Πρωτομαγιά

Είναι χαρακτηριστικό που συμβαδίζει με τα χαρακτηριστικά του ζωδίου μου: ανικανοποίητος. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα ικανοποιούμαι γενικά, πάντα υπάρχει το περιθώριο της απογοήτευσης, και εκεί καταλήγω σχεδόν πάντα. Ιδιαίτερα τώρα τελευταία γελάω (χαμογελάω για να είμαι συγκεκριμένος) πιο σπάνια από ποτέ (σαν την Ακρίτα στον “Ο πιο αδύναμος κρίκος” έγινα, μόνο που δεν είμαι ξανθός) Μετατρέπομαι σε αδίστακτο κριτικό ταινιών ή κάτι...

Δεν είναι νέο για τους γνωστούς μου ότι είμαι καυστικός με τα σχόλια μου αλλά αυτή την φορά κάτι είναι διαφορετικό. Νομίζω ότι έχει να κάνει και το γεγονός ότι μεγαλώνω και νιώθω χάλια, γιατί δεν χόρτασα τον χρόνο μου (καταραμένος να είναι ο στρατός), έχω πάθει ήδη 2 κρίσεις ταυτότητας και ελπίζω να μην φτάσω στην τρίτη γιατί είναι εξαιρετικά κουραστικό να κάνεις ερωτήσεις στον εαυτό σου.

Όχι και τίποτα άλλο αλλά πλησιάζει και Γιουροβίζιον και έχω να μελετήσω... Πολλές εκπλήξεις θα έχει η φετινή διοργάνωση μου φαίνεται. Ότι ήθελε προκύψει, πάντα έτσι ήταν η Γιουροβίζιον...

Το ζώδιο μου λέει ότι από την άλλη εβδομάδα θα βρω τα λογικά μου (το ένα περιοδικό από όλα, τα άλλα έγραφαν άλλες παπαριές αλλά πήρα αυτό που με βολεύει)

Υ.Γ Για σήμερα δεν έγραψα το Ιστορικό της Πρωτομαγιάς, το έκανα ήδη πέρισυ.

Καλό Μάη!!!

και

Καλή Α(πε)ργία