Woweekend

Αν κρίνω από τα έντομα που κυκλοφορούν θα έλεγα πως είναι άνοιξη επίσημα, αλλά περιμένω τα χελιδόνια και η μετεωρολογική έχει άλλη άποψη.

Νιώθω σαν κλειδωμένη εγκατάσταση σε Άη Φόουν. Και περιμένω να με ξεκλειδώσουν... Δεν ξέρω τι θα χρειαστεί, ένα κωδικό; Λίγα λεφτά; Πολλά λεφτά; Ένας ειδικός; Λίγο ρεύμα; Δεν έχω ιδέα, και όταν δεν έχω ιδέα για κάτι δεν ασχολούμαι με αυτό! Απλότατο.

Βλέπεις όλοι συζητάνε και λένε πως “πάνε οι παλιές μέρες” και είμαι κάπως... εμ... ναι... κοίτα... Περίπου... Όχι... Τι τους λες; Έχει πλακώσει η μαυρίλα, προετοιμάζονται για τον Επιτάφιο τι στα διάολα; Ξέρεις κανένα χθες που να είναι σήμερα; Οι μέρες υπάρχουν για να παλαιώνονται και να φεύγουν, actually οι μέρες δεν υπάρχουν, αλλά είναι φιλοσοφικό αυτό, ας μην το συνεχίσουμε παρακαλώ, θα αυτομαστιγωθώ!

Χθες βράδυ με σταμάτησε αστυνομία. Και στο αυτοκίνητο έπαιζε το CD με τις καλύτερες επιτυχίες των Spice Girls. Με ρώτησαν αν κατανάλωσα αλκοόλ. Ήμουν έτοιμος να του πω “Κύριε όργανο μου, ακούω Spice Girls και με ρωτάς αν μέθησα;” αλλά του είπα πως ήπια όλο κι όλο ένα ποτήρι άσπρο κρασί (σχετικά χάλια) τους συνέστησα να μην προτιμούν τα κρασιά από την Χιλή και μετά συζητούσαμε με την κυρία όργανο που ήθελε να μάθει τα στοιχεία μου, ξέρεις εκείνες τις σαχλές ερωτήσεις-παγίδες για να δουν αν είσαι όντως μεθυσμένος, και ήταν -by far- το καλύτερο πράγμα που μου συνέβηκε την τελευταία βδομάδα.

Εντάξει και ακόμα ένα στο πανεπιστήμιο που φαίνεται μερικοί να εκτιμούν την πρωτοβουλία. Και αυτό είναι καλό...

Μια άλλη εβδομάδα ξεκινά και πάω να κοιμηθώ νωρίτερα μην με πιάσει το τζετ λακ από την αλλαγή ώρας! Φιλιά! Ρουφηχτά και μη!