Short Story

Προπερασμένο Σάββατο πρωί, μια βόλτα στην Λευκωσία... Όπως περπατάω βλέπω τεκνό να περπατά, και λέω αυτό το μούσι κάπου το ξέρω... Μωρέ και την φάτσα κάπου την ξέρω... Από το σώμα δεν καταλάβαινα, φορούσε ρούχα! Χαχαχαχαχα. Σταματώ, σταματά, βγάζει τα γυαλιά του ήλιου και με βλέπει. Τότε αντελήφθην ποιος είναι. Σιγά μην έγινε έτσι... Παρ'το απ' την αρχή πάλι:

Προπερασμένο Σάββατο πρωί, μια βόλτα στην Λευκωσία και όπως περπατάω βλέπω κάποιον ψηλό να περπατά και λέω γνώριμη είναι η φάτσα που βλέπω, δεν άργησα να συνειδητοποιήσω πως ήταν ο Σ. ο κάποτε έπαιζε-φάση-αλλά-“χαθήκαμε”. Λέω ας πλησιάσω μιας και είμαι στο διάβα του και θα δείξει, με καταλαβαίνει (λέμε τώρα) και δεν λέει τίποτα απλά κάνει φάτσα θαυμασμού και έκπληξης. Του λέω Χρόνια πολλά αναδρομικά για το Πάσχα μπλα μπλα μπλα (πάει να τον δω από... τον Ιούλη;) και ξέρω γω... Και κάναμε μια συζήτηση ξέρω γω 5-6 λεπτάκια

Ατάκα 1: “Παρ' ολίγο να μεν σε καταλάβω”

Nice try, nice try! Πόσο χαίρομαι που είχα ξυπνήσει και είχα πει “Σήμερα θέλω να δείχνω κούκλος”. Ξύπνησα, έκανα μπάνιο, ξυρίστηκα, έβαλα φακούς, φόρεσα ένα παλιό τζιν παντελόνι και μια σέξι μπλούζα! Τόσο ωραίος φαινόμουν; Βρε μπράβο μου! Αυτό μ' άρεσε! Επιτέλους να και κάτι καλό! Λάμπω παιδί μου λάμπω!

Ατάκα 2: “Ξέρω έχει καιρό να τα πούμε αλλά μετακόμισα στους δικούς μου”

Ιδέα μου είναι ή ακούω ένα τόνο τύψης στα λόγια του; Το ξέρω πως είναι δύσκολο να με στερείται κάποιος! Χαχαχα Ο εν λόγω... ονομάστε-τον-όπως-θέλετε, μετακόμισε με τους δικούς του σε άλλη πόλη γιατί η πολυκατοικία του (η οποία βρίσκεται στην πρωτεύουσα) έχρηζε γενικής επισκευής. Θα ενοικίαζε άλλο διαμέρισμα καθώς δουλεύει στην πρωτεύουσα αλλά κάτι δεν πήγε καλά.

Ατάκα 3: “Θα τα ξαναπούμε”

Ναι εντάξει... “Να το δω και να μην το πιστέψω” είπα. Και να εβδομάδες μετά (νομίζω δεν ήταν το προπερασμένο Σάββατο έχω την ιδέα ότι ήταν κάπου εκεί που ήταν και η Eurovision αλλά έχω χάσει τις μέρες) ακόμα θα φανεί. Επιχείρησα να στείλω μήνυμα και του λέω να ρθει να πάμε για καφέ ή σινεμά αλλά τζίφος. Δεν απάντησε....

Αυτά... Η ζωή συνεχίζεται! Δεν θα σκάσουμε κι όλας (από την ζέστη κάτι μπορεί αλλά από τα ανύπαρκτα γκομενικά αποκλείεται!) Νομίζω βρίσκω τους ρυθμούς μου!!! 350 γραμμάρια Nesquik με το κουταλάκι ήταν αυτά! Καλή Βδομάδα!