Old feeling, new beginning

Μ' αρέσουν οι βόλτες στην παλιά πόλη... Στην Λευκωσία βρίσκω τον εαυτό μου. Και όχι όπου να 'ναι στην Λευκωσία. Με τον επιχειρησιακό οργασμό που παρατηρείται στην παλιά πόλη η ιδέα να χαλαρώσω και να νιώσω άνετα σε κάποια από τις κύριες οδούς της παλιάς πόλης απομακρύνεται με απίστευτους ρυθμούς. Όλη η βαβούρα και το στριμωχτο-κώλιασμα μου την δίνουν στα νεύρα...

Παρκάρω το αυτοκίνητο κάπου μακριά (η θεωρία της σχετικότητα της απόστασης εδώ είναι τρομαχτικά διαφορετική από άλλες χώρες) και αρχίζω να περπατώ σε δρόμους που μπορεί να μην ξαναείδα ποτέ. Περνάς από δρόμους που μυρίζουν ακόμα ανθρώπινη ζωή και οι αισθήσεις σου δουλεύουν μετά μαγείας. Βλέπεις πράγματα που δεν είχες παρατηρήσει ποτέ μέχρι τώρα, μυρίζεις φυτά και φαγητά, ακούς τις ειδήσεις στην διαπασών...

Με το αυτοκίνητο η πόλη φαίνεται διαφορετική. Μονόδρομος από δω, έργα από 'κει... Τελικά με τα πόδια η ζωή είναι ευκολότερη, μονάχα θες βολικά παπούτσια.

Έτσι άλλοι κάνουν γιόγκα, άλλοι meditation... εγώ έκανα μια βόλτα στην πόλη μου και νιώθω πιο χαλαρός. Όχι όμως λιγότερο κουρασμένος. Και έλεγα, που 'ν το παράπονο, που 'ν το παράπονο... Ξεκινά η τελευταία βδομάδα μαθημάτων, ακολουθεί εξεταστική. Δεν κωλώνω με την καμία! Ελπίζω και εσείς το ίδιο.

Με δύναμη από την Λευκωσία.

Καλή βδομάδα!