This Sunday

Μπορώ να πω ότι αυτή η Κυριακή δεν ήταν τόσο βαρετή όσο οι άλλες… Βασικά, καθόλου βαρετή! Έζησα την κάθε στιγμή και έκανα (έστω κάτι από) αυτά που έπρεπε, πέρασα πολύ ωραία! Σήμερα κατάλαβα ότι τα χρόνια πέρασαν πού γρήγορα και το μόνο που μου έμεινε είναι ένα κουτί και 2-3 άλμπουμ φωτογραφίες, μια αποθήκη αναμνήσεις και μαθήματα μιας ζωής!

Σήμερα ήταν μια μέρα ξεκούρασης (κυρίως) γεμάτη περιπάτους, βολτίτσες με το αυτοκίνητο! Λίγο από δω λίγο από εκεί την γυρίσαμε την Λευκωσία σήμερα, οικογενειακά!!! Ο τελευταίος μας σταθμός ήταν στην Μακεδονίτισσα στα παγωτά Παπαφιλίππου…

Στο χώρο στάθμευσης στο διπλανό συγκρότημα (των αδελφών Θράσου για όσους ξέρετε, που είναι το Versace House? Εκεί τελοσπάντων) ένας μοναχικός άνδρας -έτσι μου φάνηκε στην αρχή- στεκόταν δίπλα από το αυτοκίνητο του και μιλούσε στο τηλέφωνο. Προφανώς θα μιλούσε με αυτήν την καρατσουλάρα που όταν ήρθε έβαλε το σταυρό της λες και πέρασε από την Παναγία την Ευαγγελίστρια και ακόμη πιο προφανώς ήταν η κοπέλα του…

Τι ΣΚΥΛΑ και αυτή, της είπε φαίνεται ο φίλος να πάνε να φάνε παγωτό (πολύ ρομαντικό!) και πάει να την πάρει από το χέρι (να κρατάνε χεράκι τα ζευγαράκια τι πιο ρομαντικό) και μόνο που δεν του φώναξε η σκατό-καρά-τσουλάρα! Δεν ήθελε να της πιάσει το χέρι? Τι ψυχανωμαλία ήταν αυτό? ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ?????

ΥΓ Πιο bitch και από την πιο bitch γυναίκα του κόσμου μου φάνηκε, δεν φτάνει που τον έστησε για 13 λεπτά ήρθε με το μαλλάκι ισιωμένο (σας λέω δεν πετούσε ούτε 1 τρίχα!!!) με τα ρούχα τα καλά, πως πάνε τα 16χρονα στα Σταρμπάκς? Έτσι ακριβώς!!! Και το χεράκι την πείραξε!!! Α την μαλάκω!!!!