Eurovision Countdown: 2

Μετά την γρήγορη αναδρομή από τους διαγωνισμού τους 2005, 2006 και 2007 πάμε για το 2008. Μετά την νικητήρια Προσευχή της Μαρίας, την Μόλιτβα λέω, ο διαγωνισμός διεξήχθη στο Βελιγράδι όπου μπήκαμε στα βαθιά νερά των δυο ημιτελικών. Ισραήλ, αγαπημένο, και αυτό στο κινητό μου είναι ακόμα, είναι πολύ μα πολύ ωραίο. Δεν μου είχαν αρέσει πολύ τα τραγούδια τότε αλλά τώρα τα ακούω με ευχαρίστηση. Τώρα ακούω συχνά τα τραγούδια της Μολδαβίας, της Ουκρανίας (θεά Shady Lady), της Σουηδίας (κόβω φλέβα), Τουρκία (εννοείται), Ελλάδα (Καλομοίρα και ξερό ψωμί), Πορτογαλία (Senhora do Mar).

Από μακριά και αγαπημένοι...

Ακόμα θέλω να ξεράσω όταν ακούω Αζερμπαϊτζάν, Εσθονία (το άκυρο), Λετονία (οι πειρατές) και Πολωνία (η κυρία που αποκοιμήθηκε στο σολάριουμ, με φόρεμα α λα κουμπάρα σε Κυπριακό γάμο). Δεν ξέρω γιατί αλλά μ' αρέσουν τα τραγούδια της Φινλανδίας και Ιρλανδίας (με την γαλοπούλα) αλλά το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι ακούω και το τραγούδι της Ρωσίας (Ντίμα Μπίλαν αχώνευτος). Ακόμα με συγκινεί το τραγούδι της Γεωργίας.

Φτάνουμε στο 2009 και στην Μόσχα της Ρωσίας, μέχρι και Cirque du Soleil είδαμε! Η βασική διαφορά με την διοργάνωση της Μόσχας με αυτή του Ελσίνκι είναι ότι στο Ελσίνκι η σκηνή ήταν λειτουργική και όχι χαώδες και show-off σαν της Μόσχας. Μεγάλη διοργάνωση, πολλά λεφτάκια και ακόμα πιο πολλά παρατράγουδα.

Το πόσο με εκνευρίζει ακόμα το τραγούδι του Βελγίου και της Φινλανδίας δεν φαντάζεστε! Τον Λευκορώσο ευτυχώς δεν έτυχε να τον ξαναδώ και να τον ξανακούσω, τουλάχιστον. Αγαπημένα τραγούδια από την Μόσχα είναι της Αρμενίας, της Εσθονίας, της Τουρκίας, της Ισλανδίας (κομμάαααατι) της Γαλλίας και Ουκρανιας (γουστάρω απίστευτα)!!! Μέχρι και η Dita Von Teese ήρθε για την Eurovision

Δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο πολύ το τραγούδι του Ισραήλ το οποίο και κατέβασα (και του Βελγίου το κατέβασα αλλά ξέχασα να το σβήσω) αλλά και το τραγούδι της Εσθονίας μου έκανε εντύπωση και το ακούω συχνότερα μαζί με αυτό της Λιθουανίας.. Βαρέθηκα να ακούω το τραγούδι του Σάκη. Σαν ντράμα κουιν που σέβεται τον εαυτό του, το αγαπημένο μου κομμάτι είναι αυτό της Ισλανδίας

Για το 2010 τι να σας πω; Νωπές ακόμα οι μνήμες... Η διοργάνωση πάντως ήταν η πιο πετυχημένη, από πλευράς παρουσιαστών και οργάνωσης. Όλα έμοιαζαν τόσο μα τόσο οργανωμένα. Ήταν και η χρονιά που επιτέλους η Κύπρος πέρασε σε τελικό! Άντε, και το 2015 πια... Ήταν επίσης η χρονιά που τα τραγούδια περνάνε στον τελικό ανεξαρτήτως ποιότητας (βλέπε Ρωσία, Λευκορωσία, Γεωργία). Πολύ μέτρια πράγματα και πάλι και κάπου εδώ οι δυο ημιτελικοί, οι επιτροπές, ο τελικός αρχίζει να σου την δίνει στα νεύρα.

Κι όμως το αγαπημένο μου τραγούδι είναι ακόμα αυτό του Ισραήλ, από την πρώτη φορά που άκουσα το τραγούδι από το Youtube (και κατ' επέκταση είδα και τον Ισραηλίτη ο οποίος δήλωσε πως είναι γκέι by the way) ήξερα ότι αυτό το τραγούδι θα είναι το αγαπημένο μου. Η ερμηνεία του στον ημιτελικό με παραξένεψε αλλά η ερμηνεία του τελικού ήταν κατά πολύ καλύτερη! Και συνεχίζει να με συγκινεί αυτό το τραγούδι, υπέροχο, γραμμένο στα Εβραϊκά. Milim (διαβάζεται και ανάποδα έτσι, τώρα το πρόσεξα) η καλύτερη ερμηνεία ήταν αυτή στον τελικό στο Ισραήλ! Ήταν 5ο στην βαθμολογία των επιτροπών και κατέληξε στην 19η θέση του τελικού μετά και το τελεβότινγκ, αλλά μάζεψε και τα 3 βραβεία Marcel Bezençon. Παρένθεση όλο αυτό..

Από το 10 αγαπώ τα τραγούδια της Λιθουανίας (τα παιδιά με τα μποξεράκια με γλίτερ), της Αρμενίας, της Ρουμανίας, της Κύπρου (θεωρώ ότι ήταν κορυφαίο) και του Βελγίου! Του Αζερμπαϊτζάν, της Τουρκίας και της Ελλάδας ασχολίαστα! Επίσης όσο κουφό και αν ακούγεται γουστάρω τρελά τον Εσθονό! Και Ισλανδία βαρέθηκα λιγουλάκι να το ακούω αλλά μ' αρέσει ακόμα!

Αλλά και πάλι, too much information, so... την επόμενη φορά έχουμε μια μικρή εισαγωγή στον διαγωνισμό...

Η ώρα πλησιάζει...