Matsaiki's Road

Με αυτά ακριβώς τα μυαλά θα πάμε μπροστά... Βέβαια, μπρος στον δρόμο που χάραξε ο Ματσάκης! Ε και ποτέ... Και φυσικά αναφέρομαι στον στρατιώτη σε ένα φυλάκιο στην περιοχή Αγίου Αντρέα Λευκωσίας που “κατόρθωσε” να παραβιάσει την Ουδέτερη Ζώνη, να μπει στην σκοπιά του απένταντυ τουρκικού φυλακίου, να πιάσει το κράνος και τις σφαίρες του Τούρκου σκοπού και να κατεβάσει την Τούρκικη σημαία! Αυτό είναι το άκρον άωτον της ωριμότητας...

Ο... ώριμος

Και ο νεαρός πλήρως αμετανόητος, οι φίλοι του πλήρως ανώριμοι... Ο επικεφαλής του σχηματισμού του τον έκλεισε σε αυστηρή φυλάκιση για 20 μέρες, οι δε φίλοι του (κάπου εδώ ταιριάζει το “εν ούλλοι ένας τζιαι ένας” αν τους δείτε θα καταλάβετε) έτρεξαν να υποστηρίξουν τον φίλο τους κάνοντας διαμαρτυρία έξω από την Στρατονομία. Το μάτσο αυτό από παλικάρια (επίσης εθνοφρουροί) το έβαλε στα πόδια μόλις ένας από αυτούς φώναξε όταν αντιλήφθηκε ομάδα αστυνομικών της ομάδας Ζ να έρχεται “Αστυνομία ρε, αστυνομία!” (βέβαια είναι αστυνομικοί, και εδώ πάλι ταιριάζει το προηγούμενο ρητό, ναι γιατί έχουμε και παρελθόν με την αστυνομία)

Την επομένη όλοι καταδίκασαν την ενέργεια του νεαρού εθνοφρουρού... Μέχρι εκεί! Και τώρα θα σας υποδείξω βάζοντας σας δύο ερωτήματα πόσο σχολαστικοί είναι οι πολιτικοί του τόπου μας και πόσο οπορτουνιστές είναι κάποιοι. α) Τι θα γινόταν αν ο Τούρκος ερχόταν σε δικό μας φυλάκιο και κατέβαζε την Κυπριακή σημαία; β) Τι θα γινόταν αν ο Τούρκος σκοπός του φυλακίου τον πυροβολούσε όπως πυροβόλησαν και τον Σολωμό;

Το θέμα δεν είναι να κρεμάσουμε κάποιον ούτε να δίνουμε αφορμές, είναι δύσκολοι οι καιροί το αντιλαμβάνομαι αλλά δεν πρέπει να παίζουμε με αυτά τα πράγματα. Δεν είμαι εδώ να πω τους στόχους και τους σκοπούς των πολιτικών (τους οποίους ΟΛΟΙ μηδενός εξαιρουμένου τους ξέχασαν) αλλά... τι να πω; Δεν έχω λόγια, η αλήθεια να λέγεται (να και κάτι άλλο που έπρεπε να γίνεται)