Θα αρχίσω από πολύ πίσω, από το απόγευμα όταν και εφόσον έπαψαν να προβάλλονται τα πρωινάδικα (τα φιλιά μου στην Ελένη) και επειδή το Σίγμα δεν έχει κάτι να δείχνει, βάζει επανάληψη τηλενουβέλες και ιδιαίτερα θα σταθώ στην “Βικτόρια” όσοι το έχετε δει έστω μια φορά θα καταλάβατε την αδικία στην οποία κολυμπούμε.
Αν είναι ποτέ δυνατό η μεσήλικη, που ντύνεται σαν την Βαρδινογιάννη (μην μου αγχώνεσαι Μαριάννα μου καμία δεν φτάνει το επίπεδο σου) να έχει για γκόμενο τον γκόμενο (δεν λέω ωραίο παιδί) και μεις να κοιμόμαστε αγκαλιά με το μαξιλάρι και να ξυπνάμε με αυχενικό; Είναι ποτέ δυνατόν;
Μετά είχε επανάληψη στο ΡΙΚ 2 έναν αγώνα ποδοσφαίρου για ούτε και εγώ ξέρω για ποιαν διοργάνωση και θυμήθηκα που κάθισα χθες το βράδυ να δω... μπάλα! Μα αν είναι ποτέ δυνατόν, για άλλη μια φορά, να κάτσω να δω εγώ αγώνα; Να μου πεις δεν είχε και τίποτα άλλο καλό να δω, αλλά να πέσω τόσο χαμηλά; Μπάλα; Από την άλλη δεν άξιζε και πολύ... Ιταλία εναντίον Αίγυπτος (Κάιρο, 38 και 8, 39 και 9 και όλα τα συναφή ianos, ήταν σημάδι;) Καλά μιλάμε για μια ξενέρα, οι Ιταλοί ήταν χάλια μαύρα, και μου χάλασαν και την ιδέα που είχα για τους Ιταλούς... Τουλάχιστον για ένα είμαι σίγουρος, ότι έχουν μεγάλη μύτη.
Προχωρώ απειλητικά προς το βράδυ που συντονίστηκα για αρχή στο ΡΙΚ για εκείνη την συναυλία κλασσικής μουσικής στους κήπους των βασιλικών ανακτόρων στην Βιέννη, ήθελα να ακούσω του Μότσαρτ το εκείνο (Σονέτα 11; Θα σας γελάσω) Μετά το γύρισα για το Μέγκα, και είδα ακόμα ένα απολαυστικό επεισόδιο της Πολυκατοικίας στην οποία αν υπήρχε δεν θα με χαλούσε να έμενα.
Στο σημερινό επεισόδιο ο Μάρκος πάει σε ένα πάρτι που κάνει ένα ζευγάρι γκέι φίλοι του για την 6η τους επέτειο και παίρνει μαζί του έναν στρέιτ (για μπάι τον βλέπω) φίλο ο οποίος παριστάνει τον γκόμενο του, αλλά εμφανίστηκε ο Χρήστος ο οποίος είχε πάει στην Αγγλία για δουλειές και έφτυσε με κάποιον τρόπο τον Μάρκο αλλά τώρα ήρθε να του κάνει έκπληξη και τον βλέπει με άλλον.
Γαμώτο, ίσως έχω πάθει κάτι και περιμένω να ζήσω την ζωή μου στην τηλεόραση. Μερικές φορές κάθομαι και σκέφτομαι τι θα έκανα αν ο γκόμενος μου (ακόμα δεν γεννήθηκε, Γιάννη τον βαφτίσαμε) μου έλεγε ότι με απάτησε ή ότι του έκαναν επαγγελματική πρόταση για το εξωτερικό. Είμαι μικρός ακόμα και είμαι κλισέ (δεν ξέρω αν θα αλλάξουν και πολλά κατά τ' άλλα) και εγώ είμαι πιο της άποψης ότι ο γκόμενος σου είναι αποκλειστικά γκόμενος σου και όλα τα συνεπακόλουθα, είμαι και στην τρυφερή ηλικία (ακούω γέλια;) που θέλω και αναζητώ την σημασία. Παρ' όλα αυτά επειδή είμαι και λίγο μαζοχιστής πέραν όλων θα ήθελα να ζήσω και τον χωρισμό, την απάτη, το κλάμα, τους φίλους που θα κάνουν τα πάντα για να επανενωθείς με τον γκόμενο σου. Και πάνω από όλα πρέπει να έχω γκέι φίλους, θέλω να με καλούν και μένα για πάρτι, φαγητό και διασκέδαση, θέλω και εγώ να επιδεικνύω τον γκόμενο μου (όταν έρθει η ευλογημένη εκείνη ώρα γαμώτο μου)
Υ.Γ. Να θυμηθώ να πάρω παγωτό... να πνίξω τον πόνο μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου