Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Eurovision Countdown: 3

Ετοιμαζόμαστε πυρετωδώς (πέρα από την εξεταστική) για τον μεγάλο τελικό της Eurovision που θα διεξαχθεί σε 2 εβδομάδες από σήμερα. Πριν να αρχίσουν τα τραγούδια (και κατ' επέκταση και τα παρατράγουδα) της Eurovision θα κάνω μια αναδρομή στους πρόσφατους διαγωνισμούς και θα μιλήσω λίγο για τα τραγούδια που με εντυπωσίασαν, ποια τραγούδια ακούω ακόμα, ποια τραγούδια δεν μου άρεσαν κι όμως τώρα μ' αρέσουν και άλλα πολλά.

Θα κάνουμε αρχή με τον διαγωνισμό το 2005 στο Κίεβο, με την 50η διοργάνωση, πίσω στους καλούς καιρούς που δεν υπήρχαν δυο ημιτελικοί. Μισός αιώνας Eurovision και ακόμα μετράμε. Δεν έχω ιδέα για το πόσες φορές έχω δει τον διαγωνισμό του Κιέβου, αν και ήταν ο μακρύτερος σε διάρκεια. Τρεισήμισι ώρες διαγωνισμός, αυτό άλλαξε τα πάντα μετά φυσικά.

Τι να θυμηθώ και τι να ξεχάσω... Η Ρουσλάνα μπαίνει και βγαίνει καθ' όλη την διάρκεια του τελικού, τραγουδά και μιλά (τα αγγλικά της χάλια). Το ξεσηκωτικό-επαναστατικό τραγούδι της Ουκρανίας; Το φόρεμα της Αγγλίδας; Οι περίεργοι Ουιγκ Ουαγκ της Νορβηγίας; Ήταν για μένα ίσως η καλύτερη χρονιά από πλευράς τραγουδιών.

Συνεχίζω να ακούω μερικά από αυτά: το τραγούδι της Αγγλίας, Touch my fire, είναι το απόλυτο κουνιστήριο τραγούδι, το τραγούδι της Μάλτας, I'll be your angel, είναι γλυκύτατο και το Cool Vibes της Ελβετίας που μου βγάζει την ροκ πλευρά του εαυτού μου. Όταν έγινε ο διαγωνισμός δεν μου άρεσαν πολλά τραγούδια, αλλά τώρα μ' αρέσουν επίσης τα τραγούδια της Ρουμανίας, Let me try, της Βοσνίας, Call me, της Λευκορωσίας, Love me tonight και του Ισραήλ είναι πλέον το αγαπημένο μου.

Το 2006 ο διαγωνισμός διεξάγεται στην Ελλάδα, για πρώτη φορά, μετά την νίκη της Έλενας Παπαρίζου με το My number one που ακούγαμε για όλο το καλοκαίρι. Ήταν η χρονιά που ήμουν μπροστά από την τηλεόραση μου και έβλεπα τι γινόταν, έβλεπα Λαμπίρη να ξέρω τι θα δουν τα ματάκια μου και ήθελα να ήμουν προετοιμασμένος, είχα δει μέχρι και τις ειδικές εκπομπές στο ΡΙΚ για να σου δώσω να καταλάβεις. Και αυτή η χρονιά ήταν επιτυχημένη από μεριάς τραγουδιών: Ουκρανία, Τουρκία, Ρουμανία, Ελλάδα. Ακούω σχεδόν όλο το δίσκο (γιατί τον αγόρασα φυσικά) και την Αρμενία και την Αλβανία και την Μάλτα. Τα αγαπημένα μου τραγούδια τώρα από αυτή τη χρονιά είναι: Τουρκία, Ουκρανία, Κύπρος, Κροατία και της ΠΓΔΜ. Αν σας πω ότι και της Ισλανδίας μ' άρεσε δεν θα με δείρετε;

Πάμε και στο 2007, στο Ελσίνκι, μετά την νίκη των Λόρντι και το “ιδιαίτερο” τους τραγουδάκι για τα δεδομένα του διαγωνισμού. Ίσως η χειρότερη διοργάνωση, όχι επειδή δεν είχε φτερά και πούπουλα. Ήταν η χρονιά των άκρων, τα τραγούδια ήταν ή τέλεια ή άκυρα. Βουλγαρία, εκπληκτικό, το έχω και στο κινητό μου ακόμα, της Γεωργίας μου άρεσε πολύ, της ΠΓΔΜ ήταν επίσης εντυπωσιακό, ο Τούρκος το μανάρι μου ήταν καλός (μεταξύ μας ακόμα είναι), να ρίξουμε και μεις κανά χορό βρε φίλε, και της Ιρλανδίας ήταν πολύ πολύ ωραίο. Κάποτε άκουγα και το τραγούδι της Ουγγαρίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας, του Ηνωμένου Βασιλίου και της Δανίας, τώρα... μόνο στο shuffle του Media Player...

Too much information, so... to be continued

Δεν υπάρχουν σχόλια: