Not sick, just tired

Θυμάσαι πως νιώθεις όταν κάποιος έχει κάτι καλό να σου πει; Σκέψου τώρα πόσο σου την δίνει που σε μια μικρή σου προσπάθεια κάνουν λες και δεν προσπαθείς ή σου το λένε ευθέως πως αποκλείεται να το καταφέρεις. Εγώ προσωπικά έχω βαρεθεί. Χμ.. Ωραία ξεκινάει το ποστ. Και εκεί που έλεγα πως δεν έχω να πω τίποτα να σου η γλωσσοδιάρροια τέτοια ώρα και να γράφω εγώ σαν την άδικη κατάρα. Συνεχίζω... Και μου την δίνει ακόμη περισσότερο όταν πρόκειται για ανθρώπους που υποτίθεται σε ξέρουν και γενικά σε κάθε διαπροσωπικό επίπεδο.

Αναγνώστη μου καλέ, σου έχω μιλήσει πάμπολλες φορές για την οικογένεια μου και σου έχω εξηγήσει ότι είμαι λίγο εκφραστικός τύπος. Και η αλήθεια να λέγεται πολεμάω ακόμη να λέω αυτό που σκέφτομαι, είναι δύσκολο να μην αυτολογοκρίνομαι. Αλλά όταν θες να πεις κάποια πράγματα και τα λες περιμένεις να ακούσεις κάτι, feedback, κάτι. Είναι λες και με το που γεννήθηκα είχα την κατάρα όχι απλά του κακού timing αλλά του όποτε κάνω κάτι στα σοβαρά κανείς να μην με παίρνει στα σοβαρά.

Κουράστηκα...