Age Culture

Διαβάζω το post της Urban Tulip για την ζωή μετά τα 30, λέω τις κρίσεις που έχω για την ηλικία μου της Tinkerbell, βλέπω γνωστούς και φίλους να λένε “Α, δεν θα πάμε εκεί, εκεί πάνε 27 και πάνω”. Ω, ναι... Μια κρίση ηλικίας ή μια κρίση απλά!

Why is it that gays always feel forty at eighteen?

Δεν φρικάρω με την ιδέα που θα είμαι 30 ή 40 απλά μου προκαλεί άγχος. Είναι η κατάσταση έτσι, είναι το περιβάλλον, είναι η πολιτική (και οι πολιτικοί δυστυχώς) είναι τα οικονομικά που δεν μπορείς να είσαι βέβαιος για τίποτα.... Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει πως θα είμαι σε 10 ή 20 χρόνια από τώρα. Και να μου έλεγαν δωρεάν τις προβλέψεις τους μέντιουμ και χαρτορίχτρες δεν θα το έκανα.

Φοβάμαι για το πως θα εξελιχθώ σαν άνθρωπος. Δεν φοβάμαι μάλλον, ανησυχώ (απλά) (απλά; τι λέω;). Κάνω σαν υστερικός αλλά ναι υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν θέλω να γίνουν. Ορίστε και μερικά:

Δεν θέλω να είμαι πολυάσχολος, να έχω υποχρεώσεις-δουλειά από τις 6 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ (αν μιλάμε για 5 μέρες την εβδομάδα μπορώ να το διαπραγματευτώ, μ' αρέσει να δουλεύω και να έχω πράγματα να κάνω). Δεν θέλω να έχω πρόγραμμα 06:59-12:00 δουλειά 12:01-13:59 διάλειμμα, 12:30-13:05 για καφέ με τον τάδε, 13:14-13:35 μεσημεριανό με οικογένεια, 13:57-19:00 πίσω στη δουλειά...

Δεν θέλω επίσης να γίνω αλκοολικός. Κάθε φορά που πίνω ένα ποτήρι κρασί, ένα shot (παραστράτησα και εγώ ναι, το ομολογώ, άρχισα τα shots) ή οτιδήποτε αλκοολούχο φοβάμαι ότι θα καταντήσω αλκοολικός! Εντάξει θα πιούμε βρε αδερφέ ένα ποτήρι (άντε δυο) όταν βγούμε έξω, αλλά θέλω και το συκωτάκι μου δεν είναι ανάγκη να το καταστρέψουμε (και δη καθημερινά πίνω μέχρι να ξεράσω)

Δεν θέλω να ξεκινήσω το κάπνισμα! Δεν θέλω να μασάω τσίχλες σαν κατσίκα για να μην μυρίζει η αναπνοή μου και να μην ακούω κήρυγμα από μανιακούς μη-καπνιστές σαν και εμένα.

Δεν θέλω να κλείσω 40 και να μην έχω κλείσει ποτέ ούτε 40 μέρες σχέσης με κάποιον.

Δεν θέλω να κάνω το γυμναστήριο μου δεύτερο μου σπίτι (εκτός και αν υπάρχει λόγος υγείας). Δεν θέλω να φοράω φανελάκια V και να έχω φουσκώσει σε επίπεδο που δεν θα μου πάει (δες διπλωματικότητα ο μαλάκας; πως τα λέω, δεν είπα ότι δεν θέλω να φουσκώσω... “σε επίπεδο που δεν θα μου πάει” είπα)

But do they get that much pleasure from all these hook-ups ? There's so much energy put into cruising, socialization, fashion, months at the gym. Myoplex shakes. finally you get laid and never hear from the f*cker again. Then you invest all your energy and money back into grooming working out, making yourself perfect again for the next lay

Δεν θέλω να κυκλοφορώ κάθε βράδυ με το ζόρι επειδή πρέπει να βρω “παρέα” για να περάσω το μοναχικό μου βράδυ και ειδικά αν αυτή η παρέα (ανεξαρτήτως φύλου) δεν θα θυμάται καν ποιος είμαι το πρωί της επομένης ή θα λέει τα -πλέον- κλισέ “Θα τα πούμε” ή “Μην χαθούμε”...

Δεν θέλω με λίγα λόγια να γίνω σαν τις φιλενάδες στο Sex and the City

(τα αγγλικά αποσπάσματα είναι Quotes από την ταινία Boy Culture)