Don't forget to laugh

Οι ρυθμοί των τελευταίων ημερών είναι πολύ περίεργοι... Αλλά συνεχίζουμε, άλλοι ακάθεκτοι και άλλοι προβληματισμένοι. Άρχισα πάλι τις αμπελοφιλοσοφίες και είναι και ζέστη και δεν υποφέρομαι! Την στροφή στα επαγγελματικά την έχω κάνει, ποια Πανσέληνος, ποια Έκλειψη! Φευ! Και επαναλαμβάνω ότι ο καιρός, οι φίλοι, τα τραγούδια, γεγονότα ή συγκυρίες (πχ. Έκλειψη) σε επηρεάζουν είτε αρνητικά είτε θετικά ανάλογα με το πόσο τους επιτρέπεις να σε επηρεάζουν.

Ο καιρός είναι λιγάκι βλαμμένο αλλά εντάξει θα τα βγάλω πέρα μαζί του. Προς το παρόν θέλω να τον στείλω στα δικαστήρια για ψυχική οδύνη αλλά ένας δικηγόρος φίλος μου είπε ότι δεν γίνεται (τι; στην τύχη νόμιζες θα πάω; Ψαγμένα πράγματα) Πάντως ο καιρός κάνει και τα θαύματα του. Διαβάζω. Μην με ρωτήσεις γιατί, δεν ξέρω. Πρώτη φορά στην ζωή μου διαβάζω ΑΦΟΥ τελείωσα τις εξετάσεις (συνήθως τα βάζω σε κανά ράφι και δεν τα ξαναβλέπω) Αναρωτιέμαι και εγώ μερικές φορές αν πάω καλά... αλλά απ' ότι βλέπετε...

Βρήκα καινούργια αγχολυτικά χόμπι. Ναι πέρα από το καθάρισμα τις πιο άκυρες ώρες (2 το πρωί ας πούμε) άρχισα να πλένω τα πιάτα. Αν με διαβάζει κανένα μέλος των Οικολόγων να σταματήσει να με διαβάζει... ΤΩΡΑ είπα... μια φορά δεν είχε λερωμένα και ξανάπλυνα τα καθαρά. Ναι, ίσως πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά εντάξει νομίζω είναι μέρος της εργομανίας (και όχι εργασιομανίας, είναι διαφορετική λέξη, δεν έχω μανία με την δουλειά μου -έχω και μ' αυτήν- αλλά γενικότερα με το να κάνω κάτι)

Δεν ξέρω αν η Αφροδίτη είναι ακόμα στο ζώδιο μου, δεν το νομίζω γιατί έλεγε η Άση ότι δεν θα μείνει για καιρό, αλλά σίγουρα έχω ακόμα τον μαλακομαγνήτη. Αλλιώς δεν εξηγείται... αυτά (τα τραγελαφικά) σε άλλο post, σύντομα. Τουλάχιστον γελάμε! Εσύ γελάς; Να γελάς, κάνει καλό!

Τα έμαθα και για την Νέα Υόρκη... και θα μπορούσα να πω πως αδιαφορώ...

Special Wishes

Βλέπω με συγκίνηση την τελετή έναρξης των Special Olympics (από την τηλεόραση, είχα σκοπό να επισκεφθώ την Αθήνα για αυτό το λόγο αλλά τα επαγγελματικά δεν μου το επέτρεψαν) και μου την δίνει στα νεύρα που όλοι μιλάνε για την Ελλάδα... Για όνομα του Θεού και την Παναγίας (σώθηκες τώρα) έχουν τα παιδιά ούτε 10 μέρες και πάλι να το γυρίσουν στην Ελλάδα που ποτέ δε πεθαίνει! Βρε δε μας...

Αφήστε με να νικήσω, αν όμως δεν τα καταφέρω, αφήστε με να προσπαθήσω!

Και μπορεί οι Special Olympics να έχουν ξεκινήσει αλλά τίποτα δεν τελειώνει από την μια μέρα στην άλλη... Ξέρω. κανείς δεν θέλει κηρύγματα ανθρωπιστικά, ειδικά οι εξ' Ελλάδος αγαπητοί μπλόκερ που θα έχουν συγχαθεί να ακούνε για “εθνικές υποχρεώσεις” ή την λεγόμενη “ατομική ευθύνη”... Βρε τα λόγια είναι περιττά! Και οι φιλοσοφίες δεν έχουν κάποια θέση προς το παρόν!

Είναι μια μεγάλη ευκαιρία να κάνετε αυτό που θέλετε... αυτό που δεν κάνατε την προηγούμενη βδομάδα! Αν θες να στείλεις ένα μήνυμα και να πεις κάτι, κάντο μωρέ! Δεν βαριέσαι; Κάντο σου λέω! Μην αφήνεις τίποτα στην τύχη (γιατί αν περιμένεις και από αυτή... σώθηκες πάλι!) Κοίτα τον καθρέφτη σου και πες μια μαγική λέξη ή μια μαγική πρόταση... Και όλα θα είναι καλύτερα!

Καλή Εβδομάδα!

Who's the boss?

Είναι λες και με βάζουν να γράψω τα συναισθήματα μου σε χαρτί... Δεν τα πάω καλά ούτε με τα λόγια τον τελευταίο καιρό! Δεν θέλω να κάνω κάτι σαν να είναι αγγαρεία και για αυτό δεν ποστάρω τόσο συχνά...

Αν μου λέγατε να σας πω ποια τραγούδια ακούω και με εκφράζουν δεν θα ήξερα τι να πρωτοβάλω!

Τα πράγματα έχουν αλλάξει αλλά ταυτόχρονα νιώθω ότι είναι ακριβώς τα ίδια και εγώ δεν αλλάζω. Ε οι αλλαγές δεν έρχονται από την μια μέρα στην άλλη... όχι, μάλλον οι αλλαγές έρχονται από την μια μέρα στην άλλη αλλά αυτά που θέλουμε θέλουν υπομονή και επιμονή. Το πόσο κήρυγμα έχω ακούσει τις τελευταίες μέρες δεν περιγράφεται... Δεν δέχομαι μύγα στο σπαθί μου όσον αφορά την ζωή μου και το μέλλον μου. Χου'ζ δε μπος; Χου'ζ γιορ ντάτι;

Δουλεύω σαν μηχανή και σκέφτομαι να κάνω και διακοπές με τα λεφτά που θα βγάλω... και να συνδυάσω το τερπνό μετά του οφελίμου! Μην σου πω πως σκέφτομαι να ξεκινήσω ακόμα μια δουλειά! Θα τα φάω τα μούτρα μου καμιά μέρα (και αυτό κάτι μου λέει θα είναι σύντομα) αλλά δεν είμαι και δα παιδί, έχω επίγνωση του τι κάνω...

Με τρελή διάθεση και με ήχους When I grow up από τις δεν-ξέρει-κανείς-αν-θα-συνεχίσουν-ή-όχι-μετά-την-αποχώρηση-της-lead-singer-Pussycat-Dolls προχωράμε γιατί καινούργια εβδομάδα είναι, και έχουμε ακόμα πιο καινούργια διάθεση (ευχαριστώ την Αφροδίτη που είναι στο ζώδιο μου) Και μετά από PD ρίξτε και ένα Κιάμο Ολοκαίνουργιος από πάνω μέχρι κάτω... από σήμερα Ολοκαίνουργιος θα γίνω, θα γίνω, θα γίνω, Ολοκαίνουργιος θα γίνω...

Και ναι...αυτή η εβδομάδα θα είναι πολύ καλή!

21 random things

Τι κατάλαβα από τον τελευταίο ένα χρόνο;

Ότι όσο και αν προσπαθείς να κάνεις χαραμάδες για να μπει η ευτυχία στο τέλος είσαι σε ένα δωμάτιο με τρύπες! Στο πρώτο το αεράκι θα είναι λες και πέρασε ανεμοστρόβιλος

Ότι γίνομαι υπερβολικά δραματικός και ξεπερνώ κατά πολύ τα όρια του cheezy

Σε ένα πράγμα είμαι πραγματικά καλός: στην κλαψομ*νίαση, στα υπόλοιπα είμαι ερασιτέχνης

Ότι συνεχίζω παντώς καιρού να είμαι cheezy, καλή ώρα

Ότι μιλάω πολύ για εμένα τον τελευταίο καιρό και δεν μ' αρέσει!

Ότι δεν με συμφέρει να λέω ότι είσαι όσο (χρονών) αισθάνεσαι...

Αν χάνεις στα χαρτιά δεν θα σε λυπηθεί η ζωή για να κερδίσεις σε άλλα πράγματα, θα χάσεις κι αλλού...

Αν δεν θες να βγεις από το σπίτι καλύτερα να μην βγεις!

Αν πιεις γάλα μια μέρα μετά την αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης δεν θα πάθεις κάτι ανησυχητικό.

Το Google Translator είναι και ευχή και κατάρα μαζί!

Αν δεν μπορεί να αποφασίσει ο άλλος τι θέλει μην τον πιέσεις κάνε τον δικηγόρο του διαβόλου για να περάσεις και εσύ ωραία... αν έχεις φυσικά υπομονή γαϊδάρου

Ότι δεν είναι τελικά τόσο δύσκολο να βρεις ένα Password που να σου λέει ότι είναι “Strong”

Μην περιμένεις ποτέ να γίνει η πρώτη κίνηση! Βάλε και εσύ λίγο το χεράκι σου.

Άνθρωπος που πρέπει να κοιτάξει την ατζέντα σου για να σε δει για λίγη ώρα μόνο γιατρός σου μπορεί να είναι, ποτέ γκόμενος!!!

Ότι είμαι ευαίσθητος (γελάτε;)

Ότι αυτοί που σε κρίνουν μπορούν να σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, όσοι όμως βιάζονται να σε κρίνουν ή σε κατακρίνουν δεν το καταφέρνουν...

Δεν λύνεις τα προβλήματα κανενός με τις φωνές σου. Το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να πονέσεις τον λαιμό σου...

Ότι ότι και να κάνω είμαι παράφωνος και πρέπει να σταματήσω να τραγουδώ δημόσια!

Ζηλεύω αυτούς που έχουν ωραία φωνή και αυτούς που μπορούν και χορεύουν χωρίς να φαίνονται χαζοί...

Μ' αρέσουν τα ξεκαθαρίσματα... δεν μπορώ το άγχος! Αξίζει να είσαι down για λίγο καιρό παρά να είσαι αγχωμένος!

+1

Οι γενικολογίες συνήθως δεν έχουν καμία χρησιμότητα... Εξαρτάται από την κάθε περίπτωση και κάθε περίσταση... ακόμα το ψάχνω!

Lucky socks

Όταν ήμουν μικρός είχα τυχερές κάλτσες (μην γελάτε) όταν φορούσα εκείνες τις κάλτσες ένιωθα ότι η μέρα μου θα πάει καλά... Σήμερα φοράω όποιο ζευγάρι υπάρχει καθαρό (μερικές φορές δεν είναι καν ζευγάρι αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) και που δεν είναι τρυπημένο. Τέρμα και οι τυχερές κάλτσες... Πριν λίγο καιρό ένιωθα ότι υπάρχουν τα τυχερά εσώρουχα (γελάτε ε;) όταν φορούσα το σούπερ-χοτ εσώρουχο που είχα αγοράσει από το εξωτερικό ένιωθα ότι είναι η μέρα μου... Σήμερα επιλέγω εσώρουχα με την σειρά που βρίσκονται στο συρτάρι... Τέρμα και τα τυχερά εσώρουχα...

Γενικότερα όμως νιώθω άλλος άνθρωπος όταν είμαι καθαρός και ακόμα πιο καινούργιος όταν είμαι πεντακάθαρος. Σε μια μέρα λέω πως θα κάνω μπάνιο, θα ξυριστώ, θα βουρτσίσω τα δόντια μου, θα κόψω τα νύχια μου και είμαι ήδη άλλος άνθρωπος. Και τις μεγαλύτερες αποφάσεις τις παίρνω τότε, πάνω στην αλλαγή (που υπό κανονικές συνθήκες δεν μ' αρέσει και τόσο). Θυμάμαι μια μέρα ξύπνησα και είπα, τώρα γυμναστική, μπάνιο κτλ και από σήμερα φτάνει, όχι άλλα αναψυκτικά και από εκείνη την μέρα (πριν 9 μήνες περίπου) έχω πιει μόνο 3 αναψυκτικά.

Σήμερα και πάλι είμαι έτοιμος για δραστικές λύσεις. Δευτέρα σήμερα, μια καινούργια εβδομάδα μόλις ξεκίνησε! Μπορεί ο καιρός να συνεχίζει να είναι μουντός αλλά μας επηρεάζει όσο τον αφήνουμε να μας επηρεάζει και σίγουρα δεν θα γίνω και εγώ σαν τον καιρό. No more tears, Ithaki's Baby Shampoo! Σίγουρα σε επηρεάζουν οι άλλοι γύρω σου και για αυτό μπορεί να είσαι “κάπως” (βλπ ο κύριος Καιρός αγανάκτησε) αλλά σε κάποια στιγμή λες φτάνει... Δεν θα κάτσω να χολοσκάω με τις παρλαπίπες που μου λέει ο καθένας, άσχετος και μη, φίλος και μη, γνωστός ή άγνωστος...

Μια στροφή στα επαγγελματικά είναι ότι πρέπει... και ποιος την υπολογίζει μωρέ την Πανσέληνο (μιλάω και για την σειρά του ΑΝΤ1) Καλή Βδομάδα σε όλους σας!

Age Culture

Διαβάζω το post της Urban Tulip για την ζωή μετά τα 30, λέω τις κρίσεις που έχω για την ηλικία μου της Tinkerbell, βλέπω γνωστούς και φίλους να λένε “Α, δεν θα πάμε εκεί, εκεί πάνε 27 και πάνω”. Ω, ναι... Μια κρίση ηλικίας ή μια κρίση απλά!

Why is it that gays always feel forty at eighteen?

Δεν φρικάρω με την ιδέα που θα είμαι 30 ή 40 απλά μου προκαλεί άγχος. Είναι η κατάσταση έτσι, είναι το περιβάλλον, είναι η πολιτική (και οι πολιτικοί δυστυχώς) είναι τα οικονομικά που δεν μπορείς να είσαι βέβαιος για τίποτα.... Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει πως θα είμαι σε 10 ή 20 χρόνια από τώρα. Και να μου έλεγαν δωρεάν τις προβλέψεις τους μέντιουμ και χαρτορίχτρες δεν θα το έκανα.

Φοβάμαι για το πως θα εξελιχθώ σαν άνθρωπος. Δεν φοβάμαι μάλλον, ανησυχώ (απλά) (απλά; τι λέω;). Κάνω σαν υστερικός αλλά ναι υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν θέλω να γίνουν. Ορίστε και μερικά:

Δεν θέλω να είμαι πολυάσχολος, να έχω υποχρεώσεις-δουλειά από τις 6 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ (αν μιλάμε για 5 μέρες την εβδομάδα μπορώ να το διαπραγματευτώ, μ' αρέσει να δουλεύω και να έχω πράγματα να κάνω). Δεν θέλω να έχω πρόγραμμα 06:59-12:00 δουλειά 12:01-13:59 διάλειμμα, 12:30-13:05 για καφέ με τον τάδε, 13:14-13:35 μεσημεριανό με οικογένεια, 13:57-19:00 πίσω στη δουλειά...

Δεν θέλω επίσης να γίνω αλκοολικός. Κάθε φορά που πίνω ένα ποτήρι κρασί, ένα shot (παραστράτησα και εγώ ναι, το ομολογώ, άρχισα τα shots) ή οτιδήποτε αλκοολούχο φοβάμαι ότι θα καταντήσω αλκοολικός! Εντάξει θα πιούμε βρε αδερφέ ένα ποτήρι (άντε δυο) όταν βγούμε έξω, αλλά θέλω και το συκωτάκι μου δεν είναι ανάγκη να το καταστρέψουμε (και δη καθημερινά πίνω μέχρι να ξεράσω)

Δεν θέλω να ξεκινήσω το κάπνισμα! Δεν θέλω να μασάω τσίχλες σαν κατσίκα για να μην μυρίζει η αναπνοή μου και να μην ακούω κήρυγμα από μανιακούς μη-καπνιστές σαν και εμένα.

Δεν θέλω να κλείσω 40 και να μην έχω κλείσει ποτέ ούτε 40 μέρες σχέσης με κάποιον.

Δεν θέλω να κάνω το γυμναστήριο μου δεύτερο μου σπίτι (εκτός και αν υπάρχει λόγος υγείας). Δεν θέλω να φοράω φανελάκια V και να έχω φουσκώσει σε επίπεδο που δεν θα μου πάει (δες διπλωματικότητα ο μαλάκας; πως τα λέω, δεν είπα ότι δεν θέλω να φουσκώσω... “σε επίπεδο που δεν θα μου πάει” είπα)

But do they get that much pleasure from all these hook-ups ? There's so much energy put into cruising, socialization, fashion, months at the gym. Myoplex shakes. finally you get laid and never hear from the f*cker again. Then you invest all your energy and money back into grooming working out, making yourself perfect again for the next lay

Δεν θέλω να κυκλοφορώ κάθε βράδυ με το ζόρι επειδή πρέπει να βρω “παρέα” για να περάσω το μοναχικό μου βράδυ και ειδικά αν αυτή η παρέα (ανεξαρτήτως φύλου) δεν θα θυμάται καν ποιος είμαι το πρωί της επομένης ή θα λέει τα -πλέον- κλισέ “Θα τα πούμε” ή “Μην χαθούμε”...

Δεν θέλω με λίγα λόγια να γίνω σαν τις φιλενάδες στο Sex and the City

(τα αγγλικά αποσπάσματα είναι Quotes από την ταινία Boy Culture)

Short Story

Προπερασμένο Σάββατο πρωί, μια βόλτα στην Λευκωσία... Όπως περπατάω βλέπω τεκνό να περπατά, και λέω αυτό το μούσι κάπου το ξέρω... Μωρέ και την φάτσα κάπου την ξέρω... Από το σώμα δεν καταλάβαινα, φορούσε ρούχα! Χαχαχαχαχα. Σταματώ, σταματά, βγάζει τα γυαλιά του ήλιου και με βλέπει. Τότε αντελήφθην ποιος είναι. Σιγά μην έγινε έτσι... Παρ'το απ' την αρχή πάλι:

Προπερασμένο Σάββατο πρωί, μια βόλτα στην Λευκωσία και όπως περπατάω βλέπω κάποιον ψηλό να περπατά και λέω γνώριμη είναι η φάτσα που βλέπω, δεν άργησα να συνειδητοποιήσω πως ήταν ο Σ. ο κάποτε έπαιζε-φάση-αλλά-“χαθήκαμε”. Λέω ας πλησιάσω μιας και είμαι στο διάβα του και θα δείξει, με καταλαβαίνει (λέμε τώρα) και δεν λέει τίποτα απλά κάνει φάτσα θαυμασμού και έκπληξης. Του λέω Χρόνια πολλά αναδρομικά για το Πάσχα μπλα μπλα μπλα (πάει να τον δω από... τον Ιούλη;) και ξέρω γω... Και κάναμε μια συζήτηση ξέρω γω 5-6 λεπτάκια

Ατάκα 1: “Παρ' ολίγο να μεν σε καταλάβω”

Nice try, nice try! Πόσο χαίρομαι που είχα ξυπνήσει και είχα πει “Σήμερα θέλω να δείχνω κούκλος”. Ξύπνησα, έκανα μπάνιο, ξυρίστηκα, έβαλα φακούς, φόρεσα ένα παλιό τζιν παντελόνι και μια σέξι μπλούζα! Τόσο ωραίος φαινόμουν; Βρε μπράβο μου! Αυτό μ' άρεσε! Επιτέλους να και κάτι καλό! Λάμπω παιδί μου λάμπω!

Ατάκα 2: “Ξέρω έχει καιρό να τα πούμε αλλά μετακόμισα στους δικούς μου”

Ιδέα μου είναι ή ακούω ένα τόνο τύψης στα λόγια του; Το ξέρω πως είναι δύσκολο να με στερείται κάποιος! Χαχαχα Ο εν λόγω... ονομάστε-τον-όπως-θέλετε, μετακόμισε με τους δικούς του σε άλλη πόλη γιατί η πολυκατοικία του (η οποία βρίσκεται στην πρωτεύουσα) έχρηζε γενικής επισκευής. Θα ενοικίαζε άλλο διαμέρισμα καθώς δουλεύει στην πρωτεύουσα αλλά κάτι δεν πήγε καλά.

Ατάκα 3: “Θα τα ξαναπούμε”

Ναι εντάξει... “Να το δω και να μην το πιστέψω” είπα. Και να εβδομάδες μετά (νομίζω δεν ήταν το προπερασμένο Σάββατο έχω την ιδέα ότι ήταν κάπου εκεί που ήταν και η Eurovision αλλά έχω χάσει τις μέρες) ακόμα θα φανεί. Επιχείρησα να στείλω μήνυμα και του λέω να ρθει να πάμε για καφέ ή σινεμά αλλά τζίφος. Δεν απάντησε....

Αυτά... Η ζωή συνεχίζεται! Δεν θα σκάσουμε κι όλας (από την ζέστη κάτι μπορεί αλλά από τα ανύπαρκτα γκομενικά αποκλείεται!) Νομίζω βρίσκω τους ρυθμούς μου!!! 350 γραμμάρια Nesquik με το κουταλάκι ήταν αυτά! Καλή Βδομάδα!

Children's Day

Την αγάπη για τα παιδιά που έχω την έχω ξαναπεί αμέτρητες φορές... Σήμερα, 1η Ιουνίου, σε πολλές χώρες γιορτάζεται η Μέρα του Παιδιού, στις υπόλοιπες χώρες γιορτάζεται στις 20 Νοεμβρίου.

Όλοι είμαστε καταβάθος παιδιά... Αλλά σήμερα γιορτάζουν τα παιδιά, τα αληθινά.

Ένα κοριτσάκι από την Κίνα, ντυμένο αγγελάκι στέκεται μπροστά από το συντριβάνι του Ζωολογικού κήπου του Πεκίνο την Διεθνή Μέρα των Παιδιών, 1η Ιουνίου 2010. AP / Muhammed Muheisen

Παιδιά από το Αφγανιστάν χαιρετούν ένα Καναδό Στρατιώτη. 31 Μαΐου 2010. AP / Anja Niedringhaus

Και θα κλείσω με το πολύ αγαπημένο απόσπασμα από τον Προφήτη του Χαλίλ Γκιμπράν για τα παιδιά:

"Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τη Zωή. Για τη ζωή τους είσαι το μέσο, και όχι η αρχή, κι ας μένουν κοντά σου, δεν ανήκουν σε σένα. Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, όχι όμως και τις ιδέες σου, γιατί ιδέες έχουν δικές τους. Μπορείς να δώσεις μια στέγη στο σώμα τους, όχι όμως και στην ψυχή τους, γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσύ δε μπορείς να επισκεφτείς ούτε στα όνειρά σου ... Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις, μην προσπαθείς όμως να τα κάνεις όμοιά σου”

Χαλίλ Γκιμπράν

Καλό Μήνα!