Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Κοιτάμε μπροστά

Γεγονότα, στιγμές, κάποιες περιπτώσει στην ζωή μας είναι σαν τα παιχνίδια του Μπικ Μπράδερ, συνεχίζονται μέχρι τελικής πτώσεως αλλά το τέλος το καθορίζεις και μόνος σου σε περίπτωση που αποχωρήσεις οικειοθελώς από το “παιχνίδι”. Η ζωή όμως δεν είναι απλά ένα παιχνίδι, δεν είναι όλα γύρω από το αν θα κερδίσεις αλλά γύρω στο τι θα δώσεις στο τόσο “παιχνίδι”. Πρέπει να διαλέξεις αυτό που σε κάνει εσένα ευτυχισμένο με το λιγότερο δυνατό κακό.

Ίσως με αυτό τον τρόπο δικαιολογώ τον εαυτό μου... Έχασα τον δρόμο και έκανα αρκετά μίλια μέχρι τώρα, όπως όλοι, αλλά δεν θα κοιτάξω πίσω, στον δρόμο που περπάτησα, άφησα τα αποτυπώματα μου στο χώμα, και τα χώματα είναι ακόμα στα παπούτσια μου, περιμένω την βροχή αλλά δεν θα περιμένω τα σύννεφα βλέποντας τα. Η ζωή συνεχίζεται και εγώ αυτό επέλεξα, να συνεχίσω, σταματώντας!

Συγχωρέστε με αλλά είχα ανάγκη να τα πω, Καλό Μήνα

Θα τα πάμε καλά! Διαλέξτε πάντα αυτό που θα κάνει τα πράγματα καλύτερα!

5 σχόλια:

apparos είπε...

μετάθεση;
και τι εννοείς να συνεχίσεις, σταματώντας;!

Ιθάκη-man είπε...

Δεν σταμάτησα τον δρόμο γενικά, τώρα που το ξανασκέφτομαι. Υπήρχαν δύο δρόμοι και εγώ στην διχαλα πήρα τον Α παρά-δρομο. Σταμάτησα να περπατάω τον Α.
Τώρα είμαι στο ίδιο επίπεδο αλλά στον Β παρά-δρομο, ναι αντιπαιδαγωγικό είναι το ξέρω αλλά τι να κάνουμε; Όπως είπα διαλέγουμε το καλύτερο για τον εαυτό μας...
Κατάλαβες; (αν όχι ύβρισε με ελεύθερα)

apparos είπε...

Αν ο Β είναι σίγουρα καλύτερος για σένα τότε καλά έκανες. Αν όμως βρέθηκες στο ίδιο διχάλι με 'μένα και ο Β είναι αυτός που διάλεξα εγώ, τότε στο υπογράφω ο δρόμος που πήρες ΔΕΝ είναι ο καλύτερος.

Κατάλαβες; (αν όχι βρίσε ελεύθερα!) ;)

Ιθάκη-man είπε...

Αχ μου βάζεις δύσκολα... Ποιος είναι ο Β για 'σένα; Γιατί δεν είναι καλύτερος; πες πριν να αρχίσω να υβρίζω και δεν είμαι και καλός σ'αυτά

apparos είπε...

have a nice reading, σύντομα και το αδιέξοδο του "δρόμου"!