Cul-de-sac

Πνευματικό αδιέξοδο. Φτιάχνω εδώ και καιρό την ηρωική μου έξοδο από τα φοιτητικά χρόνια... Η ιδέα να συνεχιστούν τα φοιτητικά χρόνια είναι κάπως επίπονη αλλά θα είναι επίπον-er να κάθομαι και να μην βρίσκω δουλειά. Ό,τι και να κάνεις θα έχεις έξοδα. Και εντάξει τα λεφτά που μάζεψα δεν είναι δα και πολλά, ιδιαίτερα για εξωτερικό... Έχω πάρει αποφάσεις για το κοντινό μέλλον και δεν θα τις διαπραγματευτώ, αν έκατσε, έκατσε, αν όχι καλώς, έχουμε κι άλλα πράγματα στο νου μας. Απλά να βάλουμε μια σειρά...

Again...

Οι ίδιες συζητήσεις με τα ίδια άτομα και κανείς να μην καταλαβαίνει. Όλοι ξέρουμε ότι είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά όλοι στέρεψαν από συμβουλές... Είναι δύσκολο να έχεις τους πάντες ικανοποιημένους σήμερα, αλλά είναι αρκετά ανούσιο να ακούς τα ίδια και τα ίδια. Η ωραιότερη συμβουλή που άκουσα τον τελευταίο καιρό ήταν το “τελείωσε αυτά που ξεκίνησες”. Ωραίος. Και λίγες μέρες μετά ξεκινούν τα εμπόδια και τα προβλήματα. Κάσες γεμάτα όνειρα έγινε η αποθήκη...

Again and again...

+Αισθηματικό αδιέξοδο. Δεν ξέρω τι γίνεται, μου είπε να μην ρωτάω πολλά, μου είπε πως δεν θέλει ταμπέλα. Και ναι και όχι, και μπορεί και δεν μπορεί. Είδα πρόσφατα στον δρόμο τον Dow George, προς στιγμή φοβήθηκα ότι θα κάνω σαν ερωτοχτυπημένος έφηβος Bieber χωρίς την φράντζα. Δεν κάνω εγώ για τέτοια πράγματα... Είναι να μην το πάρω απόφαση. Πάντως το θετικό από όλα αυτά είναι πως μετά από το μπαμ -διότι φούσκα είναι όπως τα ακίνητα και θα σπάσει μια μέρα να μου το θυμάσαι- θα το ρίξω στην δουλειά και θα γίνω σούπερ.

Νιώθω ότι έχω πάρει post του παρελθόντος και τα έχω συνδέσει. Νιώθω ότι παίζω στην επανάληψη της επανάληψης... Το μόνο που άλλαξε είναι η ώρα που κοιμάμαι!