Olympics 2012

Αχ, οι Ολυμπιακοί... Μεγάλες διοργανώσεις όπως οι Ολυμπιακοί, το Παγκόσμιο Κύπελλο και η Γιουροβίζιον (μην γελάς) μ' αρέσουν! Και κάθομαι και τα βλέπω γιατί μ' αρέσει! Ναι, ναι και το ποδόσφαιρο! Και δεν είναι μόνο το οφθαλμόλουτρο (διότι αν το σκεφτείς το Ποδοσφαιρικό είναι το λιγότερο γυμνό απ' όλα, αλλά είναι σε εγρήγορση η φαντασία), είναι και το ιδεώδε! Ναι, ναι το ιδεώδε!

Θυμάμαι παιδί που είδα την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών του Σίδνεϊ, δεν θυμάμαι αν το είχα δει όντως το 2000 (10 ήμουνα) ή λίγο αργότερα, αλλά μ' άρεσε γιατί ήξερα πως άνθρωποι από πολλές χώρες πάνε σε μια χώρα και αγωνίζονται... Μετά που γνώρισα και την Γιουροβίζιον αντελήφθην πως όχι απλά μαζεύονται και αγωνίζονται μαζί αλλά δεν τρώγονται κι όλα όπως τρώγονται αλλού. Μ' άρεσε διπλά μετά από αυτήν την διαπίστωσιν, την γλυκιάν διαπίστωσιν...

Και είπα να κάτσω να δω την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών του Λονδίνου, μεγαλώνουμε, Ολυμπιακοί κάθε 4 χρόνια λέω, κάτσε δες το γιατί δεν είναι και κάθε μέρα. Δεν πήγα θέατρο για να δω εκείνο το πράγμα... Πόσο χτυπιόμουνα όλη την ώρα, πόσα σχόλια άκουσε η τηλεόραση εκ μέρους του σκηνοθέτη και της βασίλισσας δεν φαντάζεσαι. Πόσα “Εσένα σε θέλω” άκουσε η τηλεόραση δεν το ξέρει κανείς.

Σε γενικές γραμμές το μόνο που μου άρεσε ήταν ο Μπέκαμ. Α, πες με ξενερουά, πες με ότι θες αλλά ο Μπέκαμ είναι γοητευτικότατος, εκείνο το παμπόνηρο χαμόγελο κάτω από τον πύργο του Λονδίνου, το αγόρι μου, με πέθανε. Αλλά δεν θα αρκεστώ σε αυτές τις λίγες γενικές γραμμές... Η τελετή ήταν μούφα. Δεν ξέρω τι σκεφτόταν ο σκηνοθέτης αλλά αν ήταν ταινία αυτό το Όσκαρ δεν θα το έβλεπες ούτε στα όνειρα σου! Καλά νομίσανε Γιουροβίζιον ανεβάζουνε; Μπλέξατε τα μπούτια σας! Πως να σας το πω να το καταλάβετε; Γιου εντάγκολντ γιορ χαμς!

Στην παρέλαση των χωρών περίμενα την Κύπρο... Πάλι καλά! Είδα τα αγόρια της Αυστραλίας (είναι πρώτη πλέον στις υποψήφιες χώρες για μετανάστευση, τίποτα άλλο δεν σας λέω) και του Καναδά (τιμητικά, ξέρεις εσύ)... Μετά έκανα ζάπινγκ και είδα και λίγο μια ταινία που άφησα στην μέση... Ε συγγνώμη 205 χώρες είναι αυτές, σόρυ κι όλα! Αλλά αν νόμιζες ότι δεν θα έβλεπα τα καλύτερα γελιέσαι...

Μ' αρέσει το έθνικ στοιχείο... τέλος!

Α, ναι και πριν ξεχάσω, μπλα μπλα μπλα ωραίο συγκινητικό μπλα μπλα μπλα 6 νέοι μπλα μπλα μπλα άναψαν τον βωμό μπλα μπλα μπλα μπλα ελπίδα μπλα μπλα μπλα...

Καλή Βδομάδα!

Hot, hot, hot Vol.3

Ήθελα μια αλλαγή... Χθες βράδυ πήρα το mp3 player και έκανα ό,τι γυμναστική δεν έκανα σε μια βδομάδα (τότε που γυμναζόμουν συχνότερα), μετά από ένα παγωμένο μπάνιο αποφάσισα να κόψω τα νύχια μου, πράγμα κακό όταν οι φακοί επαφής σου ψιλοθολώσανε λόγω υγρασίας. Νιώθω και 5 κιλά πιο ελαφρύς, οι τοξίνες έχουν φύγει, έχουν χαθεί... Και σήμερα πήγα στο κομμωτήριο με την μορφή “Κατεπείγοντος”. Εντάξει με προσεγμένο λουκ και δυο πληγές -μικρές- από το κόψιμο νιώθω καλύτερα.

Ότι και αν κάνω όμως νιώθω σαν βίντεο κλιπ του Ρήγου. Χωρίς πραγματικό κόνσεπτ...

Δεν αγοράσαμε τελικά καρπούζι γιατί παραπονιόταν η μάνα μου πως δεν έχει χώρο στο ψυγείο. Η λύση για την μάνα μου είναι να πάρουμε δεύτερο ψυγείο, όχι να κάνει λιγότερο φαΐ, όχι να πάρει μικρότερες κατσαρόλες ή να βάζει το φαγητό σε μικρότερα πλαστικά δοχεία, όχι να κάνει λίστα για το τι θέλει από την υπεραγορά γιατί έχουμε 3 σακούλες ντομάτες και 2 σακούλες μήλα, να πάρουμε δεύτερο ψυγείο! Έλεος μάνα! Ένα σορμπέ ήθελα να κάνω και θα ξινό θα μου το βγάλεις. Αλλά είπε πως θα κρατήσει το υπόλοιπο καρπούζι να κάνει γλυκό του κουταλιού... Θα δούμε, λέει πολλά, κάνει λίγα (κληρονομικό είναι, σωστά κατάλαβες).

Η ζέστη συνεχίζει και η -δωρεάν- σάουνα καλά κρατεί. Το Σαββατοκύριακο (το μόνο Σαββατοκύριακο του Ιούλη που το έχω διαθέσιμο) λέει η Μετεωρολογική πως ο καιρός δεν θα είναι και τόσο θερμός... Θα χτυπήσω κανένα παραθάλασσιο νομίζω, αν και δεν είμαι σίγουρος, ίδωμεν!

Hot, hot, hot Vol.2

Άρχισα την παραφιλοσοφία, μαζέψτε με σας λέω θα πηδηχτώ με το παράθυρο! Ναι, η ζέστη φταίει, ότι και αν πεις έχεις δίκαιο δεν θα σου πω όχι. Η ζέστη είναι είπα, μην το συζητάμε τώρα. Μην σκέφτεσαι, σου είπα την λύση! Πίστευε ντε, και ΜΗ ερεύνα! Σήμερα έκανα μια υπέροχη σάουνα και τώρα ετοιμάζομαι για το μπάνιο... Ποτέ δεν κάνω μπάνιο με παγωμένο νερό, σπάνια. Όταν πέρσι έκανα dance therapy στο σπίτι δηλ. μουσική στη διαπασών και βάλε, και εγώ να χτυπιέμαι (ναι, όπως κατάλαβες εγώ ήμουν ο ιδρυτής της Ζούμπα) έκανα κρύο μπάνιο. Φυσικά τώρα και να θες παγωμένο νερό, δεν γίνεται. Με 44 βαθμούς τι περιμένεις; Βάλε τον κουβά κάτω από την βρύση και άσε το να τρέξει, και θα δούμε...

Καλά η νύστα είναι το must αξεσουάρ της εποχής. Τέτοια νύστα δεν την έχει νιώσει ούτε ο Σνόρλαξ -πάλαι επιτυχημένο Πόκεμον. Αν και η νύστα με συνοδεύει παντού και πάντοτε, η ξεκούραση από την άλλη είναι περίεργο πράγμα. Ανήσυχος ο ύπνος μου αδέλφια. Δεν ξέρω τι ακριβώς τρέχει με τον ύπνο αλλά χάλια ο ύπνος μου χάλια. Τα μαξιλάρια τα άλλαξα, στρώμα δεν αλλάζω είναι ακριβά. Τα έχω δοκιμάσει όλα, με ή και χωρίς σεντόνι, με ή και χωρίς κλιματιστικό, με ή και χωρίς ρούχα, με ή και χωρίς μαξιλάρι, με ή και χωρίς φυσικό φως. Τίποτα, ξυπνάω 2-3 φορές την νύχτα και όταν ξυπνάω μια και καλή νιώθω ότι κοιμήθηκα 3-5 ώρες... Το μόνο που ξέρω είναι πως πρέπει να αλλάξω τις ώρες που κοιμάμαι!

Σήμερα από την ζέστη δεν μπορούσα να κάνω κάτι αλλά μόλις τελείωσα πριν λίγο το μαγείρεμα. Ναι, ναι αποφάσισα να ξετυλίξω σιγά-σιγά την δημιουργικότητα μου και στην κουζίνα. Εμένα μ' άρεσε πάντως είναι και εκτόνωση και μέχρι να τελειώσει το μαγείρεμα δεν έχεις την ίδια όρεξη με πριν.

Να θυμάστε να είστε δημιουργικοί, παντού, μα ΠΑΝΤΟΥ όμως! 

ΥΓ. Zero Point σε εσένα μιλάω...

ΥΓ2. Επόμενο project σορμπέ καρπούζι από turigr

Hot, hot, hot

Βδομάδα βδομαδούλα μου πες μου ποια μέρα σου θα έχει την υψηλότερη θερμοκρασία!

Ότι λιώνω, λιώνω... Πιο γρήγορα και από παγωτό σορμπέ! Χάλια σου λέω, ευτυχώς δεν είμαι γυναίκα και ευτυχώς δεν βάφομαι γιατί θα ήθελα κάθε 3 λεπτά φρεσκάρισμα. Αλλά από την άλλη περιμένω τον χειμώνα όπως περιμένουν οι Άγγλοι τους Ολυμπιακούς (δηλαδή καθόλου). Εκείνη την θάλασσα δεν ξέρω πότε θα την δω, μαύρα μάτια θα κάνω να σε δω θαλασσάκι μου και νομίζω πως όταν σε δω από την ζέστη και την παράκρουση θα τραγουδάω τραγούδι για σε σαν την Βιουγουκλάκη!

Είναι και τώρα μέρες που χτυπάει τον κάθε Κύπριο η ζέστη και ενίοτε και η βαρεμάρα και τα ποστ στο Φείσμπουκ περί πολέμων, αδικίας και μυστικών συμφωνιών λες και μιλάνε για Eurovision αλλά αναφέρονται στο Κυπριακό. Μπορώ να δω στο πρόσωπο της γιαγιάς μου τα σημάδια του πολέμου, αλλά στο φέισμπουκ έχω το πλεονέκτημα να βλέπω τα σημάδια της μαλακίας και να αποφεύγω ατέρμονες συζητήσεις περί πατριωτισμού και εκ βάθους φανατισμού.

Οι ειδήσεις είναι αφόρητες με το όλο κλίμα (το σχεδόν Τροπικό) και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Νύσταζα όλη μέρα σήμερα και δεν κατάφερα να κάνω τίποτα. Ε βέβαια όταν ζεις σε συνθήκες ερήμου και μάλιστα ερήμου φτιαγμένης από μπετόν (κατ' αντιστοιχία με το σώμα μου φτιαγμένο από πηλό, το οποίο ομοιοκαταληκτεί) τι περιμένεις; Πραγματικά νιώθω ότι περνάνε οι μέρες και δεν κάνω τίποτα... Πριν τες 8 το βράδυ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Να οδηγήσεις; Αποκλείεται, να παίρνεις το τιμόνι είναι λες και αγγίζεις το τηγάνι στην φωτιά. Να πας βόλτα; Θα πάθεις στο πρώτο λεπτό έγκαυμα. Να πας για γυμναστική; Θα πάθεις στο πρώτο λεπτό καρδιακό και μέχρι να ρθει το ασθενοφόρο... Άστα. Μείνε σπίτι και μην κάνεις τίποτα! Καλύτερα!

Από αύριο θα δείξει... Το Σαββατοκύριακο ήταν κουραστικό. Τι τις ήθελα τις υποχρεώσεις τις τελευταίας στιγμής;

Καλή βδομάδα!

Cul-de-sac

Πνευματικό αδιέξοδο. Φτιάχνω εδώ και καιρό την ηρωική μου έξοδο από τα φοιτητικά χρόνια... Η ιδέα να συνεχιστούν τα φοιτητικά χρόνια είναι κάπως επίπονη αλλά θα είναι επίπον-er να κάθομαι και να μην βρίσκω δουλειά. Ό,τι και να κάνεις θα έχεις έξοδα. Και εντάξει τα λεφτά που μάζεψα δεν είναι δα και πολλά, ιδιαίτερα για εξωτερικό... Έχω πάρει αποφάσεις για το κοντινό μέλλον και δεν θα τις διαπραγματευτώ, αν έκατσε, έκατσε, αν όχι καλώς, έχουμε κι άλλα πράγματα στο νου μας. Απλά να βάλουμε μια σειρά...

Again...

Οι ίδιες συζητήσεις με τα ίδια άτομα και κανείς να μην καταλαβαίνει. Όλοι ξέρουμε ότι είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά όλοι στέρεψαν από συμβουλές... Είναι δύσκολο να έχεις τους πάντες ικανοποιημένους σήμερα, αλλά είναι αρκετά ανούσιο να ακούς τα ίδια και τα ίδια. Η ωραιότερη συμβουλή που άκουσα τον τελευταίο καιρό ήταν το “τελείωσε αυτά που ξεκίνησες”. Ωραίος. Και λίγες μέρες μετά ξεκινούν τα εμπόδια και τα προβλήματα. Κάσες γεμάτα όνειρα έγινε η αποθήκη...

Again and again...

+Αισθηματικό αδιέξοδο. Δεν ξέρω τι γίνεται, μου είπε να μην ρωτάω πολλά, μου είπε πως δεν θέλει ταμπέλα. Και ναι και όχι, και μπορεί και δεν μπορεί. Είδα πρόσφατα στον δρόμο τον Dow George, προς στιγμή φοβήθηκα ότι θα κάνω σαν ερωτοχτυπημένος έφηβος Bieber χωρίς την φράντζα. Δεν κάνω εγώ για τέτοια πράγματα... Είναι να μην το πάρω απόφαση. Πάντως το θετικό από όλα αυτά είναι πως μετά από το μπαμ -διότι φούσκα είναι όπως τα ακίνητα και θα σπάσει μια μέρα να μου το θυμάσαι- θα το ρίξω στην δουλειά και θα γίνω σούπερ.

Νιώθω ότι έχω πάρει post του παρελθόντος και τα έχω συνδέσει. Νιώθω ότι παίζω στην επανάληψη της επανάληψης... Το μόνο που άλλαξε είναι η ώρα που κοιμάμαι!

Simon said...

“I feel wanted and loved, and there is nothing better than that” είπε η Celine Dion επιστρέφοντας στο Las Vegas 4 χρόνια μετά από το τελευταίο show που έδωσε στο Colosseum που κτίστηκε για αυτήν στο ξενοδοχείο Caesar's Palace, για μια νέα σειρά από shows. Την προηγούμενη φορά που η Dion βρέθηκε στην Νεβάδα έκλεισε συμβόλαιο 3 χρόνων για ψυχαγωγικά shows, το οποίο επεκτάθηκε για σχεδόν άλλα 2 χρόνια. Μετά από μια παγκόσμια περιοδεία που διήρκησε ακριβώς ένα χρόνο αποφασίζει να κάνει ένα διάλειμμα, και μετά από προσπάθειες να μείνει έγκυος τα καταφέρνει, φέρνει στον κόσμο δίδυμα και ανακοινώνει πως έκλεισε ξανά ένα συμβόλαιο 3 χρόνων για ψυχαγωγικά shows τα οποία ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2011. Περισσότεροι από 352 χιλιάδες άνθρωποι έχουν δει το καινούργιο show της μέχρι σήμερα...

Για να το λέει η γυναίκα προφανώς και κάτι ξέρει. Το να νιώθεις ότι σε θέλουν, ότι σε θέλει κάποιος, και ότι σε αγαπάνε είναι όντως κάτι πολύ ωραίο... Νιώθεις καλύτερα όταν υπάρχουν εκείνοι οι φίλοι που θα σε χρειαστούν για την άποψη σου στο πως να αλλάξεις την διαρρύθμιση του δωματίου σου, για παράδειγμα. Νιώθεις καλύτερα όταν οι φίλοι σου σε εμπιστεύονται για κάτι. Νιώθεις καλύτερα όταν νιώθεις αγαπητός και ποιος δεν χαίρεται όταν ακούει ωραία λόγια.

Φυσικά να νιώθεις πως σε χρειάζονται οι άλλοι είναι κάπως αποπνικτικό. Να ξέρεις πως οι γονείς σου δεν θα πάρουν την πρωτοβουλία να πάνε θάλασσα αν δεν πας μαζί τους είναι κακό. Να ξέρεις πως οι φίλοι σου δεν υπάρχει περίπτωση να πάνε θέατρο αν δεν τους πεις και αν δεν το κανονίσεις εσύ είναι επίσης ζημιογόνο σε εσένα. Διότι δεν μπορείς να είσαι πάντα η ψυχή της παρέας. Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι και έχουμε τα απς και τα ντάουν μας και δεν υπάρχει τίποτα πιο λογικό από αυτό.

Αλλά να 'μαι στις 3 και 30 το χάραμα να γράφω για αυτά... Ίσως να γράφω τα συμπεράσματα της βραδιάς! Καλή βδομάδα σε όλους!

Weird

Ξέμεινα. Από λεφτά, από λόγια, από όλα... Κι από βενζίνη.

Μερικές φορές να κάνεις την πάπια βοηθά μια κατάσταση να κυλήσει. Μερικές φορές. Και τα πράγματα επιστρέφουν στον προηγούμενο ρυθμό τους, δεν ξέρω για πόσο φυσικά, αλλά επιστρέφουν. Και προχθες ήμουν παρών σε μια φάση που έλεγα αποκλείεται να συμβαίνει... Είναι που ήταν η Πανσέληνος; Είναι που η Αφροδίτη είναι σε ορθή πορεία πια; Δεν ασχολούμαι πολύ με τα των ζωδίων τον τελευταίο καιρό. 

Άνθρωποι είμαστε πάνω από όλα και έχουμε όλοι τα απς εντ ντάουνς μας... Αλλά εγώ παραξενεύτηκα. Και τώρα είμαι στην φάση που προσπαθώ να μην δώσω υπερβολική σημασία σε κάτι, ή να μην παρερμηνεύσω καταστάσεις. Ξέρω ότι η πολλή φιλοσοφία κάνει κακό... Και όταν μιλάς πολύ για ένα πράγμα, κουράζεσαι, όσο πιο πολύ το “πασπαστεύεις” το θέμα και δεν ασχολείσαι πραγματικά μαζί του, το βαριέσαι.

Όπως και να έχει, άσε προσωπικά, διαπροσωπικά και τέτοια, αυτός ο μήνας είναι μήνας πολιτισμού. Δεν πα' να κατεβεί και ο θεός και η μάνα του εγώ αυτόν τον μήνα τον αφιερώνω στον πολιτισμό. Τι είπες; Είναι που η Κύπρος έχει αναλάβει την Προεδρία της ΕΕ; Απαξιώ για κάτι τέτοια καλέ. Σιγά μην περιμένω την προεδρία για να δω πολιτισμό... Θέατρο, χορό, κινηματογράφο και καμιά έκθεση. Φυσικά δεν μπορώ να γεμίσω το πρόγραμμα μου μόνο με τέτοια, γιατί όσο πιο πολλά events τόσο πιο πολλά λεφτά (είπαμε φοιτητικό εισιτήριο αλλά και το φοιτητικό κοστίζει, μην ξεχνιόμαστε)...

Από την άλλη, την θάλασσα την είδα μέχρι τώρα μονάχα 3 φορές, και μόνο 1 φορά κολύμπησα (όσο ξέρω τελοσπάντων να κολυμπώ, μην με φαντάζεσαι με βατραχοπέδιλα και ψαροτούφεκο). Θα θελα να δω και την θάλασσα λίγο παραπάνω αλλά δεν αντέχω τον κόσμο, δεν μπορώ βρε παιδί μου... Δεν μπορώ, τέλος. Για την ώρα. Φυσικά όταν πήγα για κολύμπι πριν καμιά βδομάδα ήταν λες και ήμουν μόνος μου και δεν με απασχολούσε τι γινόταν γύρω μου...

Αυτά...

Α, και δοκίμασα για πρώτη φορά το κοκτέιλ Sex on the beach... 

 

ΥΓ. Ξέρω τι σκέφτεσαι, εσύ πονηρέ/ή, ευχαριστώ για την ευχή!

Way of saying...

Μερικές φορές πιστεύω πως είναι πιο εύκολο να παίζεις πιάνο παρά να μιλάς. Δεν ξέρω να παίζω πιάνο αλλά ξέρω πόσο δύσκολο είναι να μιλάς και να πεις εκείνο που θες... Δυο διαφορετικά πράγματα, ναι. Από κάπου πρέπει να αρχίσεις όμως. Όπως και αυτή η παράγραφος, ο πρόλογος, είναι η αρχή για κάτι που θέλω να πω. Μπορεί να μην το πω, μπορεί να το αφήσω να εννοηθεί, μπορεί να μην το αναφέρω καν... Πόσο χαώδες μπορεί να είναι αυτό.

Δεν ξέρω τι νιώθω τον τελευταίο καιρό. Δεν μ' αρέσει τίποτα, δεν υπάρχει ένα φαγητό που να πω πως το πεθύμησα, δεν υπάρχει μουσική που να πω μου αρέσει, δεν υπάρχει πρόγραμμα στην τηλεόραση που να μου αρέσει, το ζάπινγκ έχει την τιμητική του. Δεν βλέπω πολλή τηλεόραση, δεν ακούω καθόλου ράδιο, δεν αντέχω τα τραγούδια, καθόλου, ούτε τα ελληνικά ούτε τα εγγλέζικα! Πως να σου το πω, βλέπω The Nanny και γελάω 2 φορές το επεισόδιο! Α, γεια σου, ανησύχησε και εσύ λίγο!

Ούτε εγώ δεν ξέρω πόσο καιρό μου πήρε να γράψω αυτές εδώ τις παραγράφους... Και όμως δυσκολεύομαι πραγματικά. Θέλω να πατάω στην γη και με τα δυο μου πόδια, προσπαθώ να μην ερμηνεύω διάφορα πράγματα που συμβαίνουν, γενικά κάτι δεν πάει καλά αλλά δεν καταλαβαίνω τι... Θα το ψάξω όμως, καλά όχι και πολύ. 

Προσπαθώ να μπω σε ένα mood, όπως για παράδειγμα το mood της δημιουργίας, και δεν τα καταφέρνω... Κάθε 3 ή 5 λεπτά αλλάζω mood, βάζω να δω ταινία γιατί είμαι στο mood για ταινία, και μετά από λίγο βάζω ένα επεισόδιο μιας σειράς, μετά από λίγο βάζω ντοκιμαντέρ, μετά από λίγο βάζω ταινία κινουμένων σχεδίων, το κλείνω και βάζω musical, το κλείνω κι αυτό, κλείνω και τον υπολογιστή και αρχίζω να διαβάζω περιοδικό, το μετροφυλλώ λες και έχει αφιέρωμα στο Euro (όχι στους ποδοσφαιριστές, στο Euro σαν διοργάνωση, έχει διαφορά), το βάζω στο τραπέζι και κάνω ζάπινγκ στην τηλεόραση, μακάρι να δίνω 15 δεύτερα στο κάθε κανάλι, ούτε MAD δεν μπορώ να βλέπω, α, και ευτυχώς δεν έχω καλωδιακή γιατί με τόσα κανάλια θα μου έπαιρνε τουλάχιστον μισή ώρα το ζάπινγκ μόνο... 

Και έτσι δεν μπορώ να κάνω τίποτα... Για παράδειγμα στην αρχή της βδομάδας, βγήκα τάχατες για βόλτα, κάθισα και μετά ήθελα να περπατήσω, περπάτησα και μετά ήθελα να φύγω, ευτυχώς που βρήκα γνωστούς στον χώρο και πήγαινα και ερχόμουν ικανοποιώντας έτσι και τις δυο βαρεμένες μου λαχτάρες. Χθες όμως ήταν η μέρα του πολιτισμού, πήγα στο φεστιβάλ χορού και απόλαυσα contemporary χορό. Και είδα τον πολυτάλαντο Ισραηλίτη χορευτή και χορογράφο Ido Tadmor, μόλις είδα το πρόγραμμα την συμμετοχή του Ισραήλ είπα πως δεν θα την χάσω, και έτσι και έγινε... Λατρεία έχω να σας πω!

Λοιπόν και κάπου εδώ θα σας αποχαιρετήσω μαζί με τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες και θα σας ευχηθώ καλό μήνα, και προσωπική ευχή να έχω περισσότερες αναρτήσεις από τον Ιούνιο! Φιλιά πολλά!