Η αλήθεια είναι ότι δεν παρακολουθώ μετά μανίας αγώνες αντισφαίρισης (ας μην ξεχνάμε τα ελληνικά μας) επειδή μου αρέσει το τένις αλλά επειδή μ’ αρέσει να τους βλέπω! Γενικά ότι είναι σε στυλ ποδοσφαίρου δηλαδή τρέχω την μπάλα από πίσω δεν μου πολύ-αρέσουν(όλα δηλαδή) … Απλά τα βλέπω για να πω ότι τα είδα ή για να δω (απλά να δω)!
Το τένις με εκνευρίζει που πάει όση ώρα να ‘ναι… Δεν το καταλαβαίνω αυτό! Γιατί? Πότε σταματάς? Όταν πεινάς για παράδειγμα? Ή όταν νυστάξεις? Αλλά είναι προκλητικοί οι ίδιοι οι παίχτες και με «προωθούν» να το βλέπω… Όταν σκύβει ο παίχτης (και όχι ο όποιος-όποιος, ο Safin ή ο Nadal ή ο Gasquet ή ο Lopez ή ο Roddick λόγου (και σώματος) χάρη) πώς να μην το δω? Νομίζω, αν όχι τους καλύτερους, οι τενίστες, έχουν από τους καλύτερους κώλους…
Όταν αλλάζει ο άλλος μπλούζα μπροστά σου και συ την βγάζεις με σοκολατάκια, λογικό είναι να καταντήσεις και να γίνεις ξαφνικά, από το πουθενά, Tennis Lover… Έχω μάθει εγώ, ονόματα κι ονόματα, πώς να μετράς τους βαθμούς και τι δεν έχω μάθει? Α! το «Πλεονέκτημα» δεν το κατάλαβα… είναι αυτός που κάνει το σερβίς και σταθεροποιούνται οι βαθμοί? Αυτό δεν το ξέρω… Πού θα μου πάει? Θα το μάθω και αυτό κάποια άλλη μέρα…
Καιρός να ασχοληθώ και λίγο με το wind surfing… ε!? τι λέτε?
2 σχόλια:
egw lew ne ;p
fedonas_s90@windowslive.com ;p
Δημοσίευση σχολίου