Άτιτλο

Έχω βαρεθεί να κοιμάμαι μόνος τα βράδια... Η έγνοια δεν μ' αφήνει να κοιμηθώ, οι σκέψεις περιτριγυρίζουν τα όνειρα μου και μερικές φορές τα κάνουνε εφιάλτες, ο ρομαντισμός μου δεν με αφήνει να ησυχάσω... ο καθρέφτης μου, με βρίζει, όλα γύρω μου με κοροϊδεύουν, το έξω με πεθύμησε, ο κόσμος με βαρέθηκε.... η ασφάλεια δεν με κρατά, το χάος εγκαταστάθηκε στο παντού, η φαντασία μου οργιάζει, η υπερβολή είναι στο στόμα μου...

Χωρίς συνειρμό η σκέψη μου πετάχτηκε σε ένα ποίημα που έγραψα κάποτε, δεν κράτησα ημερομηνία ακριβής, μόνο μια χρονολογία. Ήταν μάλλον η περίοδος που ήμουν ερωτευμένος. Επίσης εντελώς ασυναίρετα μου ήρθε στο μυαλό ο στίχος της Αλίκης “ποτέ δεν γέλασαν τα δυο μου χείλη” και μια σκηνή που θυμάμαι έντονα από την σειρά “Desperate Housewives” την οποία μπορείτε να δείτε εδώ.

Στην σκηνή για την οποία αναφέρομαι ο Μάικ ανακαλύπτει ότι η Σούζαν έδωσε λεφτά στον Ζακ (ο γιος της γειτόνισσας που αυτοκτόνησε, ο οποίος δεν είναι γιος της γειτόνισσας αλλά του Μάικ κάτι που η Σούζαν δεν ήξερε) για να πάει να βρει τους βιολογικούς του γονείς (ενώ ο Μάικ τον ήθελε κοντά του και η Σούζαν υποσχέθηκε να τον βοηθήσει). Η τραγικότητα της Σούζαν είναι πασιφανής στην σκηνή που κυνηγά το αυτοκίνητο του Μάικ φορώντας ένα νυφικό (αν και ήταν της μαμάς της, η σκηνή δεν ήταν λιγότερο τραγική) και η αφηγήτρια (η νεκρή γειτόνισσα) λέει: “Yes, every little girl dreams of a big white wedding, but some dreams just don't come true”

Το ποίημα:

Τα χείλη μου φωνάζουν για δυο χείλη

το δέρμα μου παραπονιέται που το χαϊδεύω εγώ,

τα αυτιά μου θέλουν να ακούσουν μια καρδιά να χτυπά δυνατά και να μου λέει σ' αγαπώ

το κρύο μου το σώμα θέλει μια ζεστασιά που κουβέρτες και σεντόνια δεν την παρέχουν ια

η ανάσα μου ζητάει μια άλλη ανάσα που θα 'ναι από τις άλλες πιο κοντά

Το κεφάλι μου θέλει να γύρει σε έναν ώμο,

σε ένα στήθος να ακούσει μια καρδιά

τα χέρια μου θέλουν να κρατάνε όχι τον ήλιο, όχι το φεγγάρι, ένα άλλο χέρι μοναχά

(...)

Δεν είναι απλό το ξέρω...

Τα χείλη μου, τα αυτιά μου, το κρύο μου το σώμα, η ανάσα μου, το κεφάλι μου και τα χέρια μου θέλουνε αγάπη

Τα μάτια μου όμως θέλουν... να το δούνε!!!

Άτιτλο (2007)