Η Απολογία του Πανόπτη

Το κείμενο αν και περιορισμένο, το γράφω από την Κυριακή

Είναι ζέστη και σκέφτομαι, θανατηφόρος συνδυασμός... Για μια στιγμή με αποσπούν οι γάτες που θορυβούν εν ώρα σεξ (τουλάχιστον κάποιοι περνούν ωραία) και σκέφτομαι ότι σε μια φάση που δεν μπορείς να αντεπεξέλθεις, πρώτο στάδιο μετά την δυσκολία της αντιμετώπισης είναι η άρνηση. Η αλήθεια είναι ότι ενοχλούμαι από τους αριθμούς, γιατί είναι δύσκολο να βλέπεις τον εαυτό σου να μεγαλώνει αλλά να μην ζει, και αρνούμαι κατηγορηματικά να μεγαλώσω, φτάνοντας αισίως σε έναν πρόωρο απολογισμό του γενεθλίου μου έτους.

Δεν είχα πολλά να συμπτύξω αφού ήταν μια σχετικά φτωχική χρονιά από θέματα εμπειριών ζωής. Το σημαντικό ήταν ένα: η ανάληψη των υποχρεώσεων γιατί δυστυχώς δεν είμαι πια κανένα παιδάκι, μετατρέπομαι σε ενήλικα (αποφεύγω τα κοσμητικά επίθετα ώριμος ή ανώριμος για αντικειμενικούς λόγους). Μέσα σε αυτό το χρόνο όμως δεθήκαμε περισσότερο με την οικογένεια μου, γνώρισα τον εαυτό μου και από την μέσα του πλευρά και είδα πιο καθαρά την έξω του πλευρά, μετά από 2 επίπονες κρίσεις ταυτότητες, και ασχολήθηκα λίγο ή πολύ με τις μικρές μου αγάπες (βλπ. Hobbies) και θέλω να πιστεύω ότι στέφθηκαν με επιτυχία. Ήταν... όχι αρκετά!

Και άλλη μια χρονιά με βρήκε... μόνο και έρημο σαν την καλαμιά στον κάμπο. Ευχόμουν τουλάχιστον κατά την διάρκεια των 18 μου να σταύρωνα γκόμενο αλλά τζίφος. Τέσπα, αυτό είναι μικρο-πρόβλημα θα λυθεί κάποτε, καιρού επιτρέποντος.

Έχω μετατραπεί σε ένα υπέρ-ευαίσθητο ον: παλαιότερα έβλεπα ταινίες και έκλεγα στο happy ending, όχι πως τώρα δεν πλαντάζω στο κλάμα αλλά τώρα και στην εικόνα ενός παιδιού, μωρού (νεογνό, μην το συγχύσετε με την νεοτεριζέ έννοια) ή όταν προσπαθεί να μιλήσει ή όταν λέει γλυκά λόγια στους γονείς του ή όταν ρωτά με άγνοια για σοβαρά πράγματα με παιδικό τρόπο γίνεται ο χαμός, επίσημος χορηγός τα Κλίνεξ...

To πρώτο μισό του 2009 ήταν κάπως ζόρικο, όπως ακριβώς το εξακρίβωσαν τα ζώδια και ο αστρολογικός μου χάρτης. Αν και η τύχη μου λέει θα “ανοίξει” τον Δεκέμβρη (1 μήνα τον χρόνο θα χαίρομαι, τι στο διάολο;), το δεύτερο εξάμηνο του 2009 θα είναι εμφανώς καλύτερο από το πρώτο. Και το εύχομαι... Ο Ιούνιος θεωρείται ο καλύτερος μήνας του χρόνου, για φέτος τουλάχιστον (γιατί οι υπόλοιποι ή έκλειψη έχουν ή ανάδρομο Ερμή ή οτιδήποτε, κάτι θα βρουν) και είμαστε ακριβώς στα μέσα...

Για αυτό τέρμα τα πολλά λόγια και θα διασκεδάσουμε τον Ιούνιο... Έλα πάμε να ανεβούμε!