Summer X'mas

Και ενώ 151 μέρες μας χωρίζουν από τα Χριστούγεννα εγώ εδώ ξεσαλώνω στο σαλόνι έξω τίγκα υγρασία και η θερμοκρασία “ουυυυυυ κι ανεβαίνει, ουυυυυ” (παλιαόν λαϊκόν άσμα Βανδή-Λεμπέσης) ακούγοντας Χριστουγεννιάτικα τραγούδια! Δεν ξέρω γιατί το κάνω αυτό (οι γείτονες ψιλιάστηκαν από όταν ήμουν μικρός ότι είμαι κάπως περίεργος -και ασυγχρόνιστος πάνω από όλα) αλλά τρελαίνομαι με χαρούμενα τραγούδια.

Δεν θα πω παραπάνω γιατί θα αρχίσω να εύχομαι για τα Χριστούγεννα...Έρχεται Αύγουστος καλέ, τα ζώδια είναι με το μέρος σας (αν εξαιρέσουμε την έκλειψη Σελήνης στις αρχές του μήνα)... Απολαύστε το καλοκαίρι σας βρε!!!

Τα φιλιά μου στην Αυστραλία!!!

Καλή Εβδομάδα καλέ!

Beyond Borders

Το μελοδραματικό μελόδραμα του Martin Campbell που θεωρείται μια από τις πιο αποτυχημένες όσο από κριτικής τόσο και από οικονομικής άποψης ταινίες. Η πρέσβειρα καλής θέλησης της UNICEF, Angelina Jolie η οποία ήταν και υποψήφια για το Χρυσό Βατόμουρο ως χειρότερη ηθοποιός, υποδύεται την Sarah Jordan Beauford μια εργαζόμενη μητέρα και μια απατημένη σύζυγο η οποία αφιερώνει αργότερα την ζωή της σε καταυλισμούς προσφύγων σε Αιθιοπία, Καμπότζη, Τσετσενία. Μια ταινία με ασύνδετες αναμεταξύ τους σκηνές κατ' εμέ... Αν δεν έχετε κάτι καλύτερο να κάνετε δείτε την (για Κύπρο μιλάμε) απόψε στις 22:45 από το ΡΙΚ 2

Διάρκεια: 2 ώρες και 7 λεπτά

Παίζουν οι ηθοποιοί: Angelina Jolie, Clive Owen, Linus Roache, Teri Polo,Yorick van Wageningen, Noah Emmerich, Nambitha Mpumlwana, Jamie Bartlett, Kate Ashfield, Doan Jaroen-Ngarm Mckenzie, Keelan Anthony, Elizabeth Whitmere, Isabelle Horler, Iain Lee

Αξιολόγηση: */*****

Άτιτλο

Έχω βαρεθεί να κοιμάμαι μόνος τα βράδια... Η έγνοια δεν μ' αφήνει να κοιμηθώ, οι σκέψεις περιτριγυρίζουν τα όνειρα μου και μερικές φορές τα κάνουνε εφιάλτες, ο ρομαντισμός μου δεν με αφήνει να ησυχάσω... ο καθρέφτης μου, με βρίζει, όλα γύρω μου με κοροϊδεύουν, το έξω με πεθύμησε, ο κόσμος με βαρέθηκε.... η ασφάλεια δεν με κρατά, το χάος εγκαταστάθηκε στο παντού, η φαντασία μου οργιάζει, η υπερβολή είναι στο στόμα μου...

Χωρίς συνειρμό η σκέψη μου πετάχτηκε σε ένα ποίημα που έγραψα κάποτε, δεν κράτησα ημερομηνία ακριβής, μόνο μια χρονολογία. Ήταν μάλλον η περίοδος που ήμουν ερωτευμένος. Επίσης εντελώς ασυναίρετα μου ήρθε στο μυαλό ο στίχος της Αλίκης “ποτέ δεν γέλασαν τα δυο μου χείλη” και μια σκηνή που θυμάμαι έντονα από την σειρά “Desperate Housewives” την οποία μπορείτε να δείτε εδώ.

Στην σκηνή για την οποία αναφέρομαι ο Μάικ ανακαλύπτει ότι η Σούζαν έδωσε λεφτά στον Ζακ (ο γιος της γειτόνισσας που αυτοκτόνησε, ο οποίος δεν είναι γιος της γειτόνισσας αλλά του Μάικ κάτι που η Σούζαν δεν ήξερε) για να πάει να βρει τους βιολογικούς του γονείς (ενώ ο Μάικ τον ήθελε κοντά του και η Σούζαν υποσχέθηκε να τον βοηθήσει). Η τραγικότητα της Σούζαν είναι πασιφανής στην σκηνή που κυνηγά το αυτοκίνητο του Μάικ φορώντας ένα νυφικό (αν και ήταν της μαμάς της, η σκηνή δεν ήταν λιγότερο τραγική) και η αφηγήτρια (η νεκρή γειτόνισσα) λέει: “Yes, every little girl dreams of a big white wedding, but some dreams just don't come true”

Το ποίημα:

Τα χείλη μου φωνάζουν για δυο χείλη

το δέρμα μου παραπονιέται που το χαϊδεύω εγώ,

τα αυτιά μου θέλουν να ακούσουν μια καρδιά να χτυπά δυνατά και να μου λέει σ' αγαπώ

το κρύο μου το σώμα θέλει μια ζεστασιά που κουβέρτες και σεντόνια δεν την παρέχουν ια

η ανάσα μου ζητάει μια άλλη ανάσα που θα 'ναι από τις άλλες πιο κοντά

Το κεφάλι μου θέλει να γύρει σε έναν ώμο,

σε ένα στήθος να ακούσει μια καρδιά

τα χέρια μου θέλουν να κρατάνε όχι τον ήλιο, όχι το φεγγάρι, ένα άλλο χέρι μοναχά

(...)

Δεν είναι απλό το ξέρω...

Τα χείλη μου, τα αυτιά μου, το κρύο μου το σώμα, η ανάσα μου, το κεφάλι μου και τα χέρια μου θέλουνε αγάπη

Τα μάτια μου όμως θέλουν... να το δούνε!!!

Άτιτλο (2007)

Σαν σήμερα

Η ζωή δεν είναι μια απάτη, το ξέρω. Δεν ξέρω πως το ξέρω, αλλά ξέρω με σιγουριά ότι ξέρω, ξέρετε τώρα. Δεν είμαστε πιόνια κανενός, δεν είμαστε ήρωες στο Sims, δεν υπάρχει πίσω από εμάς ο εγκέφαλος, δεν είναι παιχνίδι η ζωή. Στόχος σου δεν είναι να κερδίσεις τη ζωή καταφέρνοντας να κτίσεις 1 σπίτι, το εξοχικό και το διαμέρισμα στο εξωτερικό που επιθυμείς, αν έχεις τέτοιους στόχους να παίξεις Μονόπολη. Κάπου έχουμε χάσει το Νόημα, όχι της Πέγκυ Ζήνα, το real πράγμα, της ζωής... Η ζωή δεν είναι παίξε γέλασε!

Όπως είπα και σε μια φίλη μου χθες βράδυ, το ωραίο και το extreme, το ακραίο πράγμα της ζωής είναι ότι την μια μέρα μπορεί να έχεις τα πάντα, πολλές επιλογές, πολλούς γκόμενους, χαρά, λύπη, λεφτά και την άλλη μέρα να μην έχεις τίποτα. Η ζωή μας δίνει άπλετες ευκαιρίες για καινούργιες αρχές αλλά κάθε φορά τα πράγματα είναι δυσκολότερα, γιατί δεν μπορούν να είναι πιο εύκολα, η πορεία της ζωής είναι ανοδική, πάντα. Είναι λίγο ή πολύ η περιπέτεια που αναζητούμε τόσο απεγνωσμένα όλοι από έναν άνθρωπο ή τους φίλους μας ή την δουλειά μας...

Η ζωή δεν είναι καλοστημένη απάτη, εν αντιθέσει με την θρησκεία (άσχετο αλλά σχετικό). Μπορεί το γεγονός ότι ο άνθρωπος πάτησε στο Φεγγάρι να είναι απάτη αλλά η ζωή δεν είναι.

Σαν σήμερα λοιπόν:

το 1969 πολύ πιθανό ο Neil Armstrong να ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στη Σελήνη

το 356 π.Χ. γεννήθηκε ο Μέγας Αλέξανδρος

το 1885 η F.A. (όχι τα αποσμητικά) η Football Association αναγνώρισε κάτω από πίεση της Αγγλικής Football Association τον επαγγελματισμό για το ποδόσφαιρο. Αργότερα η Αγγλική Football Association έγινε ένα με την σκέτη Football Association και σήμερα πρόεδρος της είναι ο Πρίγκιπας Ουίλιαμ

το 1890 γεννήθηκε ο Βασιλιάς Γεώργιος ο Β

το 1903 η εταιρία Ford παρουσίασε το πρώτο της μοντέλο

το 1928 πέθανε ο Κώστας Καρυωτάκης

το 1934 γεννήθηκε η Αλίκη Βουγιουκλάκη

το 1947 γεννήθηκε ο Κάρλος Σαντάνα

το 1968 διεξάγονται για πρώτη φορά οι Ειδικοί Ολυμπιακοί

το 1973 πέθανε ο Μπρούς Λι

το 1980 γεννήθηκε το μοντέλο Ζιζέλ

μέρα Ανεξαρτησίας στην Κολομβία

μέρα φιλίας στην Αργεντινή

και το καλύτερο σου το άφησα στο τέλος

το 2005 ο Καναδάς γινόταν η 4η χώρα ανά το παγκόσμιο που αναγνώρισε τους γάμους ομοφυλοφίλων

Like & Dislike Vol.3

Μ' αρέσει... που κάνανε λεωφορείο-λωρίδες

Δεν μ' αρέσει... που δεν έχουμε τόσα λεωφορεία να τις γεμίσουμε

Μ' αρέσει... να περπατάω

Δεν μ' αρέσει... που ο κάθε πολιτικός το βιολί του

Μ' αρέσει... που είναι καλοκαίρι και ξεχνάμε το υδατικό (αφιερωμένο στις γειτόνισσες)

Δεν μ' αρέσει... η νέα διαφήμιση της ΚΕΟ

Μ' αρέσει... που ξεθωριάζει το θέμα Michael Jackson

Δεν μ' αρέσει....που τα κρούσματα της Γρίπης Α αυξάνονται ραγδαία

Μ' αρέσει... που ο ιός είναι ακίνδυνος ακόμα.

Δεν μ' αρέσει... ο πανικός που προκαλούν τα ΜΜΕ

EXTRA της μέρας: ΔΕΝ Μ' ΑΡΕΣΕΙ... που κάνουν τόση φασαρία για τους φυγόστρατους ενώ αυτό που έπρεπε να κάνουν είναι ο διάλογος με τους νέους, οι νομοθεσίες που θέλουν να πλασάρουν είναι ανορθόδοξες...

Διακοπή (η) ουσ.

Το Σαββατοκύριακο πέρασα ένα διήμερο μοναχικών διακοπών, αν και είχα παρέα εγώ κοιμόμουν την ώρα που ξυπνούσανε, έτσι ήμουν μόνος για διακοπές δίπλα από την θάλασσα. Αν και παλαιότερα σνόμπαρα γενικά την μοναχική δραστηριότητα (πάω για καφέ μόνος μου, πάω για ψώνια μόνος μου, πάω για φαγητό μόνος μου) αυτή τη φορά μου άρεσε, και μάλιστα επιθυμώ να το επαναλάβω.

Δεν αντιλέγω ότι θα ήταν καλύτερο αν είχα παρέα αλλά έχω επιθυμήσει αυτήν την αίσθηση του να είμαι μόνος μου, εγώ και ο εαυτός μου και να έχω άπλετο χρόνο να σκεφτώ και να συζητήσω σε ένα όριο φυσικά που δεν θα είναι ψυχοφθόρο. Το να είσαι τετ-α-τετ με τον εαυτό σου είναι μαγκιά, αλλά το να είσαι πολύ καιρό είναι αρρώστια... Αυτό που συνέβη σε μένα ήταν ότι κάθισα και σκεπτόμενος (με μέτρο) ήταν σαν να έκανα update τον εαυτό μου, τα εσώψυχα μου έγιναν ένα με το εγώ μου. Δεν άλλαξε κάτι ριζικά αλλά ήταν μια καλή ώθηση να επανέλθω στην προ στρατού κατάσταση μου.

Ήταν επίσης και μια αποφυγή του τεχνολογικού πολιτισμού αφού το μόνο τεχνολογικό πολιτιστικό αντικείμενο που είχαμε ήταν το ψυγείο και το ράδιο, μακριά από Η/Υ, τηλεόραση και διαδίκτυο. Ήταν μια ανάπαυλα (μια διακοπή όπως λέει ο τίτλος) η οποίαήταν ζωτική αλλά δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα. Καλή Εβδομάδα να 'χουμε!!!

Mix Fairytale Vol.9

Στα προηγούμενα επεισόδια:

Είχαμε φύγει από το Διαμαντένιο Κάστρο την ώρα που η Barbie εμφανώς αδυνατισμένη τα είχε ξαναβρεί με τον Κεν και πιστέψτε με περνούσαν πολύ ωραία μετά το κέρατο που του έκανε. Ακάθεκτοι εγώ, η Χιονάτη και οι 7 νάνοι φτάσαμε στο παλάτι της γιαγιάς της Κοκκινοσκουφίτσας, της Πρασινοσκουφίτσας, η οποία είχε για νοσοκόμο ένα γκόμενο. Η τελικά-fashionista Κοκκινοσκουφίτσα μας προσκάλεσε σε δείπνο στο «φτωχικό» παλάτι της γιαγιάς αλλά περιμέναμε ακόμα ένα άτομο, ήμασταν 12 άτομα αλλά υπήρχε ακόμα μια καρέκλα... Ποιος ήταν;

Ακούμε μια φωνή και τον ήχο ενός ρολογιού τύπου Μπικ Μπεν: «Είμαι η Μπάνι Τσουκίνο είμαι μαθήτρια στην Γ Γυμνασίου και έχω ομάδα αίματος Ο» παίζει μια μουσική εκκωφαντική και μετά συνεχίζει «Όποιος με πολεμήσει θα πληρώσει στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ» με το που τελειώνει σηκώνομαι και χειροκροτώ μετά μανίας γιατί είμαι φαν της άσε που φορούσε το μάξι άσπρο φόρεμα που της πάει πάρα πολύ. Μετά μας ανακοίνωσε ότι κάποιος θα την προδώσει, ευθέως ρώτησα “Εγώ είμαι διδάσκαλε;” και απάντησε αρνητικά... Η Γιαγιά της Κοκκινοσκουφίτσας ρωτάει τελευταία δισταχτικά και λέει «Είμαι εγώ διδάσκαλε?» και η Sailor Moon απαντά «Μάντεψε! Κωλόγρια!» αμέσως το πάτωμα υποχώρησε, βρισκόμασταν σε ένα γήπεδο (κρίμα και η Σέιλορ Μουν φορούσε και άσπρα). Η Πρασινοσκουφίτσα διάλεξε τον Πίκατσου και η Σέιλορ Μουν θα παλέψει αυτοπροσώπως.

Η ΜΑΧΗ

Οι προβολείς ήταν δυνατοί και οι δύο αντίπαλοι άρχισαν να ιδρώνουν ενώ δεν πολεμούσαν, η γριά Πρασινοσκουφίτσα δεν έδωσε διαταγή στον Πίκατσου να επιτεθεί και η Σέιλορ Μουν τον κοιτούσε περίεργα. Και τότε η Σέιλορ ετοιμάζεται να μιλήσει και λέει με βαθιά φωνή “Θα ανοίξετε το κλιματιστικό? Επιτέλους γιατί ίδρωσα... ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕ ΜΕ”και ενώ η Σέιλορ Μουν μεταλλασσόταν η δαιμονική κωλόγρια λέει “ΠΙΚΑΤΣΟΥ, ΗΛΕΚΤΡΟΣΟΚ”, τότε ο Πίκατσου ρίχνει έναν κεραυνό στην Σέιλορ και αυτή πέφτει στο έδαφος με καπνούς να βγαίνουν από τα μαλλιά της.

“Το νερό είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού” είπε με αισχρό τρόπο η κωλόγρια και συνέχισε “αυτό έπρεπε να το ξέρεις”
“Ka-rika-to” φώναξε η Σέιλορ
Δεν άντεξα και φώναξα “Στα Ελληνικά μαρή”
“Το ξέρω” είπε μετά σαστισμένη η Σέιλορ Μουν “μα αντέχω ακόμα” και χωρίς να πει τίποτα άλλο και χωρίς να μπορεί να αντιδράσει ο κίτρινος αντίπαλος, η Σέιλορ Μούν είπε βγάζοντας ένα ραβδί “Στο όνομα του φεγγαριού θα σε τιμωρήσω, ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ, ΕΠΙΘΕΣΗ!” και αμέσως καρδούλες ξεπρόβαλαν από το ραβδί και ο Πίκατσου πετάχτηκε 5 μέτρα πιο πίσω με το κεφάλι (ας φορούσε κράνος και ζώνη) και αιμορραγούσε...
“Πίκατσου!” ακούστηκε μια φωνή γεμάτη πόνο, η γρια έτρεξε κοντά του να δει αν είναι καλά. Ο Πίκατσου όμως ήταν σε άθλια κατάσταση και η γρια αποφάσισε ότι θα πολεμήσει μόνη της. “Δεν τελείωσε η μάχη αυτή Σέιλορ Μουν”
“Έχεις δίκαιο”
“Πάντα έχω δίκαιο απλά δεν το παραδέχεσαι”
“Μην με διακόπτεις... τσουλάρα!”

Τότε από την μέση του γηπέδου υψώνεται μια πελώρια πλατφόρμα και στο κέντρο της η Μαντόνα. Λίγα δευτερόλεπτα μετά λέει “Alright people let's give it up to one of the greatest artists, Michael Jackson. Long live the King” και άρχισε να παίζει ένα τραγούδι του Michael Jackson και ο Νάνος 5 άρχισε να κλαίει και τότε ο Νάνος 2 τον συνόδεψε στην άκρη του γηπέδου και προσπάθησε να τον ηρεμήσει, η Χιονάτη έβγαζε φωτογραφίες με το νέο i-Phone 3G και η Κοκκινοσκουφίτσα πήγε πάνω στην εξέδρα και αγκάλιασε την Μαντόνα και τραγούδησαν μαζί το ρεφρέν του “The beat goes on”. Η Μαντόνα μετά από ένα 7λεπτο σόου μας αποχαιρέτησε τραγουδώντας το “Give it to me” και λέγοντας χαρακτηριστικά “I love you! Thank you so much” η πλατφόρμα υποχώρησε και η γριά ήταν και πάλι απέναντι από την Σέιλορ Μουν!

Η Σέιλορ Μουν βαριανάσαινε, κουράστηκε από την μάχη και η γριά έκλαιγε για τον Πίκατσου. Εγώ από την άλλη προσπαθούσα να κόψω με το μάτι μου που στο καλό ήταν ο γκόμενος της γριάς, το τεκνό ο νοσοκόμος, αλλά δεν μπορούσα να τον βρω... Τότε η Σέιλορ Μουν είπε “Ας τελειώσουμε την μάχη αμέσως τώρα, ΤΙΑΡΑ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ, ΕΜΠΡΟΣ ”
Ξαφνικά μια λάμψη γέμισε το γήπεδο, καλύπταμε τα μάτια μας, πλην της Χιονάτης που φορούσε Ray-ban και όταν η λάμψη άρχισε να σβήνει μπορούσαμε να διακρίνουμε την Πρασινοσκουφίτσα να είναι ξαπλωμένη στο έδαφος όπως ακριβώς και η Σέιλορ Μουν... Και από το πουθενά άρχισε να παίζει μια απαλή μουσική και με αργό ρυθμό ακουγόντουσαν τα λόγια:

Με μια αχτίδα όπλο για ασπίδα,
πριγκίπισσα του φεγγαριού
με καραβάκι μου την ελπίδα,
είμαι εγώ η Σέιλορ Μουν

Το φεγγάρι απάντηση θα πάρει,
δεν συγχωρεί κακούς το φεγγάρι
κι όποιος τολμήσει να σ' αδικήσει,
θα το πληρώσει ακριβά

Μην φοβάσαι είμαι εδώ και ξέρω πως
να βρω τον δρόμο να δούμε το φως

Θα είναι πολύ αργά για την Σέιλορ Μουν;
Ή θα προλάβω να την ρωτήσω αν οι ανκολ μπουτς της Σέιλορ Δίας και οι κόκκινες γόβες λουστρίνι της Σέιλορ Άρης ήταν από το Charles and Keith;

Αν επιθυμείτε δείτε τα επεισόδια της προηγούμενης σεζόν (Νοέμβριος 2008 – Ιανουάριος 2009):
Επεισόδιο 1 Εισαγωγικό Μέρος Α
Επεισόδιο 2 Εισαγωγικό Μέρος Β
Επεισόδιο 3 “Το διαμαντένιο κάστρο” Μέρος Α
Επεισόδιο 4 “Το διαμαντένιο κάστρο” Μέρος Β
Επεισόδιο 5 “Το διαμαντένιο κάστρο” Μέρος Γ
Επεισόδιο 6 “Η Φυγή”
Επεισόδιο 7 “Το παλάτι της Πρασινοσκουφίτσας”
Επεισόδιο 8 “Ο Μυστικός Δείπνος”

"το 'χω παράπονο..."

“(...) πως μ' αγαπάς δεν είπες
το 'χω παράπονο μάνα μου, στόμα μου (...)

(...) Την καρδιά μου, ωχ φωτιά μου, όποιος δει
να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί.”

“Παράπονο – Ξενιτειά” Ελευθερία Αρβανιτάκη

Σε μουσική του Ara Dinkjian και σε στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου

Σκέφτομαι ότι βιάζομαι να ζήσω... αλλά....

Wishes φορ δε ουίκ

Καλή Εβδομάδα σε όλους σας και ελπίζω να μην σας ματιάξω

Star Κύπρος 2009

Στιγμιότυπο από τον περσινό διαγωνισμό

Ο Παγκύπριος Επίσημος Διαγωνισμός Ομορφιάς Carlsberg 2009 είναι παρελθόν για εμάς που δεν αντέχαμε την τόση ομορφιά και ναι το ξαναλέω επιτέλους είναι παρελθόν. Να σας πω την κακία μου έπρεπε να με είχαν εμένα, χωρίς εμένα δεν θα δουν χαΐρι εκεί μέσα, ούτε καλές επιλογές είχαμε στις φιναλίστ φέτος ούτε καλή κριτική επιτροπή που συνάδει με τον χώρο της μόδας και της ομορφιάς.

Το μόνο πράγμα που θα βαθμολογούσα με 10 ήταν η Άντα Λιβατσάνου με το συγκρότημα Volt και όχι μια μπύρα Carlsberg (μας σπάσατε τα νεύρα μας, κάθε διάλειμμα μια μπύρα θα είχαμε γίνει στουπί)

Καλλιστεία στην Σαουδική Αραβία

Γενικά τα καλλιστεία όσο πάνε φθείρονται, μπρος στον δρόμο που χάραξε ο Ψωμιάδης και η Τζούλια Αλεξανδράτου, και φέτος ήταν χάλια όσον αφορά την ομορφιά, δεν έψαχνες την πιο όμορφη, φέτος έψαχνες την λιγότερο άσχημη... μια κατάσταση τηλενουβέλα του στυλ “Μαρία η άσχημη που έγινε Star Κύπρος”

ΚΡΑΣ ΤΕΣΤ

Οι καλύτερες ερωτήσεις που απάντησαν οι φιναλίστ απαντημένες από εμένα, καλά τις ερωτήσεις δεν πρόλαβα να τις καταγράψω όπως ακριβώς ειπώθηκαν πλην των τελευταίων τεσσάρων.

Παρελθόν ή μέλλον;

Το μέλλον... το παρελθόν πάει πέρασε, πάμε γι' άλλα!

Θα πήγαινες στο παρελθόν για να άλλαζες καμιά απόφαση σου;

Όχι, δεν μετανιώνω για κάτι...

Το μεγαλύτερο επίτευγμα της γυναίκας;

Που δεν είναι άντρας

Υπάρχουν διακρίσεις μεταξύ ανδρών γυναικών;

Μάντεψε!

Αν θα επέλεγες κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό να ασχοληθείς ποιος θα ήταν αυτός και γιατί θα τον επέλεγες;

Οτιδήποτε που έχει να κάνει με παιδιά

Ποια ήταν η καλύτερη συμβουλή που πήρες μέχρι τώρα και γιατί;

“Άη γαμίσου” ... αυτονόητο

Αν οι γονείς σου δεν θέλουν να ακολουθήσεις το επάγγελμα ποια επιχειρήματα θα χρησιμοποιήσεις;

Αυτά που μου λένε “να κάνεις ότι θες αρκεί να είσαι ευτυχισμένος”

Αν σου έλεγα ότι θα έρθεις πρώτη κάτω από ένα όρο να έρθεις αύριο για μια πλαστική επέμβαση τι θα έκανες;

Την μύτη μου! Σιγά μην έχανα την ευκαιρία να βγω και Σταρ και να κάνω και δωρεάν πλαστική!

Κέρδισα?

The game of life

Όλα έχουν τον χαρακτήρα του παιχνιδιού πλέον. Η ζωή στην Κύπρο και το μέλλον σου πρέπει να είναι κάτι σαν την Μονόπολη, με κυρίως στόχους να βγάλεις ένα μάτσο λεφτά, να έχεις ένα σπίτι (που θα το πάρεις από την μέλλουσα γυναίκα σου) και διακόσια άλλα τα οποία θα ενοικιάζεις σε περίπτωση που βρεθείς στην δύσκολη ώρα.

Τα σεξουαλικά σου είναι σαν το Taboo αλλά χωρίς το σαν, όχι πριν παντρευτείς αλλά εγώ επειδή είμαι αγόρι μπορούσα να γαμήσω την μισή Κύπρο γιατί πρέπει να είμαι άντρας με αρχίδια και όχι αρχίδια άντρας, “όχι από πίσω, αυτό μόνο οι γκέι το κάνουνε” τόλμησαν να μου πουν και σιγά σιγά φτάσαμε στο επίπεδο “να κάνεις ότι θες, αρκεί να είσαι ευτυχισμένος” και δεν λένε να το χωνέψουν, απλά μιλούσαν σε περίπτωση που δεν τους κάνω την χάρη να παντρευτώ Κύπρια πάλι θα είναι χαρούμενοι και αν δεν δώσω τα ονόματα τους στα παιδιά μου πάλι δεν θα έχουν πρόβλημα.

Η υπομονή είναι σαν το φιδάκι και μάλιστα Ιώβεια υπομονή είναι να παίζεις φιδάκι στον πιο αργό ρυθμό και από αυτό δεν κατέχω... Πάντα ξεπερνούσα τα προηγούμενα μου σκορ αλλά δεν έχω υπόθεση σε αυτά...

Η αγάπη είναι σαν τα χαρτιά (συγκεκριμένα σαν το Spider Solitaire) εκεί πρέπει να είσαι τυχερός, και αν έχασες ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ δεν κερδίζεις πουθενά αλλού... απλά είναι παρηγοριά για μας που είμαστε τόσο άθλιοι που δεν νικάμε στα χαρτιά (ούτε καν στα UNO! έτσι;)

Wishes

Καλό Μήνα να 'χετε, καλές διακοπές για όσους ξεκίνησαν ή για όσους πρόκειται να πάνε τον Ιούλιο, όλα καλά να 'ρθουν τελοσπάντων... Και να φοράτε αντηλιακό και να πίνετε πολύ νερό να μην αφυδατωθείτε!

Ε που και που κανένα παγωτό θα σας κάνει και καλό!!!

Καλό Ιούλιο!