Late day

Ώρα: 10:27 το πρωί. Πρωινός, πρωινός σήμερα! Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και για την προσέλευση μου στο σημερινό μάθημα! Είναι δεν ξέρω και εγώ τι, είναι πολύ πιθανό η κούραση από το πρόγραμμα των τελευταίων 13 εβδομάδων που περιλάμβαναν και εξεταστική (είναι εβδομάδες kinder surprise μην τις υποτιμάτε!) Ε λοιπόν σκέφτομαι πολύ σοβαρά να αρχίσω να πίνω καφέ (πρώτα το κλαμπ, τώρα ο καφές, σας λέω δεν είμαι καλά!)
Έχω ανάγκη την ένταση, να γίνω υπερκινητικός. Οι σοκολάτες δεν κάνουν την δουλειά τους, είναι μόνο για 4 λεπτά το πολύ, πρέπει να γίνω σαν το κουνελάκι της Duracell αλλά στο πιο χαριτωμένο! Πρέπει να ξυπνώ το πρωί, να είμαι πάντα στην ώρα μου, να έρχομαι σπίτι και να θέλω να διαβάσω μέχρι τα μεσάνυχτα, μετά να πέφτω για ύπνο (το οκτάωρο δεν θα τεθεί ποτέ στο τραπέζι των συνομιλιών, από οκτάωρο και πάνω!) Θέλω να διαβάσω αλλά δεν μπορώ! Τι να κάνω τι; Να κάνω φραπέ με Nesquik;
Ώρα: 11:23 το βράδυ. Και όταν είμαι κουρασμένος δεν μπορώ να κοιμηθώ. Ναι η υπερκόπωση οδηγεί σε αϋπνίες λένε οι γιατροί και εγώ δεν τους πίστευα, μέχρι πρότινος! Όλη την μέρα (από το πρώτο λεπτό που ξεκινά το μάθημα μέχρι την ώρα που φθάνω σπίτι) νυστάζω απίστευτα και όταν έρχεται “εκείνη η ώρα η γνωστή” τα μάτια μου δεν θέλουν να κλείσουν! Το μυαλό μου κάνει κάτι στροφές στις 2 η ώρα που δεν μπορείς να πιστέψεις τι στο καλό μπορεί να σκεφτώ την ώρα εκείνη, είναι τρομακτικό!
Λοιπόν είναι 11μιση και στο περίπου νυστάζω, και χαίρομαι πολύ!!! Είπα ότι αύριο θα ξυπνήσω νωρίς, γιατί έχω έξτρα μαθήματα στο πανεπιστήμιο (από εκεί που είχα ένα) και δεν πρέπει να αργήσω! Λοιπόν σας χαιρετώ, σας εύχομαι ότι το καλύτερο, καλή ξεκούραση, ας ξεκουραστεί κάποιος για μένα, και θα τα πούμε σύντομα!