Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Desperate Αργία SEASON 2

Δοξολογίες, τρισάγια και μνημόσυνα για τους νεκρούς κατά τον Απελευθερωτικό Αγώνα του 1955-1959, μωρέ και μπράβο τους που τα βάλανε με την Ελισαβού (Ελισάβετ την βασιλομήτωρ, Θεός μακαρίσει την) ιδιαίτερα τότε που η Κύπρος ήταν φαγητό και συγκεκριμένα ορεκτικό για τους Άγγλους…

Είμαι, οφείλω να πω, κουρασμένος από αυτά που γίνονται όλες αυτές τις μέρες, με την 1η Απριλίου (και δεν μιλάω μόνο για τα κακόγουστα ψέματα που ποτέ δεν τα καταλαβαίνω) και αυτές τις μαλακίες-ηθικολογίες που μας ταΐζανε τόσα χρόνια για την ΕΟΚΑ… Και άντε να πείσεις τα παλιά «καζάνια» ότι οι ΕΟΚΑ-τζίδες, οι τόσο Άγιοι άνθρωποι, σκότωναν Τουρκοκύπριους! (ναι γιαγιά μου είναι αλήθεια…)

Τελοσπάντων το θέμα μας δεν είναι η ΕΟΚΑ γιατί αν δεν ήταν και ο Απελευθερωτικός Αγώνας θα ήμασταν, κουτσά στραβά, ή Αγγλική αποικία ή Ελλάδα… Όσα έγιναν, (δυστυχώς ή ευτυχώς) έγιναν, δεν ξεγίνονται… Να δούμε τα χάλια της Κύπρου σήμερα και την Ένωση να την χέσουμε (κάτι που έπρεπε να κάνουν όλοι εδώ και 40 και πλέον χρόνια)… Αυτή μας οδήγησε με τον δικό της μοναδικό τρόπο εδώ που φτάσαμε!

Είναι σαν να σου λένε οι Ιάπωνες θύματα της ατομικής βόμβας, συγκεκριμένα στην Χιροσίμα, ότι αγαπάνε τους Αμερικάνους για την βόμβα… ΑΜΑΝ ΠΙΑ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: