Ρεβεγιόν κ.ά.

Σε κάποια φάση της μέρας η φάτσα μου είχε πάνω ένα χαμόγελο. Αυτά που λένε ότι στο τέλος της χρονιάς κάνεις απολογισμούς εγώ δεν τα πολυλαμβάνω υπόψη, αλλά από την πρώτη μέρα του 13 μέχρι και χθες που λέει ο λόγος άκουγα πόσο χάλια ήταν αυτή η χρονιά. Και ρίχτα μετά όλα στο νούμερο. Τι 13, τι 14, τι 2004 πολλά πράγματα είναι στο μυαλό, αν όχι όλα αλλά δεν είμαι απόλυτος.

Βλέποντας λίγο εν τάχει την χρονιά που πάει να σβήσει δεν μπορώ να πω ότι είναι του παναθλίου. Κάποια πράγμα έγιναν, κάποια άλλα που ήθελα δεν έγιναν και πάει λέγοντας. Σαν κάθε άλλη χρονιά. Όσο περνάει ο καιρός βρίσκω ακόμα πιο χαζό να μετράμε 365 μέρες για ένα χρόνο... Ξέρεις πόσο διαφορετικό θα ήταν αν ένας χρόνος ήταν δυο στροφές της Γης, και δη 730 μέρες για σένα καημένε αναγνώστη που δεν τα πας καλά με τα μαθηματικά. Θα είχαμε τη μισή ηλικία καταρχάς... Σας έπεισα, το ξέρω. Αλλά ποιος είμαι εγώ να αμφισβητήσω την φιλοσοφία της επιστήμης που διέπει την άλογη αυτή συνήθεια του μετρήματος του έτους;

Είδες, κατέστρεψα το όλο μουντ της ημέρας τώρα... σα δε ντρέπομαι λιγάκι.

Λοιπόν οι ευχές μου φέτος είναι οι δικές σας ευχές. Σας εύχομαι ό,τι εύχεστε, μόνο καλά πράγματα, ξέρετε τύπου τζίνι ευχή είναι αυτή, δεν μπορείτε να ευχηθείτε κακό σε κάποιον και τέτοια. Απλά λιτά και απέριττα, μην χάσετε την θετική σας ενέργεια με το που γυρίσει η μέρα, κρατήστε την για όλη τη χρονιά όσο μπορείτε!

Καλά να περνάτε!

Στ'

Μια κιθάρα έχει 6 χορδές...

Ο κύβος έχει 6 επιφάνειες...

Ο θεός -φήμες λένε- έκανε 6 μέρες να κάνει τον κόσμο...

Το 6 είναι ο προσωπικός τυχερός μου αριθμός. Ίσως είναι επειδή είμαι παιδί του Ιουνίου, ίσως επειδή λειτουργώ με μια αρρωστημένη μαθηματική λογική που λέει ότι το μέσο του χρόνου είναι ο Ιούνιος, ο μήνας των γενεθλίων μου (αν και καταβάθως ξέρω ότι η 2η Ιουλίου είναι η ακριβώς μεσαία μέρα του χρόνου). Παρανοώ, ή κοντά είμαι όπως κατάλαβες. Αλλά βρε, σήμερα γιορτές και πανηγύρια, δεν μασάμε! Σήμερα γιορτάζουμε...

6ος χρόνος Ιθάκης! Ποιος να μου το λεγε; Και εντελώς συμπτωματικά αυτή είναι η τριπλή 6η ανάρτηση, 666η ανάρτηση... Ανατριχιαστικό θα έλεγε κανείς αλλά εμείς δεν πιστεύουμε σε αυτά (ούτε σε άλλα, αλλά αυτό είναι ένα διαφορετικό θέμα συζήτησης). Άντε βρε και εις ανώτερα ή και στα δικά σας, όπως αγαπάτε!

Θέλω να στείλω την αγάπη μου σε όλους τους συμπλόγκερ ιδιαίτερα σε όσους δεν γράφουν και ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα και εύχομαι να είστε όλοι καλά και το νέο έτος να σας βρει δυνατότερους και καλύτερους! Σας ευχαριστώ.

Θα τελειώσω αυτή την ανάρτηση όπως ξεκινούσε η πολύ πρώτη...

Λευκωσία, 6ος χρόνος 20/12/2013

#Monday

Από την αρχή της χρονιάς ήξερα ότι αυτή η χρονιά θα 'χε τις λιγότερες αναρτήσεις. Δεν ξέρω, το μυριζόμουν... Θες να το πεις έκτη αίσθηση, θες να το πεις διαίσθηση, όπως θες πες το! Και επιβεβαιώνομαι ο μαλάκας! Πόσο μ' αρέσει όταν έχω δίκιο. Hashtag Ναρκισσισμός.

Όπως και να 'χει περάσαμε το καθιερωμένο κρύωμα, κολλήσαμε ο ένας τον άλλον στο σπίτι και τώρα έχουμε όλοι αντισώματα. Αυτό πάει να πει οικογένεια, όλοι μαζί στα δύσκολα, όλοι μαζί στις χαρές. Υπέροχα. Και να σου πω λίγο, όσες μέρες ήμουν άρρωστος πίεσα τον εαυτό μου αλλά σε παραγωγικό επίπεδο, λες και δεν αρρώστησα ποτέ. Κοιμάμαι τώρα, τουλάχιστον οκτώ ώρες αλλά η σακούλα κάτω από το μάτι εκεί! Αν συνεχίσουμε έτσι την σακούλα του Άι Βασίλη εγώ θα την έχω, ενημερώστε τα ξωτικά, μην ανησυχούν.

Λόγω κρύου περιορίστηκα σπίτι -έτσι το λέμε τώρα- και είδα και 5-6 ταινίες. Και βλέποντας το Les Miserables θυμήθηκα γιατί δεν μ' αρέσουν τα μιούζικαλ... Αλλά εγώ είμαι παιδί με διευρυμένους ορίζοντες (η κόσμια έκφραση για το μαζοχιστής). Και κάνω δώρα στον εαυτό μου συνέχεια, δεν ξέρω τι έχω πάθει, αγοράζω συνέχεια πράγματα από βιβλία μέχρι ρούχα, αλλά περισσότερο βιβλία... Περίεργα πράγματα σου λέω.

Πλησιάζουν τα γενέθλια του μπλογκ και σκέφτομαι την ανάρτηση...

Ξέχασα να αναρτήσω ποστ την 1η του μήνα που ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του AIDS αλλά ντάξει, δε χάθηκε και ο κόσμος. Κυκλοφορούσα με την κόκκινη κορδελίτσα μου, συζήτησα με κόσμο για το AIDS, ξαφνιάστηκα που ο κόσμος μιλούσε για αυτό αλλά ξαφνιάστηκα ευχάριστα. Χάρηκα που μίλησα και με γνωστούς νεώτερους μου και ήταν αρκετά ενημερωμένοι... Υπάρχουν και τα θετικά.

Το φλερτ είναι ακόμη νεκρό. Του κάνω μαλάξεις όμως και περιμένω να δω τι θα γίνει... Έχω μιλήσει με έναν φίλο και μου είπε να κάνω προφάιλ σε dating site... δεν θα πω ψέματα, το σκέφτομαι κάπως αλλά εκεί κι αν το φλερτ είναι νεκρό, πιο dead πεθαίνεις! Μια άλλη φίλη μου είπε να με βγάλει έξω με γκλαμουριά! Ε, και με ξέρεις λιγουλάκι... πεθαίνω για κάτι τέτοια, πέρσι έκανα Oscar-Event σπίτι μου και είδαμε την απονομή, ήμουν ο μόνος με κοστούμι αλλά δε βαριέσαι! Για το γαμώτο μας ρε γαμώτο! Άρα ψηφίζουμε γκλαμουριά!

Η Οδύσσεια

Ραψωδία Π.

Π όπως Παρασκευή. Παρασκευή βράδυ. Αργά, μετά τις 10, πήγα να βρω κάτι φίλους που ήταν σε ένα αλτέρνατιβ μπαρ στην Λευκωσία (όχι στην Λήδρας, μπούχτισα πια). Φόρεσα και εγώ ένα περίεργο φουτεράκι, το σέξυ μου το τζιν και κινάω και εγώ για το μπαράκι...Όπως κάθομαι βλέπω στο διπλανό τραπεζάκι μια παρέα με 8 φίλους. Βλέπω τον έναν, κάτι μου λέει (τελικά δεν τον ξέρω, μην αναρωτιέσαι) και νιώθω μέσα μου συναγερμούς και τέτοια... Το γκέινταρ μου χτυπούσε σαν τρελό, λες και ήταν σεισμογράφος και βρήκε σεισμό 7 ρίχτερ!

Προσπαθούσα μισή ώρα να κάνω άι κόντακτ με έναν από αυτούς, κοντούλης με ωραίο μαλάκι, ήρεμος... Τίποτα. Ούτε για να φταρνιστούν δεν γύρισαν πάνω μου!

Ραψωδία Σ.

Σάββατο βράδυ. Σε σπίτι, με παρέα. Ένα από τα παιδιά το ξέρω καλά, κάποτε κάτι πήγαινε να μπλεχτεί αλλά στο δρόμο... ξέρω γω, χάθηκε; Το βρήκαν τα πουλιά του νεκρού αδερφού; Το σταμάτησαν οι μπάτσοι για αλκοτέστ; Και εγώ ό,τι ξέρεις, ξέρω αναγνώστη μου! Και είμαι εγώ με ένα ακόμα πιο σέξυ τζιν, με ένα γλυκούλικο πλεχτό (κρυώνω, μην αναρωτιέσαι) και ό,τι αρσενικό περνάει να λένε πόσο σέξυ είναι και αχ και αυτό και εκείνο.

Και φωνάζω τώρα σαν τη Χρύσα Ρώπα και οδύρομαι... Πού στον πούτσο είναι το φλερτ; Πού στα διάλα έχει πάει; Δεν μπορώ άλλο, έχω φτάσει στο αμήν μου! Πάνω που λες ότι είσαι όμορφος, παλικάρι σαν τα κρύα τα νερά, σέξυ, μη σου πω και καβλοπαγίδα (για μένα μιλάω, ναι, μην αναρωτιέσαι)... έρχονται όλοι αυτοί οι χίπστερ και οι τέτοιοι και σε κάνουν να νιώθεις σκουπίδι! Κοίταξε χριστιανέ μου, άθεε μου, ό,τι κι αν είσαι και του λόγου σου, λίγο δίπλα σου... Δες με. Τι θα πάθεις; Η Μέδουσα είμαι και θα γίνεις μάρμαρο;

Ρίξτε μου κανένα βλέφαρο και μένα του καημένου!

Πρέπει κάποτε να φτάσω στην Ιθάκη μου και εγώ... Πού 'ναι οι μνηστήρες; Άντε να βλέπω κίνηση!!!

Take it easy

Χθες ξάπλωσα κατά τις 3 και μισή ώρα μετά ήμουν σηκωμένος να γυροφέρνω βόλτες στο δωμάτιο. Προφανώς και πρέπει να αγοράσω τσάι ντεκαφεϊνέ! Προφανώς. Που να ξερα; Ξεκίνησε μια ελαφρά κρίση πανικού και μετά δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Κοιμήθηκα γύρω στις 6 το πρωί και στις 9 ήμουν κουρδιστό στρατιωτάκι λες και κοιμόμουν δεκάωρο... Απορώ.

Έγραφα μια ανάρτηση ψες. Γιατί νύσταξα γύρω στις 5 το πρωί αλλά ο γείτονας αποφάσισε να βάλει ράδιο. Όχι πως το είχε στη διαπασών, χαμηλά το είχε, αλλά με τους ήχους έχω ένα θέμα. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός μια βραδιά έβαλα τα κλάματα γιατί δεν μπορούσα να κοιμηθώ λόγω ενός ήχου, τον οποίο μέχρι και σήμερα αδυνατώ να περιγράψω. Τους ξύπνησα όλους στο σπίτι και έκλαιγα που δεν μπορούσα να κοιμηθώ... Κανείς δεν άκουγε τίποτα το ασυνήθιστο. Μόνο εγώ... Και για τα πρακτικά και να μην φοβάστε, δεν ήτο φωνές. Ήταν κάτι σαν σφύριγμα.

Αντιλαμβάνεστε ότι σήμερα το κεφάλι μου ήταν ένα φορητό καζάνι, ένιωθα να βαραίνει το κεφάλι μου και το κρατούσα από παντού... Σε κάποια φάση νόμισα πως θα πέσω ξερός. Και δεν έχω λιποθυμήσει ποτέ μέχρι τώρα! Πάλι καλά. Θα πάω να κάνω και ένα ζεστό μπάνιο γιατί νιώθω λες και όργωναν τον λαιμό μου και η μύτη μου στάζει (κυριολεκτικά). Αν πιω ακόμη λίγο νερό με μέλι θα κάνω εμετό μελίσσι!

Προσπαθώ να μην κάνω πολλά πράγματα γιατί τελευταία έχω υπερφορτωθεί... Εμ βέβαια, πρώτα παίρνω πρωτοβουλίες από μόνος μου και μετά βρίσκομαι σε άλλες καταστάσεις με πολλές υποχρεώσεις. Και έφθασαν και κάτι βιβλία που παρήγγειλα, άστα να πάνε. Κόλαση. Τα διαβάζω και βλέπω εφιάλτες. Τα έχω απομακρύνει από το δωμάτιο μου τώρα, τα θεωρώ κακό φενκ σούι πια...

Και όλο αυτό το “άγχος” που έχω για τα μαθήματα και τις υποχρεώσεις είναι κολλητικό... το φέρνω και σπίτι και σκέφτομαι πολλά και άσχετα μεταξύ τους πράγματα με αποτέλεσμα να αγχώνομαι περισσότερο. Μια απόδειξη αυτού η ψεσινή νύχτα... Πρέπει να χαλαρώσω! Χθες! Αλλά πως;

Feelin' good

Και που λες, Οκτώβριος και μας ξύπνησαν -κατά το τραγούδι των Γκρην ντέη- και παλεύω εγώ με τον ύπνο μην κοροϊδεύεις καθόλου! Να σήμερα κοιμήθηκα οκτάωρο και (βασικότερον) συνεχόμενο μετά από πολύ καιρό... Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά. Προχθές είχα έναν πονοκέφαλο από δω μέχρι τη λίμνη Πλαστήρα! Δεν υπήρχε τόσος πόνος, τόσο συναίσθημα! Λες και ήταν δοκιμασία στο Feel Fantastic Star Κύπρος 2013. Όσοι δεν ξέρετε τι είναι αυτό περιληπτικά σας δίνω έναν ορισμό: καλλιστεία τύπου Next top μπάζο με τα όλα τους απαράδεκτα. Επεισόδια εδώ, για όσους έχουν νευρικό σύστημα.

Τώρα που είπα λίμνη Πλαστήρα.... Με την γεωγραφία έχουμε συμπαθητικές σχέσεις. Με την γεωγραφία της Ελλάδας έχουμε μόνο τυπικές σχέσεις, δηλαδή Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πελοπόννησος, Χαλκιδική, Κρήτη, Ρόδος και Λευκάδα. Όντας από νησί έχω την αδυναμία μου σε νησιά -ειδικά την Κρήτη- αλλά δεν τα ξεχωρίζω. Μόνο τα Επτάνησα ξέρω που είναι και ποια είναι, μη με ρωτάς ποια είναι τα Δωδεκάνησα και ποιες οι Κυκλάδες πρέπει να ανοίξω βιβλίο ή ίντερνετ για να σου πω. Αυτό σημαίνει ότι στο Trivial που παίζαμε πριν μέρες έχασα το τριγωνάκι γεωγραφίας γιατί δεν ήξερα σε ποιο νομό είναι η λίμνη Πλαστήρα. Επίσης I don't get it με τους νομούς...

Αλλά, όπως λέει και το ρητό, όποιος χάνει στο Trivial... κερδίζει στα χαρτιά!

Α και τώρα που θυμήθηκα την Κρήτη, θυμήθηκα την σειρά Μπρούσκο, του ΑΝΤ1, μην ρωτάς... Κρήτη λεβεντογέννα! Μην με κατηγορείς... 

 

Τώρα περιμένω να πληρωθώ να παραγγείλω κάτι βιβλία που χω βάλει στο μάτι. Ξεκινά και σε μια βδομάδα η καινούργια σχολή, μια χαρά! Έχω φέρει κάτι κούτες να βάλω ότι βιβλίο δεν θέλω και θα το δώσω σε καμία τοπική βιβλιοθήκη (που λειτουργεί κανονικά) ή σε κανένα σχολείο. Η προηγούμενη κούτα πήγε σε σχολείο αλλά δεν πήρα φίντμπακ. Ναι, δεν είμαι πολύ ο τύπος που “πετάει” πράγματα αλλά τις τελευταίες μέρες έχω στείλει εγώ στα εργοστάσια ανακύκλωσης να χουν δουλειά να κάνουν για πολύ καιρό!

Μωρέ, αυτά. Προς το παρόν! Πάω να φάω γιατί δεν έφαγα τίποτα...

Single or taken? Just hungry

Σε άφησα απληροφόρητο για το τι γινόταν στον αισθηματικό τομέα τόσο καιρό. Πολύ μουγκαμάρα έπεσε η αλήθεια να λέγεται αλλά, βρε, εδώ είμαστε για να διορθώνουμε τα “λάθη” μας. Μου είναι ακόμα περίεργο να μιλάω για αυτό γιατί εκείνος επέμενε να μην του βάλουμε “ταμπέλα” αυτού που έχουμε (φώναζε από μίλια ότι έχει προβληματάρες με την δέσμευση). Από την αρχή όμως

Γνωριστήκαμε μια βραδιά σε μια παραλία, αυτός ήταν με τον επί χρόνια σύντροφό του και εμένα με κουβάλησε μια φίλη μου γιατί δεν ήμουν στα καλά μου με τον στρατό και τέτοια. Μετά από λίγο καιρό ξαναβρεθήκαμε και το επόμενο καλοκαίρι μαθαίνω ότι χώρισε. Το προπερασμένο καλοκαίρι με κάνει add στο φέισμπουκ, δεν θυμόμουν όνομα, απλά είπα “γνωστή φάτσα” είχαμε και ένα σκασμένο κοινούς φίλους, ουοτέβερ. Λίγες μέρες μετά έκανα την σύνδεση... ξεκινήσαμε να μιλάμε.

Μην στα πολυλογώ είπαμε να σμίξουμε τα single μας να γίνουμε album... Πήγαινε καλά. Περνούσαμε ωραία. Εγώ επέμενα να το ονομάσουμε σχέση, αυτός δεν ήθελε να το ταμπελώσουμε (ό,τι και να πεις αναγνώστη μου έχεις δίκιο) και άντε λέω, βρέθηκε για πρώτη φορά άνθρωπος που με γουστάρει και με θέλει ας του δώσουμε μια ευκαιρία. Επιμένω, πήγαινε καλά το πράμα, εγώ είχα που και που τις απορίες μου γιατί να μην το λέμε σχέση και τέτοια (είμαι και πεισματάρης) και σε κάποια φάση (εννιά μήνες μετά) μου λέει ότι γνώρισε κάποιον άλλον.

Κόκκαλο ο Ιθάκη-μαν... για πολύ καιρό κόκκαλο.

"No he diiiiiidn't! I don't believe it" μου είπε η Καιτούλα

Είμαι καλός άνθρωπος όμως και όταν εμφανίστηκε ξανά (θράσος) είπα να δώσω μια άλλη ευκαιρία και όταν πήγα να μιλήσω για το σχεδονκέρατο ένιωθε άβολα (θράσος δις) και δεν ξαναμίλησα περί τούτου. Δεν δούλεψε το part II του λοβ στόρυ, καθόλου. Και έληξε με αυτόν να λέει ότι εγώ δεν θέλω αρκετά και δεν το κυνηγώ αρκετά και δεν προσπαθώ αρκετά... ντάξει. Δεν του ξαναμίλησα, απλά!

Είμαι καλός άνθρωπος όμως (να, από την καλοσύνη ξεκινάνε όλα) και έστειλα μήνυμα για τα γενέθλια του. Στα δικά μου τίποτα, τζίφος (δεν το έγραφε στο φέισμπουκ αλλά και μέχρι τα δικά του είχε διαγράψει το φέισμπουκ ενιχάου, εγώ το θυμήθηκα). Ίσως να ήταν καλύτερο να του έλεγα ό,τι ένιωθα και όταν τα ένιωθα, τώρα δεν έχει και πολλή σημασία, ξέραμε ότι αυτό που είχαμε είχε λήξει όταν γνώρισε κάποιον άλλον (δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι, στόχος της εκπαίδευσης φέτος, περίπου).

Για αρκετό καιρό ήμουν στη μουγκαμάρα. Αποφεύγω η αλήθεια να λέγεται να μιλάω για αυτό αλλά ντάξει... πάμε για άλλα (και καλύτερα). Πριν λίγο καιρό βγήκα ξανά για ραντεβού, μετά από ενάμιση χρόνο! Δεν ήταν τόσο ουάου όσο περίμενα. Αλλά κάτι είναι και αυτό... 

ΥΓ. Να μην κάνω γκάλοπ αν έπρεπε να ρίξω το βρισίδι της ζωής μου, ξέρω ήδη την απάντηση.

RE:Turning

Μου λένε ότι μιζεριάζω... Το κατά δύναμη, απαντάω εγώ. Δεν περίμενα ότι τα πράγματα θα ήταν τόσο δύσκολα ειδικά με ένα πτυχίο στο χέρι. Με το τέτοιο στο χέρι λοιπόν μοιράζω -όχι αδιάκριτα- το βιογραφικό μου, γνωστό στις μάζες ως CV, αλλά δουλειά πουθενά. Μια part-time δουλειά από δω και από κει αλλά τίποτα σπουδαίο, αλλά το σημαντικότερο είναι δουλειά που δεν με ικανοποιεί.

Στα επόμενα πλάνα έχω -ας πούμε- ένα δεύτερο πτυχίο. Η αρχή θα γίνει κι όλα θα μπούνε στο δρόμο τους, γιατί το καλό το παλικάρι -εγώ είμαι αυτός- ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Από τις προηγούμενες part-time δουλειές που έκανα μάζευα λεφτά για μεταπτυχιακό, αλλά αφού δεν έχει και νόημα τώρα και ούτε που φτάνουν στο παραμικρό αυτά τα λεφτά για εξωτερικό (ε τι στο διάολο; Μεταπτυχιακό εδώ θα έκανα;). Και συνεχίζω να μαζεύω λεφτά... ακάθεκτος.

Μέχρι τότε καλά να 'μαστε. Ξεκινάνε και τα θέατρα, άντε και θέλω τη δόση του πολιτισμού γιατί αυτός ο Αύγουστος από τη μύτη μου βγήκε! Τι να κάνεις τον Αύγουστο; Δεν έχει τίποτα. Και όταν εγώ τον Δεκαπενταύγουστο πριν δυο και τρία χρόνια έμενα στην πρωτεύουσα ήμουν ξενέρωτος, φέτος η Λευκωσία ήταν γεμάτη! Ντροπή, ντροπή και ντροπή! Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Είμαι trendsetter και δεν μου το αναγνωρίζουν.

Από νέα δεν έχω τώρα κάτι πολύ ουάο. Καλά υπάρχει κάτι ουάο... βγήκα ραντεβού μετά από ένα χρόνο. Εξαιρετικά! Δεν κατέληξε... ωραία αλλά έστω. Βήματα προόδου να γίνονται. Και η προσπάθεια μετράει, λέμε τώρα. Η προηγούμενη απόπειρα για σχέση, που δεν το έκανα λιανά, έληξε άδοξα σαν ψαγμένη αμερικανική ταινία υποψήφια για όσκαρ... Τι να σου λέω τώρα. Θα το συζητήσουμε και μετά. Εγώ απλά γράφω για να μην νομίσετε ότι πέθανα ή έπαθα τίποτα.

Θα αρχίσω αύριο να ελέγχω τι γράψετε όλοι, έχω πολύ διάβασμα η αλήθεια να λέγεται, have to catch-up που λένε και στο χωριό μου. Γιατί ένας blogger που επιστρέφει, το κάνει με χάρη και αγάπη!

Καλή βδομάδα σε όλους!

Σας φιλώ,

Ιθακη-μαν

F-ear/-uture

Και μετά τι;

Το χειρότερο πράγμα για έναν έρωτα είναι ο φόβος του μέλλοντος. Και όταν λέω μέλλον δεν εννοώ τα παιδιά και τα εγγόνια... Εννοώ το αύριο. Έχεις συνηθίσει να στέλνεις ένα μήνυμα -τουλάχιστον- την ημέρα να δεις τι κάνει ο άλλος. Έχεις μπει στο τρυπάκι να φανταστείς εκείνο το μέλλον, το υπερβολικό, με τον άλλον. Έχεις ίσως ήδη σκεφτεί πως είναι αδύνατον να απουσιάζει αυτό το άτομο από εκείνο το μέλλον, το αυριανό. Τέλος έχεις ήδη κάνει λίστα αυτά που είπατε πως θα κάνατε και δεν κάνατε ακόμα.

Φθάνει η στιγμή που κάτι δεν πάει καλά. Ξέχασε τα γενέθλια μου. Είπα, “Εντάξει άνθρωποι είμαστε, ξεχνάμε μερικές φορές”. Υπάρχουν και εκείνες οι στιγμές, τρανές αποδείξεις. Ανοίγει το στόμα του και σε κάνει να πονάς, πας να του μιλήσεις και δεν καταλαβαίνει, φαίνεται να μην καταλαβαίνει. Προσπαθείς να κάνεις τα πράγματα καλύτερα αλλά οι προσπάθειες σου είναι ήδη μεγαλύτερες από την λίστα με τα πράγματα που θα κάνατε αλλά δεν κάνατε.

Συνεχίζεις να βρίσκεις ευφάνταστες δικαιολογίες. Συνεχίζεις να εργάζεσαι με αμείωτη προσπάθεια αλλά όχι αμείωτο ενδιαφέρον.

Ανταπόκριση. Κανείς δεν θέλει να μιλάει σε ένα τοίχο. Κανείς δεν μπορεί να λύσει θεωρητικά μια πράξη με άγνωστο χ αν δεν την γράψει στο χαρτί. Κανείς δεν πάει σε ψυχολόγο ο οποίος έχει τακτική να ακούει μόνο! Ή ακόμα και αν πάει, είναι για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Μέχρι να κουραστεί να προσπαθεί. Χρειάζεσαι καθοδήγηση από ένα ψυχολόγο. Έτσι χρειάζεσαι την ανταπόκριση από κάποιον που θέλει να ονομάζεται φίλος σου, σύντροφος σου, εραστής σου ακόμη. Θέλεις να ξέρεις που πάει το πράγμα.

Βαρέθηκες να δικαιολογείς. Κουράστηκες να προσπαθείς.

Το χειρότερο πράγμα για έναν έρωτα είναι ο φόβος και η απουσία του μέλλοντος. Να λες, οκ, κι ας τα παρατήσω όλα, και μετά τι; Είναι απολύτως φυσικός ο φόβος του αγνώστου. Γιατί ίσως εκείνη η εικόνα του μέλλοντος με εκείνο το άτομο να έχει αρχίσει να ξεθωριάζει.

Είναι περίεργο το πως μπορείς να... ζεις τους φίλους σου.

Eurovision 2013: The ultimate post

Και να σου και το πρελούδιο να ηχεί αρμονικά στους δέκτες μας και να σου για άλλη μια φορά, τρίτη και τυχερή, να μπαίνουμε στην Malmo Arena. Ανορθόδοξη φέτος η έναρξις, αφήσαμε στη μπάντα τραγούδια που αναδεικνύουν τον διαγωνισμό ή την χώρα που τον διοργανώνει και πήραμε τις σημαίες. Γιατί άλλωστε να περιμένουμε τους Ολυμπιακούς του Ρίο το 2016; Σημαίες των χωρών που συμμετείχαν στον τελικό παρέλασαν με τους εκπροσώπους με σειρά εμφάνισης και αντί του Γιουφόρια ακούσαμε ένα τραγούδι που έγραψαν οι άντρες ερμηνευτές των ABBA.

Και μετά βγήκε η Petra με ένα χάλι ροζ φόρεμα, δεν φτάνει που ήταν ροζ και δεν της πήγαινε δεν ήταν κολακευτικό (για να μην πω καμιά άλλη βαρετή κουβέντα). Εξηγούμε τους κανονισμούς του διαγωνισμού και ξεκινάμε τονίζω χωρίς να ακούσουμε το περσινό νικητήριο τραγούδι. Πρώτη η Γαλλία με ένα ανεκδιήγητο μαύρο φόρεμα με κρόσια και ένα τρέμουλο λες και ήταν τεκτονική πλάκα. Γιατί κορίτσι μου να φορέσεις μαύρο; Κοπέλα όμορφη, ωραίο τραγούδι, εξαιρετικός ρυθμός και όλα αυτά χάθηκαν στην εμφάνιση η οποία μου θύμισε ταινίες με καραόκε...

Συνεχίζει ο Λιθουανός με την περίεργη προφορά αλλά χαλάλι γιατί είναι νόστιμος και η φωνάρα της Μολδαβίας μας ταξίδεψε σε άλλο κόσμο. Καπάκι η ακτιβίστρια Φινλανδή και μετά η Ισπανία. Πως της πάει το κίτρινο! Πολύ της πάει της Ισπανής! Θεϊκό αλλά αυτό το ασύμμετρο χάλι, μισές δουλειές αυτή η διοργάνωση... Ωραίο τραγούδι, χαριτωμένο και δεν πεθαίνω.

Πάμε με τον λιγότερο αγριεμένο Βέλγο, την Εσθονή που όντως είναι έγκυος την Λευκορωσίδα που αποφάσισε να κινηθεί (παρά το τετράπατο παπούτσι) και είχε ένα τρομερό ενθουσιασμό! Ο γιατρός από την Μάλτα και η βαρεμάρα από την Ρωσία. Και λίγο πριν το διάλειμμα η Γερμανία... Μια χώρα, η χαρά των περικοπών! Χάλια φόρεμα που την κάνει να φαίνεται ντοπαρισμένη αθλήτρια... Χάλια παπούτσια που την κάνουν να φαίνεται πλατύποδας νούμερο 47 και βάλε.

Αρμενία μετά με ένα -τελικά- ωραίο τραγουδάκι και διάλειμμα. Να σου και η Ολλανδία σε τελικό με τα πουλιά και μετά ο Κόμης Δράκουλας της Ρουμανίας (άλλαξα κανάλι). Και μετά την σκηνή καταλαμβάνει η Bonnie Tyler η οποία έδειχνε ελαφρά αποσυντονισμένη που δεν μπορούσε να αντέξει τις πολλές κάμερες και τα περίπλοκα πλάνα και το μόνο εντυπωσιακό που πήρε την δεύτερη μικρή σκηνή και την σήκωσε (κυριολεκτικά). Απαίσιο αυτό που φορούσε και η φωνή της ήταν κάπου χαμένη...

16η και η διοργανώτρια χώρα, Σουηδία, επί σκηνής με ένα UFO. Ωραίο τραγουδάκι δεν λέω, άσχημος συνδυασμός το μπεζ με το άσπρο γιλεκάκι, και από κάπου χάνει. Δηλαδή βαρέθηκα... Αναρωτιόμουν αν οι χορευτές του είναι δίδυμοι... Τόσο σοβαροί προβληματισμοί.

Μετά ο Ούγγρος που δεν μου έδινε την αίσθηση ότι το πήρε λάθος (γιατί το ξανακούσαμε) και μετά η ψευδή και ξυπόλυτη Δανέζα με τον κούκλο τον Δανό, επιμένω. Ισλανδία και Βίκινγκς και καπάκι Αζερμπαϊτζάν με την αχώνευτη με τα κόκκινα. Να σου και η Ελλάδα, 21η με ένα διασκεδαστικό μπιτάκι και μετά η βαρετή-μέχρι-θανάτου Ουκρανία.

Λίγο πριν το τέλος η Ιταλία. Χώρα την οποία εκτιμώ και σέβομαι -πλην του Μπερλουσκόνι. Καλά όλες αυτές οι λεπτομέρειες ότι ο μικρός πήρε το MTV για καλύτερος τραγουδιστής στην Ευρώπη που κολλάνε; Ήταν λες και τραγουδούσε και αυτός στο τζουμπιλέ της Ελισάβετ. Πόση σεμνοτυφία; Καλέ, τρελό τραγούδι... τρελός καλλιτέχνης... γιατί κοστουμάκι. Δεν είναι ότι δεν σου πάει βρε αγόρι μου αλλά λίγη τρέλα δεν έβλαψε ποτέ κανένα! Χαλαρά... Ξεκούμπωσε και κανά κουμπί έστω...

Τα τελευταία 3 δεν τα είδα είχα βαρεθεί του θανατά. Το interval act με την Petra και την Καρόλα ήταν το καλύτερο act που είδα ποτέ σε τελικό Eurovision! Εύγε, χιούμορ όσο πρέπει και απλά “ξεχρέωσε” την κακή έναρξη. Ήταν εκπληκτικό!

Μετά ξεκινήσαμε πάλι τις κακές συνήθειες, το πιο απαράδεκτο φόρεμα ήταν αυτό που φόρεσε η Petra για τα αποτελέσματα. Επίσης στα αρνητικά ήταν ότι διέκοψαν την σειρά ψηφοφορίας (και τράτζικ λίγο πριν την Κύπρο) για να κάνουν τι; Να γλυτώσουν 15 λεπτά από τον χρόνο τους. Έστω. Κέρδισε ξανά ξυπόλυτη τραγουδίστρια... Να δεις που του χρόνου όλοι θα ξεχάσουν τα παπούτσια τους! Έστω! Καλά να 'μαστε!

Με το τέλος του τελικού δημοσιεύτηκαν και τα αποτελέσματα των δυο ημιτελικών και η Κύπρος κατατάχθηκε 15η (προτελευταία δηλαδή) με μόλις 11 πόντους, 1 πόντο από την Αυστρία, 2 πόντους από την Εσθονία και το Βέλγιο και 3 πόντους από την Σερβία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Επιπλέον για τον πρώτο ημιτελικό την πρώτη θέση κατέκτησε η Δανία με 167 βαθμούς και δεύτερη η Ρωσία με 156 και ακολουθεί η Ουκρανία με 140. Δανία και Ουκρανία έλαβαν 7 δωδεκάρια έκαστη και η Ρωσία μόλις ένα δωδεκάρι αλλά και οι τρεις χώρες πήραν βαθμούς από όλες τις χώρες που ψήφιζαν.

Στον δεύτερο ημιτελικό κέρδισε το Αζερμπαϊτζάν με 139 βαθμούς και 7 δωδεκάρια και δεύτερη η Ελλάδα με 121 βαθμούς. Η Ελλάδα πήρε ένα μόνο δωδεκάρι και έλαβε βαθμό από όλες τις χώρες που ψήφιζαν την Πέμπτη εκτός από μια, την Γαλλία! Το Αζερμπαϊτζάν έλαβε τα περισσότερα δωδεκάρια στον τελικό (από 10 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) και η Δανία μόλις οκτώ δωδεκάρια.

Και λίγο πριν κλείσω την ανάρτηση να κάνω μια αναφορά στα σημαντικά κατ' εμέ βραβεία του διαγωνισμού τα Marcel Bezencon τα οποία απονεμήθηκαν λίγο πριν τον τελικό. Το Βραβείο Τύπου κέρδισε το τραγούδι της Γεωργίας, Waterfall, το Βραβείο Καλύτερης Σύνθεσης απονεμήθηκε στο τραγούδι της διοργανώτριας χώρας Σουηδίας και τέλος το Καλλιτεχνικό Βραβείο, για την καλύτερη σκηνική εμφάνιση, απονεμήθηκε στην αποστολή του Αζερμπαϊτζάν! Αυτά λοιπόν από μένα... 

Ραντεβού λοιπόν στην Κοπεγχάγη, εκτός απροόπτου γιατί είναι νωρίς ακόμη, 13, 15 και 17 Μαΐου 2014

Eurovision 2013: The Final

Μια τελευταία φορά το πρελούδιο Te Deum θα ακουστεί σε όλη την Ευρώπη και σε ζωντανή μετάδοση η Σουηδική τηλεόραση θα μας καλωσορίσει για τελευταία φορά στην Malmo Arena και στο Malmo της Σουηδίας για τον πιο μουσικό επίλογο της φετινής διοργάνωσης. Ο 58ος πανευρωπαϊκός διαγωνισμός της Eurovision τελειώνει απόψε. Συνολικά 39 χώρες συμμετέχουν φέτος, εκ των οποίων οι 33 διαγωνίστηκαν στους δυο ημιτελικούς και από αυτές οι 20 θα ξαναερμηνεύσουν τα τραγούδια τους. 

Την Τρίτη πραγματοποιήθηκε ο πρώτος ημιτελικός και μάθαμε τις πρώτες 10 χώρες που προκρίθηκαν: Μολδαβία, Λιθουανία, Εσθονία, Λευκορωσία, Ιρλανδία, Δανία, Ρωσία, Βέλγιο, Ουκρανία και Ολλανδία, και την Πέμπτη πραγματοποιήθηκε ο δεύτερος ημιτελικός στον οποίον δόθηκαν και τα άλλα 10 εισιτήρια για τον τελικό: Ουγγαρία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Ρουμανία, Νορβηγία, Ισλανδία, Αρμενία, Φινλανδία, Μάλτα και Ελλάδα

Οι 20 χώρες που έχουν προκριθεί από τους δυο ημιτελικούς θα συναντήσουν απόψε την Ιταλία, την Ισπανία, την Γαλλία, την Αγγλία και την Γερμανία και φυσικά την οικοδέσποινα και διοργανώτρια χώρα Σουηδία. Η Γερμανία επιστρατεύει τους Cascada ένα συγκρότημα με στρωμένη καριέρα στην Ευρώπη με μερικές dance επιτυχίες στα ραδιόφωνα, ενώ η Αγγλία επιστρατεύει την 61χρονη θρύλο της ποπ και ροκ μουσικής Bonnie Tyler. Ο νικητής θα αναδειχθεί απόψε.

Είναι η πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια όπου κανένα κράτος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας δεν συμμετέχει σε τελική φάση του διαγωνισμού.

Η σειρά εμφάνισης έχει εν μέρει και πάλι επιλεχθεί από τους παραγωγούς. Μετά το τέλος των ημιτελικών οι χώρες που προκρίνονταν λάμβαναν μετά από κλήρωση την σειρά εμφάνισης τους, φέτος η κληρωτίδα περιείχε δυο επιλογές: πρώτο και δεύτερο μισό του τελικού. Τον μεγάλο τελικό ανοίγει μια από τις Big Five η Γαλλία με ένα εκπληκτικό τραγούδι στα Γαλλικά, η διοργανώτρια χώρα κλείδωσε την 16η θέση και η Ελλάδα θα ερμηνεύσει στην 21η θέση. Δυο θέσεις πιο κάτω και η Ιταλία ενώ την διοργάνωση κλείνει η Ιρλανδία. Πάμε να δούμε την σειρά εμφάνισης των χωρών:

01 Γαλλία L'enfer et moi (Η κόλαση και εγώ), Amandine Bourgeois

02 Λιθουανία Something, Andrius Pojavis

03 Μολδαβία O Mie (Χιλιάδες), Aliona Moon

04 Φινλανδία Marry me, Krista Siegfrids

05 Ισπανία Contigo hasta el final (Με εσένα μέχρι το τέλος), ESDM

06 Βέλγιο Love Kills, Roberto Bellarosa

07 Εσθονία Et uus saaks alguse (Για να γίνει μια νέα αρχή), Birgit

08 Λευκορωσία Solayoh, Alyona Lanskaya

09 Μάλτα Tomorrow, Gianluca

10 Ρωσία What if, Dina Garipova

11 Γερμανία Glorious, Cascada

12 Αρμενία Lonely Planet, Dorians

13 Ολλανδία Birds, Anouk

14 Ρουμανία It's my life, Cezar

15 Ηνωμένο Βασίλειο Believe in me, Bonnie Tyler

16 Σουηδία You, Robin Stjernberg

17 Ουγγαρία Kedvesem (Dear), ByeAlex

18 Δανία Only Teardrops, Emmelie de Forest

19 Ισλανδία Eg A Lif (Είμαι ζωντανός) Eythor Ingi

20 Αζερμπαϊτζάν Hold me, Farid Mammadov

21 Ελλάδα Alcohol is free, Koza Mostra ft. Αγάθωνας Ιακωβίδης

22 Ουκρανία Gravity, Zlata Ognevich

23 Ιταλία L'essenziale (The essential), Marco Mengoni

24 Νορβηγία I feed you my love, Margaret Berger

25 Γεωργία Waterfall, Nodi Tatishvili and Sophie Gelovani

26 Ιρλανδία Only love survives, Ryan Dolan

Στον τελικό δικαίωμα ψήφου έχουν όλες οι χώρες μέλη της EBU που συμμετέχουν φέτος. Οι πενταμελείς επιτροπές έχουν ήδη ψηφίσει και απόψε καλείται το κοινό της Ευρώπης να ψηφίσει για 15 λεπτά μετά και την εκτέλεση και του τελευταίου τραγουδιού. Μετά από αυτό θα γίνει καταμέτρηση ψήφων σε κάθε χώρα και η καθιερωμένη σύνδεση με τις χώρες για την ανακοίνωση των επίσημων αποτελεσμάτων. 39 χώρες θα ανακοινώσουν τα αποτελέσματα τους από το 1-7 αυτόματα και θα εκφωνήσουν τους 8 και 10 βαθμούς και το 12άρι, την ψηφοφορία ανοίγει φέτος το Σαν Μαρίνο και θα κλείσει με την Λιθουανία, η Κύπρος θα ανακοινώσει δια μέσου Λουκά Χάματσου τα αποτελέσματα της 36η στην σειρά.

Καλή θέαση και για όσους θα ψηφίσουν, καλή ψήφο!

Καλή επιτυχία λοιπόν σε όλες τις χώρες!

Eurovision 2013: Ultimate Review 2nd semi-final

Έφθασε και η Πέμπτη, είδαμε και τον δεύτερο ημιτελικό. Αυτή τη φορά ήμουν στημένος μισή ώρα πιο πριν, έβαλα ξανά την εμφάνιση της Κύπρου για τόνωση και πήρα μια βαθιά ανάσα για τον δεύτερο ημιτελικό -που τελικά ήταν απαραίτητη- και ξεκινάει. Η έναρξη ήταν πάρα πολύ... ψαγμένη να το πω; Σε σημείο που παρακάλαγα να ήταν όνειρο. Βάλε το στην μέση, όσο θα ψηφίζουμε, δεν είναι ανάγκη να το βάλεις για opening. Εντάξει η τεχνολογία είναι με το μέρος μας, το καταλάβαμε αλλά εδώ θα σκεφτώ σοβαρά να κάνω ψήφισμα να επιστρέψουν οι ορχήστρες... ας μην εξυμνούμε τοοοσο τον διαγωνισμό.

Τι φοράς Χριστιανή μου; Δεν ξέρω και τι θρησκείες έχουν εκεί... Αν είσαι άθεη τόσο το καλύτερο! Μα είναι τώρα φόρεμα αυτό που φόρεσε; Και δεν άλλαξε, όχι τίποτα. Στον πρώτο ημιτελικό έλεγα γιατί να αλλάξει; τόσο ωραίο ήταν το ρούχο, χθες έλεγα μακάρι να αλλάξει, αλλά τίποτα! Ας ξεκινήσει επιτέλους το τραγούδι γιατί χτυπιέμαι...

Λετονία, πρώτη (και καλύτερη;)! Ναι ας μην το σχολιάσω, τα παιδιά προφανώς και έχουν φάει πολλή ζάχαρη και χτυπιούνται με το πρώτο μπιτάκι του τραγουδιού, είναι οι Λετονοί Jedward με εξαίρεση ότι ο ένας ξέρει να τραγουδά. Μ' αρέσει που βάζουν τον κόσμο να τραγουδάει και το κάνει πιο ενδιαφέρον, γιατί βαρεθήκαμε να βγαίνει ένας-ένας να στέκεται σαν άγαλμα και να τραγουδάει για 3 λεπτά. Φυσικά η όλη εμφάνιση με γυαλιστερά μέχρι θανάτου παντελόνια και σακάκια ασορτί δεν βοήθησε στο αποτέλεσμα, φαντάζομαι.

Αμέσως μετά, για αλλαγή το Σαν Μαρίνο, σαν προχθές μου φαίνεται που την έβλεπα και έλεγα “Παρακαλώ, ας κοπεί το ρεύμα” με εκείνο το τραγούδι-διαφήμιση του Facebook, το οποίο ναι μεν ήταν catchy αλλά ήταν συγχρόνως πατάτα. Δες την πως άλλαξε, και το μαλλί το άλλαξε... Ο άνθρωπος τελικά αλλάζει, ήταν ένα τραγούδι με εξαιρετικό ιταλικό στίχο το οποίο όμως έμπαζε -και αυτό- σκηνικά.

Τρίτη και... Άστο. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας γνωστή και ως ΠουΓουΔουΜού. Έχετε ποτέ φάει γύρο και μετά κορνφλέιξ με γάλα; Τόσο κακός συνδυασμός ήταν και το ντούο της ΠΓΔΜ... Από την μια ο κατά τ' άλλα χαριτωμένος νεαρός και από την άλλη η Σκοπιανή λαϊκή ντίβα λίγο Μαρινέλλα λίγο πιο εθνίκ βλπ. Σεζάρια Εβόρα δεν γινόταν. Άσε που το κόκκινο φόρεμα που φορούσε η κυρία ήταν απερίγραπτα απαίσιο.

Προχωράμε με το Αζερμπαϊτζάν. Επιτέλους Euro-Vision. Ωραίο παλικάρι! Ό,τι και να πείτε, κοντούλης αλλά αν μου τον φέρνατε δεν θα έλεγα όχι, καλά για χαζό με έχετε; Βρε, βρε το Αζερμπαϊτζάν... Ναι ναι, για το τραγούδι. Τι να σας πω καλέ, το άκουσμα του είναι γνωστό γιατί το 'χει γράψει Έλληνας, η παρουσία είναι ψαγμένη μέχρι την ώρα που μπαίνει μια κοπελιά με κόκκινο ρούχο και μια απερίγραπτα ορθογώνια ουρά (να αυτά κάνεις Φωκά και με εκνευρίζεις)... Άσε τους άντρες στην σκηνή, κάνε κάτι άλλο.

Αμέσως μετά η Φινλανδία. Η πάλαι χώρα των Λόρντι δείχνει τώρα την ακτιβιστική της πλευρά. Μια νυμφομανής μανδάμ με τα πιο απαίσια παπούτσια που έχω δει παρακαλάει κάποιον ή κάποιαν να την παντρευτεί! Και όταν τα κάνω εγώ αυτά με λέτε τρελό! Ένιχαου. Η φούξια λεπτομέρεια με κτυπάει και πονάω όλο μου το οπτικό νεύρο μέχρι που χτυπάει εγκέφαλο, τόσο πολύ... Ωραίο εφέ που οι χορεύτριες από χορευτές γίνονται κουμπάρες και πολύ καλά έκανε η κοπελιά και φίλησε την κοπελιά στα χείλη. Ε καιρός να ξυπνήσεις Ευρώπη, όχι μόνο να ψηφίζεις!

Και να σου η Μάλτα... Γιατρός το παιδί. Παντρεύομαι τώρα με κουμπάρα την Φινλανδή! Το τραγούδι είναι έτοιμο για charts... Χαλαρό, ό,τι πρέπει για αυτήν την περίοδο! Και το παγκάκι στο τέλος, όλα τα λεφτά! Δεν υπάρχει! Θετικό, χαλαρό και όμορφο! Τι άλλο θέλουμε;

Βουλγαρία και επιστροφές. Να σου η Elitsa με τον Storan! Καλώς τα τα παιδιά... Με τα leftovers των ρωσίδων γιαγιάδων στην μια μεριά και ένας τύπος με βαλκανική γκάιντα (θα 'χει όνομα αλλά θα μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή) και πάλι τα τύμπανα. Ναι ωραίο, είπαμε εκτιμώ και γουστάρω κάθε εθνίκ, αλλά δεν είσαι και από την Αφρική! Χαλαρά, πολύ Βαλκάνιο. Με μέτρο μωρέ! Και τι είναι αυτός ο electro ήχος; Ντροπής πράματα! Όχι, όχι σαν το Voda, το πρώτο σας τραγούδι δεν έχει!

8η η Ισλανδία. Βρε η Μακρινή Ισλανδία. Να... Ξανθός, με μπλέ μάτια και δυο μέτρα. Αυτά, οι αδικίες της φύσης είναι που μου την δίνουν! Είσαι ορίτζιναλ απόγονος των Βίκινγκς αγόρι μου και μπράβο σου. Ντάξει το τραγούδι δεν κατάλαβα τι έλεγε και είχε πάντα αυτή την ζεν διάθεση και αν και έβγαζε μια θετική αύρα ήμουν λίγο επιφυλακτικός,

Βρε να σου και η Ελλάδα! Να όταν δε βάζει το χέρι του ο Ρήγος πόσο καλό αποτέλεσμα βγαίνει! Εξαιρετικό. Γεμάτοι ενέργεια. Κακή επιλογή το ρούχο το μαύρο, είπαμε να είμαστε ουδέτεροι αλλά ήθελε λίγο πιο “fun factor” στο ρούχο. Εντάξει άντε και το εφέ με τα όργανα και τα φωτάκια χαριτωμενιά και το συρτάκι-like λίγο κλισέ αλλά δε βαριέσαι μωρέ; Καλά περάσαμε! Να και ένα ευχάριστο τρίλεπτο!

Καπάκι Ελλάδα Ισραήλ! Παλάβωσα. Σηκώθηκε η τρίχα μου (με την καλή έννοια, κακεντρεχείς άνθρωποι). Δεν κατάλαβα Χριστό αλλά κατάλαβα ότι είναι ερωτικό τραγούδι και ότι πονάει... Εκπληκτική γλώσσα και τα Εβραϊκά και τα Ισλανδικά αλλά σε αυτή τη περίπτωση έβλεπα ότι και η ερμηνεύτρια (μόλις 22!) ήταν σε κατάσταση ερωτικού μαρασμού! Θεϊκό τραγούδι, το άκουσα 10 φορές τουλάχιστον σήμερα.

11η η Αρμενία που επιστρέφει μετά από την αποχή της λόγω της διοργάνωσης του Αζερμπαϊτζάν. Ένα ελαφρά νεανικό τραγούδι με ελαφρά οικολογικό μήνυμα. Καθόλου πιασιάρικο όμως... Και στατικό και αυτό... Το τραγούδι επειδή δεν είχε την δυναμική που έπρεπε, κλιμάκωση, και σε συνδυασμό με την σκηνική παρουσία είχε αυτή την στασιμότητα. Κάτι του έλειπε τελοσπάντων.

Και μετά πάμε στον hipster-rock Ούγγρο δημοσιογράφο. Και πάλι μια γλώσσα που δεν κατέχω και πάλι μια διαφορετική κατάσταση και από την Ισλανδία και από το Ισραήλ... Κάτι δεν πήγαινε καλά με το mood και την ενορχήστρωση. Είχα από την αρχή μέχρι το τέλος την αίσθηση ότι το ξεκίνησε λάθος και ότι προσπαθούσε να το διορθώσει. Ίσως ήταν η αγχώδης αύρα του απλά. Κατά τ' άλλα κεχαριτωμένο.

13η η Νορβηγία! Τραβούσα τα μαλλιά μου. Πολύ electro, πολύ ψεύτικος ήχος, πολύ δραματικό και πολύ ψηλά παπούτσια που δεν μπορεί να περπατήσει. Κοίτα, η αλήθεια είναι παρακαλούσα να σκιστεί το φόρεμα να γελάω μέχρι την 100η Γιουροβίζιον αλλά ελαστικό είναι, λέω δεν θα γίνει... Όχι, όχι, όχι. Και σκέψου το μήνυμα που περνάμε στα παιδιά μας (στα ποια μας)... Σου ταΐζω την αγάπη μου; Δεν φτάνει που έχουμε ρεκόρ-επίπεδα stalking θα ταΐζουμε αγάπες τώρα με το ζόρι;

Να σου και η Αλβανία και κάπου εδώ αρχίζω να παρακαλώ να τελειώσει αυτός ο ημιτελικός δεν αντέχω άλλο. Αυτοί οι παραγωγοί όλο νάζια είναι φέτος. Slow motion στα πλάνα, πεταλούδες και κλιπάκια γυρισμένα στην κάθε χώρα κάνουν τώρα και κοντινά στον Αλβανό με την κιθάρα. Όχι! Σφάλμα εκτός και αν έχουν βάλει στόχο να μας ξεκάνουν από τους δέκτες. Και ο άλλος, ο τραγουδιστής με το κτένισμα κόμη δράκουλα, φράντζα ισιωμένη και το υπόλοιπο μαλλί επιμελώς ατημέλητο. Αυτό το τραγούδι με αφήνει απαθή.

Λίγο πριν το τέλος -το οποίο φαντάζει βασανιστικά μακριά- η Γεωργία με ένα κόνσεπτ λίγο Αζερμπαϊτζάν πριν 2 χρόνια (που κέρδισε). Ντουέτο στα σιρόπια. Ωραίο φόρεμα φοράει η τραγουδίστρια, πολύ καλή δουλειά δεν αντιλέγω και με ενοχλεί μόνο ένα πράγμα. Ο σταυρός στο στήθος. Ήθελες γούρι Χριστιανή μου (προφανώς Χριστιανή) αλλά που τον βάζεις τον σταυρό; Ένιχαου.

Ελβετία. Αχ να και κάτι εύθυμο, σχετικά. Ο γεροντάκος εκπληκτικός... Ακόμα πιο εκπληκτικός ο κιθαριστής! Κούκλος! Το τραγούδι ήταν κάπως σαχλό και κουραστήκαμε από τόσες σάχλες και το τελευταίο πράγμα που ήθελα να δω ήταν να εκτυλίσσεται ένα λαβ στόρυ μεταξύ του κυρίως τραγουδιστή (επίσης κούκλος) με την μανδάμ με το κόκκινο τακούνι.

Τελευταίος... πολύ τελευταίος και ακόμα πιο βασανιστικός ο Ρουμάνος. Το πιο άθλιο σε αυτή τη διοργάνωση. Ο τύπος που το έχει δει Κόμης Δράκουλας, φοράει και εγώ δεν ξέρω τι (ότι έχει πετάξει η Βίσση από τους Δαίμονες) με ένα αναίσχυντο Cirque Di Πεντάρας. Συγγνώμη, όχι συγγνώμη, έχεις αυτό το τραγούδι (It's my life) και βάζεις αυτό το στήσιμο; Να απολυθεί πάραυτα ο υπεύθυνος της αποστολής! Άσε και τα κονφετί στο τέλος, ντάξει, δεν θα κερδίσεις κι όλας!

Boring μέχρι θανάτου και το interval act και απλά περίμενα να ανακοινωθούν τα αποτελέσματα. Οι δέκα χώρες που περνάνε στον τελικό είναι Ουγγαρία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Ρουμανία, Νορβηγία, Ισλανδία, Αρμενία, Φινλανδία, Μάλτα και Ελλάδα.

Είχα βρει 7 στις 10 χώρες. Δεν περίμενα να περάσουν όλες οι Σκανδιναβικές χώρες όπως επίσης δεν πίστευα ότι θα περνούσε η Ρουμανία. Αλλά καλά να 'μαστε, χρειαζόμαστε και κάποιον να πάρει την τελευταία θέση το Σάββατο! Μαρτύριο η φετινή διοργάνωση. Αυτός ο ημιτελικός ήταν, τελικά, μακράν χειρότερος από τον πρώτον... Ραντεβού το Σάββατο!

Eurovision 2013: 2nd Semi-Final

Πέμπτη και ώρα για τον δεύτερο ημιτελικό! Βρισκόμαστε μια ανάσα πριν τον μεγάλο τελικό και σήμερα 17 χώρες διαγωνίζονται για τις εναπομένουσες 10 θέσεις στον τελικό. Τον δεύτερο ημιτελικό ανοίγει η Λετονία και κλείνει η Ρουμανία ενώ ακριβώς στην μέση η Ελλάδα με τους Koza Mostra και τον Αγάθωνα διατυμπανίζουν ότι Alcohol is free. 

 

Θα δούμε και σήμερα γνώριμα πρόσωπα, η εκπρόσωπος του Σαν Μαρίνο είναι για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά η Valentina Monetta, που πέρσι μας τραγούδησε ένα αξιοπερίεργο τραγούδι που ήταν μεταξύ διαφήμισης Facebook και παιδικού τραγουδιού. Η φετινή εκπρόσωπος της Μολδαβίας ήταν στα φωνητικά του 2012, ορισμός της προαγωγής, ενώ ο συνθέτης του τραγουδιού, το οποίο θα ακούσουμε σήμερα, ήταν ο εκπρόσωπος της Μολδαβίας πάλι το 2012. Τέλος ο εκπρόσωπος της Αλβανίας ήταν ο κιθαρίστας στην συμμετοχή της ίδιας χώρας το 2011 και ο Αρμένιος τραγουδιστής δεν πρόκειται να έχει ιδιαίτερο άγχος μιας και το 2010 ήταν στα φωνητικά στην αποστολή της Αρμενίας.

Ας δούμε τα τραγούδια με τη σειρά που αποφάσισαν οι παραγωγοί:

01 Λετονία Here we go, PeR

02 Σαν Μαρίνο Crisalide, Valentina Monetta

03 ΠΓΔΜ, Pred da se razdeni (Πριν το ηλιοβασίλεμα), Esma and Lozano

04 Αζερμπαϊτζάν Hold me, Farid Mammadov

05 Φινλανδία Marry me, Krista Siegfrids

06 Μάλτα Tomorrow, Gianluca

07 Βουλγαρία Samo Shampioni (Μόνο Νικητές) Elitsa Todorova, Storan Yankulov

08 Ισλανδία Eg A Lif (Είμαι ζωντανός) Eythor Ingi

09 Ελλάδα Alcohol is free, Koza Mostra ft. Αγάθωνας Ιακωβίδης

10 Ισραήλ Rak Bishvilo (Μόνο για αυτόν), Moran Mazor

11 Αρμενία Lonely Planet, Dorians

12 Ουγγαρία Kedvesem (Dear), ByeAlex

13 Νορβηγία I feed you my love, Margaret Berger

14 Αλβανία Identitet (Ταυτότητα), Andrian Lulgjuraj and Bledar Sejko

15 Γεωργία Waterfall, Nodi Tatishvili and Sophie Gelovani

16 Ελβετία You and me, Takasa

17 Ρουμανία It's my life, Cezar

Όπως κάθε φορά στον ημιτελικό αυτό δικαίωμα ψήφου έχουν οι συμμετέχουσες χώρες και 3 από τις 6 χώρες που προκρίθηκαν αυτομάτως στον τελικό και για αυτόν τον ημιτελικό είναι Ισπανία, Γερμανία και Γαλλία. Η ψηφοφορία ξεκινά μετά την ενδεδειγμένη οδηγία που θα μας δώσει η παρουσιάστρια και διαρκεί 15 λεπτά, είναι μυστική και οι δέκα χώρες με τις υψηλότερες βαθμολογίες θα ακούσουν με τυχαία σειρά το όνομα τους. 45 περίπου λεπτά μετά το τέλος της ψηφοφορίας θα μάθουμε ποιες είναι αυτές οι 10 χώρες που θα συναντήσουν τις 10 χώρες του πρώτου ημιτελικού, τις Big Five και την διοργανώτρια χώρα στον μεγάλο τελικό του Σαββάτου.

Καλή θέαση και καλή επιτυχία σε όλες τις χώρες!

Καλή Επιτυχία Ελλάδα!

Eurovision 2013: Ultimate Review 1st semi-final

Το πρελούδιο το έχασα, και λίγο την έναρξη, έτρεχα να φέρω σημειώσεις, χαρτιά, στυλό, σημαία κυπριακή και νερό. Αλλά ντάξει! 58ος διαγωνισμός της Eurovision και εγώ πιστός στο ραντεβού μου με τις κριτικές!

Επιτέλους και μια διοργάνωση που δεν έχει μέσα πληθυσμό 10 χωριών! Πολύ χάρηκα που ο κόσμος ήταν λίγος, έστω και οπτικά, εξαιρετικά. Η σκηνή εντυπωσιακή αλλά λίγο δύσχρηστη, εκείνο το πράμα την μέση του σταδίου δεν ξέρω τι είναι και η έναρξη του πρώτου ημιτελικού μπορούσε να ήτο και καλύτερη. Κανένα πρόβλημα όμως, κύλησε ομαλά η βραδιά, με ένα πόνο. Η παρουσιάστρια ήταν ήπιων τόνων και φάνηκε και μπορούσε να το σώσει σε μερικές στιγμές. Τέλος κρίνω τα διαλείμματα άκαιρα, 3 τραγούδια πριν το τέλος θα κάνεις διάλειμμα; Για 16 τραγούδια; Δεν ξέρω, θα το σκεφτώ.

Όταν άκουσα όλα τα τραγούδια μαζί είπα ότι είναι η πρώτη φορά που αν ήμουν κριτής θα δυσκολευόμουν γιατί υπάρχουν τραγούδια που δεν άξιζαν ούτε ένα βαθμό. Και όντως. Πάμε λοιπόν να δούμε τι έγινε ψες.

Πρώτη η Αυστρία. Άνοιξε κοτζάμ διοργάνωση και φόρεσε ασημένιο παντελόνι. Που πας καλή μου! Όσο μου άρεσε η σκηνή τόσο δεν μου άρεσαν αυτά τα στενόμακρα φωτιστικά που πάνε και έρχονται, λίγο προφυλακτικά μου κάνουν, λίγο ΙΚΕΑ, αλλά στην Σουηδία είμαστε, μια χαρά. Βαρετό, αυτό δεν ήταν opening σε διοργάνωση ήταν cocktail party.

Εσθονία δεύτερη. Οκ, κοίτα, δεν είναι άσχημο το άσμα! Αυτοί οι παραγωγοί όλο κουτοπονηριές φέτος. Έγιναν παράπονα πέρσι ότι τάχα ήταν άδικο που χρησιμοποίησαν σκηνή slow-motion στο Euphoria και χθες στον ημιτελικό τα μισά ήταν slow motion! Η Εσθονία ήταν μαυρόασπρη στην αρχή (όχι πως δεν ξανάγινε το εφέ) και μετά πήρε λίγο χρώμα. Το φόρεμα με παραξένεψε εμένα, μια τόσο όμορφη κοπέλα και να φοράει ένα φόρεμα τύπου είμαι-έγκυος-και-δεν-θέλω-να-το-μάθει-η-μάνα-μου-που-με-βλέπει-τώρα; Σοβαρές ανησυχίες ε; Δεν καταλαβαίνω τι λέει, προφανώς είναι στην γλώσσα της (η οποία γλώσσα ακούγεται υπέροχη) αλλά παίρνω ένα θετικό vibe! Κούκλοι τα φωνητικά!

Μέχρι τώρα, η Γιουροβίζιον της λιτότητας και από πλευράς διοργάνωσης και από πλευράς τραγουδιών. Νωρίς ακόμα το ξέρω αλλά πάμε και παρακάτω. Και να σου η Σλοβένα. Την είδε Κοράκι; Αυτό με το ρούχο στον λαιμό που την κάνει να φαίνεται λες και είναι συγκόλληση ο λαιμός της... τι να πω. Στυλίστες εκεί στην Σλοβενία δεν έχετε; 

Τουλάχιστον οι χορευτές βγάλαν τις μάσκες, αλληλούια! Η κοπέλα προσπαθεί πολύ και δεν της βγαίνει κι όλας...

Κροατία. Να τα πάλι τα μουντά τραγούδι. Ρε παιδιά γιορτάζουμε τίποτα ή μνημόσυνο κάνουμε της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Είναι λες και έχουν την Ελισάβετ στην Κροατία και ήταν το τζουμπιλέ της (ο ιωβηλαίος, τα 50χρονα και καλά) και της γράψαν ένα τραγούδι να την τιμήσουν. Αυτό μου θύμισε... Λίγο Gary Barlow.

Το μεγάλο φαβορί της φετινής διοργάνωσης... Η ξυπόλητη μανδάμ στην μέση της σκηνής να φλερτάρει ασύστολα με τον κούκλο, τον κούκλο τον Δανό που παίζει αυλό (παιδιά και ακορντεόν να έπαιζε, χαλάλι) ντροπή! Αυτοί με τα τύμπανα είναι λες και βγήκαν από sequel του The Patriot και δεν πολυ-κολλάνε αλλά... τι να πεις;

Ρωσία στην συνέχεια. Εθνομητέρα το είδε, θα πάρει το Νόμπελ Ειρήνης γιατί την Γιουροβίζιον με αυτό το στίχο αγάπη μου ούτε ζωγραφιστή δεν την βλέπεις. Αν ήταν στην δεκαετία του '90 ίσως, λίγο πολύ ουμανιστικό είναι το μήνυμα σου καλή μου και όχι τίποτα αλλά βαριέμαι κι όλας να σε βλέπω.

 

Ουκρανία καπάκι με την Ρωσία. Φέτος τις βαριέμαι και τις δυο χώρες. Ο κύριος ο πανύψηλος... Εκμετάλλευση το λέω αυτό. Δεν με συγκινείς κοπελιά, και να μου φέρεις και τους 7 νάνους της Χιονάτης και την Χιονάτη μαζί... Πάρα πολύ στατικό, βαριέμαι να το βλέπω... Δεν φτάνει που δεν μπορώ να το ακούσω το τραγούδι δεν μπορώ να το δω. Τι διάολο Euro-vision είναι αυτή;

Και μετά μου λέτε ότι δεν ήταν επίτηδες που η Βεατρίκη παραιτήθηκε από τον θρόνο... Να τα μας! Η Ολλανδή η οποία είναι λέει και μποξέρ, δεν θα πω κάτι δηλαδή, μην την βρω μπροστά μου... Πουλιά. Το τραγούδι. Λέγεται πουλιά. Αψυχολόγητος τίτλος...

Να σου και το Μαυροβούνιο με hi-tech στολές αεροναυτών, ευγενή χορηγία της Νάσας. Εξαιρετικό το ραπ, δεν καταλαβαίνω θεό, αλλά και ελληνικά να ήταν πάλι δεν θα καταλάβαινα. Είναι οι τύποι κλάσης ανώτεροι από τον Τους και το τραγουδάκι το γουστάρω απόλυτα. Το μόνο που ήταν πασέ ήταν το ότι η διαστημική μανδάμ πίσω χόρευε σαν ρομπότ.

Δέκατη και καταϊδρωμένη η Λιθουανία. Χαριτωμένο το παιδί, ναι, δεν αντιλέγω αλλά πως στάθηκε εκεί; Σκηνική παρουσία είναι αυτή; Υστερεί το παλικάρι σκηνικά... Αχ και να ήμουν εγώ υπεύθυνος της αποστολής! Αχ και να ήμουν εγώ εκεί! Να και κάτι σακούλες κάτω από τα μάτια... δεν κοιμάσαι αγόρι μου εσύ... Αχ σε βασανίζουνε. Στο πνεύμα της εποχής και η Λιθουανία, λιτό...

Να σου και η Λευκορωσία... Πρώτα να σας πω την αμαρτία μου το τραγούδι μου άρεσε, από την ώρα που το άκουσα, αλλά μετά το είδα... Δισκομπάλα στην αρχή. Μαντόνα, 2007, The Confessions Tour. Φόρεμα με κρόσια. Charlotte Perelli, Eurovision 2009... Στυλ κορμάκι. Ani Lorak, Eurovision 2008... Με αψυχολόγητα χρώματα ασημί και μπλε. Carola, Eurovision 2006... Παπούτσι τετράπατο και δεν μπορεί να κινηθεί. Παντού αυτό. Και τα ρούχα των φωνητικών είναι μια διασταύρωση φλοκάτης με το ρούχο που φόρεσε η Sirusho το 2008. Κρίμα γιατί η εμφάνιση με έκανε να ξεχάσω πόσο ωραίο είναι το τραγούδι. Με πονάνε τα μάτια μου... Αυτά που φοράνε οι χορευτές πάντως, άνετα θα τα φορούσα εγώ.

Τελείωσε. Μολδαβία. Θες και παπά να σου πει ότι η Σβάρτσκωφ είναι χορηγός και εφέτος; Το εφέ με το φόρεμα το είδαμε μόλις πέρσι! Άστο καλέ να ξεχαστεί! Αλλά να σου η πονηριά, το εφέ το τρελό! Υψώνεται η κοπελιά! Να μας ζήσουν.

Ιρλανδία στην συνέχεια και πεθαίνω να δω Κύπρο. Στις σημειώσεις μου έχω γράψει “απαπαπα”. Ότι έχουν δώσει λεφτά να στήσουν αυτό το πράμα... Μοντέρνος χορός πολέμου μου κάνει... Τα ρούχα είναι επιεικώς χάλια. Και το αγόρι... κάτι δεν πάει καλά με το φρύδι. Για Ιρλανδός και μαυρομάλλης με τέτοιο φρύδι... το έχει βάψει το φρύδι; Μην ξεχνάτε ότι βλέπουμε Eurovision σε High-Definition πια!Δεν του πάει βρε το μαύρο το μαλλί. Και βγάλε αγόρι μου το φανελάκι από το παντελόνι, τίποτα δεν έμαθες από τον Λιθουανό; 

Ας ειν' καλά οι τυμπανιστές.

Να σου και η Κύπρος! 14η λίγο πριν το τέλος... Ξεκινάει και ησυχία στην arena, το παίρνει σιγά, μπαίνει το πιάνο, σπουδαία ενορχήστρωση! Και το φόρεμα τώρα που το βλέπω ξανά ωραίο είναι... Και ωραία πλάνα. Και αρμονικό, ήσυχο, απλό... Μονάχη στη σκηνή, χωρίς άκυρα χορευτικά, χωρίς φωνητικά. Θεά. Την γέμισε την σκηνή με την ερμηνεία της. Στο τέλος της έφυγε μια νότα, και το κατέβασε λίγο αλλά Θεά! Και ναι, είμαστε ακόμα ζωντανοί!

Προτελευταίο το Βέλγιο και ο τραγουδιστής έχει λίγο δολοφονικό βλέμμα που λέει “κάτι ξέρω”. Οι χορογραφίες είναι για κλάματα, δηλαδή οι χορευτές θα χουν σκίσει μέχρι τώρα διπλώματα και πτυχία... Τι είναι καλέ αυτά τα πράγματα; Χαριτωμένο τραγούδι, δεν είναι ότι είναι για τα μπάζα αλλά... Δεν είναι κλασάτο...

Τελευταία η Σερβία, με τις Τρεις Χάριτες; Πως να το πω αυτό; Φαντασίωση ενηλίκου με μια δόση Candy Crash, γιατί εθίστηκες κι όλας; Αυτό το Barbie-ish αλλά που μου κάνει και λίγο Sex and the City που αν κατάλαβα καλά την συμβουλεύουν οι άλλες δυο... τι να σου πω; Καταστρέψαν το τραγούδι! Η μια από αυτές είχε πάει στην Junior Eurovision, αυτή είναι η κακή επιρροή!

Αχ, και οι 16 τραγούδησαν! Να μας ζήσουν και στα δικά μας! Ξαναβλέπουμε τα τραγούδια... και θέλω να γράψω ποιες 10 χώρες θέλω να περάσουν... Δεν έβρισκα δέκα χώρες, βρήκα 7 και η όγδοη ήταν η Κύπρος! Τι να πω; Ευχάριστα διαλείμματα, καλά οργανωμένα (αυτό φαίνεται τουλάχιστον) και έξυπνο χιουμοράκι από πλευράς παρουσιάστριας, φαντάζομαι θα έχει βάλει το χεράκι της, δουλειά της είναι.

Και φτάνουμε λίγο ή πολύ στα αποτέλεσματα... Ούτε καν εικονικοί φάκελοι φέτος... Τόση λιτότητα. Και οι δέκα χώρες που πήραν το χρυσό εισιτήριο για τον τελικό είναι: Μολδαβία, Λιθουανία, Εσθονία, Λευκορωσία, Ιρλανδία, Δανία, Ρωσία, Βέλγιο, Ουκρανία και Ολλανδία.

Αν εξαιρέσεις την Ρωσία που παρακάλαγα να μην περάσει είχα βρει τις 8 από τις 10, δεν υπολόγισα την Ιρλανδία και για την Ολλανδία είχα ένα προαίσθημα αλλά τελικά πέρασε. Και πάλι η Κύπρος εκτός τελικού, μικρή ήταν η χαρά μας μετά την περσινή σούπερ επιτυχία που είχε η Ήβη Αδάμου (είναι δεύτερη σε views η Ήβη μετά το Euphoria και έσκισε στην Σουηδία το La La Love) αλλά όπως έγραφε και εκείνη η σημαία στο στάδιο, είμαστε ακόμα ζωντανοί!