικά:
Βαθμοί: 1-5 πήραν ποσοστό 23.5% που αντιστοιχεί σε 2256 υποψήφιους
6-9 το 20.6% = 1973
10-12 το 20.7 = 1981
13-15 το 22.7% = 2170
16-18 το 12.2% = 1167 και
19-20 το 0.3% δηλαδή μόνο 37 μαθητές
Οι βαθμοί των Νέων Ελληνικών έκρυβαν μια μικρή αναγωγή στις εκθέσεις, των οποίων το θέμα ήταν περίεργο, με οδηγίες του Υπουργείου. Προφανώς για να μην φανεί η αποτυχία των μαθητών σε σχέση με πέρσι και να μην αναδειχθεί το χάσμα της εκπαιδευτική μεταρρύθμισης και το κενό της διδασκαλίας της Νέας Ελληνικής. Σε λίγα χρόνια αναμένω να είναι επιπέδου Δημοτικής εκπαίδευσης και πάλι θα έχουμε τα ίδια –αν όχι και χειρότερα- αποτελέσματα!
Η τόσο ανθρωπιστική παιδεία απουσιάζει από την εκπαίδευση στην Κύπρο και μια στροφή στον ανθρωπισμό και στην καλλιέργεια του πνεύματος –αυτό που μας λείπει πραγματικά- φαντάζει αδύνατη. Η «εγκατάλειψη» των μαθημάτων των Νέων και Αρχαίων Ελληνικών και Τέχνης παρεμποδίζουν το έργο της παιδείας, η οποία στράφηκε σε χρησιμοθηρική και βαθμοθηρική παιδεία.
Είναι βασικό να αναφέρω ότι ο πιο σωστός προορισμός για σπουδές στην Ελληνική φιλολογία δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Γερμανία!
Τα ελληνικά της νέας γενιάς λιγοστεύουν επικίνδυνα, και αντιμετωπίζει (όχι μόνο) ένα πρόβλημα έκφρασης. Νομίζουν ότι τα Κυπριακά είναι επίσημη γλώσσα, που δυστυχώς δεν είναι, και μιλάνε, σκέφτονται και γράφουν Κυπριακά… Επίσημες γλώσσες της Κύπρου είναι τα Ελληνικά και Τουρκικά. Τουρκικά δεν νομίζω να μάθουμε αν δεν καταστεί ανάγκη –σε επικείμενη λύση του Κυπριακού παραδείγματος χάρη- Ελληνικά που έπρεπε να τα ξέρουμε δεν τα ξέρουμε και μιλάνε όλοι σαν την Ναστάζια στο «Βουράτε Γειτόνοι» και την Κουτουμάνου στο «Ζωή Ποδήλατο» –για το «Μίλα μου» ούτε λόγος!!!- πραγματικά εξαιρετικές προσωπικότητες, εκπομπές, σειρές και πρότυπα για τα παιδιά!!!
Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά, συνολικά παρακάθησαν τις εξετάσεις 9589 υποψήφιοι, εκ των οποίων οι 4500 περίπου δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν την βάση που αναλογεί σε ποσοστό 44-45%. Αναλυτικά:
Βαθμοί: 1-5 πήραν ποσοστό 23.5% που αντιστοιχεί σε 2256 υποψήφιους
6-9 το 20.6% = 1973
10-12 το 20.7 = 1981
13-15 το 22.7% = 2170
16-18 το 12.2% = 1167 και
19-20 το 0.3% δηλαδή μόνο 37 μαθητές
Οι βαθμοί των Νέων Ελληνικών έκρυβαν μια μικρή αναγωγή στις εκθέσεις, των οποίων το θέμα ήταν περίεργο, με οδηγίες του Υπουργείου. Προφανώς για να μην φανεί η αποτυχία των μαθητών σε σχέση με πέρσι και να μην αναδειχθεί το χάσμα της εκπαιδευτική μεταρρύθμισης και το κενό της διδασκαλίας της Νέας Ελληνικής. Σε λίγα χρόνια αναμένω να είναι επιπέδου Δημοτικής εκπαίδευσης και πάλι θα έχουμε τα ίδια –αν όχι και χειρότερα- αποτελέσματα!
Η τόσο ανθρωπιστική παιδεία απουσιάζει από την εκπαίδευση στην Κύπρο και μια στροφή στον ανθρωπισμό και στην καλλιέργεια του πνεύματος –αυτό που μας λείπει πραγματικά- φαντάζει αδύνατη. Η «εγκατάλειψη» των μαθημάτων των Νέων και Αρχαίων Ελληνικών και Τέχνης παρεμποδίζουν το έργο της παιδείας, η οποία στράφηκε σε χρησιμοθηρική και βαθμοθηρική παιδεία.
Είναι βασικό να αναφέρω ότι ο πιο σωστός προορισμός για σπουδές στην Ελληνική φιλολογία δεν είναι η Ελλάδα αλλά η Γερμανία!
Τα ελληνικά της νέας γενιάς λιγοστεύουν επικίνδυνα, και αντιμετωπίζει (όχι μόνο) ένα πρόβλημα έκφρασης. Νομίζουν ότι τα Κυπριακά είναι επίσημη γλώσσα, που δυστυχώς δεν είναι, και μιλάνε, σκέφτονται και γράφουν Κυπριακά… Επίσημες γλώσσες της Κύπρου είναι τα Ελληνικά και Τουρκικά. Τουρκικά δεν νομίζω να μάθουμε αν δεν καταστεί ανάγκη –σε επικείμενη λύση του Κυπριακού παραδείγματος χάρη- Ελληνικά που έπρεπε να τα ξέρουμε δεν τα ξέρουμε και μιλάνε όλοι σαν την Ναστάζια στο «Βουράτε Γειτόνοι» και την Κουτουμάνου στο «Ζωή Ποδήλατο» –για το «Μίλα μου» ούτε λόγος!!!- πραγματικά εξαιρετικές προσωπικότητες, εκπομπές, σειρές και πρότυπα για τα παιδιά!!!
Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008
ΘΟΚ Crisis
Χθες μάλωναν παντού (από Βουλή σε Υπουργικό Συμβούλια και στους δρόμους) για τον χρυσό (που τον φυλάνε λες και θα τον πάρουμε μαζί μας στον τάφο) και φορολόγησαν τον Κύπριο πολίτη το 2005 για να πληρώσει δάνειο 6 εκατομμυρίων λιρών για την ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας με το οποίο είχαμε προβλήματα με την στέγη, η οποία στέγη 3 χρόνια μετά την ανακαίνιση αυτή κατέρρευσε προχθές λίγο πριν τις δέκα το βράδυ.
Εννοείται πως ο Μάρτης δεν λείπει από την Σαρακοστή και για αυτό πήγα εκεί να δω τον χαμό που γινόταν, και ήταν πολύ τρομαχτικό γιατί την προηγούμενη είχε θεατρική παράσταση σχολείου και σήμερα θα είχε παράσταση για 450 παιδιά δημοτικού, αναλογιστείτε την τραγωδία αν τα παιδιά ήταν μέσα… Τα πλάνα από τα παρασκήνια –που δεν ξέρω ούτε εγώ πως κυκλοφόρησαν- και τα πλάνα αφ’ υψηλού αποδεικνύουν το μέγεθος της καταστροφής!
Το θέατρο κτίστηκε λίγο μετά τις δικοινοτικές ταραχές του 1963 και πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1967. Μετά λοιπόν από το 1967 η στέγη του (φτιαγμένη από τσίγκο παρακαλώ) αλλάχθηκε το 2005 από την ανακαίνιση που έγινε. Εν τούτοις τα μεταλλικά ψαλίδια υποστήριξης της στέγης (τα οποία σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται από το 1970 σε οποιαδήποτε κατασκευή) δεν αλλάχθηκαν ποτέ, και ούτε συντηρήθηκαν. Αντίθετα επιβαρύνθηκαν θα έλεγε κανείς με συστήματα εξαερισμού, κλιματισμού και φωτιστικών.
Το 2001 το Δημοτικό Θέατρο έκλεισε για 3 μήνες και το 2005 το Υπουργείο Εργασίας το έκλεισε λόγω του κινδύνου για τους εργαζομένους και τους καλεσμένους. Τότε έγινε η ανακαίνιση από 3 εργολαβικές εταιρίες εκ των οποίων η μια ανήκει στην κόρη του πρώην Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Πεύκιου Γεωργιάδη.
Η τύχη του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας είναι άγνωστη…
Εννοείται πως ο Μάρτης δεν λείπει από την Σαρακοστή και για αυτό πήγα εκεί να δω τον χαμό που γινόταν, και ήταν πολύ τρομαχτικό γιατί την προηγούμενη είχε θεατρική παράσταση σχολείου και σήμερα θα είχε παράσταση για 450 παιδιά δημοτικού, αναλογιστείτε την τραγωδία αν τα παιδιά ήταν μέσα… Τα πλάνα από τα παρασκήνια –που δεν ξέρω ούτε εγώ πως κυκλοφόρησαν- και τα πλάνα αφ’ υψηλού αποδεικνύουν το μέγεθος της καταστροφής!
Το θέατρο κτίστηκε λίγο μετά τις δικοινοτικές ταραχές του 1963 και πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1967. Μετά λοιπόν από το 1967 η στέγη του (φτιαγμένη από τσίγκο παρακαλώ) αλλάχθηκε το 2005 από την ανακαίνιση που έγινε. Εν τούτοις τα μεταλλικά ψαλίδια υποστήριξης της στέγης (τα οποία σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται από το 1970 σε οποιαδήποτε κατασκευή) δεν αλλάχθηκαν ποτέ, και ούτε συντηρήθηκαν. Αντίθετα επιβαρύνθηκαν θα έλεγε κανείς με συστήματα εξαερισμού, κλιματισμού και φωτιστικών.
Το 2001 το Δημοτικό Θέατρο έκλεισε για 3 μήνες και το 2005 το Υπουργείο Εργασίας το έκλεισε λόγω του κινδύνου για τους εργαζομένους και τους καλεσμένους. Τότε έγινε η ανακαίνιση από 3 εργολαβικές εταιρίες εκ των οποίων η μια ανήκει στην κόρη του πρώην Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Πεύκιου Γεωργιάδη.
Η τύχη του Δημοτικού Θεάτρου Λευκωσίας είναι άγνωστη…
Milk Crisis
Κρίσηηη! Με πιανεί κρίση!
Πως μου έχουν σπάσει τα νεύρα μου οι αφλατοξίνες δεν φαντάζεστε! Κάνουν λες και έχουν ιό της γρίπης των πουλερικών οι αγελάδες! Καλά ντε! Προς τι όλος αυτός ο σαματάς, θα πάθουμε καρκίνο… Για νέο μας το λένε? Ο καρκίνος είναι ο κυριότερος λόγος θανάτου (καλά στην Κύπρο πρώτα πεθαίνουμε από καρδιά, μετά από δυστύχημα και μετά μας αποτελειώνει και ο καρκίνος)
Οι αφλατοξίνες είναι ίσως –κατ’ εμέ- ο προάγγελος των μεταλλαγμένων τροφίμων και στην Κύπρο. Όσοι είδατε πέρσι τέτοιο καιρό το «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» θα μάθατε ότι η Βουλή της Κύπρου αποδέχτηκε νομοσχέδιο (χωρίς να το καταλάβει κανένας, ακριβώς όπως γίνεται σε κάθε πουτανιά που μας στήνουν) με το οποίο επιτρέπεται στις υπεραγορές οι πώληση μεταλλαγμένων τροφίμων!
Περιορισμένα ήταν ευτυχώς τα δείγματα που βρέθηκαν θετικά στο τεστ για τις αφλατοξινες –που είναι τοξίνες που καταναλώναμε ανέκαθεν, αφού υπήρχαν ανέκαθεν- και το γάλα ή τα τυροκομικά προϊόντα που παράχθηκαν από αυτό καταστράφηκαν όσο το δυνατό γρηγορότερα αν και στην αγορά υπολογίζεται ότι κυκλοφορούν ακόμα!
Μην ξεχνάτε να πίνετε το γάλα σας: 2 ποτήρια την μέρα ή 1 ποτήρι και 2-3 κουτάλια γιαούρτι ή ανάλογη ποσότητα σε τυροκομικό προϊόν. Ιδιαίτερα γάλα πρέπει να πίνουν οι γυναίκες και αι νεαραί και οι πέραν-των-50 και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ θα έλεγε κανείς οι γυναίκες με εμμηνόπαυση αφού οι γυναίκες γενικά χρειάζονται 3πλάσια ποσότητα καθημερινά, ΜΕ ή ΧΩΡΙΣ αφλατοξίνες!!!
Πως μου έχουν σπάσει τα νεύρα μου οι αφλατοξίνες δεν φαντάζεστε! Κάνουν λες και έχουν ιό της γρίπης των πουλερικών οι αγελάδες! Καλά ντε! Προς τι όλος αυτός ο σαματάς, θα πάθουμε καρκίνο… Για νέο μας το λένε? Ο καρκίνος είναι ο κυριότερος λόγος θανάτου (καλά στην Κύπρο πρώτα πεθαίνουμε από καρδιά, μετά από δυστύχημα και μετά μας αποτελειώνει και ο καρκίνος)
Οι αφλατοξίνες είναι ίσως –κατ’ εμέ- ο προάγγελος των μεταλλαγμένων τροφίμων και στην Κύπρο. Όσοι είδατε πέρσι τέτοιο καιρό το «Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα» θα μάθατε ότι η Βουλή της Κύπρου αποδέχτηκε νομοσχέδιο (χωρίς να το καταλάβει κανένας, ακριβώς όπως γίνεται σε κάθε πουτανιά που μας στήνουν) με το οποίο επιτρέπεται στις υπεραγορές οι πώληση μεταλλαγμένων τροφίμων!
Περιορισμένα ήταν ευτυχώς τα δείγματα που βρέθηκαν θετικά στο τεστ για τις αφλατοξινες –που είναι τοξίνες που καταναλώναμε ανέκαθεν, αφού υπήρχαν ανέκαθεν- και το γάλα ή τα τυροκομικά προϊόντα που παράχθηκαν από αυτό καταστράφηκαν όσο το δυνατό γρηγορότερα αν και στην αγορά υπολογίζεται ότι κυκλοφορούν ακόμα!
Μην ξεχνάτε να πίνετε το γάλα σας: 2 ποτήρια την μέρα ή 1 ποτήρι και 2-3 κουτάλια γιαούρτι ή ανάλογη ποσότητα σε τυροκομικό προϊόν. Ιδιαίτερα γάλα πρέπει να πίνουν οι γυναίκες και αι νεαραί και οι πέραν-των-50 και ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ θα έλεγε κανείς οι γυναίκες με εμμηνόπαυση αφού οι γυναίκες γενικά χρειάζονται 3πλάσια ποσότητα καθημερινά, ΜΕ ή ΧΩΡΙΣ αφλατοξίνες!!!
Κυριακή 8 Ιουνίου 2008
Ιούνιος, καυτός μήνας
Η ομορφιά είναι υποκειμενική αλλά για να μιλήσω για αυτό θα πρέπει να περάσει την κρίση με το μη-κατέβασμα εικόνων το σκατομηχάνημα μου που ονομάζεται Ηλεκτρονικός υπολογιστής –θέλει να ονομάζεται, εγώ δεν το λέω έτσι- για να χρησιμοποιήσω την Αναλογική μέθοδο του φίλου Σωκράτη…
Το καλοκαίρι έφθασε και είμαστε έτοιμοι όλοι (είμαστε, δεν είμαστε?) για να ξεχυθούμε σε ξενοδοχεία παραθαλάσσια -σκεφτείτε και τον αγροτουρισμό τώρα που το λέμε- σε κατασκηνώσεις –αυτό είναι πολύ οικολογικό!- και σε ταξίδια στο εξωτερικό –αχ! Θέλω απ’ αυτά!!!
Κάπου εδώ πριν αρχίσω να μιλάω και ξεφύγω από το θέμα ελπίζω να με συγχωρήσετε που έλειψα (το καταλάβατε?) αλλά υποχρεώσεις βλέπετε με την εκπαίδευση…
Λέγαμε για προορισμούς στο εξωτερικό? Πάμε Τήλο!!! Εκεί έγινε ο πρώτος γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων, τους οποίους πάντρεψε ο ίδιος ο δήμαρχος… Και μπράβο του! Τώρα τι θα πάθει δεν ξέρω, όλα τα σκατά από τον Ψωμιάδη (έτσι δεν το λένε εκείνο τον νομάρχη καλέ?) μέχρι και οι παπάδες αγριέψαν!
Αυτό που μου άρεσε εμένα ότι οι Κυπριακές εφημερίδες δεν το κάλυψαν… Φοβούνται μήπως βγει και η Μαύρου στην σειρά? Δεν καταλαβαίνω, μωρέ αν δεν έβλεπα ΕΡΤ δεν θα το ‘ξερα…
Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν γεμάτη συνταρακτικά νέα, από τον γάμο (που ήταν περισσότερο χαρούμενο γεγονός για την κοινότητα των γκέι αλλά απειλητικό για τον δήμαρχο) και ο θάνατος του Νίκου Σεργιανόπουλου, και τι θάνατος! Λοιπόν επειδή εγώ δεν μπορώ να το πιστέψω δεν πρόκειται να πω τίποτα άλλο…
Καλό μήνα! (που δεν σας είπα)
Καλή Εβδομάδα…
Άντε βρε! Και Καλό Καλοκαίρι
Το καλοκαίρι έφθασε και είμαστε έτοιμοι όλοι (είμαστε, δεν είμαστε?) για να ξεχυθούμε σε ξενοδοχεία παραθαλάσσια -σκεφτείτε και τον αγροτουρισμό τώρα που το λέμε- σε κατασκηνώσεις –αυτό είναι πολύ οικολογικό!- και σε ταξίδια στο εξωτερικό –αχ! Θέλω απ’ αυτά!!!
Κάπου εδώ πριν αρχίσω να μιλάω και ξεφύγω από το θέμα ελπίζω να με συγχωρήσετε που έλειψα (το καταλάβατε?) αλλά υποχρεώσεις βλέπετε με την εκπαίδευση…
Λέγαμε για προορισμούς στο εξωτερικό? Πάμε Τήλο!!! Εκεί έγινε ο πρώτος γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων, τους οποίους πάντρεψε ο ίδιος ο δήμαρχος… Και μπράβο του! Τώρα τι θα πάθει δεν ξέρω, όλα τα σκατά από τον Ψωμιάδη (έτσι δεν το λένε εκείνο τον νομάρχη καλέ?) μέχρι και οι παπάδες αγριέψαν!
Αυτό που μου άρεσε εμένα ότι οι Κυπριακές εφημερίδες δεν το κάλυψαν… Φοβούνται μήπως βγει και η Μαύρου στην σειρά? Δεν καταλαβαίνω, μωρέ αν δεν έβλεπα ΕΡΤ δεν θα το ‘ξερα…
Η εβδομάδα που μας πέρασε ήταν γεμάτη συνταρακτικά νέα, από τον γάμο (που ήταν περισσότερο χαρούμενο γεγονός για την κοινότητα των γκέι αλλά απειλητικό για τον δήμαρχο) και ο θάνατος του Νίκου Σεργιανόπουλου, και τι θάνατος! Λοιπόν επειδή εγώ δεν μπορώ να το πιστέψω δεν πρόκειται να πω τίποτα άλλο…
Καλό μήνα! (που δεν σας είπα)
Καλή Εβδομάδα…
Άντε βρε! Και Καλό Καλοκαίρι
Κυριακή 25 Μαΐου 2008
Eurovision 2008 The End
Σας το είπα ότι η Eurovision είναι γεμάτη εκπλήξεις, καλά για κάποιους δεν ήταν έκπληξη, αφού ο Ρώσος κατέκτησε την πρώτη θέση, η Ουκρανία την 2η για την οποία μαχόταν στήθος με στήθος με την Ελλάδα η οποία ήρθε Τρίτη!
Ναι ήταν καλή μπαλάντα αλλά του Ισραήλ είναι καλύτερη πιστεύω…
Τα προγνωστικά έπεσαν έξω και πάλι (ευτυχώς ή δυστυχώς) όμως ο συνδυασμός της Καλομοίρας μου άρεσε περισσότερο (καλά και του Ισραήλ) αλλά life goes on…
Λοιπόν Δευτέρα αύριο, Καλή Εβδομάδα σε όλους
ΥΓ Στη Μόσχα αδελφές μου, στην Μόσχα!
Μου είναι αδύνατον να φορτώσω εικόνα για αυτό κάντε search στο google με την ένδειξη Moscow
Ναι ήταν καλή μπαλάντα αλλά του Ισραήλ είναι καλύτερη πιστεύω…
Τα προγνωστικά έπεσαν έξω και πάλι (ευτυχώς ή δυστυχώς) όμως ο συνδυασμός της Καλομοίρας μου άρεσε περισσότερο (καλά και του Ισραήλ) αλλά life goes on…
Λοιπόν Δευτέρα αύριο, Καλή Εβδομάδα σε όλους
ΥΓ Στη Μόσχα αδελφές μου, στην Μόσχα!
Μου είναι αδύνατον να φορτώσω εικόνα για αυτό κάντε search στο google με την ένδειξη Moscow
Σάββατο 24 Μαΐου 2008
Good luck
Σε μια ώρα περίπου ο επίσημος διαγωνισμός της Eurovision θα αρχίσει. Ο διαγωνισμός αυτός (αμφιλεγόμενος θεσμός) τα τελευταία χρόνια μας εκπλήσσει με τις πολιτικοποιημένες στάσεις που επικρατούν όσο και στα τραγούδια όσο και στην διανομή των βαθμών κατά το (ανύπαρκτο) televoting! Ποιος μπορεί να ξεχάσει το περσινό δωδεκάρι της Τουρκίας στους… Αρμένιους! Λες και η γενοκτονία θα ξεχαστεί με ένα δωδεκάρι!
Επίσης ο διαγωνισμός χαρακτηρίζεται και από εκπλήξεις, αφού τα προγνωστικά από το 2005 (η χρονιά της Παπαρίζου) πέφτουν πάντα έξω! Τα προγνωστιά έβγαζαν την Έλενα στην 3η θέση, το 2006 την Βίσση την έβαζαν επίσης στην 3η-5η θέση (για τα τέρατα δεν θα ανοίξω το στοματάκι μου), το 2007 τον Σαρμπέλ εκτός 10άδας και το 2007 με Ευρυδίκη λένε θα περνούσαμε στον τελικό και θα ήμασταν υποψήφιο νικητές!
Έτσι πρέπει να σας αναφέρω ότι τα προγνωστικά στο Βελιγράδι κατατάσσουν την Πορτογαλία παρακαλώ νικήτρια της βραδιάς, την Ουκρανία δεύτερη, την Ρωσία Τρίτη, 4ο το Ισραήλ, 5ο το Αζερμπαϊτζάν. Η Ελλάδα είναι στην 7η θέση και η Αρμενία λίγο πιο πάνω! Ελπίζω ότι τα προγνωστικά θα πέσουν για άλλη μια φορά έξω…
Καλή Επιτυχία εύχομαι
Στην Δανία, στην Τουρκία, στην Γεωργία, στην Πορτογαλία, στην Αρμενία, στο Ισραήλ και φυσικά στην Ελλάδα!!!
Επίσης ο διαγωνισμός χαρακτηρίζεται και από εκπλήξεις, αφού τα προγνωστικά από το 2005 (η χρονιά της Παπαρίζου) πέφτουν πάντα έξω! Τα προγνωστιά έβγαζαν την Έλενα στην 3η θέση, το 2006 την Βίσση την έβαζαν επίσης στην 3η-5η θέση (για τα τέρατα δεν θα ανοίξω το στοματάκι μου), το 2007 τον Σαρμπέλ εκτός 10άδας και το 2007 με Ευρυδίκη λένε θα περνούσαμε στον τελικό και θα ήμασταν υποψήφιο νικητές!
Έτσι πρέπει να σας αναφέρω ότι τα προγνωστικά στο Βελιγράδι κατατάσσουν την Πορτογαλία παρακαλώ νικήτρια της βραδιάς, την Ουκρανία δεύτερη, την Ρωσία Τρίτη, 4ο το Ισραήλ, 5ο το Αζερμπαϊτζάν. Η Ελλάδα είναι στην 7η θέση και η Αρμενία λίγο πιο πάνω! Ελπίζω ότι τα προγνωστικά θα πέσουν για άλλη μια φορά έξω…
Καλή Επιτυχία εύχομαι
Στην Δανία, στην Τουρκία, στην Γεωργία, στην Πορτογαλία, στην Αρμενία, στο Ισραήλ και φυσικά στην Ελλάδα!!!
Παρασκευή 23 Μαΐου 2008
Eurovision 2008 2nd SemiFinal
Και πάλι στην ίδια σκηνή, εκείνη την περίεργη… Λοιπόν ποδαρικό αυτή τη βραδιά μας βγήκε σε καλό με την Ισλανδία με ωραίο στίχο, προσεγμένη εμφάνιση και ωραία σκηνική παρουσία!
Δεύτερη η Σουηδία που έλεγα κάπου την ξέρω αυτήν κάπου την ξέρω! Όχι-όχι δεν είναι η Ντονατέλα Βερσάτσε μην σε ξεγελά το λίφτινγκ, είναι η Καρόλα νούμερο 2 της Σουηδίας που κέρδισε ξανά τον διαγωνισμό το 1999 η «Take me to haven» (δεν ξέρω ποιοι την θυμάστε).
4η στη σειρά η Ουκρανία η Γυαλιστή κυρία, ωραιότατο εφε κύριε Φωκά Ευαγγελινέ (ΣΠΟΝΤΑ) ο καθρέφτης, ποιο κοντό φόρεμα δεν της βρήκατε? (κορμάκι ήταν, μην ταλαιπωρήστε) Μέχρι εδώ πέρασαν και οι 4!
5ος στη σειρά ο Ροκκάς ο Λιθουανός που μου φάνηκε κάπως «Βίσση-εμφάνιση» μόνος του στην σκηνή (αν φορούσε και αυτός Jean Paul Gautier θα ήταν πανομοιότυποι) και αν και είναι φωνάρα ο άνθρωπος κάτι μου φάνηκε υπερβολικά «λίγο»…
Ακολούθησε το outsider η Αλβανία που δεν περίμενα να περάσει αλλά πέρασε, με καλή φωνή η κοπελίτσα δεν λέω αλλά ήταν πολύ ψεύτικο το όλο σκηνικό και φαινόταν κι αγχωμένη! Επόμενη χώρα η Ελβετία με τον υπέροχο Ιταλικό στίχο αλλά, είχε την τύχη του Σαν Μαρίνο που είχε και αυτό Ιταλικό στίχο, του κώλου! Αμάν πια με τα δερμάτινα! Βαρέθηκα, μέχρι και τα φωνητικά φορούσαν ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ παντελόνι, που φτάσαμε?
8η η Τσεχία που με άφησε παντελώς αδιάφορο αφού το τραγούδι ήταν και πολύ Britney ρε γαμώτο! Άσε που ο σκηνοθέτης είναι και πολύ σεξιστής μιλάμε! Κάτι ζουμ στα μπούτια… Και ακολούθησε η Λευκορωσία που απέτυχε παταγωδώς! Μια νερόβραστη εμφάνιση ήταν κατ’ εμέ, με άφησε περισσότερο αδιάφορο!
Και η Λετονία με τους Πειρατές της Καραϊβικής κατέκτησε τη Μεσόγειο και εγώ συνεχίζω να προτιμώ ακράδαντα τον Johnny Deep. Το πλέον ηλιθιότερο τραγούδι στον διαγωνισμό και περίμενα να το κόψουν όπως την Ιρλανδία και την Εσθονία! Ακολούθησε η Κροατία που κατά βάση πάντα μου αρέσουν τα τραγούδια τους, και το φετινό, πλάκωσε η νεολαία με ένα μοιραίο λάθος: την νεαρή χορεύτρια που την βρήκα υπερβολική!
12η θέση για την Βουλγαρία με λίγο kitsch εμφάνιση με λίγο trance λίγο dance αλλά τα λόγια, λόγια! Λίγο των άκρων μου φάνηκε και με λυπεί ιδιαίτερα…
13η (αν και γρουσούζικος αριθμός) η Δανία μας πήρε πολύυυυυυυυυυυυυυυυ πίσω, και ο τραγουδιστής με μια γοητεία α λα Frank Sinatra (επίσης κούκλος) και με εύθυμη διάθεση τραγούδησε το τραγούδι του που έφερνε λίγο από 60’s-70’s!
14η η εκπληκτική Γεωργία «Peace will come» από το στόμα σου γλυκιά μου και στους καπιταλιστές το αυτί! Θεά η γυναίκα, συγκλονιστική φωνή! Απίστευτο το κόλπο αλλαγής ρούχου… Εύχομαι σε αυτήν την γυναίκα πίστη και όλα θα πάνε καλά!
15η η Ουγγαρία που όπως τη είδα την κοπέλα λέω «Γαλοπούλα θυμίζει το φόρεμα της» και λέω σταμάτα να είσαι σκληρός κύκνο σου θυμίζει «Κύκνο? Αυτό? Πάπια ίσως! Κύκνο ποτέ!!!» Αυθόρμητο μου βγήκε και σας το λέω… 16η η Μάλτα με το «Vodka» όπως λέμε Σμιρνόφ! Υπερβολικά χαρούμενο και παρά αυτά πίσσα στο μαύρο αν κουνιόταν και η τραγουδίσρτια λίγο δεν θα σκότωνε κανέναν!
17η η Κύπρος μας. 18η η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας το οποίο με άφησε παντελώς αδιάφορο, και τέλος 19η η εξαιρετική Πορτογαλία! Κάτι από τσιγγάνα μου έκανε η τραγουδίστρια με απίστευτη φωνή, εξαιρετική σκηνική παρουσία και σκηνογραφία, πολύ δυναμικό τραγούδι και ειλικρινά ΦΩΝΑΡΑ!
Συγχαρητήρια λοιπόν να πούμε στους:
Λετονία (καλά όχι σε όλους), Ουκρανία, Αλβανία, Γεωργία, Τουρκία (τα φιλιά μου στο παιδί), Σουηδία, Κροατία, Ισλανδία, Πορτογαλία και Δανία
Όσον αφορά την Κύπρο εγώ ξετρελάθηκα, χάρηκα που άκουσα Ελληνικά στην σκηνή, εισέπραξε πολλά χειροκροτήματα η Ευδοκία και αυτά της αξίζουν! Μπράβο στην Ευδοκία και στην ομάδα της, συγχαρητήρια επίσης και στην χορογράφο κα. Σακαλή, εξαιρετικό το εφέ με το τραπέζι… Ευδοκία μου είσαι φωνάρα, δεν πειράζει! 
Δεύτερη η Σουηδία που έλεγα κάπου την ξέρω αυτήν κάπου την ξέρω! Όχι-όχι δεν είναι η Ντονατέλα Βερσάτσε μην σε ξεγελά το λίφτινγκ, είναι η Καρόλα νούμερο 2 της Σουηδίας που κέρδισε ξανά τον διαγωνισμό το 1999 η «Take me to haven» (δεν ξέρω ποιοι την θυμάστε).
Ακολούθησε το εκπληκτικό-ΤΑΤΟ τραγούδι από την Τουρκία με ωραίο ρυθμό και ακουστική και την ωραία παρουσία του Τούρκου που είναι και ομορφόπαιδο (και γαμώ τα τεκνά)!
4η στη σειρά η Ουκρανία η Γυαλιστή κυρία, ωραιότατο εφε κύριε Φωκά Ευαγγελινέ (ΣΠΟΝΤΑ) ο καθρέφτης, ποιο κοντό φόρεμα δεν της βρήκατε? (κορμάκι ήταν, μην ταλαιπωρήστε) Μέχρι εδώ πέρασαν και οι 4!
5ος στη σειρά ο Ροκκάς ο Λιθουανός που μου φάνηκε κάπως «Βίσση-εμφάνιση» μόνος του στην σκηνή (αν φορούσε και αυτός Jean Paul Gautier θα ήταν πανομοιότυποι) και αν και είναι φωνάρα ο άνθρωπος κάτι μου φάνηκε υπερβολικά «λίγο»…
Ακολούθησε το outsider η Αλβανία που δεν περίμενα να περάσει αλλά πέρασε, με καλή φωνή η κοπελίτσα δεν λέω αλλά ήταν πολύ ψεύτικο το όλο σκηνικό και φαινόταν κι αγχωμένη! Επόμενη χώρα η Ελβετία με τον υπέροχο Ιταλικό στίχο αλλά, είχε την τύχη του Σαν Μαρίνο που είχε και αυτό Ιταλικό στίχο, του κώλου! Αμάν πια με τα δερμάτινα! Βαρέθηκα, μέχρι και τα φωνητικά φορούσαν ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ παντελόνι, που φτάσαμε?
8η η Τσεχία που με άφησε παντελώς αδιάφορο αφού το τραγούδι ήταν και πολύ Britney ρε γαμώτο! Άσε που ο σκηνοθέτης είναι και πολύ σεξιστής μιλάμε! Κάτι ζουμ στα μπούτια… Και ακολούθησε η Λευκορωσία που απέτυχε παταγωδώς! Μια νερόβραστη εμφάνιση ήταν κατ’ εμέ, με άφησε περισσότερο αδιάφορο!
Και η Λετονία με τους Πειρατές της Καραϊβικής κατέκτησε τη Μεσόγειο και εγώ συνεχίζω να προτιμώ ακράδαντα τον Johnny Deep. Το πλέον ηλιθιότερο τραγούδι στον διαγωνισμό και περίμενα να το κόψουν όπως την Ιρλανδία και την Εσθονία! Ακολούθησε η Κροατία που κατά βάση πάντα μου αρέσουν τα τραγούδια τους, και το φετινό, πλάκωσε η νεολαία με ένα μοιραίο λάθος: την νεαρή χορεύτρια που την βρήκα υπερβολική!
12η θέση για την Βουλγαρία με λίγο kitsch εμφάνιση με λίγο trance λίγο dance αλλά τα λόγια, λόγια! Λίγο των άκρων μου φάνηκε και με λυπεί ιδιαίτερα…
13η (αν και γρουσούζικος αριθμός) η Δανία μας πήρε πολύυυυυυυυυυυυυυυυ πίσω, και ο τραγουδιστής με μια γοητεία α λα Frank Sinatra (επίσης κούκλος) και με εύθυμη διάθεση τραγούδησε το τραγούδι του που έφερνε λίγο από 60’s-70’s!
14η η εκπληκτική Γεωργία «Peace will come» από το στόμα σου γλυκιά μου και στους καπιταλιστές το αυτί! Θεά η γυναίκα, συγκλονιστική φωνή! Απίστευτο το κόλπο αλλαγής ρούχου… Εύχομαι σε αυτήν την γυναίκα πίστη και όλα θα πάνε καλά!
15η η Ουγγαρία που όπως τη είδα την κοπέλα λέω «Γαλοπούλα θυμίζει το φόρεμα της» και λέω σταμάτα να είσαι σκληρός κύκνο σου θυμίζει «Κύκνο? Αυτό? Πάπια ίσως! Κύκνο ποτέ!!!» Αυθόρμητο μου βγήκε και σας το λέω… 16η η Μάλτα με το «Vodka» όπως λέμε Σμιρνόφ! Υπερβολικά χαρούμενο και παρά αυτά πίσσα στο μαύρο αν κουνιόταν και η τραγουδίσρτια λίγο δεν θα σκότωνε κανέναν!
17η η Κύπρος μας. 18η η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας το οποίο με άφησε παντελώς αδιάφορο, και τέλος 19η η εξαιρετική Πορτογαλία! Κάτι από τσιγγάνα μου έκανε η τραγουδίστρια με απίστευτη φωνή, εξαιρετική σκηνική παρουσία και σκηνογραφία, πολύ δυναμικό τραγούδι και ειλικρινά ΦΩΝΑΡΑ!
Συγχαρητήρια λοιπόν να πούμε στους:
Λετονία (καλά όχι σε όλους), Ουκρανία, Αλβανία, Γεωργία, Τουρκία (τα φιλιά μου στο παιδί), Σουηδία, Κροατία, Ισλανδία, Πορτογαλία και Δανία
Όσον αφορά την Κύπρο εγώ ξετρελάθηκα, χάρηκα που άκουσα Ελληνικά στην σκηνή, εισέπραξε πολλά χειροκροτήματα η Ευδοκία και αυτά της αξίζουν! Μπράβο στην Ευδοκία και στην ομάδα της, συγχαρητήρια επίσης και στην χορογράφο κα. Σακαλή, εξαιρετικό το εφέ με το τραπέζι… Ευδοκία μου είσαι φωνάρα, δεν πειράζει!
Καλή συνέχεια!!!
Πέμπτη 22 Μαΐου 2008
Eurovision 2008 2nd SemiFinal - Προγνωστικά
Σήμερα στις 10 το βράδυ (ζώνη Αθήνας) ο Β Ημιτελικός του 53ου διαγωνισμού τραγουδιού Eurovision. Οι χώρες που συμμετέχουν στον αποψινό ημιτελικό είναι (με τη σειρά εμφάνισης τους):
Ισλανδία
Σουηδία
Τουρκία
Ουκρανία
Λιθουανία
Αλβανία
Ελβετία
Τσεχία
Λευκορωσία
Λετονία
Κροατία
Βουλγαρία
Δανία
Γεωργία
Ουγγαρία
Μάλτα
Κύπρος
Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
Πορτογαλία
Από τις 19 χώρες οι 10 θα πάρουν το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό του Σαββάτου 24 Μαΐου (πως τα λέω!)
Κατ’ εμέ οι 6 από τους 10 θα είναι
Σουηδία, Ουκρανία, Τουρκία, Ελβετία, Γεωργία, Κύπρος
Ισλανδία
Σουηδία
Τουρκία
Ουκρανία
Λιθουανία
Αλβανία
Ελβετία
Τσεχία
Λευκορωσία
Λετονία
Κροατία
Βουλγαρία
Δανία
Γεωργία
Ουγγαρία
Μάλτα
Κύπρος
Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας
Πορτογαλία
Από τις 19 χώρες οι 10 θα πάρουν το εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό του Σαββάτου 24 Μαΐου (πως τα λέω!)
Κατ’ εμέ οι 6 από τους 10 θα είναι
Σουηδία, Ουκρανία, Τουρκία, Ελβετία, Γεωργία, Κύπρος
Φωτογραφίες από την χθεσινή πρόβα
Καλή επιτυχία Ευδοκία Καδή!
Τετάρτη 21 Μαΐου 2008
Eurovision 2008 1st SemiFinal
Μια σκηνή αρκετά περίεργη αλλά αρχιτεκτονικά εξαιρετικά μοντέρνα και φουτουριστική. Αρχή για τον διαγωνισμό έκανε το Μαυροβούνιο! Και τι ποδαρικό ρε γαμώτο! Ένας άνδρας δυο μέτρα, με μια πουκαμίσα γιατρού και το ξεχασμένο jean των 80’s…
Ακολούθησε το Ισραήλ με το μαγευτικό τραγούδι σε εθνίκ ρυθμούς σε στίχους της νικήτριας του διαγωνισμού το 1998 Dana International, απίστευτα ωραίο. Τρίτο στη σειρά ήταν το τραγούδι της Εσθονίας τσιόφτα, τέλος! Ακολούθως αυτό της Μολδαβίας πολύ ψαγμένο, πολύ ωραία η φωνή της τραγουδίστριας και πολύ κουλτουριάρικο αλλά όχι Eurovision…
5ο στη σειρά το νεοφερμένο Σαν Μαρίνο που δυστυχώς δεν είχε την ίδια τύχη με το νεοφερμένο Αζερμπαιστάν. Πολύ ωραίος στίχος που αν δεν λανθάνομαι ήταν και στα Ιταλικά! Χάλια όμως παρουσίαση με εκείνη την υπερκινητική να πηγαινοέρχεται πάνω κάτω και με ζάλισε! Μετά το Σαν Μαρίνο ήταν το Βέλγιο με μια πολύ ενδιαφέρον συμμετοχή και ένα ρυθμικότατο τραγούδι γραμμένο σε μια ανύπαρκτη γλώσσα!
7ο το νεοφερμένο Αζερμπαιστάν που ήταν ένα τραγούδι κουραστικό για τα αυτιά μου. Αμέσως μετά τραγούδησε η Σλοβενία (μην φανταστείτε την χώρα να βγάζει μάτια πόδια χέρια στόμα αυτιά και μύτη και να αρχίζει να τραγουδά) με μια πολύ kitsch εμφάνιση με αλυσίδες στο ασημί φόρεμα το παρασινομωβ φόρεμα που ήταν χάλια. Μετά ήταν η Νορβηγία με το bit’άτο τραγούδι και την εμφάνιση «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» με ένα απλό μπλε φόρεμα η τραγουδίστρια-ποδοσφαιριστής τραγούδησε ένα τραγούδι που θύμιζε κάτι από παλιά καλή Eurovision.
Στην 10η θέση η Πολωνία. Όπως άρχισε το πλάνο είδα ένα μαυρισμένο σώμα (καμένο από τα σολάριουμ) και τα ασπρισμένα δόντια σαν ασβέστη μου θύμισαν την Αννέτ στην Αθήνα που την κάψατε όλοι σας!!! Μαλλί μέχρι την μέση η κυρία (πείστε με ότι είναι δικό της, για να σας δω!) το μικρόφωνο με τα στρας (αν και μου φάνηκαν σβαρόφκσι) με μια γαλάζια τουαλέτα με εκπληκτικό μπούστο που αναδείκνυε το πλαστικό της στήθος. Το όλο σκηνικό παρά αυτά μου θύμισε γάμο στο Hilton.
11η η Ιρλανδία που ήταν τσιόφτα στο τετράγωνο! Ευτυχώς μετά τα «έσωσε» η Ανδόρα με την νεαρή με το καπέλο σαν αντένα τηλεόρασης και το φόρεμα wannabe Dolce & Gabanna (Ναι! Ναι προσέξτε το!) και μετά τα ξανα-σκάτωσε η Βοσνία. Δεν λέω ωραίο τραγουδάκι αλλά μου θύμισε κάτι από Coldplay και όταν ο Φοίβος το έβγαλε στο Θέλω τον θάψατε κι αυτόν!!!
Προχωρώντας λοιπόν μετά το κουκλοθέατρο έφτασε η σειρά της Αρμενίας! Επιτέλους λέω ένα τραγούδι που μπορείς να το χορέψεις! Το απόλαυσα κάθε λεπτό, πολύ κουνιστό τραγούδι αν και περίμενα κι άλλο κούνημα από την νεαρή τραγουδίστρια. Την περισσότερη ώρα έψαχνα να βρω αν το άσπρο που φαινόταν στους άντρες ήταν μέρος του παντελονιού ή ήταν απλά το εσώρουχο τους.
15η θέση και η Ολλανδία με μια χάλια σχετικά εμφάνιση θα στερήσει και για 4η συνεχή χρονιά την εμφάνιση της σε τελικό! Ακολούθως η Φινλανδία που δεν θα το σχολιάσω… Μετά η Ρουμανία με τις φωνάρες και μετά η Ρωσία.
Στη Ρωσία θα σταματήσω, δεν γίνεται! Φτάνει Ντίμαν παιδί μου! Σαν το Κωνσταντίνο Χριστοφόρου θα καταντήσεις, την επόμενη φορά θα σε πετάξουν έξω καλέ μου! Αχ! Χρόνια πολλά Κωνσταντίνε μου… Λοιπόν ο βιολιστής πολύ πορωμένος, ο Φωκάς Ευαγγελινός πολύ συμφεροντολόγος, ο Πλουσένκωφ είναι απλά ο Πλουσένκωφ! Το ωραιότερο μέρος του τραγουδιού ήταν αναμφισβήτητα το σημείο που ξεκούμπωσε το πουκάμισο!
Και τελευταία και καλύτερη η Καλομοίρα! «My secret combination» τραγούδησε όλη η Ευρώπη! Μα τι νάζι, τι χάρη, τι κούνημα αλλά εκείνος ο θεοπάλαβος ο σκηνοθέτης τι σκεφτόταν την ώρα που χόρευε η Καλομοίρα και την ώρα που άνοιγε το βιβλίο? Αμ το άλλο? Διαφημίσεις πριν την Ελλάδα (και το φιλμάκι με τους νικητές του διαγωνισμού φιλιού πολύ το ζήλεψα) ΝΤΡΟΠΗ!
Λοιπόν το γεγονός ότι η Καλομοίρα πέρασε μου φαίνεται υπέρ-αρκετό για να χαρώ μιας και δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο αν και εγώ πιστεύω ότι θα περάσουμε να το θυμάστε αν περάσουμε! (αν δεν περάσουμε ξεχάστε το καλύτερα)…
Ακολούθησε το Ισραήλ με το μαγευτικό τραγούδι σε εθνίκ ρυθμούς σε στίχους της νικήτριας του διαγωνισμού το 1998 Dana International, απίστευτα ωραίο. Τρίτο στη σειρά ήταν το τραγούδι της Εσθονίας τσιόφτα, τέλος! Ακολούθως αυτό της Μολδαβίας πολύ ψαγμένο, πολύ ωραία η φωνή της τραγουδίστριας και πολύ κουλτουριάρικο αλλά όχι Eurovision…
5ο στη σειρά το νεοφερμένο Σαν Μαρίνο που δυστυχώς δεν είχε την ίδια τύχη με το νεοφερμένο Αζερμπαιστάν. Πολύ ωραίος στίχος που αν δεν λανθάνομαι ήταν και στα Ιταλικά! Χάλια όμως παρουσίαση με εκείνη την υπερκινητική να πηγαινοέρχεται πάνω κάτω και με ζάλισε! Μετά το Σαν Μαρίνο ήταν το Βέλγιο με μια πολύ ενδιαφέρον συμμετοχή και ένα ρυθμικότατο τραγούδι γραμμένο σε μια ανύπαρκτη γλώσσα!
7ο το νεοφερμένο Αζερμπαιστάν που ήταν ένα τραγούδι κουραστικό για τα αυτιά μου. Αμέσως μετά τραγούδησε η Σλοβενία (μην φανταστείτε την χώρα να βγάζει μάτια πόδια χέρια στόμα αυτιά και μύτη και να αρχίζει να τραγουδά) με μια πολύ kitsch εμφάνιση με αλυσίδες στο ασημί φόρεμα το παρασινομωβ φόρεμα που ήταν χάλια. Μετά ήταν η Νορβηγία με το bit’άτο τραγούδι και την εμφάνιση «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν» με ένα απλό μπλε φόρεμα η τραγουδίστρια-ποδοσφαιριστής τραγούδησε ένα τραγούδι που θύμιζε κάτι από παλιά καλή Eurovision.
Στην 10η θέση η Πολωνία. Όπως άρχισε το πλάνο είδα ένα μαυρισμένο σώμα (καμένο από τα σολάριουμ) και τα ασπρισμένα δόντια σαν ασβέστη μου θύμισαν την Αννέτ στην Αθήνα που την κάψατε όλοι σας!!! Μαλλί μέχρι την μέση η κυρία (πείστε με ότι είναι δικό της, για να σας δω!) το μικρόφωνο με τα στρας (αν και μου φάνηκαν σβαρόφκσι) με μια γαλάζια τουαλέτα με εκπληκτικό μπούστο που αναδείκνυε το πλαστικό της στήθος. Το όλο σκηνικό παρά αυτά μου θύμισε γάμο στο Hilton.
11η η Ιρλανδία που ήταν τσιόφτα στο τετράγωνο! Ευτυχώς μετά τα «έσωσε» η Ανδόρα με την νεαρή με το καπέλο σαν αντένα τηλεόρασης και το φόρεμα wannabe Dolce & Gabanna (Ναι! Ναι προσέξτε το!) και μετά τα ξανα-σκάτωσε η Βοσνία. Δεν λέω ωραίο τραγουδάκι αλλά μου θύμισε κάτι από Coldplay και όταν ο Φοίβος το έβγαλε στο Θέλω τον θάψατε κι αυτόν!!!
Προχωρώντας λοιπόν μετά το κουκλοθέατρο έφτασε η σειρά της Αρμενίας! Επιτέλους λέω ένα τραγούδι που μπορείς να το χορέψεις! Το απόλαυσα κάθε λεπτό, πολύ κουνιστό τραγούδι αν και περίμενα κι άλλο κούνημα από την νεαρή τραγουδίστρια. Την περισσότερη ώρα έψαχνα να βρω αν το άσπρο που φαινόταν στους άντρες ήταν μέρος του παντελονιού ή ήταν απλά το εσώρουχο τους.
15η θέση και η Ολλανδία με μια χάλια σχετικά εμφάνιση θα στερήσει και για 4η συνεχή χρονιά την εμφάνιση της σε τελικό! Ακολούθως η Φινλανδία που δεν θα το σχολιάσω… Μετά η Ρουμανία με τις φωνάρες και μετά η Ρωσία.
Στη Ρωσία θα σταματήσω, δεν γίνεται! Φτάνει Ντίμαν παιδί μου! Σαν το Κωνσταντίνο Χριστοφόρου θα καταντήσεις, την επόμενη φορά θα σε πετάξουν έξω καλέ μου! Αχ! Χρόνια πολλά Κωνσταντίνε μου… Λοιπόν ο βιολιστής πολύ πορωμένος, ο Φωκάς Ευαγγελινός πολύ συμφεροντολόγος, ο Πλουσένκωφ είναι απλά ο Πλουσένκωφ! Το ωραιότερο μέρος του τραγουδιού ήταν αναμφισβήτητα το σημείο που ξεκούμπωσε το πουκάμισο!
Και τελευταία και καλύτερη η Καλομοίρα! «My secret combination» τραγούδησε όλη η Ευρώπη! Μα τι νάζι, τι χάρη, τι κούνημα αλλά εκείνος ο θεοπάλαβος ο σκηνοθέτης τι σκεφτόταν την ώρα που χόρευε η Καλομοίρα και την ώρα που άνοιγε το βιβλίο? Αμ το άλλο? Διαφημίσεις πριν την Ελλάδα (και το φιλμάκι με τους νικητές του διαγωνισμού φιλιού πολύ το ζήλεψα) ΝΤΡΟΠΗ!
Λοιπόν το γεγονός ότι η Καλομοίρα πέρασε μου φαίνεται υπέρ-αρκετό για να χαρώ μιας και δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο αν και εγώ πιστεύω ότι θα περάσουμε να το θυμάστε αν περάσουμε! (αν δεν περάσουμε ξεχάστε το καλύτερα)…
GO BOAZ! (ο του Ισραήλ)
GO SIRUSHO! (η της Αρμενίας)
GO KALOMIRA! (η... Καλομοίρα!!!)
Κυριακή 18 Μαΐου 2008
This Sunday
Μπορώ να πω ότι αυτή η Κυριακή δεν ήταν τόσο βαρετή όσο οι άλλες… Βασικά, καθόλου βαρετή! Έζησα την κάθε στιγμή και έκανα (έστω κάτι από) αυτά που έπρεπε, πέρασα πολύ ωραία! Σήμερα κατάλαβα ότι τα χρόνια πέρασαν πού γρήγορα και το μόνο που μου έμεινε είναι ένα κουτί και 2-3 άλμπουμ φωτογραφίες, μια αποθήκη αναμνήσεις και μαθήματα μιας ζωής!
Σήμερα ήταν μια μέρα ξεκούρασης (κυρίως) γεμάτη περιπάτους, βολτίτσες με το αυτοκίνητο! Λίγο από δω λίγο από εκεί την γυρίσαμε την Λευκωσία σήμερα, οικογενειακά!!! Ο τελευταίος μας σταθμός ήταν στην Μακεδονίτισσα στα παγωτά Παπαφιλίππου…
Στο χώρο στάθμευσης στο διπλανό συγκρότημα (των αδελφών Θράσου για όσους ξέρετε, που είναι το Versace House? Εκεί τελοσπάντων) ένας μοναχικός άνδρας -έτσι μου φάνηκε στην αρχή- στεκόταν δίπλα από το αυτοκίνητο του και μιλούσε στο τηλέφωνο. Προφανώς θα μιλούσε με αυτήν την καρατσουλάρα που όταν ήρθε έβαλε το σταυρό της λες και πέρασε από την Παναγία την Ευαγγελίστρια και ακόμη πιο προφανώς ήταν η κοπέλα του…
Τι ΣΚΥΛΑ και αυτή, της είπε φαίνεται ο φίλος να πάνε να φάνε παγωτό (πολύ ρομαντικό!) και πάει να την πάρει από το χέρι (να κρατάνε χεράκι τα ζευγαράκια τι πιο ρομαντικό) και μόνο που δεν του φώναξε η σκατό-καρά-τσουλάρα! Δεν ήθελε να της πιάσει το χέρι? Τι ψυχανωμαλία ήταν αυτό? ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ?????
ΥΓ Πιο bitch και από την πιο bitch γυναίκα του κόσμου μου φάνηκε, δεν φτάνει που τον έστησε για 13 λεπτά ήρθε με το μαλλάκι ισιωμένο (σας λέω δεν πετούσε ούτε 1 τρίχα!!!) με τα ρούχα τα καλά, πως πάνε τα 16χρονα στα Σταρμπάκς? Έτσι ακριβώς!!! Και το χεράκι την πείραξε!!! Α την μαλάκω!!!!
Σήμερα ήταν μια μέρα ξεκούρασης (κυρίως) γεμάτη περιπάτους, βολτίτσες με το αυτοκίνητο! Λίγο από δω λίγο από εκεί την γυρίσαμε την Λευκωσία σήμερα, οικογενειακά!!! Ο τελευταίος μας σταθμός ήταν στην Μακεδονίτισσα στα παγωτά Παπαφιλίππου…
Στο χώρο στάθμευσης στο διπλανό συγκρότημα (των αδελφών Θράσου για όσους ξέρετε, που είναι το Versace House? Εκεί τελοσπάντων) ένας μοναχικός άνδρας -έτσι μου φάνηκε στην αρχή- στεκόταν δίπλα από το αυτοκίνητο του και μιλούσε στο τηλέφωνο. Προφανώς θα μιλούσε με αυτήν την καρατσουλάρα που όταν ήρθε έβαλε το σταυρό της λες και πέρασε από την Παναγία την Ευαγγελίστρια και ακόμη πιο προφανώς ήταν η κοπέλα του…
Τι ΣΚΥΛΑ και αυτή, της είπε φαίνεται ο φίλος να πάνε να φάνε παγωτό (πολύ ρομαντικό!) και πάει να την πάρει από το χέρι (να κρατάνε χεράκι τα ζευγαράκια τι πιο ρομαντικό) και μόνο που δεν του φώναξε η σκατό-καρά-τσουλάρα! Δεν ήθελε να της πιάσει το χέρι? Τι ψυχανωμαλία ήταν αυτό? ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ?????
ΥΓ Πιο bitch και από την πιο bitch γυναίκα του κόσμου μου φάνηκε, δεν φτάνει που τον έστησε για 13 λεπτά ήρθε με το μαλλάκι ισιωμένο (σας λέω δεν πετούσε ούτε 1 τρίχα!!!) με τα ρούχα τα καλά, πως πάνε τα 16χρονα στα Σταρμπάκς? Έτσι ακριβώς!!! Και το χεράκι την πείραξε!!! Α την μαλάκω!!!!
Aerobic
Θα αρχίσω να πιστεύω ότι υπάρχει θεός! Μήπως είναι κανένας εδώ μέσα του ΡΙΚ?
Πωπω είδατε τι μας έβαλε σήμερα το απόγευμα το ΡΙΚ? Δεν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα! Και είναι το δέκατο σε σειρά… Και μιλάω για το δέκατο παγκόσμιο πρωτάθλημα Aerobic… Δεν το είδα από την αρχή αλλά πάρα πολύ ωραίο!
Όταν το άνοιξα βρισκόμασταν στην κατηγορία «ζευγάρια» και χόρευε (έκανε τα Aerobic του τελοσπάντων) το ζευγάρι από την Βουλγαρία… Πωπω! Και οι άντρες φοράνε κορμάκια, και ο Βούλγαρος φορούσε ένα πολύ kinky μαύρο leather-φάση κορμάκι (κανονικά σαν ανάγλυφα αρχαία αγάλματα ήταν όλοι με εκείνα τα στενά κορμάκια) και ακολούθησε το ζευγάρι από την Γαλλία.
Κάτι σπαγκάτα ο Γάλλος έμεινα με ανοικτό στόμα μιλάμε και πολύ ασπρουλιάρης ο Γάλλος… Όμως το ζευγάρι αυτό που πήρε την πρώτη θέση είχε μια καινοτομία στο πρόγραμμα του, αντί ο άντρας να σηκώνει την γυναίκα… η γυναίκα σήκωνε τον άντρα!!! Ήταν πολύ περίεργο αλλά ήταν ωραίο!
Για το ζευγάρι από την Κίνα δεν θα μιλήσω, θα πω ότι ήταν σαν Χριστουγεννιάτικο δέντρο…
Και μετά πήγαμε στην κατηγορία «Ομάδες». Πρώτη ομάδα ήταν της Γαλλίας με μεταλιζέ μπλε εφαρμοστά κορμάκια, δεύτερη των Ρουμάνων που έχουν ωραία πόδια! Τρίτη ομάδα κληρώθηκε η Ρωσία που ήταν αποκλειστικά άντρες με βελουδέ μωβ κορμάκια (στην περιοχή του ποπού) και είχαν εκπληκτική ευελιξία…
Τέταρτη ομάδα ήταν η δεύτερη ομάδα της Γαλλίας που ήταν επίσης όλοι άντρες –είπα τότε «Τώρα αρχίζουν τα ωραία»- και ένας από τους 6 είχε πολύ ωραίο χαμόγελο… Δεν ξέρω (αν και μέσα μου το βλέπω) αν η μαμά μου νόμισε ότι είναι καμιά ολυμπιάδα για γκέι αλλά εγώ το ευχαριστήθηκα!!!
Πέμπτη ομάδα η δεύτερη ομάδα της Κίνας (που τον πήρε τον τίτλο τελικά ΚΑΙ φέτος διότι όπως πληροφορήθηκα από τον ανταποκριτή κέρδισαν και πέρσι) και ίσως επειδή «Άγγιξαν την τελειότητα!!!!» φώναζε ο ανταποκριτής οι Γάλλοι αγκάλιασαν του Κινέζους όταν κατέβηκαν από την σκηνή –μάνα μου τα μωρά!- και όταν φάνηκε ότι πέρασαν 2οι η προπονήτρια έτρεξε πανικοβλημένη και τελικά ήταν λάθος του κομπιούτερ και οι Κινέζοι ήταν πρώτοι!! Τους άξιζε, ήταν πολύ καλό το πρόγραμμα τους...
Μια υποσημείωση: η ομάδα των Ιταλών (που ήταν 3 άνδρες 3 γυναίκες) είχε στα κορμάκια τους τόσο glitter όσο φόρεσε η Cher μέχρι τώρα και οι δύο άνδρες από τους 3 κατέβησαν από την σκηνή αγκαλιασμένοι… 
Πωπω είδατε τι μας έβαλε σήμερα το απόγευμα το ΡΙΚ? Δεν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο πράγμα! Και είναι το δέκατο σε σειρά… Και μιλάω για το δέκατο παγκόσμιο πρωτάθλημα Aerobic… Δεν το είδα από την αρχή αλλά πάρα πολύ ωραίο!
Όταν το άνοιξα βρισκόμασταν στην κατηγορία «ζευγάρια» και χόρευε (έκανε τα Aerobic του τελοσπάντων) το ζευγάρι από την Βουλγαρία… Πωπω! Και οι άντρες φοράνε κορμάκια, και ο Βούλγαρος φορούσε ένα πολύ kinky μαύρο leather-φάση κορμάκι (κανονικά σαν ανάγλυφα αρχαία αγάλματα ήταν όλοι με εκείνα τα στενά κορμάκια) και ακολούθησε το ζευγάρι από την Γαλλία.
Κάτι σπαγκάτα ο Γάλλος έμεινα με ανοικτό στόμα μιλάμε και πολύ ασπρουλιάρης ο Γάλλος… Όμως το ζευγάρι αυτό που πήρε την πρώτη θέση είχε μια καινοτομία στο πρόγραμμα του, αντί ο άντρας να σηκώνει την γυναίκα… η γυναίκα σήκωνε τον άντρα!!! Ήταν πολύ περίεργο αλλά ήταν ωραίο!
Για το ζευγάρι από την Κίνα δεν θα μιλήσω, θα πω ότι ήταν σαν Χριστουγεννιάτικο δέντρο…
Και μετά πήγαμε στην κατηγορία «Ομάδες». Πρώτη ομάδα ήταν της Γαλλίας με μεταλιζέ μπλε εφαρμοστά κορμάκια, δεύτερη των Ρουμάνων που έχουν ωραία πόδια! Τρίτη ομάδα κληρώθηκε η Ρωσία που ήταν αποκλειστικά άντρες με βελουδέ μωβ κορμάκια (στην περιοχή του ποπού) και είχαν εκπληκτική ευελιξία…
Τέταρτη ομάδα ήταν η δεύτερη ομάδα της Γαλλίας που ήταν επίσης όλοι άντρες –είπα τότε «Τώρα αρχίζουν τα ωραία»- και ένας από τους 6 είχε πολύ ωραίο χαμόγελο… Δεν ξέρω (αν και μέσα μου το βλέπω) αν η μαμά μου νόμισε ότι είναι καμιά ολυμπιάδα για γκέι αλλά εγώ το ευχαριστήθηκα!!!
Πέμπτη ομάδα η δεύτερη ομάδα της Κίνας (που τον πήρε τον τίτλο τελικά ΚΑΙ φέτος διότι όπως πληροφορήθηκα από τον ανταποκριτή κέρδισαν και πέρσι) και ίσως επειδή «Άγγιξαν την τελειότητα!!!!» φώναζε ο ανταποκριτής οι Γάλλοι αγκάλιασαν του Κινέζους όταν κατέβηκαν από την σκηνή –μάνα μου τα μωρά!- και όταν φάνηκε ότι πέρασαν 2οι η προπονήτρια έτρεξε πανικοβλημένη και τελικά ήταν λάθος του κομπιούτερ και οι Κινέζοι ήταν πρώτοι!! Τους άξιζε, ήταν πολύ καλό το πρόγραμμα τους...
Μια υποσημείωση: η ομάδα των Ιταλών (που ήταν 3 άνδρες 3 γυναίκες) είχε στα κορμάκια τους τόσο glitter όσο φόρεσε η Cher μέχρι τώρα και οι δύο άνδρες από τους 3 κατέβησαν από την σκηνή αγκαλιασμένοι…
Παρασκευή 16 Μαΐου 2008
SupRI(K)se !
Το ΡΙΚ με εκπλήσσει συνεχώς! Απολαμβάνω κάθε στιγμή τον δεύτερο κύκλο επεισοδίων των Απεγνωσμένων νοικοκυρών και την ίδια στιγμή απολαμβάνω τον θεογκόμενο τον κούκλο τον Ρομπέν των δασών (γαμώτο γιατί να μην έχει δάση και η Κύπρος)!
Ακριβώς πριν μια εβδομάδα: Ήταν μια κρύα Παρασκευή, ένα απλό βραδάκι, νύσταζα αφόρητα και είπα να μείνω σπίτι, ανάβω την τηλεόραση και βάζω ΡΙΚ 2 και πέφτει το μάτι μου στην Terry Hatcher και λέω τι κάνει αυτή και ΓΙΑΤΙ ΦΟΡΑΕΙ ΝΥΦΙΚΟ? Έχασα επεισόδια? Και μου φάνηκε ότι η οθόνη έλεγε «ΝΑΙ! ΝΑΙ!» και ήταν οι φίλες και συμπαθείς χαρακτήρες της επιτυχημένης κατ’ εμέ σειράς Desperate Housewives…
Πολύ ωραίο επεισόδιο, με γεμάτο νόημα αφήγηση, απίστευτη σκηνοθεσία, εξαιρετικές ερμηνείες, διαχρονικότητα στα θέματα π.χ. η Άνοιξη παντώς είδους όπως έγραψα στην τελευταία ανάρτηση του περασμένου μήνα (http://dromosprostinithaki.blogspot.com/2008/04/spring-dh.html)
Ο Ρομπέν των δασών (ο πρωταγωνιστής της σειράς επεισοδίων του BBC) εν ονόματι Jonas Armstrong κατάγεται από την Ιρλανδία, ξεκίνησε την καριέρα του το 2003 σε θέατρο ενώ τώρα γυρίζεται ο τρίτος κύκλος επεισοδίων της σειράς. Είναι ανάγκη ΚΑΙ στη σειρά ο Ρομπέν να ερωτεύεται την σκατό-πριγκίπισσα?
Ακριβώς πριν μια εβδομάδα: Ήταν μια κρύα Παρασκευή, ένα απλό βραδάκι, νύσταζα αφόρητα και είπα να μείνω σπίτι, ανάβω την τηλεόραση και βάζω ΡΙΚ 2 και πέφτει το μάτι μου στην Terry Hatcher και λέω τι κάνει αυτή και ΓΙΑΤΙ ΦΟΡΑΕΙ ΝΥΦΙΚΟ? Έχασα επεισόδια? Και μου φάνηκε ότι η οθόνη έλεγε «ΝΑΙ! ΝΑΙ!» και ήταν οι φίλες και συμπαθείς χαρακτήρες της επιτυχημένης κατ’ εμέ σειράς Desperate Housewives…
Πολύ ωραίο επεισόδιο, με γεμάτο νόημα αφήγηση, απίστευτη σκηνοθεσία, εξαιρετικές ερμηνείες, διαχρονικότητα στα θέματα π.χ. η Άνοιξη παντώς είδους όπως έγραψα στην τελευταία ανάρτηση του περασμένου μήνα (http://dromosprostinithaki.blogspot.com/2008/04/spring-dh.html)
Ο Ρομπέν των δασών (ο πρωταγωνιστής της σειράς επεισοδίων του BBC) εν ονόματι Jonas Armstrong κατάγεται από την Ιρλανδία, ξεκίνησε την καριέρα του το 2003 σε θέατρο ενώ τώρα γυρίζεται ο τρίτος κύκλος επεισοδίων της σειράς. Είναι ανάγκη ΚΑΙ στη σειρά ο Ρομπέν να ερωτεύεται την σκατό-πριγκίπισσα?
Είπα ότι ο Ρομπέν είναι αξιολάτρευτος και θεογκόμενος? Ε! Το ξαναλέω
Τετάρτη 14 Μαΐου 2008
ΔΙΟΡΘΩΣΗ
Επειδή το χθεσινό link δεν λειτουργεί πια το πιο κάτω άρθρο μπορείτε να το βρείτε τώρα σε αυτό το link
http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=792590&-V=archive&-w=&-P
http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=792590&-V=archive&-w=&-P
Δευτέρα 12 Μαΐου 2008
Άρθρο - Πολίτης
Απόσπασμα από σημερινό άρθρο του Πολίτη
Κωδικός άρθρου: 792590
ΠΟΛΙΤΗΣ - 12/05/2008, Σελίδα: 4
"Η Επίτροπος Διοικήσεως Ηλιάνα Νικολάου, με μια έκθεση σταθμό, ανοίγει το μεγάλο κεφάλαιο της αναγνώρισης του "γάμου" και του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων αντρών και γυναικών, με αφορμή παράπονο Ινδού, ο οποίος έχει καταχωρήσει σχέση Συμβίωσης (Civil Partnership Registration), με Άγγλο υπήκοο, μόνιμο κάτοικο Κύπρου. Εισηγείται την αναγνώριση των "γάμων" και των συμφώνων συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών, διαπιστώνοντας διακρίσεις εις βάρος τους.
Ο Ινδός που υπέβαλε παράπονο, είχε ζητήσει άδεια παραμονής, ως νόμιμος σύντροφος Ευρωπαίου πολίτη και παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων που πηγάζουν από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2004/38/ΕΚ, και επιτρέπει στους Ευρωπαίους πολίτες και στα μέλη των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών.
Το αίτημα του Ινδού απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία της Κύπρου δεν αναγνωρίζονται οι γάμοι μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου. Ο αλλοδαπός αρνήθηκε να υποβάλλει αίτηση για άδεια παραμονής ως επισκέπτης, επιμένοντας να αναγνωριστεί ως μέλος της οικογένειας Ευρωπαίου πολίτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ινδός και ο Άγγλος σύντροφός του, είναι διευθυντές εταιρείας που συστάθηκε στην Κύπρο, ενώ ο "γάμος" τους έγινε στην Αγγλία νομίμως σύμφωνα με το Αγγλικό Δίκαιο.
Τι λέει ο Οδηγία
Η οδηγία 2004/38/ΕΚ δίνει το δικαίωμα σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη να διαμένει και να εργάζεται σε κάθε χώρα μέλος, παραχωρώντας το ίδιο δικαίωμα και στα μέλη της οικογενείας τους, ανεξαρτήτως υπηκοότητας. Μέλη της οικογένειας, για σκοπούς της οδηγίας, θεωρούνται και οι "σύντροφοι" ανδρών και γυναικών, σε ετερόφυλες ή ομόφυλες σχέσεις.
Η οδηγία της ΕΕ ενσωματώθηκε στο Κυπριακό Δίκαιο με το Νόμο Ν.7(Ι)2007. Επειδή όμως η Κυπριακή Νομοθεσία δεν αναγνωρίζει το "σύμφωνο συμβίωσης" ως ισοδύναμο του γάμου, δεν θεωρεί μέλη της οικογένειας Ευρωπαίου πολίτη τον σύντροφό του ή την σύντροφό της, σε ομόφυλες σχέσεις. Ωστόσο αναγνωρίζει δικαιώματα στους συντρόφους σε ετερόφυλες σχέσεις ακόμα και όταν δεν υπάρχει γάμος, αλλά η σχέση μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι διαρκής.
Ατομικό Δικαίωμα
Η Επίτροπος Διοικήσεως στην έκθεση της σημειώνει πως "το δικαίωμα επιλογής συντρόφου και σύναψης γάμου, εμπίπτει στη σφαίρα των προσωπικών επιλογών του ατόμου, που δεν μπορεί να περιορίζεται ή να ετεροκαθορίζεται, αλλά πρέπει να τυγχάνει σεβασμού και προστασίας"." (...)
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην ιστοσελίδα
http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=792590&-V=articles
Κωδικός άρθρου: 792590
ΠΟΛΙΤΗΣ - 12/05/2008, Σελίδα: 4
"Η Επίτροπος Διοικήσεως Ηλιάνα Νικολάου, με μια έκθεση σταθμό, ανοίγει το μεγάλο κεφάλαιο της αναγνώρισης του "γάμου" και του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων αντρών και γυναικών, με αφορμή παράπονο Ινδού, ο οποίος έχει καταχωρήσει σχέση Συμβίωσης (Civil Partnership Registration), με Άγγλο υπήκοο, μόνιμο κάτοικο Κύπρου. Εισηγείται την αναγνώριση των "γάμων" και των συμφώνων συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών, διαπιστώνοντας διακρίσεις εις βάρος τους.
Ο Ινδός που υπέβαλε παράπονο, είχε ζητήσει άδεια παραμονής, ως νόμιμος σύντροφος Ευρωπαίου πολίτη και παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων που πηγάζουν από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2004/38/ΕΚ, και επιτρέπει στους Ευρωπαίους πολίτες και στα μέλη των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών.
Το αίτημα του Ινδού απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία της Κύπρου δεν αναγνωρίζονται οι γάμοι μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου. Ο αλλοδαπός αρνήθηκε να υποβάλλει αίτηση για άδεια παραμονής ως επισκέπτης, επιμένοντας να αναγνωριστεί ως μέλος της οικογένειας Ευρωπαίου πολίτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ινδός και ο Άγγλος σύντροφός του, είναι διευθυντές εταιρείας που συστάθηκε στην Κύπρο, ενώ ο "γάμος" τους έγινε στην Αγγλία νομίμως σύμφωνα με το Αγγλικό Δίκαιο.
Τι λέει ο Οδηγία
Η οδηγία 2004/38/ΕΚ δίνει το δικαίωμα σε κάθε Ευρωπαίο πολίτη να διαμένει και να εργάζεται σε κάθε χώρα μέλος, παραχωρώντας το ίδιο δικαίωμα και στα μέλη της οικογενείας τους, ανεξαρτήτως υπηκοότητας. Μέλη της οικογένειας, για σκοπούς της οδηγίας, θεωρούνται και οι "σύντροφοι" ανδρών και γυναικών, σε ετερόφυλες ή ομόφυλες σχέσεις.
Η οδηγία της ΕΕ ενσωματώθηκε στο Κυπριακό Δίκαιο με το Νόμο Ν.7(Ι)2007. Επειδή όμως η Κυπριακή Νομοθεσία δεν αναγνωρίζει το "σύμφωνο συμβίωσης" ως ισοδύναμο του γάμου, δεν θεωρεί μέλη της οικογένειας Ευρωπαίου πολίτη τον σύντροφό του ή την σύντροφό της, σε ομόφυλες σχέσεις. Ωστόσο αναγνωρίζει δικαιώματα στους συντρόφους σε ετερόφυλες σχέσεις ακόμα και όταν δεν υπάρχει γάμος, αλλά η σχέση μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι διαρκής.
Ατομικό Δικαίωμα
Η Επίτροπος Διοικήσεως στην έκθεση της σημειώνει πως "το δικαίωμα επιλογής συντρόφου και σύναψης γάμου, εμπίπτει στη σφαίρα των προσωπικών επιλογών του ατόμου, που δεν μπορεί να περιορίζεται ή να ετεροκαθορίζεται, αλλά πρέπει να τυγχάνει σεβασμού και προστασίας"." (...)
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην ιστοσελίδα
http://www.politis.com.cy/cgibin/hweb?-A=792590&-V=articles
Το του μαλάκα το ανάγνωσμα
Χαίρετε! (ποιος?)
Τι μου κάνετε? Ελπίζω να ‘στε καλά!
Ψάχνω απεγνωσμένα θέμα για να αναπτύξω αλλά δεν βρίσκω! (Εισηγήσεις ευπρόσδεκτες!)
Σήμερα θα εκφράσω ΞΑΝΑ την ΑΠΕΧΘΕΙΑ μου, και λίγα λέω, για την Εκκλησία της Κύπρου! Αν μπορούσα, θα καθαιρούσα τον νυν Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο τον Β’ ο οποίος φιρί-φιρί το πάει να μας τρελάνει!
Αφορμή μου έδωσε η ΕΚΤΑΚΤΗ Είδηση που πέρασε πάνω από τις οθόνες του ΑΝΤ1 «Ο Αρχιεπίσκοπος δέχτηκε να γίνει η κηδεία του αβάπτιστου βρέφους» Ωπα! Μας κάνει και «χάρες» ο Αρχιεπίσκοπος, πέφτει στο επίπεδο μας? Τούτο μας έλειπε να μεν δεχτεί ο σκατόγερος του 4% (τόσα ήταν τα ποσοστά του στις Αρχιεπισκοπικές εκλογές) να βαφτίσει το μωρό που πέθανε, ένα αθώο μωρό ρε ΜΑΛΑΚΑ? Αχ τι ηλίθιος όσο το σκέφτομαι τόσο πιο πολύ εκνευρίζομαι…
Έβγαλε και ανακοίνωση ότι ο Αναστάσιμος λόγος (κοινώς το «Χριστός Ανέστη») θα ψάλλεται όχι στις 12 αλλά στις 3 το πρωί της Κυριακής του Πάσχα! Τι ήταν και τούτο? Το γνωστό «Το πολύ το Κύριε ελέησον βαρκέται το τζιαί ο Θεός» ξέρει το?
Αλλά αν θεωρεί την Λειτουργία πιο σημαντική από τη ζωή τι να πω? Συμφωνώ με την Μαρινέλλα «Τα λόγια είναι περιτττάαααααα»
Τι μου κάνετε? Ελπίζω να ‘στε καλά!
Ψάχνω απεγνωσμένα θέμα για να αναπτύξω αλλά δεν βρίσκω! (Εισηγήσεις ευπρόσδεκτες!)
Σήμερα θα εκφράσω ΞΑΝΑ την ΑΠΕΧΘΕΙΑ μου, και λίγα λέω, για την Εκκλησία της Κύπρου! Αν μπορούσα, θα καθαιρούσα τον νυν Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο τον Β’ ο οποίος φιρί-φιρί το πάει να μας τρελάνει!
Αφορμή μου έδωσε η ΕΚΤΑΚΤΗ Είδηση που πέρασε πάνω από τις οθόνες του ΑΝΤ1 «Ο Αρχιεπίσκοπος δέχτηκε να γίνει η κηδεία του αβάπτιστου βρέφους» Ωπα! Μας κάνει και «χάρες» ο Αρχιεπίσκοπος, πέφτει στο επίπεδο μας? Τούτο μας έλειπε να μεν δεχτεί ο σκατόγερος του 4% (τόσα ήταν τα ποσοστά του στις Αρχιεπισκοπικές εκλογές) να βαφτίσει το μωρό που πέθανε, ένα αθώο μωρό ρε ΜΑΛΑΚΑ? Αχ τι ηλίθιος όσο το σκέφτομαι τόσο πιο πολύ εκνευρίζομαι…
Έβγαλε και ανακοίνωση ότι ο Αναστάσιμος λόγος (κοινώς το «Χριστός Ανέστη») θα ψάλλεται όχι στις 12 αλλά στις 3 το πρωί της Κυριακής του Πάσχα! Τι ήταν και τούτο? Το γνωστό «Το πολύ το Κύριε ελέησον βαρκέται το τζιαί ο Θεός» ξέρει το?
Αλλά αν θεωρεί την Λειτουργία πιο σημαντική από τη ζωή τι να πω? Συμφωνώ με την Μαρινέλλα «Τα λόγια είναι περιτττάαααααα»
ΛΑΜΠΡΟΣ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ!
Τετάρτη 7 Μαΐου 2008
Aujourd'hui
Σήμερα αναπολώ τις παλιές καλές στιγμές… Τραγουδώ (με την αγριοφωνάρα μου) τραγούδια που σε αγγίζουν βαθιά (ίσως και να μελαγχολώ…), σπουδαία «εκτόνωση», από το μαυρόασπρο του κόσμου, να τραγουδάς Γαλλικά (αφού τα μάθεις πρώτα)!!!
Raisonnable et nouveau, c'est ainsi par ici
Que les choses ont changé, que les fleurs ont fané
Que le temps d'avant, c'était le temps d'avant
Que si tout zappe et lasse, les amours aussi passent
Σας συστήνω ένα πράγμα: ΜΗΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΤΕ ποτέ για αυτά που κάνατε ή κάνετε… Αν δεν σας αρέσει κάτι, αλλάξτε το χωρίς να το μετανιώσετε! Η ζωή δεν είναι ένα παιχνίδι όπως θέλουμε να το παρουσιάζουμε εμείς, δεν είναι Trivial, Monopoly, σκάκι, κουγκάν ή οτιδήποτε παρόμοιο…
Il faut que tu saches
Κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή, φτιάξετε την ζωή σας όπως εσείς θέλετε γιατί ο δρόμος που έμεινε είναι αρκετός και για σύννεφα, και βροχές και χιόνια αλλά και ήλιο, πολύ ήλιο!!!
Raisonnable et nouveau, c'est ainsi par ici
Que les choses ont changé, que les fleurs ont fané
Que le temps d'avant, c'était le temps d'avant
Que si tout zappe et lasse, les amours aussi passent
Σας συστήνω ένα πράγμα: ΜΗΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΤΕ ποτέ για αυτά που κάνατε ή κάνετε… Αν δεν σας αρέσει κάτι, αλλάξτε το χωρίς να το μετανιώσετε! Η ζωή δεν είναι ένα παιχνίδι όπως θέλουμε να το παρουσιάζουμε εμείς, δεν είναι Trivial, Monopoly, σκάκι, κουγκάν ή οτιδήποτε παρόμοιο…
Il faut que tu saches
Κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή, φτιάξετε την ζωή σας όπως εσείς θέλετε γιατί ο δρόμος που έμεινε είναι αρκετός και για σύννεφα, και βροχές και χιόνια αλλά και ήλιο, πολύ ήλιο!!!
Τρίτη 6 Μαΐου 2008
Conclusions
13 σημεία-συμπεράσματα, καμία σχέση με εκείνα του Μακαρίου το 1963, που μου προσέφερε το περασμένο Σαββατοκύριακο η όμορφη Λευκωσία (με 40 περίπου δέντρα λιγότερα αυτή τη φορά)
Άκου τώρα σκηνικό: Εκείνη κοντή που παρά με το 20ποντο τακούνι παρέμενε κοντή, εκείνος ψηλός (ρέσσει την θκιό κελλέες κατά το λεγόμενον) και ήταν σαν αρκούδα αγκαλιά με έναν ελέφαντα!
Μια απλή βόλτα μπορεί να είναι τόσο εποικοδομητική αφού κατάλαβα ότι:
Α) Υπάρχουν πολλοί δεσμευμένοι ρε γαμώτο
Β) Οι δεσμευμένοι δεν έχουν γούστο
Γ) Οι δεσμευμένοι είναι πίκριδες που πιάνουν τους/ις γκόμενους/ες και πάν’ να δείξουν τον νου τους
Γ,1) και οι αδέσμευτοι ακόμα πιο πίκριδες
Δ) Πολλοί παντρεύονται νέοι
Ε) Πολλές είναι έγκυες
Στ) Πολλές έγκυες εν έχουν νου που κυκλοφορούν με 20ποντο σε στενοσόκακα
Ζ) Υπάρχουν απίστευτες τουρίστριες που ξεμυαλίζουν τον κάθε στερημένο
Η) Υπάρχουν πολλοί στερημένοι που υποκύπτουν
Θ) Υπάρχουν πολλοί καλαμαράδες στρατιώτες
Ι) Υπάρχουν πολλοί κούκλοι καλαμαράδες στρατιώτες
ΙΑ) Υπάρχουν πολλοί κούκλοι κάφροι καλαμαράδες στρατιώτες
ΙΒ) Υπάρχουν πολλοί γκέι ευτυχώς
ΙΓ) Υπάρχουν πολλοί ρατσιστές δυστυχώς που κατακρίνουν τους γκέι δυστυχώς
Καλή Εβδομάδα, δεν σας είπα? Καλή Εβδομάδα!!!!
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕΝ ΜΙΛΩ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ-Ο-ΤΟΙΧΟΥ...
Άκου τώρα σκηνικό: Εκείνη κοντή που παρά με το 20ποντο τακούνι παρέμενε κοντή, εκείνος ψηλός (ρέσσει την θκιό κελλέες κατά το λεγόμενον) και ήταν σαν αρκούδα αγκαλιά με έναν ελέφαντα!
Μια απλή βόλτα μπορεί να είναι τόσο εποικοδομητική αφού κατάλαβα ότι:
Α) Υπάρχουν πολλοί δεσμευμένοι ρε γαμώτο
Β) Οι δεσμευμένοι δεν έχουν γούστο
Γ) Οι δεσμευμένοι είναι πίκριδες που πιάνουν τους/ις γκόμενους/ες και πάν’ να δείξουν τον νου τους
Γ,1) και οι αδέσμευτοι ακόμα πιο πίκριδες
Δ) Πολλοί παντρεύονται νέοι
Ε) Πολλές είναι έγκυες
Στ) Πολλές έγκυες εν έχουν νου που κυκλοφορούν με 20ποντο σε στενοσόκακα
Ζ) Υπάρχουν απίστευτες τουρίστριες που ξεμυαλίζουν τον κάθε στερημένο
Η) Υπάρχουν πολλοί στερημένοι που υποκύπτουν
Θ) Υπάρχουν πολλοί καλαμαράδες στρατιώτες
Ι) Υπάρχουν πολλοί κούκλοι καλαμαράδες στρατιώτες
ΙΑ) Υπάρχουν πολλοί κούκλοι κάφροι καλαμαράδες στρατιώτες
ΙΒ) Υπάρχουν πολλοί γκέι ευτυχώς
ΙΓ) Υπάρχουν πολλοί ρατσιστές δυστυχώς που κατακρίνουν τους γκέι δυστυχώς
Καλή Εβδομάδα, δεν σας είπα? Καλή Εβδομάδα!!!!
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΕΝ ΜΙΛΩ ΤΟΥ ΜΠΛΟΓΚ-Ο-ΤΟΙΧΟΥ...
Πέμπτη 1 Μαΐου 2008
Εργατική Πρωτομαγιά
Όλα άρχισαν (αφού προηγουμένως οι Καναδέζοι διεκδίκησαν εν μέρει τα εργατικά δικαιώματά τους) με εργάτες από το Σικαγο την 1η Μαΐου: 1886. 350 χιλιάδες εργάτες απεργούν σε συνολικά 1200 εργοστάσια και δυο μέρες μετά απεργοσπάστες και αστυνομία επιτίθενται εναντίων απεργών στο εργοστάσιο McCormick και σκοτώνουν 4 απεργούς και τραυματίζουν δεκάδες άλλους.
Αμέσως την επόμενη μέρα (4 Μαΐου) γίνεται συλλαλητήριο κατά της αστυνομικής βίας στην πλατεία Haymarket, στην οποία πρωτοστάτησαν αναρχικοί, ένας από το πλήθος πέταξε μια βόμβα προς την μεριά των αστυνομικών και σκότωσε έναν από αυτούς, τότε άρχισε μια πεντάλεπτη ανταλλαγή πυροβολισμών η οποία σκότωσε 6 αστυνομικούς και έναν άγνωστο αριθμό πολίτων.
Σύμφωνα με ιστορικά αρχεία δεν διαπιστώθηκε από ποιού τις σφαίρες πέθαναν οι αστυνομικοί, έχουμε όμως ένα από τους αστυνομικούς που έγραψε σε εφημερίδα ότι «a very large number of the police were wounded by each other's revolvers. ...» (=ένας μεγάλος αριθμός από τους αστυνομικούς πληγώθηκε από τα όπλα του καθενός)
Παρ’ αυτά συλλήφθηκαν 8 άτομα: August Spies, Albert Parsons, Adolph Fischer, George Engel, Louis Lingg, Michael Schwab, Samuel Fielden και Oscar Neebe. Στις 21 Ιουνίου στήθηκε η «Δίκη των οκτώ» στην οποία οι 8 άνδρες κρίνονται ένοχοι για τον θάνατο και των 7 αστυνομικών –που χαρακτηρίστηκαν ως αμυνόμενοι- και τιμωρηθήκαν με Θανατική ποινή εκτός από έναν τον Oscar Neebe που του επέβαλαν 15 χρόνια φυλάκισης.
Στις 10 Νοεμβρίου ο Richard James Oglesby ο κυβερνήτης της πολιτείας του Ίλινοϊς έτρεψε την θανατική ποινή των Michael Schwab και Samuel Fielden σε ισόβια κάθειρξη. Στις 11 Νοεμβρίου Albert Parsons, Adolph Fischer και George Engel οδηγούνται στην αγχόνη.
7 χρόνια αργότερα ο νέος κυβερνήτης του Ίλινοϊς, John Peter Altgeld, δήλωσε ότι οι 8 καταδικασθέντες ήταν αθώοι και η «Δίκη των οκτώ» θεωρείται από ποινικολόγους μια από της χειρότερες περιπτώσεις κακοδικίας στην ιστορία των Η.Π.Α.
Αμέσως την επόμενη μέρα (4 Μαΐου) γίνεται συλλαλητήριο κατά της αστυνομικής βίας στην πλατεία Haymarket, στην οποία πρωτοστάτησαν αναρχικοί, ένας από το πλήθος πέταξε μια βόμβα προς την μεριά των αστυνομικών και σκότωσε έναν από αυτούς, τότε άρχισε μια πεντάλεπτη ανταλλαγή πυροβολισμών η οποία σκότωσε 6 αστυνομικούς και έναν άγνωστο αριθμό πολίτων.
Σύμφωνα με ιστορικά αρχεία δεν διαπιστώθηκε από ποιού τις σφαίρες πέθαναν οι αστυνομικοί, έχουμε όμως ένα από τους αστυνομικούς που έγραψε σε εφημερίδα ότι «a very large number of the police were wounded by each other's revolvers. ...» (=ένας μεγάλος αριθμός από τους αστυνομικούς πληγώθηκε από τα όπλα του καθενός)
Παρ’ αυτά συλλήφθηκαν 8 άτομα: August Spies, Albert Parsons, Adolph Fischer, George Engel, Louis Lingg, Michael Schwab, Samuel Fielden και Oscar Neebe. Στις 21 Ιουνίου στήθηκε η «Δίκη των οκτώ» στην οποία οι 8 άνδρες κρίνονται ένοχοι για τον θάνατο και των 7 αστυνομικών –που χαρακτηρίστηκαν ως αμυνόμενοι- και τιμωρηθήκαν με Θανατική ποινή εκτός από έναν τον Oscar Neebe που του επέβαλαν 15 χρόνια φυλάκισης.
Στις 10 Νοεμβρίου ο Richard James Oglesby ο κυβερνήτης της πολιτείας του Ίλινοϊς έτρεψε την θανατική ποινή των Michael Schwab και Samuel Fielden σε ισόβια κάθειρξη. Στις 11 Νοεμβρίου Albert Parsons, Adolph Fischer και George Engel οδηγούνται στην αγχόνη.
7 χρόνια αργότερα ο νέος κυβερνήτης του Ίλινοϊς, John Peter Altgeld, δήλωσε ότι οι 8 καταδικασθέντες ήταν αθώοι και η «Δίκη των οκτώ» θεωρείται από ποινικολόγους μια από της χειρότερες περιπτώσεις κακοδικίας στην ιστορία των Η.Π.Α.
Do you like water?
Πριν τα Χριστούγεννα η πληρότητα των φραγμάτων έφτανε στο 23% τώρα είναι μόλις στο 10%. Αυτό σημαίνει πολλά μιας και βροχές από εδώ και να πάει η Μετεωρολογική Υπηρεσία –και η κοινή λογική- δεν προβλέπει ούτε μέχρι τον Νοέμβριο, μέχρι τότε αν θέλουμε να έχουμε νερό θα έχουμε πιο στυγνές περικοπές και το νερό της Ελλάδας!
Η Λευκωσία είναι σε πολύ καλά επίπεδα αλλά η πόλη της Λεμεσού προβλέπεται να έχει το σοβαρότερο πρόβλημα αφού είναι η μεγαλύτερη τουριστική περιοχή και αφού ο Πρωταράς και η Αγία Νάπα έχουν παροχή αφαλατωμένου νερού!
Αν αναλογιστούμε ότι ένας σταθμός αφαλάτωσης χρειάζεται τρία χρόνια για να βγάλει νερό έτοιμο για χρήση… Μέχρι τότε «We will say the water waterish»
Η Λευκωσία είναι σε πολύ καλά επίπεδα αλλά η πόλη της Λεμεσού προβλέπεται να έχει το σοβαρότερο πρόβλημα αφού είναι η μεγαλύτερη τουριστική περιοχή και αφού ο Πρωταράς και η Αγία Νάπα έχουν παροχή αφαλατωμένου νερού!
Αν αναλογιστούμε ότι ένας σταθμός αφαλάτωσης χρειάζεται τρία χρόνια για να βγάλει νερό έτοιμο για χρήση… Μέχρι τότε «We will say the water waterish»
Μονο στα όνειρα (και για το μπάνιο μιλώ και για τον γκόμενο μέσα σ'αυτό)
Τετάρτη 30 Απριλίου 2008
Spring (D.H)
Τα αγγλικά κομμάτια είναι από το Desperate Housewives (από το πρώτο season) και είναι γεμάτα νόημα!
Spring comes every year in Wisteria Lane
It’s the time when flowers start to bloom
When butterflies emerge from the cocoons
When bees begin to search for nectar
Spring is also the time when a young man’s fancy turns to obsession…
Αν και ο καιρός είναι άστατος πολύ, θεωρητικά έχουμε Άνοιξη τώρα (από τις 21 Μάρτη) μέχρι μέσα Μαΐου… Σας έτυχε να πιστέψετε για μια στιγμή ότι πέρα από την Κύπρο δεν υπάρχει τίποτα? Λες και όλη η υδρόγειος είναι η Κύπρος, ότι ο κόσμος είναι η Κύπρος! Εγώ προσωπικά αδυνατώ να το κατανοήσω, επειδή είναι τρομαχτικό…
Οι άνθρωποι είμαστε πολύ περίεργα όντα! Η ζωή κυλά, ο χρόνος κυλά (και πίσω δεν γυρνά) αλλά εμείς καθόμαστε και ανησυχούμε για το μέλλον, σκεφτόμαστε τα λάθη μας, μετανιώνουμε, άλλοι φοβούνται να μην γίνουν αντιληπτοί, άλλοι σκέφτονται πώς να «πιάσουν» κάποιον και άλλοι δεν κατανοούν ότι η υδρόγειος δεν είναι μόνο η Κύπρος!!!
Αλλά είναι λίγοι που σκέφτονται την Άνοιξη, που θυμούνται ότι καλό τους συνέβηκε!
Spring comes every year in Wisteria Lane
But not everyone remembers to stop and smell the flowers
Some are too busy worrying about the future
Or mistakes they‘ve made in the past
Others are preoccupied with not getting caught
Or thinking of ways to catch someone else
Still, there will always be a few
Who remember to take a moment and appreciate what spring has given them
Just as there will always be those who prefer to sit in the dark
Brooding over everything they’ve lost
Spring comes every year in Wisteria Lane
It’s the time when flowers start to bloom
When butterflies emerge from the cocoons
When bees begin to search for nectar
Spring is also the time when a young man’s fancy turns to obsession…
Αν και ο καιρός είναι άστατος πολύ, θεωρητικά έχουμε Άνοιξη τώρα (από τις 21 Μάρτη) μέχρι μέσα Μαΐου… Σας έτυχε να πιστέψετε για μια στιγμή ότι πέρα από την Κύπρο δεν υπάρχει τίποτα? Λες και όλη η υδρόγειος είναι η Κύπρος, ότι ο κόσμος είναι η Κύπρος! Εγώ προσωπικά αδυνατώ να το κατανοήσω, επειδή είναι τρομαχτικό…
Οι άνθρωποι είμαστε πολύ περίεργα όντα! Η ζωή κυλά, ο χρόνος κυλά (και πίσω δεν γυρνά) αλλά εμείς καθόμαστε και ανησυχούμε για το μέλλον, σκεφτόμαστε τα λάθη μας, μετανιώνουμε, άλλοι φοβούνται να μην γίνουν αντιληπτοί, άλλοι σκέφτονται πώς να «πιάσουν» κάποιον και άλλοι δεν κατανοούν ότι η υδρόγειος δεν είναι μόνο η Κύπρος!!!
Αλλά είναι λίγοι που σκέφτονται την Άνοιξη, που θυμούνται ότι καλό τους συνέβηκε!
Spring comes every year in Wisteria Lane
But not everyone remembers to stop and smell the flowers
Some are too busy worrying about the future
Or mistakes they‘ve made in the past
Others are preoccupied with not getting caught
Or thinking of ways to catch someone else
Still, there will always be a few
Who remember to take a moment and appreciate what spring has given them
Just as there will always be those who prefer to sit in the dark
Brooding over everything they’ve lost
Spice Girls DVD
Γαμώ την γκαντεμιά μου γαμώ!
Αυτό το post βρήκα στην επίσημη ιστοσελίδα των Spice Girls το οποίο έλεγε εκτός των άλλων:
"Sadly, there will not be a DVD release of the 47-date tour, but the girls hope you were all left with some fantastic personal memories of the show."
Άι σιχτίρ! Από το 1996 με θυμάμαι να σιγομουρμουρώ το «Wannabe» αν και προσπαθούσα να το πω (και τα κατάφερνα σε μερικά σημεία) μιας και τα Αγγλικά μου τότε ήταν το «Yes» «No» και το «Thank you» και αυτές ούτε ένα ψωροDVD δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν (φαντάσου να μην το είχαν καν έτοιμο)!
Αυτό το post βρήκα στην επίσημη ιστοσελίδα των Spice Girls το οποίο έλεγε εκτός των άλλων:
"Sadly, there will not be a DVD release of the 47-date tour, but the girls hope you were all left with some fantastic personal memories of the show."
Άι σιχτίρ! Από το 1996 με θυμάμαι να σιγομουρμουρώ το «Wannabe» αν και προσπαθούσα να το πω (και τα κατάφερνα σε μερικά σημεία) μιας και τα Αγγλικά μου τότε ήταν το «Yes» «No» και το «Thank you» και αυτές ούτε ένα ψωροDVD δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν (φαντάσου να μην το είχαν καν έτοιμο)!
Σάββατο 26 Απριλίου 2008
Easter 2008
Εγώ μένω με την ιδέα ότι είναι πρωτοχρονιά… λες και στις 12 θα γυρίσει ο χρόνος! Πολύ περίεργο το Πάσχα φέτος!
Την Μεγάλη Παρασκευή (στον περίπατο του Επιταφίου) μου τηλεφώνησαν κάτι φίλες και μου είπαν «Δεν θα πιστέψεις ποιες είδαμε, είδαμε την Χ είδαμε την Ψ…» και όταν τελείωσαν τους είπα «Ωραία εγώ είδα την Μεθυσμένη Αγάπη» -τηλενουβέλλα του Σίγμα για ‘όσους δεν κατέχουν- γιατί δεν είχα κάτι άλλο να κάνω!
Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που δεν είδα τις θρησκευτικές ταινίες με τον Χριστό να γεννιέται (ΞΑΝΑ) να δικάζεται (ΞΑΝΑ) να σταυρώνεται (ΞΑΝΑ) να πεθαίνει (ΞΑΝΑ) και να ανασταίνεται (ΞΑΝΑ), τον Βαραββά, τον Πέτρο με το world-wide χριστιανικό promotional tour του, τον Σπάρτακο, αλλά είδα για πρώτη φορά τον Μπεν Χούρ (αλλά όχι όλο το έργο)
Σημειωσούλα: για το μόνο που ζηλεύω την Ρωμαϊκή Εποχή είναι ότι οι άντρες «ελύαν» μέσα στα λουτρά
Και όπως πάω σήμερα να δω ειδήσεις έγινε 8:45 για να προχωρήσουμε στα «ΝΕΑ» τόση ώρα είδαμε πως έτρεχε ο Παπάς μέσα στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη της Λάρνακας, της Ταμασού, της Παναγίας, τα έθιμα που έφεραν οι πρόσφυγες (!!!) και τις σαχλές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Goldenmouth που από δω το πήγε από κει το πήγε στο Κυπριακό το έφερε!
Λοιπόν, για όσους θα παν Εκκλησία προσέχετε που τες Λαμπρακιές και για όσους πιστεύουν «Χριστός Ανέστη» για όσους δεν πιστεύουν «Καλό Φαγοπότι»
Καλό Πάσχα! Ότι ποθείτε…
Την Μεγάλη Παρασκευή (στον περίπατο του Επιταφίου) μου τηλεφώνησαν κάτι φίλες και μου είπαν «Δεν θα πιστέψεις ποιες είδαμε, είδαμε την Χ είδαμε την Ψ…» και όταν τελείωσαν τους είπα «Ωραία εγώ είδα την Μεθυσμένη Αγάπη» -τηλενουβέλλα του Σίγμα για ‘όσους δεν κατέχουν- γιατί δεν είχα κάτι άλλο να κάνω!
Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που δεν είδα τις θρησκευτικές ταινίες με τον Χριστό να γεννιέται (ΞΑΝΑ) να δικάζεται (ΞΑΝΑ) να σταυρώνεται (ΞΑΝΑ) να πεθαίνει (ΞΑΝΑ) και να ανασταίνεται (ΞΑΝΑ), τον Βαραββά, τον Πέτρο με το world-wide χριστιανικό promotional tour του, τον Σπάρτακο, αλλά είδα για πρώτη φορά τον Μπεν Χούρ (αλλά όχι όλο το έργο)
Σημειωσούλα: για το μόνο που ζηλεύω την Ρωμαϊκή Εποχή είναι ότι οι άντρες «ελύαν» μέσα στα λουτρά
Και όπως πάω σήμερα να δω ειδήσεις έγινε 8:45 για να προχωρήσουμε στα «ΝΕΑ» τόση ώρα είδαμε πως έτρεχε ο Παπάς μέσα στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη της Λάρνακας, της Ταμασού, της Παναγίας, τα έθιμα που έφεραν οι πρόσφυγες (!!!) και τις σαχλές δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου Goldenmouth που από δω το πήγε από κει το πήγε στο Κυπριακό το έφερε!
Λοιπόν, για όσους θα παν Εκκλησία προσέχετε που τες Λαμπρακιές και για όσους πιστεύουν «Χριστός Ανέστη» για όσους δεν πιστεύουν «Καλό Φαγοπότι»
Καλό Πάσχα! Ότι ποθείτε…
ΩΠΑ! ΛΑΘΟΣ ΓΙΟΡΤΗ
Κυριακή 20 Απριλίου 2008
Wake me up when Sunday ends...
Κυριακή σήμερα, από αύριο θα ζήσουμε (ξανά!!!!!) την Εβδομάδα των Παθών του Χριστούλη (αυτού του επονομαζόμενου Θεού της αγάπης) όχι, όχι μην φοβάστε δεν θα σας πω τι έπαθε την κάθε μέρα, μην φοβάστε!
Απλά θα ήθελα να πω ότι αυτή η Κυριακή (και η προηγούμενη) είναι από τις πιο βαρετές μέρες μέχρι τώρα! Ούτε έμπνευση έχω να γράψω (και γενικότερα να κάνω) κάτι καλό ούτε όρεξη να κάνω οτιδήποτε… Έχω μια ψιλό-μελαγχολία αφού βαριέμαι, νομίζω ότι είμαι σε έναν διάδρομο και περπατώ και περπατώ και περπατώ και δεν φτάνω πουθενά!
Τελοσπάντων εγώ θα σας γράψω όταν θα μου έρθει έμπνευση γιατί τώρα γράφω μαλακίες στο τετράγωνο… Μέχρι τότε σας εύχομαι κάτι που το έκλεψα από μια φίλη μου
«Καλή Μεγάλη Εβδομάδα»
ΥΓ. Χαρούμενη 60η ανάρτηση
Απλά θα ήθελα να πω ότι αυτή η Κυριακή (και η προηγούμενη) είναι από τις πιο βαρετές μέρες μέχρι τώρα! Ούτε έμπνευση έχω να γράψω (και γενικότερα να κάνω) κάτι καλό ούτε όρεξη να κάνω οτιδήποτε… Έχω μια ψιλό-μελαγχολία αφού βαριέμαι, νομίζω ότι είμαι σε έναν διάδρομο και περπατώ και περπατώ και περπατώ και δεν φτάνω πουθενά!
Τελοσπάντων εγώ θα σας γράψω όταν θα μου έρθει έμπνευση γιατί τώρα γράφω μαλακίες στο τετράγωνο… Μέχρι τότε σας εύχομαι κάτι που το έκλεψα από μια φίλη μου
«Καλή Μεγάλη Εβδομάδα»
ΥΓ. Χαρούμενη 60η ανάρτηση
Παρασκευή 18 Απριλίου 2008
Mama...
Ακόμα μια Παρασκευή ήρθε και επιτέλους Σαββατοκύριακο ακολουθεί, και επειδή η αγαπημένη μανούλα (η μάνα είναι μόνο μια) με ήθελε με τραβούσε από δω και από κει και μετά όταν ήρθα κατά-σκοτωμένος από τις δουλειές που με έβαλε να κάνω και από αυτές που έκανα πιο πριν κάθισε κανονικά «μαντάμα» και είδε την αγαπημένη της τηλενουβέλα, την Μεθυσμένη Αγάπη…
Η κεντρική ηρωίδα απ’ ότι κατάλαβα αλλάζει δουλειές γιατί κάτι πάει στραβά και σ’ αυτήν την δουλειά πρέπει να δουλέψει πάρα πολύ (όπως δούλεψα εγώ σήμερα) και τι γυρνάει και μου λέει η μανούλα –ξέχασα να πω ότι ΔΕΝ ΜΑΓΕΙΡΕΨΕ ΕΠΕΙΔΗ ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΤΡΑΒΟΥΣΕ- «Πω-πω κρίμα η κοπέλα δες είναι πολύ κουρασμένη, της βάζουν να κάνει όλες τις δουλειές»
Και επειδή δεν αντέχω τα μιλώ-χωρίς-να-σκέφτομαι σηκώθηκα και έφυγα! Αλλά επειδή ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ… (δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα το λέω…) θα φάμε σουβλάκια απόψε…! Ευχαριστώ μανούλα μου…
Mama I love you, Mama I care,
Mama I love you, Mama my friend,
You're my friend ,You're my friend
Η κεντρική ηρωίδα απ’ ότι κατάλαβα αλλάζει δουλειές γιατί κάτι πάει στραβά και σ’ αυτήν την δουλειά πρέπει να δουλέψει πάρα πολύ (όπως δούλεψα εγώ σήμερα) και τι γυρνάει και μου λέει η μανούλα –ξέχασα να πω ότι ΔΕΝ ΜΑΓΕΙΡΕΨΕ ΕΠΕΙΔΗ ΗΞΕΡΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΤΡΑΒΟΥΣΕ- «Πω-πω κρίμα η κοπέλα δες είναι πολύ κουρασμένη, της βάζουν να κάνει όλες τις δουλειές»
Και επειδή δεν αντέχω τα μιλώ-χωρίς-να-σκέφτομαι σηκώθηκα και έφυγα! Αλλά επειδή ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ… (δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα το λέω…) θα φάμε σουβλάκια απόψε…! Ευχαριστώ μανούλα μου…
Mama I love you, Mama I care,
Mama I love you, Mama my friend,
You're my friend ,You're my friend
Πέμπτη 17 Απριλίου 2008
Αντιστασιακός
Σήμερα έμαθα τι πάει να πει σύμπτωση… Εντελώς τυχαία συνάντησα έναν γνωστό με τον οποίο δεν μιλιόμαστε και αυτό δεν άλλαξε ούτε σήμερα, καθίσαμε δίπλα-δίπλα και πάλι δεν μιλήσαμε… Κανονικά «στα αρχίδια μου τα μπλε» ούτε ένα «Γεια», όχι της Βανδή, και όχι πως θα το έλεγα εγώ πρώτος!
Όταν καθόμουν δεν μπορούσα να μην ρίξω και καμιά κλεφτή ματιά, και το έκανα σε μια φάση νομίζω πως είδα και εκείνον να ρίχνει κλεφτή ματιά και εκεί βαρέθηκα! Γαμώ την ελπίδα, γαμώ! Μωρέ η ελπίδα δεν είναι καλό πράγμα…
Ας το δούμε από την Μυθολογία: ο Δίας ζήτησε από τον γιό του, Ήφαιστο, να κάνει ένα κουτί, στο κουτί αυτό λοιπόν θα έκλεινε όλα τα ΚΑΚΑ πνεύματα και επειδή φοβόταν και θα τα έδινε στην Πανδώρα. Η Πανδώρα ήταν η πρώτη θνητή γυναίκα την οποία έφτιαξε από πηλό ο Ήφαιστος κατ’ εντολήν του Δία και για αυτό την εμπιστεύτηκε, αλλά η Πανδώρα άνοιξε το κουτί (σε κάποια βιβλία και παραδόσεις το κουτί είναι πιθάρι) και όλα τα «δεινά»* (έτσι ονομάζονταν) απλώθηκαν στον κόσμο…
*δεινός= φοβερός, τρομερός
εξ’ ου και η τρομερή σαύρα ονομάζεται δεινόσαυρος
Πάντα σε ότι πάει στραβά αν όχι και οι 2 τσακωμένοι έστω ο ένας θα μείνει «πίσω» και θα ρωτά «Γιατί;» ε σήμερα αποφάσισα ότι δεν θα ‘μια εγώ αυτός! Σκέφτομαι ότι άργησα να το πάρω απόφαση αλλά «Κάλλιο αργά παρά ποτέ», άι σιχτίρι πια έχω και εγώ ζωή, μωρέ δες τι αντάρτης είμαι!!! Ναι εγώ και ο Βελουχιώτης, κανένας άλλος!
Όταν καθόμουν δεν μπορούσα να μην ρίξω και καμιά κλεφτή ματιά, και το έκανα σε μια φάση νομίζω πως είδα και εκείνον να ρίχνει κλεφτή ματιά και εκεί βαρέθηκα! Γαμώ την ελπίδα, γαμώ! Μωρέ η ελπίδα δεν είναι καλό πράγμα…
Ας το δούμε από την Μυθολογία: ο Δίας ζήτησε από τον γιό του, Ήφαιστο, να κάνει ένα κουτί, στο κουτί αυτό λοιπόν θα έκλεινε όλα τα ΚΑΚΑ πνεύματα και επειδή φοβόταν και θα τα έδινε στην Πανδώρα. Η Πανδώρα ήταν η πρώτη θνητή γυναίκα την οποία έφτιαξε από πηλό ο Ήφαιστος κατ’ εντολήν του Δία και για αυτό την εμπιστεύτηκε, αλλά η Πανδώρα άνοιξε το κουτί (σε κάποια βιβλία και παραδόσεις το κουτί είναι πιθάρι) και όλα τα «δεινά»* (έτσι ονομάζονταν) απλώθηκαν στον κόσμο…
*δεινός= φοβερός, τρομερός
εξ’ ου και η τρομερή σαύρα ονομάζεται δεινόσαυρος
Πάντα σε ότι πάει στραβά αν όχι και οι 2 τσακωμένοι έστω ο ένας θα μείνει «πίσω» και θα ρωτά «Γιατί;» ε σήμερα αποφάσισα ότι δεν θα ‘μια εγώ αυτός! Σκέφτομαι ότι άργησα να το πάρω απόφαση αλλά «Κάλλιο αργά παρά ποτέ», άι σιχτίρι πια έχω και εγώ ζωή, μωρέ δες τι αντάρτης είμαι!!! Ναι εγώ και ο Βελουχιώτης, κανένας άλλος!
Κυριακή 13 Απριλίου 2008
Κυριακή... βαριέμαι
Βαρετή που ‘ν’ η Κυριακή, ευτυχώς δεν έχει ά-α-α-α-α-α-άλλη
Έχω βαρεθεί άγρια και δεν πάει άλλο, η ώρα είναι μόλις 8 και με έχει πλακώσει αυτή η βαρεμάρα και δεν με αφήνει…
Τώρα έχει ειδήσεις και δεν θέλω να τις δω γιατί είναι λες και τις βάζουν σε επανάληψη: «Ανεβαίνουν οι τιμές» «Η Κλίντον αυτό, ο Ομπάμα το άλλο» «Προβλήματα με το νερό» και άλλα πολλά, το μόνο καινούριο είναι οι «Εκλογές στην Ιταλία»…
Πήγα για περπάτημα το απόγευμα (δεν βρήκα κανένα Γερμανό) και μου έδωσε λίγο κατάμουτρα ο καθαρός αέρας, αφού κατάφερα να αποσυρθώ μακριά από καυσαέρια και θορυβώδεις περιοχές! Είδα κόσμο να κυκλοφορεί (μετρημένο στα χέρια μου, 13 άτομα), με χτυπούσε και ο ήλιος και ήθελα να βγάλω τα ρούχα μου (ναι! Υπερβάλλω, το ‘χω!!!), δεν πήρα επίτηδες το iPod και ησύχασα έστω και για λίγο!
Ήταν η ευχάριστη νότα της Κυριακής και κατά προτίμηση «Λα»… Και τώρα ακούω (εγώ και η γειτονιά όλη) διάφορα τραγούδια… Από το «Μες της πόλης το Χαμάμ» μέχρι το «Moi Lolita», από το «Never give up on the good times» και το «Spice up your life» μέχρι το τραγούδι των Power Rangers… όσο πάει γίνομαι πιο σίγουρος για το ότι η κατάστασις μου κρίνεται πολύ σοβαρή έως και ανίατη!!!
Επειδή κάποιοι θεωρούν πρώτη μέρα της εβδομάδας την Κυριακή,
Καλή Εβδομάδα!!!
ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ:
Η Κυριακή 17 Ιανουαρίου 1982 ονομάστηκε "Παγωμένη Κυριακή" διότι εμφανίστηκαν αλλόκοτα καιρικά φαινόμενα στην Αμερική, συγκεκριμένα η θερμοκρασία στην Μινεσότα έφτασε τους -43 βαθμούς κελσίου που ήταν και η χαμηλότερη την μέρα εκείνη...
Υπάρχουν 3 νησιά εν ονόματει "Κυριακή" και τα 3 όμως είναι μη-κατοικημένα
Έχω βαρεθεί άγρια και δεν πάει άλλο, η ώρα είναι μόλις 8 και με έχει πλακώσει αυτή η βαρεμάρα και δεν με αφήνει…
Τώρα έχει ειδήσεις και δεν θέλω να τις δω γιατί είναι λες και τις βάζουν σε επανάληψη: «Ανεβαίνουν οι τιμές» «Η Κλίντον αυτό, ο Ομπάμα το άλλο» «Προβλήματα με το νερό» και άλλα πολλά, το μόνο καινούριο είναι οι «Εκλογές στην Ιταλία»…
Πήγα για περπάτημα το απόγευμα (δεν βρήκα κανένα Γερμανό) και μου έδωσε λίγο κατάμουτρα ο καθαρός αέρας, αφού κατάφερα να αποσυρθώ μακριά από καυσαέρια και θορυβώδεις περιοχές! Είδα κόσμο να κυκλοφορεί (μετρημένο στα χέρια μου, 13 άτομα), με χτυπούσε και ο ήλιος και ήθελα να βγάλω τα ρούχα μου (ναι! Υπερβάλλω, το ‘χω!!!), δεν πήρα επίτηδες το iPod και ησύχασα έστω και για λίγο!
Ήταν η ευχάριστη νότα της Κυριακής και κατά προτίμηση «Λα»… Και τώρα ακούω (εγώ και η γειτονιά όλη) διάφορα τραγούδια… Από το «Μες της πόλης το Χαμάμ» μέχρι το «Moi Lolita», από το «Never give up on the good times» και το «Spice up your life» μέχρι το τραγούδι των Power Rangers… όσο πάει γίνομαι πιο σίγουρος για το ότι η κατάστασις μου κρίνεται πολύ σοβαρή έως και ανίατη!!!
Επειδή κάποιοι θεωρούν πρώτη μέρα της εβδομάδας την Κυριακή,
Καλή Εβδομάδα!!!
ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ:
Η Κυριακή 17 Ιανουαρίου 1982 ονομάστηκε "Παγωμένη Κυριακή" διότι εμφανίστηκαν αλλόκοτα καιρικά φαινόμενα στην Αμερική, συγκεκριμένα η θερμοκρασία στην Μινεσότα έφτασε τους -43 βαθμούς κελσίου που ήταν και η χαμηλότερη την μέρα εκείνη...
Υπάρχουν 3 νησιά εν ονόματει "Κυριακή" και τα 3 όμως είναι μη-κατοικημένα
Mikroutsikos Power
Τι ήταν αυτό Χριστέ και Παναγιά μου? (Ποιοι είναι αυτοί καλέ?)
Πόσοι από εσάς έζησαν την εμπειρία του Πρωινάδικου του Μικρούτσικου χθες? Παιδιά? Είχε θέμα, «Πρωταγωνιστές σε αισθησιακές ταινίες» και ήταν παρόντες 2 πρωταγωνιστές ενός πορνό το οποίο θα πωλείται σύμφωνα με τα λεγόμενα τους σε όλα τα περίπτερα της Ελλάδος!!! Ο ένας εκ των δύο ήταν «Τσάρλης» (Κύπριος της Αγγλίας, για όσους δεν κατέχουν)
Ο ένας ο πρωταγωνιστής είπε πως ήταν δύσκολο για αυτόν επειδή ένιωθε αμηχανία να κάνει σκηνή σεξ… Ο συγκεκριμένος είναι διακοσμητής και εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο τον βρήκε ο σκηνοθέτης του πορνό και ακολούθως μίλησε ο Τσάρλης, ο οποίος είπε ότι πήγαιναν με τον σκηνοθέτη στο ίδιο γυμναστήριο στην Αγγλία και ο σκηνοθέτης του ζήτησε να συμμετέχει στην παραγωγή αυτή (προφανώς ο σκηνοθέτης έριχνε κλεφτές ματιές στα αποδυτήρια)
Ο Μικρούτσικος ρώτησε πως τα καταφέρνουν τόση ώρα (αφού του είπαν ότι μια σκηνή σεξ θέλει 4 περίπου ώρες για να ολοκληρωθεί) να είναι σε στύση, και μάλιστα γυρνά και λέει του Τσάρλη «Εσύ πρέπει να ήσουν ντοπαρισμένος!!!» άντε και να του εξηγήσει η Δήμητρα τι θέλησε να πει ο καλός της αντρούλης…
Με αυτά και μ’ αυτά και με εκείνα και με τ’ άλλα άλλαξα κανάλι γιατί δεν άντεξα την γελοία κατάσταση…
Πόσοι από εσάς έζησαν την εμπειρία του Πρωινάδικου του Μικρούτσικου χθες? Παιδιά? Είχε θέμα, «Πρωταγωνιστές σε αισθησιακές ταινίες» και ήταν παρόντες 2 πρωταγωνιστές ενός πορνό το οποίο θα πωλείται σύμφωνα με τα λεγόμενα τους σε όλα τα περίπτερα της Ελλάδος!!! Ο ένας εκ των δύο ήταν «Τσάρλης» (Κύπριος της Αγγλίας, για όσους δεν κατέχουν)
Ο ένας ο πρωταγωνιστής είπε πως ήταν δύσκολο για αυτόν επειδή ένιωθε αμηχανία να κάνει σκηνή σεξ… Ο συγκεκριμένος είναι διακοσμητής και εξήγησε τον τρόπο με τον οποίο τον βρήκε ο σκηνοθέτης του πορνό και ακολούθως μίλησε ο Τσάρλης, ο οποίος είπε ότι πήγαιναν με τον σκηνοθέτη στο ίδιο γυμναστήριο στην Αγγλία και ο σκηνοθέτης του ζήτησε να συμμετέχει στην παραγωγή αυτή (προφανώς ο σκηνοθέτης έριχνε κλεφτές ματιές στα αποδυτήρια)
Ο Μικρούτσικος ρώτησε πως τα καταφέρνουν τόση ώρα (αφού του είπαν ότι μια σκηνή σεξ θέλει 4 περίπου ώρες για να ολοκληρωθεί) να είναι σε στύση, και μάλιστα γυρνά και λέει του Τσάρλη «Εσύ πρέπει να ήσουν ντοπαρισμένος!!!» άντε και να του εξηγήσει η Δήμητρα τι θέλησε να πει ο καλός της αντρούλης…
Με αυτά και μ’ αυτά και με εκείνα και με τ’ άλλα άλλαξα κανάλι γιατί δεν άντεξα την γελοία κατάσταση…
Πέμπτη 10 Απριλίου 2008
Romeo and Juliet
Τέτοια ώρα, ήρθα στο κομπιούτερ μου παρά να βλέπω όλες τις «τσιόφτες» της Βιομηχανίας των τηλενουβελών (με εξαίρεση το Μέγκα που παίζει πιο λογικά πράγματα)… Ο Χουάν ο ακαταμάχητος, η μεθυσμένη αγάπη, τα κορίτσια σαν και εσένα είναι μόνο λίγες από τις τρελές επιτυχίες της προαναφερθείσας βιομηχανίας…
Η Μαρία της Γειτονιάς ήταν πολύ «μελό» και επιστημονικής φαντασίας, όπως και τα υπόλοιπα με την Thalia με την Ροζαλίντα, Μαρία Μερσέδες, την Ναταλία Ορέιρο με το αξέχαστο Campio Dolor, Katchora (που δεν ήταν μεταγλωττισμένη), και την Σαρίτα, την δεν-ξέρω-το-όνομα-της στην Παολίνα και άλλα αξέχαστα-αλλά-δεν-θέλουμε-να-ξαναδούμε…
Κάθισα και εγώ να δω τηλεόραση το μεσημέρι και είδα το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»…
Λίγο πιο δίπλα, στο Σίγμα, ήταν ο Χουάν, όχι ο γιος της Χουάνας (της π*/&%$#@) μην σας μπερδεύει! Ακόμα μια τσιόφτα της Βραζιλιάνικης Βιομηχανίας… ΣΤΟΠ! Αφού τα βραζιλιάνικα δεν γίνονται στην Βραζιλία γιατί τα λέμε βραζιλιάνικα?
Η Μαρία της Γειτονιάς ήταν πολύ «μελό» και επιστημονικής φαντασίας, όπως και τα υπόλοιπα με την Thalia με την Ροζαλίντα, Μαρία Μερσέδες, την Ναταλία Ορέιρο με το αξέχαστο Campio Dolor, Katchora (που δεν ήταν μεταγλωττισμένη), και την Σαρίτα, την δεν-ξέρω-το-όνομα-της στην Παολίνα και άλλα αξέχαστα-αλλά-δεν-θέλουμε-να-ξαναδούμε…
Κάθισα και εγώ να δω τηλεόραση το μεσημέρι και είδα το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»…
Όλοι γνωρίζουμε την αληθινή παραδοσιακή ιστορία-θρύλο του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας, του Ρωμαίου, του εραστή όλων των εποχών και της πανηλίθιας Ιουλιέτας που τον έχασε λόγω ενός ψεύτικου δηλητηρίου…
Αυτή η εφηβική τηλενουβέλα λοιπόν, μια νερόβραστη σειρά, είναι ατελείωτη χωρίς λόγο αφού ο Ρωμαίος είναι άσχημος και πάει η φήμη του Ρωμαίου και η Ιουλιέτα ΔΕΝ άλλαζε τόσους πολλούς γκόμενους τελοσπάντων (ή μήπως άλλαζε?) ! Την ταινία την είδα και περίμενα πότε θα τους αφήσουν να αγαπηθούν αλλά στην συγκεκριμένη σειρά νομίζω όλα τελειώνουν στο σεξ που θα κάνει ο χάλια Ρωμαίος και η τσουλάρα Ιουλιέτα!
Λίγο πιο δίπλα, στο Σίγμα, ήταν ο Χουάν, όχι ο γιος της Χουάνας (της π*/&%$#@) μην σας μπερδεύει! Ακόμα μια τσιόφτα της Βραζιλιάνικης Βιομηχανίας… ΣΤΟΠ! Αφού τα βραζιλιάνικα δεν γίνονται στην Βραζιλία γιατί τα λέμε βραζιλιάνικα?
Σημείωσις:
Δείτε το κι αυτό, The Nanny Η αγαπημένη Νταντά στον ρόλο της Ιουλιέτας!!! Το λατρεύω αυτό το βίντεο!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=KWEjPr3SAzQ
http://www.youtube.com/watch?v=KWEjPr3SAzQ
Τετάρτη 9 Απριλίου 2008
Φυσική Αγωγή
Αυτός ο κόσμος όλο και πιο πολύ με πείθει να γίνω αθλητής… Σε ένα δρόμο 2-3 χιλιόμετρα έξω από το πέρα ανάθεμα βλέπω έναν ξένο (λίγο έτσι Γερμανός, Αγγλοφατσούλα, πάντως Κύπριος λίγο δύσκολο…) να κάνει τζόγκινγκ! Αλλά πρέπει να εφοδιαστώ με τα απαραίτητα φορμίτσες (αχ! Πρέπει να είναι και κοντές γαμώτο) και κοντομάνικες μπλουζίτσες και ένα σάκο με πετσέτα και παγούρι με νερό, μωρέ μπας και υπερβάλλω;
Ακολούθως περνάω και έξω από γνωστό γυμναστήριο της Λευκωσίας και βλέπω ένα φουσκωτό που φοβάσαι μην τον τρυπήσεις, και λέω μήπως να το ξανασκεφτώ; Και μετά η λογική μού μου έδωσε ένα εσωτερικό χαστούκι και μου λέει «Αγάπη μου… Πόσα λίγα ξέρεις! Αυτά εκεί (για τα ποντίκια μιλούσε) δεν τα αποκτάς με περπάτημα ούτε με το φαγητό που τρως, θέλεις άλλα μέσα… πιο βαριά αλλά ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΗΛΙΘΙΕ??!!!»
Κοιτάξτε, εγώ της βρίσκω το δίκιο της, αλλά έχω την εντύπωση πως με αντιπαθεί… Αφού περνάω δίπλα από μια “ντίβα”: καστανό μαλλί με ξανθές ανταύγειες, φόρμες μάρκας, την πετσέτα στον ώμο και να ψάχνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου στην Louis Vuiton, είπα τι στο διάολο και μου ήρθε στην μνήμη η Έβα Λονγκόρια (μια εκ των Απελπισμένων Νοικοκυρών η οποία ΔΕΝ είναι έγκυος) που κυκλοφορεί με φόρμες, αθλητικά παπούτσια, γυαλιά ηλίου και την τσάντα της Πράντα από… δέρμα πίθωνα!!! Και καθώς η ΣΚΕΨΗ.ΜΟΥ.337 προσγειωνόταν στο Αεροδρόμιο της Λογικής ακούω ανακοίνωση «ντινγκ-ντογκ ΑΛΛΟ Η ΕΒΑ ΛΟΝΓΚΟΡΙΑ, ΤΖΙΝΗ ΠΟΙΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΝΙ? ντινγκ-ντογκ»
Θα κάνουμε pushups, θα κάνουμε pushups, να δεις τι πάει να πει γυμναστική
Αν αποφασίσω να αρχίσω εγώ γυμναστική να μου θυμάστε ότι είτε ανακάλυψα σοβαρό πρόβλημα υγείας (μακριά από μας) είτε τρέχω από πίσω τον ξένο που κάνει τζόγκινγκ…
Ακολούθως περνάω και έξω από γνωστό γυμναστήριο της Λευκωσίας και βλέπω ένα φουσκωτό που φοβάσαι μην τον τρυπήσεις, και λέω μήπως να το ξανασκεφτώ; Και μετά η λογική μού μου έδωσε ένα εσωτερικό χαστούκι και μου λέει «Αγάπη μου… Πόσα λίγα ξέρεις! Αυτά εκεί (για τα ποντίκια μιλούσε) δεν τα αποκτάς με περπάτημα ούτε με το φαγητό που τρως, θέλεις άλλα μέσα… πιο βαριά αλλά ΠΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΗΛΙΘΙΕ??!!!»
Κοιτάξτε, εγώ της βρίσκω το δίκιο της, αλλά έχω την εντύπωση πως με αντιπαθεί… Αφού περνάω δίπλα από μια “ντίβα”: καστανό μαλλί με ξανθές ανταύγειες, φόρμες μάρκας, την πετσέτα στον ώμο και να ψάχνει τα κλειδιά του αυτοκινήτου στην Louis Vuiton, είπα τι στο διάολο και μου ήρθε στην μνήμη η Έβα Λονγκόρια (μια εκ των Απελπισμένων Νοικοκυρών η οποία ΔΕΝ είναι έγκυος) που κυκλοφορεί με φόρμες, αθλητικά παπούτσια, γυαλιά ηλίου και την τσάντα της Πράντα από… δέρμα πίθωνα!!! Και καθώς η ΣΚΕΨΗ.ΜΟΥ.337 προσγειωνόταν στο Αεροδρόμιο της Λογικής ακούω ανακοίνωση «ντινγκ-ντογκ ΑΛΛΟ Η ΕΒΑ ΛΟΝΓΚΟΡΙΑ, ΤΖΙΝΗ ΠΟΙΑ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΝΙ? ντινγκ-ντογκ»
Θα κάνουμε pushups, θα κάνουμε pushups, να δεις τι πάει να πει γυμναστικήΑν αποφασίσω να αρχίσω εγώ γυμναστική να μου θυμάστε ότι είτε ανακάλυψα σοβαρό πρόβλημα υγείας (μακριά από μας) είτε τρέχω από πίσω τον ξένο που κάνει τζόγκινγκ…
Hair, hair, hair...
Επειδή υπομονή δεν έχω και τρέλα έχω σήμερα αντιλέγω σε όποιον έχει κάτι να μου πει… Δεν ξέρω, γλωσσο-διάρροια να το πω, υπέρ-κινητικότητα να το πω, ειλικρινά δε ξέρω, έχω ξεμείνει από λόγια για το θέμα αυτό!!!
Όμως τα ποστ δεν σταματούν! Το μπλοκ μου ποτέ δεν πεθαίνει δεν το σκιάζει φοβέρα καμιά… Θα μοιραστώ τις Μενεγάκη-στικες απορίες μου μαζί σας! Το ξέρω ότι μπορεί να είναι ηλίθιες αλλά παιδιά είναι τα μικροπράγματα που θέλουν απάντηση…
Έτσι όπως βγήκα και πάλι για μια βόλτα, βλέπω έναν άντρα με μαλλιά μπροστά-φράντζα-πίσω-σπόντες, τζιν σωλήνα χαμηλόμεσο, και μια μπλούζα… Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν «Καλά αυτός δεν κρυώνει?» και μετά παρατήρησα ότι η μπλούζα του ήταν κοντή και είπα «Πως και δεν ψόφησε ακόμα?» αλλά με μια ακόμα πιο προσεχτική ματιά είδα ότι φαινόταν το γκρίζο εσώρουχο του και ρίχνοντας μια ματιά ξανά δεν είδα ίχνος από… ΤΡΙΧΕΣ!!!
Ρε παιδιά, η τρίχα δεν ήταν δείγμα και απόδειξη ανδρισμού? Απορία, γιατί αυτός που είναι άντρας 100% έχει πιο λίγες τρίχες από εμένα? Μόνος μου ρωτώ μόνος μου απαντώ, όπως διαπίστωσα έγραψα «ήταν» και ορθώς έπραξα… Είμαι ένας κινητός Θεός! Και από μετριότητα… ουυυυυ!
Και επειδή επιστήμονας έπρεπε να γίνω, οφείλω να ομολογήσω ότι οι μεγάλοι Οίκοι μόδας όπως ακριβώς παρουσιάζουν τα ιδανικά μοντέλα πάρα πολύ λεπτά (έως και ανορεξικά) έτσι ακριβώς παρουσιάζουν και τους άντρες, ανορεξικούς… από τρίχες!!! Είδατε μοντέλα με τρίχες? Αν ναι πόσα? Ξεπερασμένο θα θεωρείται και το στυλ του «μετροσέξουαλ» άντρα και δεν ξέρω που θα φτάσουμε, η επιστήμη (την οποία τώρα εκπροσωπώ εγώ) σηκώνει τα χέρια ψηλά!!!
Όμως τα ποστ δεν σταματούν! Το μπλοκ μου ποτέ δεν πεθαίνει δεν το σκιάζει φοβέρα καμιά… Θα μοιραστώ τις Μενεγάκη-στικες απορίες μου μαζί σας! Το ξέρω ότι μπορεί να είναι ηλίθιες αλλά παιδιά είναι τα μικροπράγματα που θέλουν απάντηση…
Έτσι όπως βγήκα και πάλι για μια βόλτα, βλέπω έναν άντρα με μαλλιά μπροστά-φράντζα-πίσω-σπόντες, τζιν σωλήνα χαμηλόμεσο, και μια μπλούζα… Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν «Καλά αυτός δεν κρυώνει?» και μετά παρατήρησα ότι η μπλούζα του ήταν κοντή και είπα «Πως και δεν ψόφησε ακόμα?» αλλά με μια ακόμα πιο προσεχτική ματιά είδα ότι φαινόταν το γκρίζο εσώρουχο του και ρίχνοντας μια ματιά ξανά δεν είδα ίχνος από… ΤΡΙΧΕΣ!!!
Ρε παιδιά, η τρίχα δεν ήταν δείγμα και απόδειξη ανδρισμού? Απορία, γιατί αυτός που είναι άντρας 100% έχει πιο λίγες τρίχες από εμένα? Μόνος μου ρωτώ μόνος μου απαντώ, όπως διαπίστωσα έγραψα «ήταν» και ορθώς έπραξα… Είμαι ένας κινητός Θεός! Και από μετριότητα… ουυυυυ!
Και επειδή επιστήμονας έπρεπε να γίνω, οφείλω να ομολογήσω ότι οι μεγάλοι Οίκοι μόδας όπως ακριβώς παρουσιάζουν τα ιδανικά μοντέλα πάρα πολύ λεπτά (έως και ανορεξικά) έτσι ακριβώς παρουσιάζουν και τους άντρες, ανορεξικούς… από τρίχες!!! Είδατε μοντέλα με τρίχες? Αν ναι πόσα? Ξεπερασμένο θα θεωρείται και το στυλ του «μετροσέξουαλ» άντρα και δεν ξέρω που θα φτάσουμε, η επιστήμη (την οποία τώρα εκπροσωπώ εγώ) σηκώνει τα χέρια ψηλά!!!
Κυριακή 6 Απριλίου 2008
Sunday...
Σήμερα Κυριακή, αύριο Δευτέρα, μεθαύριο Τρίτη, αντιμεθαύριο Τετάρτη, αντί-αντιμεθαύριο Πέμπτη και αντί-αντί-αντιμεθαύριο Παρασκευή και μετά από αυτό Σάββατο και πάλι από την αρχή για να μην πολυλογούμε… Ας συγκεντρωθούμε στο σήμερα Κυριακή αύριο Δευτέρα!
Η Αξέχαστη και αγαπημένη Αλίκη είχε τραγουδήσει (όχι μόνο) μια φορά: «Ωραία που ‘ν΄ η Κυριακή, μα να ‘ταν πιο μεγάλη» της βρίσκω λοιπόν ένα μεγάλο δίκαιο… Σήμερα Κυριακή λοιπόν 6 Απριλίου 2008 η έκθεση «κατοικία» κλείνει τις πύλες της στο κοινό, στον χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Κύπρου στην Λευκωσία, κάπου στις 11 το βράδυ…
Είπα δεν έχω κάτι να χάσω (ενώ είχα μια λίστα με πράγματα για να κάνω) και πήγα και μια βόλτα από εκεί… Φουτουριστικά έπιπλα, άβολα κρεβάτια, μεγάλοι καναπέοι, τετράγωνες και ορθογώνιες τραπεζαρίες, έπιπλα κήπου από μπαμπού (όχι το κινέζικο της Λήδρας), κουρτίνες σε διάφορους σχεδιασμούς και πόρτες και παράθυρα με εξελιγμένη τεχνολογία… Ομολογώ πως είναι η πρώτη φορά που πάω!
Ο κόσμος εκεί ήταν περίεργα διαφορετικός… Νεαρά ζευγαράκια έρχονται να δουν πως θα φτιάξουν το νέο τους διαμέρισμα, γονείς παίρνουν τα παιδάκι τους για να διαλέξουν παιδικό δωμάτιο, μεγάλοι πάνε για να βρουν κάτι που θα κάνει την ζωή τους πιο αναπαυτική και άλλοι πάνε απλά για να δουν ότι δεν μπορούν να αγοράσουν!
Για όσους δεν πήγαν, δεν χάσατε και κάτι το σπουδαίο. Προτιμήστε να πάτε στα καταστήματα, εκεί έχουν όλα τα έπιπλα που μπορείτε να αγοράσετε και επιπλέον δεν θα σας πουν «Μην αγγίζετε» ή «Μην κάθεστε»…
Η Αξέχαστη και αγαπημένη Αλίκη είχε τραγουδήσει (όχι μόνο) μια φορά: «Ωραία που ‘ν΄ η Κυριακή, μα να ‘ταν πιο μεγάλη» της βρίσκω λοιπόν ένα μεγάλο δίκαιο… Σήμερα Κυριακή λοιπόν 6 Απριλίου 2008 η έκθεση «κατοικία» κλείνει τις πύλες της στο κοινό, στον χώρο της Διεθνούς Έκθεσης Κύπρου στην Λευκωσία, κάπου στις 11 το βράδυ…
Είπα δεν έχω κάτι να χάσω (ενώ είχα μια λίστα με πράγματα για να κάνω) και πήγα και μια βόλτα από εκεί… Φουτουριστικά έπιπλα, άβολα κρεβάτια, μεγάλοι καναπέοι, τετράγωνες και ορθογώνιες τραπεζαρίες, έπιπλα κήπου από μπαμπού (όχι το κινέζικο της Λήδρας), κουρτίνες σε διάφορους σχεδιασμούς και πόρτες και παράθυρα με εξελιγμένη τεχνολογία… Ομολογώ πως είναι η πρώτη φορά που πάω!
Ο κόσμος εκεί ήταν περίεργα διαφορετικός… Νεαρά ζευγαράκια έρχονται να δουν πως θα φτιάξουν το νέο τους διαμέρισμα, γονείς παίρνουν τα παιδάκι τους για να διαλέξουν παιδικό δωμάτιο, μεγάλοι πάνε για να βρουν κάτι που θα κάνει την ζωή τους πιο αναπαυτική και άλλοι πάνε απλά για να δουν ότι δεν μπορούν να αγοράσουν!
Για όσους δεν πήγαν, δεν χάσατε και κάτι το σπουδαίο. Προτιμήστε να πάτε στα καταστήματα, εκεί έχουν όλα τα έπιπλα που μπορείτε να αγοράσετε και επιπλέον δεν θα σας πουν «Μην αγγίζετε» ή «Μην κάθεστε»…
Σάββατο 5 Απριλίου 2008
Crazy night
Είναι δώδεκα -κι ούτε ένα τηλεφώνημα σύμφωνα με το λαϊκό άσμα της Άννας- λοιπόν και όλοι ή κοιμούνται ή διασκεδάζουν ή έστω βλέπουν τηλεόραση ή έστω «ποσκολιούνται» εγώ είμαι εδώ, Σκέφτομαι και Γράφω… Αυτή η σκέψη θα με φάει εμένα!
Σκέφτομαι πράγματα που δεν είναι για να τα σκεφτείς, με την έννοια και να τα σκεφτείς τι θα καταλάβεις δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα! Δεν τα κάνει όμως αυτό ανούσια… Συνεχίζω να τα σκέφτομαι κα τώρα σκέφτομαι ή μάλλον συνειδητοποιώ ότι ο άνθρωπος είναι ον μαζοχιστικό, έχει τάσεις να βασανίζεται όμως σε στυλ δοκιμασίας και «πρόσκλησης-πρόκλησης»… Κατά βάθος, αν το δούμε πιο βαθειά, ο άνθρωπος είναι ένα ον που συνεχώς θέλει να ανεβαίνει σκαλιά, να αναπτύσσεται!
Εγώ όμως κάθισα σε ένα σκαλί και ακόμα κάθομαι… Είμαι τριτοκοσμικός; ΟΕΟ? Τώρα γιατί έκανα αυτή την ανάλυση και εις βάθος μάλιστα και τώρα γιατί ρωτάω γιατί; Χα! Καλά, πάει, τελείωσα, ξόφλησα, θα με βρείτε σε κανένα φρενοκομείο αύριο μεθαύριο… Τι λέω ο μαλάκας;
Είναι δώδεκα η ώρα είν’ η ώρα των τρελλών….
Σκέφτομαι πράγματα που δεν είναι για να τα σκεφτείς, με την έννοια και να τα σκεφτείς τι θα καταλάβεις δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα! Δεν τα κάνει όμως αυτό ανούσια… Συνεχίζω να τα σκέφτομαι κα τώρα σκέφτομαι ή μάλλον συνειδητοποιώ ότι ο άνθρωπος είναι ον μαζοχιστικό, έχει τάσεις να βασανίζεται όμως σε στυλ δοκιμασίας και «πρόσκλησης-πρόκλησης»… Κατά βάθος, αν το δούμε πιο βαθειά, ο άνθρωπος είναι ένα ον που συνεχώς θέλει να ανεβαίνει σκαλιά, να αναπτύσσεται!
Εγώ όμως κάθισα σε ένα σκαλί και ακόμα κάθομαι… Είμαι τριτοκοσμικός; ΟΕΟ? Τώρα γιατί έκανα αυτή την ανάλυση και εις βάθος μάλιστα και τώρα γιατί ρωτάω γιατί; Χα! Καλά, πάει, τελείωσα, ξόφλησα, θα με βρείτε σε κανένα φρενοκομείο αύριο μεθαύριο… Τι λέω ο μαλάκας;
Είναι δώδεκα η ώρα είν’ η ώρα των τρελλών….
Υπάρχει μια θεωρία στην ψυχιατρική που λέει ότι αν προσπαθούμε να αποφύγουμε κάτι τότε είναι που το παθαίνουμε, ή αλλιώς πιο γνωστό «Ότι φοβάσαι, γίνεται»… Όλοι μέσα μας «κουβανούμε» μια τρέλα… μα, «… δε θα τους συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες την ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου…» όπως λέει και ο Καβάφης…
Καλή σας μέρα, Καλή Εβδομάδα να ‘χετε…
Water... Where?
Το νερό στην Κύπρο αποτελεί είδος εξαφάνισης και για αυτό πρέπει να βρούμε τρόπους εξοικονόμησης του… Και θα ακολουθήσω το παράδειγμα των κοριτσιών του ΡΙΚ –οι αντικαταστάτριες της coming-soon Μαρίνας Φιλιππίδου- τις «Καλύτερα μαζί»… Οι εν λόγω κυρίες φιλοξένησαν έναν κύριο για το νερό και ορθά μίλησε για τα φυτά, το γρασίδι και τρόπους εξοικονόμησης νερού…
Όμως κάτι τους έλειπε ρε γαμώτο μου… Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ!!!
Μα είναι δυνατόν να λες στον Κύπριο βάλε αισθητήρες υγρασίες, αυτόματο πότισμα και άλλα σαρδάμ? Που νομίζεται ότι είστε ρε? Ούτε ο Δημοτικός Κήπος της Λεμεσού δεν έχει από αυτά! Της Λευκωσίας ούτε κηπουρό δεν έχει αλλά, δεν πειράζει, είπαμε να κάνουμε κανένα Αμαζόνιο στην Κύπρο, μιας και ο άλλος τελειώνει σιγά-σιγά… Α! Καλέ; Ο Πιθκιάς νομίζω προορίζεται για νέος Νείλος, ξεραμένος στην προκειμένη περίπτωση…
Το αρχιτεκτονικό σχέδιο που έδειχνε ένα σπίτι με φυτά που δεν καταναλώνουν και πολύ νερό (και για να μην ξεχνάμε ότι το θέμα ήταν ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΝΕΡΟΥ) είχε εκτός των άλλων… ΠΙΣΙΝΑ!!! Και αφού το είπαν οι κοπέλες στο ΡΙΚ και ο άνθρωπος, ειδήμων, εγώ θα ακολουθήσω το παράδειγμα τους!!!
Ξέρατε ότι η διατήρηση μιας πισίνα για μια μέρα χρειάζεται όσο νερό χρειάζεται ο άνθρωπος (μέσο όρο) για 10 από τους 12 μήνες;
Όμως κάτι τους έλειπε ρε γαμώτο μου… Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ Ο ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ!!!
Μα είναι δυνατόν να λες στον Κύπριο βάλε αισθητήρες υγρασίες, αυτόματο πότισμα και άλλα σαρδάμ? Που νομίζεται ότι είστε ρε? Ούτε ο Δημοτικός Κήπος της Λεμεσού δεν έχει από αυτά! Της Λευκωσίας ούτε κηπουρό δεν έχει αλλά, δεν πειράζει, είπαμε να κάνουμε κανένα Αμαζόνιο στην Κύπρο, μιας και ο άλλος τελειώνει σιγά-σιγά… Α! Καλέ; Ο Πιθκιάς νομίζω προορίζεται για νέος Νείλος, ξεραμένος στην προκειμένη περίπτωση…
Το αρχιτεκτονικό σχέδιο που έδειχνε ένα σπίτι με φυτά που δεν καταναλώνουν και πολύ νερό (και για να μην ξεχνάμε ότι το θέμα ήταν ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΝΕΡΟΥ) είχε εκτός των άλλων… ΠΙΣΙΝΑ!!! Και αφού το είπαν οι κοπέλες στο ΡΙΚ και ο άνθρωπος, ειδήμων, εγώ θα ακολουθήσω το παράδειγμα τους!!!
Ξέρατε ότι η διατήρηση μιας πισίνα για μια μέρα χρειάζεται όσο νερό χρειάζεται ο άνθρωπος (μέσο όρο) για 10 από τους 12 μήνες;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)