The Anti-Stress Post

Σήμερα ξύπνησα με ένα άγχος. Πόνο στο στομάχι. Κακό πράγμα το άγχος, πολύ κακό, ιδιαίτερα όταν αρχίσει να πονάει. Η υγεία είναι πάνω από όλα. Και αφού φας κάτι να ηρεμήσεις τους περίεργους ήχους την κοιλιακής σου χώρας τρέχεις να κάνεις ότι προλάβεις. Αν προλάβεις. Η λέξη αγχολυτικό φαίνεται σχεδόν ανούσια διότι τίποτα δεν μπορεί να κατευνάσει το άγχος. Μόνο τα πέντε Πρέπει, σου σπαράζουν τα σωθικά, από έντερα μέχρι συκώτια λες και ήπιες ψες τον Βόσπορο σε ουίσκι.

Τώρα που είπα συκώτι. Ξέρεις ότι ρίζα της λέξης είναι το σύκο; Χα! Ναι, γι' αυτό γράφεται με ύψιλον. Το συκώτι στα Ελληνικά, πριν τον Μεσαίωνα ονομαζόταν ήπαρ (το ήπαρ, του ήπατος) λέξη που υπάρχει μέχρι και σήμερα (δεν λέμε “καρκίνος του συκωτιού” ούτε “θα φάμε βοδινό ήπαρ”). Η λέξη συκώτι ήρθε από την φράση ήπαρ συκωτόν δηλαδή το συκώτι από το ζώο που τρέφεται με σύκα. Κλείνει η παρένθεση.

Σε μια βδομάδα αρχίζει η εξεταστική και σε δυο τελειώνει. 8 μέρες, 5 μαθήματα. Φρίκη. Κραυγή (της Απόλυτης και βάλε). Και μετά ανοίγεις το ημερολόγιο σαν νοήμων άνθρωπος -με μικρά διαλείμματα υστερίας- και βλέπεις ποιο είναι πρώτο. Και μετά λες πως δεν έχει καμία απολύτως σημασία ποιο θα διαβάσεις πρώτο. Σημασία έχει να διαβάσεις λίγο από το καθένα.

Είναι δύσκολο να είσαι επαγγελματίας φοιτητής ή έστω φοιτητής πλήρους απασχόλησης. Είναι δύσκολο μόλις τελείωσες 2 εργασίες να διαβάσεις για 5 μαθήματα και παράλληλα να κάνεις κι άλλα μαθήματα. Εντάξει, δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά είναι από τις τελευταίες... Και σκεφτόμουν να ξεκινήσω παράλληλα απογευματινά μαθήματα. Πφ...

Και δε βαριέσαι...

Καλή βδομάδα!