Επειδή τα σοκολατάκια τελείωσαν και πλέον έχω πάθει ανοσία σ’ αυτά επιστράτευσα τα βαρέα όπλα: αγόρασα Nutela και την τρώω με το κουταλάκι! Είναι η πλέον απολαυστική μέρα της ζωής μου! Την γλυκύτητα της Nutela μπορούν μόνο οι άνθρωποι να την αντικαταστήσουν, πέραν της αγάπης και του έρωτα (βλέπε http://dromosprostinithaki.blogspot.com/2009/01/chocolate-lovers.html)
Η ερώτηση είναι αν νιώθουμε καλά επειδή τρώμε σοκολάτα. Εγώ νομίζω ότι πάμπολλες είναι οι φορές κατά τις οποίες εμείς διαδραματίζουμε μεγάλο ρόλο, ίσως και τον πρωταγωνιστικό, αφού η ιδέα είναι που μας κάνει αυτό που νιώθουμε! Είναι αυτό που λέμε «μάλλον θα ήταν η ιδέα μου», αυτό ακριβώς.
Δεν ξέρω κατά πόσον έχετε μελετήσει σε κάποια φάση την Λογική (εννοώντας το μάθημα) αυτό που λέει ότι η ιδέα του δέντρου είναι που το κάνει δέντρο και όχι κάτι άλλο.
Παρ’ όλα αυτά, η μελέτη των καθημερινών αυτών πραγμάτων προς στην τελειότητα δεν μας οδηγεί ούτε στην θέωση (για τους θεούσους) ούτε στην θεοποίηση (για τους wanabe φιλοσόφους) όπως είπε ο Χριστός «κατ’ εικόνα κα καθ’ ομοίωση» και ο Σωκράτης με το φαινόμενο της σπηλιάς αντίστοιχα, αλλά στην τρέλα και στην ανικανότητα για επίτευξη έργου.
Ατελείωτο, λόγω ώρας, θα το αφήσω χωρίς άξονα θέματος (όπως και η σκέψη μου δεν έχει άξονα) και χωρίς πρόλογο και επίλογο!
Καλή Συνέχεια σε όλους σας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου