Είμαι από τους ανθρώπους που δεν έχουν καλές σχέσεις με την υπομονή. Από την άλλη έχω την υποψία ότι όποιος λέει ότι έχει υπομονή μας κοροϊδεύει… Η υπομονή δεν είναι χάρισμα ούτε αρετή, αλλά είναι στην φύση του ανθρώπου να γίνεται πεισματάρης και εξαιρετικά ανυπόμονος (επομένως και επιπόλαιος). Είναι σαν το moto της Λαϊκής Ασφαλιστικής «ΤΑ ΘΕΛΩ ΟΛΑ….κι ακόμη περισσότερα»
Μέχρι και στην πίτα του Αγίου Φανούριου κατέτρεξα για να μου βρει… γκόμενο! (ΠΟΙΟΣ? ΕΓΩ!) Δεν έπιασε φυσικά αλλά νομίζω για να πιάσει η ευχή πρέπει να την φτιάξω εγώ… Να σας πω πως θα τον βρω τον γκόμενο! Θα πάω να κάνω το Find-me cake αλλά από την αφηρημάδα μου θα καώ, θα πάθω εγκαύματα και θα με πάρει καννά ασθενοφόρο και ή ο νοσοκόμος ή ο γιατρός θα είναι…
Και τώρα ας επανέλθουμε στην κανονική ροή του προγράμματος μας! Είμαστε αχόρταγα γουρούνια οι άνθρωποι (τουλάχιστον εγώ το παραδέχομαι). Αυτό δεν σημαίνει αυτόματα ότι είναι κακό. Και η φαντασία είναι κακή και τα όνειρα είναι κακά και οι ελπίδες είναι κακές αλλά μερικές φορές, δεν ξέρω πως, είναι καλές…
Αν το σκεφτείς καλά, όλοι θέλουμε να γίνουμε το ίδιο πράγμα (γνωστοί και διάσημοι) όλοι περνάμε τα ίδια πράγματα (με διαφορετικές καταστάσεις) είμαστε ταυτόχρονα τόσο ασύμφωνα ίδιοι μεταξύ μας αλλά και τόσο αρμονικά διαφορετικοί. Ο κόσμος είναι γεμάτος ισορροπίες, όπως τα παραδείγματα που έδωσα πιο πάνω: η φαντασία, τα όνειρα και οι ελπίδες ισορροπούν ανάμεσα στο καλό και στο κακό (το ying και το yang σύμφωνα με τους Ινδο-αυτούς) αλλά δεν είναι το ένα από τα δύο, είναι και τα δυο.
Αλλά είπαμε να μην φιλοσοφούμε πολύ τα πράγματα… και μερικές φορές είμαστε αντιφατικοί, από την μια νερό κι από την άλλη φωτιά!
Καλή Συνέχεια καλό Παρασκευοσαβατοκυρίακο προκαταβολικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου