Eurovision 2011: Ultimate Review 1st semi-final

Τα-ταμ-ταμ-ταμτααααααμ-ταμταμ (η μουσικούδα της EBU, ξέρετε) και να σου το άγχος! Ενθουσιασμός ίσως ήταν αλλά αν δεν ξενερώσεις λιγάκι δεν είναι Eurovision αυτό! Και ξεκινάμε το ταξίδι μας, το πνευματικό, προς το μαγικό Ντίσελντορφ! Όχι δεν ξαναπήγα αλλά ακούγεται ωραίο έτσι. Και πρώτο πλάνο, μετά τις διαφημίσεις της Σβάρτσκωφ, του επίσημου χορηγού της 56ης Διοργάνωσης του Διαγωνισμού Eurovision (εντάξει, το μάθαμε μην το πείτε τόσες φορές την Πέμπτη) η σκηνή και οι 3 παρουσιαστές.

Η αρχή χαλαρή, οι παρουσιαστές κουλάτοι με καλή προφορά, απλά ρούχα, όχι μάξι τουαλέτες και τακούνια που σκοτώνουν όπως πάλαι παρουσιάστριες (για ποιον βαρά η καμπάνα, για ποιον βαρά η καμπάνα). Η κυρία με το μωβ είναι λιγουλάκι υπερκινητική αλλά εντάξει, νομίζω είναι στα επιτρεπτά, ενθουσιώδη όρια και την δικαιολογούμε. Με προβλημάτισε λίγο το χιούμορ τους αλλά εντάξει. Με χιούμορ εξήγησαν κάποια πράγματα και μας έδειξαν πόσες πολλές γλώσσες ξέρουν (ή πόσες φράσεις μάθανε για τον διαγωνισμό)

Η σκηνή φαίνεται εκπληκτική αλλά βλέπω περισσότερη σκηνή παρά κόσμο... Και όπως ξεκινάμε λοιπόν μας ανακοινώνουν την βασική αλλαγή του διαγωνισμού: η ψηφοφορία ξεκινά λίγο πριν ξεκινήσει το πρώτο-πρώτο τραγούδι και θα τελειώσει 15 λεπτά μετά το τέλος του τελευταίου τραγουδιού. Και όσο ξεκινάμε το άγχος μου μεγαλώνει και σίγουρα I felt my heart beat, ταχυπαλμίες είχα! Και πάμε να δούμε τι έγινε χθες:

Πολωνία μας κάνει ποδαρικό -και τι ποδαρικό- στην 56η διοργάνωση της Eurovsion. Στα Πολωνικά είναι το τραγούδι και δεν καταλαβαίνω γρι από όλα αυτά που λέει. Πως τραγουδά η Άννα το Είσαι, είσαι στο αίμα μου, είσαι μπλα μπλα μπλα αυτή μας τραγουδά Γιέστεμ, είμαι μπλα μπλα μπλα Με το πρώτο άκουσμα και ειδικά μετά το ρεφρέν ο ήχος δεν ακούγεται περίεργα; Είναι λες και υπάρχει ένα πρόβλημα ήχου. Προχωράμε, ο σκηνοθέτης χάλια, δεν ξέρω ποιος είναι αλλά απολύστε τον, εδώ η κοπέλα χορεύει τραγουδά, τρέχει από την μια μεριά της σκηνής στην άλλη και αυτός κάνει πανοραμικά πλάνα! Μα είμαστε σοβαροί τώρα; Είναι ένα χλιαρό τραγουδάκι φτιαγμένο especially φορ δις κομπεντίσιον, δεν έχει καν μέλλον.

Περνάμε και στην Νορβηγία, αγαπημένη Νορβηγία (ούτε εκεί πήγα αλλά λέμε τώρα,) με μεγάλη άνεση η μικρή Νορβηγίδα, μόλις 24 χρονών και όμως έχει μια τρομερή άνεση. Η μικρή Στέλλα που γενήθηκε στο Ναϊρόμπι και στα 5 της μετακόμισε στην Νορβηγία τραγούδησε Σουαχίλι και εμένα προσωπικά με κέρδισε. Τώρα που ξανακούω πιο προσεχτικά είμαι σίγουρος ότι υπάρχει ένα τεχνικό πρόβλημα με τον ήχο και κάτι δεν πάει καλά. Αν και το τραγούδι φέρνει κάτι από το περσινό της Γαλλίας Αλέ, ολά, ολέ και κάτι από Τσάμινα-μινα-εεε-ουάκα-ουάκα-ε-ε α λα Σακίρα δεν με ενοχλεί καθόλου και γουστάρω τρελά!

Καλέ βλέπω κονφετί! Από τώρα καλέ; Το Σάββατο τι θα ρίχνετε στον νικητή;

Και haba-haba φτάσαμε και στην Αλβανία, με ροκ διάθεση σχετικά άγρια όμως δεν παύει να είναι ένα χιλιοειπωμένο τραγούδι που δεν έχει κανένα μέλλον (ούτε παρόν έχει, μόνο παρελθόν) Πολύ μέτρια εμφάνιση, και κάπου εδώ να φταίξω ξανά λίγο την σκηνή. Η κοπελιά έχει φωνή, να λέμε και του στραβού το δίκιο, έχει φωνή ναι... αλλά χλιαρό!

4η στην σειρά η Αρμενία και η Μελίνα του ΡΙΚ, η σχολιάστρια μας άφαντη! Δεν με ενόχλησε καθόλου όμως που μείναμε με την σιωπή. Αρμενία λοιπόν και ξεκινάει με τον πιο λέιμ τρόπο έβερ! Λέιμ η τραγουδίστρια η Emmy ντυμένη α λα Κοκκινοσκουφίτσα-πυγμάχος κάνει την εμφάνιση της σε θρόνο που μοιάζει με γάντι μποξ. Αυτό δεν είναι πρόβλημα, το πρόβλημα γεννήθηκε μόλις είδα τους χορευτές. Ω ναι! Οι χορευτές είναι Έλληνες και μάλιστα ο πρώτος που είδα ήταν ο Πέτρος από το So you think you can dance που πήρε μέρος και πέρσι με το Ώπα σε αυτήν την μπρουτάλ χορογραφία. Ναι αν σας θύμισε κάτι από Ώπα μην φοβάστε, μην εξαπατάστε, μην θυμώνετε! Η χορογράφος είναι η ίδια, δικά της τα πνευματικά δικαιώματα ότι θέλει κάνει.

Πάμε και στην Τουρκία... Καταρχάς πήγαινε παιδάκι μου να αλλάξεις ρούχα ή έστω βγάλε την μλούζα από το παντελόνι, Eurovision'a gittin! Στην Γουροβίζιον πήγες, όχι στο τραπέζι να γνωρίσεις τα πεθερικά. Συγγνώμη αλλά για ροκιά αυτή η εμφάνιση είναι πιο χάλια και από τους περσινούς. Συγγνώμη; Το κλουβί πίσω τι ρόλο βαρά; Συμβολικό ε; Αχού! Έχει μια καημένη μέση, ευλυγισία στο μάξιμουμ αλλά βρε παιδί μου το Cirque du Soleil το είδαμε στην Ρωσία, μην μπαίνετε σε κόπο!

Και πάμε σε άλλες εποχές, πάμε στα παλιά τα χρόνια όπου ίνδαλμα θεωρείτο η Αλίκη Βουγιουκλάκη και όχι το φρικιό η Γκα-Γκά. Αχ, αναμνήσεις (τι λέω ο μαλάκας;) τραγούδι ότι να 'ναι αλλά ψαγμένο, όπως κάνει άλλωστε κάθε χρόνο η Σερβία. Είναι πολύ cool και έχει μια άνεση, τα φωνητικά εκπληκτικά όχι μόνο επειδή ταιριάζουν όλες και είναι στο ίδιο λουκ αλλά είναι χαριτωμένο τραγούδι, εύθυμο και λίγο άκυρο αλλά με την καλή έννοια.

Ρωσία στην συνέχεια και αφού η σχολιάστρια μας μάς εξήγησε τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν και ότι δεν υπάρχει σύστημα για εκφώνηση (μας μιλά από το τηλέφωνο και ακούμε όλα τα σύμφωνα με μπάσο) άρχισε να λέει ένα κατεβατό για τον Ρώσο, 23 χρονών παιδί, κέρδισε X-Factor, So you think you can dance, έγραψε τραγούδια, έβγαλε δίσκους και είναι και Πρέσβης Καλής Θέλησης στον ΟΗΕ όσο άκυρο και αν ακούγεται αυτό. Το παιδί που λέτε ήταν κατα-αγχωμένο, άγχος όμως του θα λιποθυμήσω και ξέρω γω, έτρεμαν τα χέρια του και φοβόμουν μην του πέσει κανά μικρόφωνο. Λίγο Dima Bilan λίγο Σάκης Ρουβάς κάτι γίνεται και από την πλευρά των σκηνικών και χορογραφίας. Η αλήθεια είναι ότι βαρέθηκα να το ακούω λίγο πριν το τελευταίο ρεφρέν, αλλά αυτά παθαίνει κανείς όταν το τραγούδι του είναι γραμμένο από τον RedOne (της Γκα-Γκα ο παραγωγός στα τραγούδια Αλεχάνδρο, Πόκερ Φέις και τα λοιπά)

Καταρχάς τα παπούτσια του και των χορευτών λάμπουν και τα θέλω και εγώ. Μου θυμίσουν φοβερά τα εφιαλτικά παπουτσάκια που φορούσαμε παιδάκια που όταν περπατούσες είχαν φωτάκια... Και ήταν η χαρά μου να ανεβαίνω σκάλες, πως σκοτώθηκα δεν ξέρω γιατί δεν έβλεπα τα σκαλιά τα παπούτσια έβλεπα. 23 χρονών παιδί σαν τα κρύα τα νερά και φοράει δερμάτινο τζάκετ σαν 40άρης μηχανόβιος, έλεος καλό μου. Ε μα, δεν ήξερες, δεν ρώταγες; Λίγο ακόμα υπομονή αν έκανα θα έβλεπα πως η πλάτη του τζάκετ λάμπει και αυτή. Ε το τζάκετ δεν το θέλω, είπαμε... Μην τσιρίζεις παιδί μου θα κλείσει η φωνή σου!

Και φτάνουμε στην Ελβετία, στους πολύ κούκλους Ελβετούς. Η κοπελιά που βλέπετε είναι η μόνη που αναφέρεται, γιατί αν και είναι συγκρότημα, το συγκρότημα έχει το όνομα της (και μετά εγώ είμαι ο εγωιστής) αλλά έννοια σας και τους βρήκα... Ωραίο τραγουδάκι, μέτριο όμως, στην φόρμουλα του περσινού της Γερμανίας με σαπουνόφουσκες στο backround. Όταν το άκουσα για πρώτη φορά μ' άρεσε πολύ, χθες που το ξανάκουσα είχα ένα θεματάκι...

Και πάμε στην Γεωργία με την τραγουδίστρια να φέρνει της GaGa αλλά να έχει μια προφορά πιο Sertab Erener. Αν και η ίδια έπλεξε το εγκώμιο για τον/την Γεωργιανό/η σχεδιαστή/τρια (δεν θέλω να ξέρω) εγώ θα της πω να πάει να αλλάξει στυλίστα. Συγγνώμη, εντάξει έχει ένα ροκ άκουσμα (ΚΑΙ αυτό το τραγούδι έλεος πια) να καταλάβω τα μαύρα αλλά γιατί μαύρο με πράσινο, σαν διαφήμιση της καινούργιας 7UP ήταν! Για όνομα

Και κάπου εδώ φτάσαμε στο τέλος του πρώτου μισού του διαγωνισμού μας βάλανε διαφημίσεις (ξανά αυτήν με την Σβάρτσκωφ και μαστιγώνομαι) και μετά από λίγο συνεχίζουμε.

Με τον Φινλανδό νεαρό με πουκάμισο από ανακυκλωμένα υλικά. Αυτό πάει να πει οικολογική συνείδηση φίλοι μου, ούτε λαμπιόνια στα παπούτσια, ούτε δερμάτινο τζάκετ από καμιά αγελάδα, ούτε ψαγμένα ρούχα που σου θυμίζουν αναψυχτικά. Τα φιλιά μου στην Σκανδιναβία! Αν το έχετε παρατηρήσει μετά την νίκη της Γερμανίδας πέρσι (που είναι η ίδια και φέτο) με την τι-στο-καλο-προφορά όλες οι χώρες έχουν επιστρατεύσει τραγουδιστές με θεματάκια στην προφορά. Λοιπόν και αυτός ο νεαρός θέλει να σώσει τον πλανήτη (καλή σου επιτυχία) γιατί δεν θέλει να είναι Da-Da-Dam. Πριν να αρχίσω να παραμιλώ για τα οικολογικά (γιατί ο Φινλανδός είναι συναγωνιστής) θα πω ότι θέλω και εγώ τέτοιο πουκάμισο!

Και πάμε στην Μάλτα, ο νεαρός Μαλτέζος τραγουδά One Life και καλά κάνει, μην ακούς τους Βουδιστές πουλάκι μου, μια ζωή την έχουμε, ZeroPoint αυτός δικός μας είναι! Σκηνική παρουσία λίγο χάλια, αν και το τραγουδάκι είναι μια ζωή έχουμε, βάλε χρώμα στην ζωή, τα χορευτικά και τα φωνητικά ήταν ντυμένα στα μαύρα μέχρι και τα νύχια τους ήταν βαμμένα μαύρα (και των χορευτών ναι, δες την φώτο). Το μόνο εκπληκτικό στην σκηνική παρουσία ήταν η λεύκανση του, τώρα το φρύδι του ήταν καλό αλλά εκπληκτικό δεν το λες.

Πάμε και στο Σαν Μαρίνο. Το 'χει δει κάπως σαν τη μία! Τη μοναδική! Τη «Δεν υπάρχει άλλη!», Celine Dion! που λέει και ο Gus B. Τραγούδι α-λα-Φιλανθρωπική-Δεξίωση και εγώ ήθελα τόσο πολύ να βάλω την τηλεόραση στην λειτουργία Stand-by (έτσι λέγεται και το τραγούδι, τυχαίο;)

Και πάμε γρήγορα στην Κροατία. Αν σηκώσει το πόδι της λίγο πιο ψηλά θα δούμε το βρακί της, περπατά λίγο σαν πάπια να το πω, λες και ανεβαίνει σκαλιά τελοσπάντων. Και αυτή έχει issues με την προφορά “Σααααλεμπρέιτ” και δεν μαζεύεται! Μαύρο φόρεμα, καλέ, καλέ τι κάνει;

Και ναι, μαζί της είναι και ένας ταχυδακτυλουργός. Eurovision έβαλα να δω, τον Διάδοχο του Ούρι Γκέλερ έβλεπα! Ιιιιι! Να τον διώξετε, συγγνώμη είναι αυτό φόρεμα για Eurovision; Ροζ-φούξια με λουλουδάκια, φιλενάδα το καλό που σου θέλω ο ταχυδακτυλουργός να σε κάνει όπως ήσουν πριν. Μπα, όλο το τραγούδι έτσι το βγάλαμε και στο τέλος να σου τα πάλι τα μαγικά και εμφανίστηκε με μάξι φόρεμα!

Έκανε το όνειρο κάθε τραγουδίστριας: να εμφανιστεί στην Eurovision, που αν και είναι 3 λεπτά εμφάνισης δεν φορούσε ένα σύνολο αλλά 3. Άρα μέσο όρο 1 φόρεμα το λεπτό. Σκέψου να ήταν παρουσιάστρια τώρα... Και μετά θέλετε να σας πω για το τραγούδι αμ δε!

Και πάμε και στην Ισλανδία! Αχ πείτε μου ότι όλοι οι Ισλανδοί είναι σαν τους τρεις πρώτους (από δεξιά) και όταν μεγαλώσω δεν θα πάω στην Αυστραλία αλλά στην Ισλανδία! Βρε κακό που μας βρήκε με τις κιθάρες, τα country-like τραγούδια σ' αυτήν την Eurovision, πως καλέ να τους πεις όμως αυτούς όχι, γλυκύτατοι και με καλό σκοπό. Να σας πω σε περίπτωση που δεν ξέρετε, ένας από τους υποψήφιους που θα εκπροσωπούσε την Ισλανδία στην φετινή Eurovision πέθανε τον Ιανουάριο και έτσι φίλοι του τραγουδιστή έκαναν το συγκρότημα Sigurjón's Friends και τελικά κατάφεραν να εκπροσωπήσουν την Ισλανδία! Touching isn't it?

Και πάμε τώρα στην Ουγγαρία. Παρατήρηση 1: Σε παρακαλώ, σε εκλιπαρώ ίσιωσε το μαλλί! Παρατήρηση 2: Τι στα διάολα έχουν πάθει όλοι με τα λαμπιόνια! Λάμπουν και αυτηνής τα ρούχα και το δαχτυλίδι, εμ συγγνώμη αλλά τόσο που είναι το δαχτυλίδι σου αγάπη μου και φορτιστή κινητού χωράει μέσα! Αυτό ήταν νομίζω μια έννοια της λέξης “απογοήτευση”. Ντυμένη με one shoulder φόρεμα, σγουρό μαλλί κομμωτηρίου, βαμμένη ρίζα, όπως ακριβώς είναι οι κουμέρες στον γάμο! Ωραίο τραγούδι (αλλά ως εκεί) και μέτρια παρουσία, έτσι όπως το έστησε ΔΕΝ θα κερδίσει, κρίμα και ήθελα να πάω Βουδαπέστη!

Πάμε και στους φίλους Πορτογάλους! Σαν soundtrack της σειράς Μαρία η Άσχημη είναι. Ένα χλιαρό τραγούδι, που και πάλι δεν έχει μέλλον πέρα από αυτό, λίγο παιδική χαρά λίγο επαναστατικό, λίγο το ένα λίγο το άλλο και με πικέτες που λένε “Ο Αγώνας είναι χαρά” σε πολλές πολλές γλώσσες! Αυτό φίλοι μου είναι ένα επαναστατικό τραγούδι όχι το Watch my dance! Να πεθάνει το Δουνουτού!

Και σειρά έχει η Λιθουανία. Και αυτή το είδε σαν τη μία! Τη μοναδική! Τη «Δεν υπάρχει άλλη!», Celine Dion! (την λάτρεψα την ατάκα του Gus B) Μόνο που ήταν πιο χαμηλών τόνων (στο κουπλέ) ήταν κάτι που μου θύμιζε Πιάνο μπαρ που πάνε όλοι επειδή έτυχε να πάνε και δεν δίνουν καμία σημασία στην κοπελιά που τραγουδά. Τα γαλλικά της με σκοτώνουν και δεν είχα ιδέα που τελειώνουν τα γαλλικά και που αρχίζουν τα Αγγλικά βαράω ενέσεις και προχωρώ! Μας έριξε και 2 προτάσεις στην νοηματική, επειδή καταλαβαίνουμε τι λέει, για κανένα άλλο λόγο!

Αζερμπαϊτζάν προτελευταίο, μας τα πρήξανε με αυτό το τραγούδι αλλά είναι πολύ ωραίο. Είναι λιγάκι Αμερικανιά και θα μου άρεσε ας πούμε να ήταν η Rihanna με κάποιον άλλον, τραγούδι που μπορεί να πάει για ΑΜΑ (Αμερικανικά Μουσικά Βραβεία, στα αγγλικά American Music Awards εξού και το ΑΜΑ) o σκηνοθέτης πρέπει να κρεμαστεί στην πλατεία του Ντίσελντορφ παραδειγματικά! Ναυτία με έχει πιάσει με τα πλάνα του! Έλεος καλέ μου, κάμερες είναι όχι γιο-γιο! Πολύ γλυκό τραγούδι.

Και τελευταία but not least η Ελλάδα, τα φιλιά μου στην Ελλάδα! Η Βραχάλη έγραψε στίχους ε; Το μόνο που έλειπε ήταν ένα μπουζούκι στην άκρη της σκηνής! Το τραγούδι φωνάζει “ψηλά η εθνική φρόνηση, δεν είμαι καλά” και προσπαθεί να μαζέψει τα σπασμένα και τα αμάζευτα και προσπαθεί υποσυνείδητα να μετατρέψει τον θρίαμβο της Ελλάδας σε ήττα εντός της έδρας για την Γερμανία. Ο Λούκας εντάξει, δεν του έφευγαν οι νότες σαν τον τελικό στην Ελλάδα και χόρεψε πόσο; 15-20 δεύτερα; Εντάξει...

Και τα τραγούδια τέλειωσαν, ο Γερμανός μας πέταξε και το Ελληνικό του (μην αρχίσετε να λέτε ότι η Μέρκελ τον έβαλε θα πάω να σκοτωθώ) μας εξηγούν ότι απομένουν 15 λεπτά για να ψηφίσουμε και να τα μας τα γρήγορα recap για να θυμηθούμε τα τραγούδια. Με το τέλος της ψηφοφορίας εμείς εδώ πεταχτήκαμε για διαφημίσεις (και φυσικά την κλασσική διαφήμιση για την Σβάρτσκωφ τον επίσημο χορηγό) και όταν επιστρέψαμε βλέπαμε τους Cold Steel οι οποίοι είναι απίστευτοι, καταπληκτικοί και θεοί!

Γύρω στις 12 ήγγικεν η ώρα και πάμε να μιλήσουμε με τον Εκτελεστικό Επόπτη της EBU, τον καινούργιο, γιατί ο Σβάντε Στοξέλιους πάει, παρετήθηκε, τον Τζον Όλα Σαντ για να μας πει ότι η ψηφοφορία κύλησε ομαλά και μας το λέει και πάμε στην σκηνή όπου οι 10 ψηφιακοί-ηλεκτρονικοί φάκελοι (μην ξεχνάτε ότι θα μας δείρει ο Νορβηγός αν σπαταλήσουμε χαρτί) μας έδειξαν ποιοι είναι οι 10 τυχερούληδες που προκρίνονται στον τελικό.

Στον τελικό λοιπόν προκρίθηκαν: Σερβία, Λιθουανία, Ελλάδα, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Ελβετία, Ουγγαρία, Φινλανδία, Ρωσία και Ισλανδία.

Στα μισά περίπου των “αποκαλυπτηρίων” ήξερα πως δεν θα περάσει η Νορβηγία και λυπήθηκα πολύ. Χάρηκα που πέρασαν Σερβία, Ελλάδα, Αζερμπαϊτζάν, Ελβετία και Φινλανδία. Απογοητεύτηκα με την Ουγγαρία και την Ρωσία αλλά κατά βάθος ήξερα ότι θα περάσουν. Χάρηκα επίσης που δεν πέρασε η Τουρκία και η Αρμενία (όπως ήθελαν τα στοιχήματα και τα προγνωστικά). Από αυτό τον τελικό το αγαπημένο μου τραγουδάκι είναι εννοείται η Νορβηγία, δαγκωτό, το οποίο θα ακούω όλο το καλοκαίρι! Και είδα εκείνην την τσούλα της Ελβετίας να φιλάει στο στόμα τον Ελβετό που μου άρεσε! Τσούλα!

Μετά τους πανηγυρισμούς, στην διάσκεψη τύπου των 10 χωρών που προκρίθηκαν κληρώθηκε και η σειρά εμφάνισης τους στον τελικό! Αυτά θα τα πούμε και μετά τον δεύτερο ημιτελικό, το Σάββατο.

Πριν να αρχίσετε κακά παιδιά, πιπέρι στο στόμα, να κατηγορείτε όσους ψήφισαν τις χώρες που ψήφισαν δείτε το από την θετική πλευρά, μας έδωσαν 2-3 χώρες τις οποίες δεν θα ψηφίσουμε στον τελικό! Haba-haba φτάσαμε στο τέλος! Εμείς θα ανανεώσουμε το ραντεβού μας για αύριο για τα βασικά στοιχεία που πρέπει να ξέρετε για τον Δεύτερο ημιτελικό στον οποίο συμμετέχει και η Κύπρος!

Ήχος

Από την Λευκωσία για το Ντίσελντορφ, Ιθάκη-μαν