Όλα άρχισαν (αφού προηγουμένως οι Καναδέζοι διεκδίκησαν εν μέρει τα εργατικά δικαιώματά τους) με εργάτες από το Σικαγο την 1η Μαΐου: 1886. 350 χιλιάδες εργάτες απεργούν σε συνολικά 1200 εργοστάσια και δυο μέρες μετά απεργοσπάστες και αστυνομία επιτίθενται εναντίων απεργών στο εργοστάσιο McCormick και σκοτώνουν 4 απεργούς και τραυματίζουν δεκάδες άλλους.
Αμέσως την επόμενη μέρα (4 Μαΐου) γίνεται συλλαλητήριο κατά της αστυνομικής βίας στην πλατεία Haymarket, στην οποία πρωτοστάτησαν αναρχικοί, ένας από το πλήθος πέταξε μια βόμβα προς την μεριά των αστυνομικών και σκότωσε έναν από αυτούς, τότε άρχισε μια πεντάλεπτη ανταλλαγή πυροβολισμών η οποία σκότωσε 6 αστυνομικούς και έναν άγνωστο αριθμό πολίτων.
Σύμφωνα με ιστορικά αρχεία δεν διαπιστώθηκε από ποιού τις σφαίρες πέθαναν οι αστυνομικοί, έχουμε όμως ένα από τους αστυνομικούς που έγραψε σε εφημερίδα ότι «a very large number of the police were wounded by each other's revolvers. ...» (=ένας μεγάλος αριθμός από τους αστυνομικούς πληγώθηκε από τα όπλα του καθενός)
Παρ’ αυτά συλλήφθηκαν 8 άτομα: August Spies, Albert Parsons, Adolph Fischer, George Engel, Louis Lingg, Michael Schwab, Samuel Fielden και Oscar Neebe. Στις 21 Ιουνίου στήθηκε η «Δίκη των οκτώ» στην οποία οι 8 άνδρες κρίνονται ένοχοι για τον θάνατο και των 7 αστυνομικών –που χαρακτηρίστηκαν ως αμυνόμενοι- και τιμωρηθήκαν με Θανατική ποινή εκτός από έναν τον Oscar Neebe που του επέβαλαν 15 χρόνια φυλάκισης.
Στις 10 Νοεμβρίου ο Richard James Oglesby ο κυβερνήτης της πολιτείας του Ίλινοϊς έτρεψε την θανατική ποινή των Michael Schwab και Samuel Fielden σε ισόβια κάθειρξη. Στις 11 Νοεμβρίου Albert Parsons, Adolph Fischer και George Engel οδηγούνται στην αγχόνη.
7 χρόνια αργότερα ο νέος κυβερνήτης του Ίλινοϊς, John Peter Altgeld, δήλωσε ότι οι 8 καταδικασθέντες ήταν αθώοι και η «Δίκη των οκτώ» θεωρείται από ποινικολόγους μια από της χειρότερες περιπτώσεις κακοδικίας στην ιστορία των Η.Π.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου