Δεν αντιλέγω ότι θα ήταν καλύτερο αν είχα παρέα αλλά έχω επιθυμήσει αυτήν την αίσθηση του να είμαι μόνος μου, εγώ και ο εαυτός μου και να έχω άπλετο χρόνο να σκεφτώ και να συζητήσω σε ένα όριο φυσικά που δεν θα είναι ψυχοφθόρο. Το να είσαι τετ-α-τετ με τον εαυτό σου είναι μαγκιά, αλλά το να είσαι πολύ καιρό είναι αρρώστια... Αυτό που συνέβη σε μένα ήταν ότι κάθισα και σκεπτόμενος (με μέτρο) ήταν σαν να έκανα update τον εαυτό μου, τα εσώψυχα μου έγιναν ένα με το εγώ μου. Δεν άλλαξε κάτι ριζικά αλλά ήταν μια καλή ώθηση να επανέλθω στην προ στρατού κατάσταση μου.
Ήταν επίσης και μια αποφυγή του τεχνολογικού πολιτισμού αφού το μόνο τεχνολογικό πολιτιστικό αντικείμενο που είχαμε ήταν το ψυγείο και το ράδιο, μακριά από Η/Υ, τηλεόραση και διαδίκτυο. Ήταν μια ανάπαυλα (μια διακοπή όπως λέει ο τίτλος) η οποίαήταν ζωτική αλλά δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα. Καλή Εβδομάδα να 'χουμε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου