Music Review: Ferguson's Heaven

Ζηλεύω τους ανθρώπους που έχουν καλή φωνή και τραγουδάνε και αυτούς που μπορούν να εκφραστούν μέσα από τον χορό. Είμαι σε μια φάση χάλια, φάση αφασία, λίγο γκροτέσκο τώρα για αυτό προχωράω απευθείας στο ψητό.

Για μένα ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2011 ήταν αυτό της Rebecca Ferguson, το Heaven. Μπορεί να είναι αντισυμβατικό, μπορεί να μην έχει μέσα μεγάλες ραδιοφωνικές επιτυχίες, μπορεί να προέρχεται από μια παίχτρια τηλεοπτικού διαγωνισμού τραγουδιού αλλά είναι για μένα αυτό που λένε μερικοί “ποιότητα”.

Δεν είναι ιδιαίτερα ανεβαστικό, αλλά ούτε και υπερβολικά απαισιόδοξο. Κυρίαρχα θέματα είναι οι σχέσεις, άλλοτε η αγάπη με ζυγό αριθμό δεκτών, τους δυο, και άλλοτε χωρισμοί αλλά με φόντο πάντα την αγάπη. Ναι λίγο κλισέ αλλά χαλάρωσε, πες μου ένα τραγούδι που δεν έχει να κάνει με έρωτες και αγάπες.

Η Rebecca Ferguson είναι στιχουργός όλων των τραγουδιών της, δέκα είναι όλα κι όλα, και μαζί της ήταν μεγάλοι στιχουργοί και συνθέτες. Λίγο gospel λίγο soul και λίγο funky και όλα σε ένα δίσκο, πραγματικά απίστευτο. Δεν περίμενα πως θα άκουγα εν έτει 2011 μελωδία τύπου Mr. Bright Eyes... Είναι φτιαγμένα από και για την φωνή της Rebecca Ferguson και αυτό το κάνει ξεχωριστώ, ξεχάστε γαμάτα λόγια σε hip-hop intervention, ξεχάστε ναρκωτικά, σεξ και θανάτους, μελώ χωρισμούς.

Αυτό θέλουμε πια. Λίγο γκλαμ στην ζωή μας, όχι απλά κλάμα.

Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω ένα και μόνο τραγούδι. Όλα έχουν διαφορετικό τόνο, σου προκαλούν διαφορετικά αισθήματα. Προσωπικά αγαπώ... όχι δεν με κατάλαβες, αυτό που εννοούσα είναι ότι α-γα-πώ το Teach me how to be loved. Και το πρώτο τραγούδι του άλμπουμ Nothing's real but love το οποίο και βάζω να ακούσετε, όσοι δεν έχετε ιδέα...

Λίγο η κλάση των τραγουδιών από τις ταινίες του James Bond και η φωνή της Rebecca Ferguson θα σας κάνει να λατρέψετε όλο τον δίσκο! Το προτείνω... σαν must have!