Μεγάλη... Βδομάδα

Ξέρω είναι κάπως κλισέ αλλά βλέπω Project Runway... Και ένα έχω να σας πω! Ο Zac Posen! Όταν χαμογελάει, λιώνω. Χωρίς να θέλω να ακουστώ... πονηρός, θέλω να βρεθώ με έναν μαγικό τρόπο εκεί και να του πετάξω δυο γλωσσόφιλα! Να πεθάνω, προχθές χαιρετούσα την τηλεόραση επειδή χαιρετούσε και αυτός. Ίσως είναι που πριν ήταν ο Kors και ο Mizrahi; Αλλά ο Zac, αχ ο Ζακ, έρωτας. Δεν ξέρω τι έπαθε το γούστο μου, αλλά ένα περίεργο πράγμα, μ' αρέσει...

Σκέφτομαι ότι μπορεί να έχω ένα σοβαρό crush με τον Zac... Θα μου περάσει φαντάζομαι.

Και τώρα εγώ πρέπει να πω τα νέα μου. Κοίτα νέα έχω αλλά δεν είναι όλα ευχάριστα, και σε καμία περίπτωση δεν είναι τόσο ευχάριστα όσο η απομάκρυνση της μιας Καρντάσιαν -αδελφής της χωρισμένης που τώρα είναι έγκυος με το παιδί του Ουεστ- από το Αμερικανικό X-Factor. Δηλαδή αν δεν κατάφερα να δω την δεύτερη σεζόν του Αμερικανικού X-Factor ο κυριότερος λόγος ήταν αυτή. Πάντα στο fast forward μέχρι να παίξει το επόμενο τραγούδι! Χάλια παρουσίαση.

Ναι που λες, έχω κουραστεί να νταντεύω τη μαμά. Κουράστηκα πραγματικά και δεν έχω όρεξη για τίποτα πια. Και κάθε φορά που μπαίνω με θετική ενέργεια στο σπίτι, να σήμερα για παράδειγμα, τους έφερα μίσχο από αναρριχώμενο φυτό, με αποπαίρνουν με τον χειρότερο τρόπο. “Αποκλείεται να πιάσει” λέει ο ένας, “θα είναι η κατάλληλη κρυψώνα για ποντικούς” λέει ο άλλος. Και ρίχνεις ότι κρατάς στα χέρια σου και βρίζεις λες και είναι η τελευταία μέρα της προεκλογικής και βγάζεις την ψυχή σου στη χριστοπαναγιά.

Επίσης η μάνα μου φρικάρει που της είπα ότι ο μόνος λόγος να πάω εκκλησία είναι να βγάλω φωτογραφίες, διαβάζει την Βίβλο τώρα για τα πάθη του Χριστού (σε νεοελληνική απόδοση με εικόνες, μην φανταστείς τώρα σοβαρότητες) και κάθε φορά που κάνουμε συζήτηση περί θρησκείας μου λέει ότι δεν είναι σωστά πράγματα. Θέλω να χτυπάω το κεφάλι μου στο γραφείο...

Πάω περπάτημα 3 φορές την βδομάδα τουλάχιστον και χαίρομαι, νιώθω καλύτερα, προσέχω τι τρώω, προσπαθώ να μειώσω και την ζάχαρη, το πιο δύσκολο απ' όλα είναι αυτό, και αγόρασα ρούχο μετά από 1 χρόνο, και παντελόνι μάλιστα. Ήθελα να ήξερα τι σκεφτόμουν όταν αγόραζα πριν περίπου 3 χρόνια εκείνα τα τζινς... Τώρα θέλω να νιώθω πιο... εκλυστικός, φτάνει η σοβαρότητα.