A week later...

Μια εβδομάδα μετά

Την Περασμένη Κυριακή η εφημερίδα “ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ” μετά τις καταγγελίες της Επιτρόπου Διοικήσεως για την καταπάτηση των Δικαιωμάτων για σύναψη γάμου των ομοφυλοφίλων δεχόταν απόψεις των πολιτών στο forum του με σκοπό την δημοσίευση στο Κυριακάτικο τεύχος!

Η Επίτροπος Διοικήσεως δέχθηκε παράπονα ενός συμπατριώτη μας που θέλει να παντρευτεί τον επίσης Κύπριο σύντροφο του ο οποίος αποτάθηκε στο Υπουργείο Εσωτερικών και στο Δήμο Πάφου αλλά πήρε αρνητική απάντηση. Η ίδια η Επίτροπος Διοικήσεως, κα Ηλιάνα Νικολάου, αναφέρει: “Έχει αλλάξει πια η έννοια του γάμου και υπάρχουν αρκετά νέα δεδομένα που θα πρέπει να επανεξετάσουμε και να δούμε ποια θα είναι η στάση μας πάνω σε αυτά τα θέματα. Όπως είναι τα πράγματα στην Κύπρο, δεν επιτρέπεται η τέλεση γάμου μεταξύ ομοφυλόφιλων προσώπων, υπάρχει έλλειψη σχετικού νομοθετικού πλαισίου (...) το θέμα τέλεσης γάμου του Κύπριου πολίτη είναι στην τελική ευθεία και μέχρι τον άλλο μήνα θα υπάρχει έτοιμη έκθεση με συγκεκριμένες εισηγήσεις προς τις αρμόδιες υπηρεσίες”

Όλες οι απόψεις είναι αποδεκτές για αυτό και μεταφέρω τα σχόλια των πολιτών ακριβώς όπως γράφτηκαν στον Κυριακάτικο Φιλελεύθερο της 31ης Ιανουαρίου. Αντί για δικά μου σχόλια, αφήνω τα σχόλια των άλλων προς απάντηση σας κύριοι και κάποιες εικόνες!

Πιστεύω ότι θα ήταν λογικό και δίκαιο να έχουν και τα ομόφυλα ζευγάρια την επιλογή να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους, απολαμβάνοντας από την Πολιτεία τα ίδια δικαιώματα που παρέχει και στα ετερόφυλα ζευγάρια που αποφασίζουν να παντρευτούν. Η υφιστάμενη νομοθεσία είναι ρατσιστική. Η διόρθωση της νομοθεσίας (γιατί περί διόρθωσης πρόκειται) δεν πιστεύω πως θα δικαιολογούσε οποιεσδήποτε αρνητικές αντιδράσεις της υπόλοιπης κοινωνίας και της Εκκλησίας γιατί αυτό είναι ένα θέμα που επηρεάζει κυρίως τα ομόφυλα ζευγάρια και όχι την ευρύτερη κοινωνία. Δηλαδή, για να αποκαταστήσουμε μια αδικημένη μερίδα του πληθυσμού πρέπει να έχουμε ως πρώτο μέλημα κατά πόσον η υπόλοιπη κοινωνία είναι έτοιμη να δεχτεί την αποκατάσταση της αδικίας; Ελπίζω σύντομα να δούμε γάμους ομόφυλων ατόμων και στην Κύπρο! Έφη

Η Κύπρος ως προηγμένο ευρωπαϊκό κράτος οφείλει να νομιμοποιήσει το σύμφωνο συμβίωσης και τον πολιτικό γάμο για όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από το φύλο και τη σεξουαλικότητα. Όλοι οι πολίτες, άντρες και γυναίκες, έχουν τα ίδια δικαιώματα απέναντι στο νόμο και η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων αυτών με βάση το φύλο ή χειρότερα με βάση την εντελώς ρευστή έννοια της σεξουαλικότητας, συνιστά όχι απλώς διάκριση, αλλά κατάφωρη παραβίαση των βασικών αρχών του δικαίου και της δημοκρατίας. Τάσος Α. Καπλάνης

Προσωπικά πιστεύω πως επί του παρόντος δεν μπορεί να γίνει κατορθωτό ένα τέτοιο ζήτημα. Παρόλο που η κατάσταση πραγμάτων, καθώς και η αντιμετώπιση έναντι των ομοφυλοφίλων έχουν βελτιωθεί πολύ στην κυπριακή κοινωνία, εντούτοις υπάρχουν ακόμη κατάλοιπα συντηρητισμού και προκαταλήψεων ένεκα της φύσης της τοπικής κοινωνίας μας. Ως εκ τούτου θεωρώ ότι η κυπριακή κοινωνία είναι ανέτοιμη να δεχθεί κάτι τέτοιο. Μιχάλης Μιχαήλ

Θεωρώ ότι με το να καλύπτονται και με νομικό πλαίσιο οι σχέσεις μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, είναι ένα μεγάλο βήμα προόδου και πάταξης της συντηρητικότητας που υπάρχει στην κοινωνία μας. Με το να επιτρέπονται οι ομόφυλοι γάμοι, επιτυγχάνεται η αναγνώριση ενός ακόμα ανθρωπίνου δικαιώματος, που έχει να κάνει με το δικαίωμα για ελευθερία στις προσωπικές επιλογές. Γενικά είναι αισιόδοξες τέτοιες πολιτικές πρωτοβουλίες και ελπίζω να υλοποιηθούν. Και αν και εφόσον υλοποιηθούν να επιτύχουν το σκοπό τους και να μη γίνουν αιτία για διακρίσεις και προκαταλήψεις εναντίον των ανθρώπων που έχουν διαφορετικές προσωπικές προτιμήσεις από αυτές που τείνουν να υπάρχουνκαι να καλύπτονται νομικά μέχρι σήμερα. Μαριλένα Κάη

Ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων είναι κάτι το οποίο αργά η γρήγορα πρέπει να γίνει αποδεχτό σε όλες τις μοντέρνες κοινωνίες. Από τη νομιμοποίηση του γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων θα διαφανεί πόσο προετοιμασμένη είναι η κυπριακή κοινωνία για να δεχτεί αυτή τη φυσική κατάσταση ορισμένων ανθρώπων και να αποδείξει ότι μπορεί να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις που κουβαλά εναντίον οτιδήποτε άγνωστου. Από την άλλη, πώς μπορεί μια κοινωνία με ανθρώπους, οι οποίοι αρνούνται να δεχτούν τους ομοφυλοφίλους, τους συμπεριφέρονται σαν να είναι εξωγήινοι και τους δείχνουν με κάθε ευκαιρία ότι δεν είναι αποδεκτοί, να δεχτεί το γάμο μεταξύ τους; Πρέπει πρώτα να μάθουμε να αποδεχόμαστε το συνάνθρωπό μας όπως είναι, ασχέτως προτιμήσεων, κουλτούρας, φυλής και θρησκείας και μετά όλα τα άλλα λύνονται. Πόπη Καραολιά

Η κοινή γνώμη δεν είναι κάτι ουρανοκατέβατο, αλλά καλλιεργείται, εκφοβίζεται, μένει στάσιμη ή εξελίσσεται, ανάλογα πάντα με τους συσχετισμούς δυνάμεων της Πολιτείας. Όσο ανέτοιμη κι αν είναι ή δεν είναι η κυπριακή κοινωνία να αποδεχτεί την τέλεση γάμων ανάμεσα σε άτομα του ίδιου φύλου, οι φορείς κοινωνικής προόδου στο νησί μας -είτε πρόκειται για σκεπτόμενους πολίτες είτε για κοινωνικοπολιτικές ομάδες είτε για ΜΜΕ- οφείλουν αν μη τι άλλο να εγείρουν το ζήτημα προς προβληματισμό. Οφείλουν ακόμα να υπογραμμίσουν πως η όποια «κανονικότητα» ή νόρμα είναι πάντοτε κοινωνικά κατασκευασμένη. Προσωπικά, αντικρίζω θετικότατα το ενδεχόμενο να επιτραπεί η τέλεση γάμων ομοφυλοφίλων. Χριστιάνα Βωνιάτη

Δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα με την αναγνώριση εκ μέρους της Πολιτείας των σχέσεων ομοφυλόφιλων ζευγαριών είτε αυτό ονομαστεί γάμος ή κάτι άλλο που να προσδίδει όμως την ίδια νομική βαρύτητα και ισχύ. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο θεσμός του γάμου, εκτός από την αναγνώριση των αισθημάτων και του δεσμού δύο ατόμων, αποτελεί και νομική κατοχύρωση με όλα τα ωφελήματα που αυτή επιφέρει (οικονομικά, κληρονομικά κ.λπ.) και που είναι εξαιρετικά άδικο να τα στερούνται τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Θα πρέπει ως λαός να αντιληφθούμε πλέον πως ζούμε σε ένα δημοκρατικό, κοσμικό κράτος και πως οι προσωπικές επιλογές του καθενός στην προσωπική του ζωή ανήκουν αποκλειστικά στη σφαίρα του ιδιωτικού. Στόχος μας πρέπει να είναι η αποδοχή και ο σεβασμός της διαφορετικότητας και η κατοχύρωση των δικαιωμάτων όλων ανεξαρτήτως των πολιτών. Ως χώρα-μέλος της Ε.Ε. έχουμε υποχρέωση να καταπολεμήσουμε κάθε είδους διάκριση στη βάση εθνικής ή φυλετικής καταγωγής, θρησκείας, αναπηρίας και σεξουαλικής προτίμησης. Γιάννης Χάντερ

Σε κάθε χώρα που θέλει να ονομάζεται δημοκρατική και ευρωπαϊκή επιβάλλεται η τέλεση τέτοιων γάμων. Η διαδικασία αυτή δεν αφορά το τελετουργικό (π.χ. νυφικά, όπως μυκτηρίζοντας σχολιάζουν κάποιοι πουριτανοί ετερόφυλοι), αλλά είναι καθαρά θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όσον αφορά στην κοινωνία της Κύπρου, προσωπική μου άποψη είναι ότι ποτέ δεν θα είναι έτοιμη γιατί δυστυχώς Παιδεία και Εκκλησία αποτελούν τροχοπέδη στην οποιαδήποτε μορφή διαφορετικότητας, ξεκινώντας από το χρώμα, τη θρησκεία, το κοινωνικό επίπεδο και καταλήγοντας στη σεξουαλική διαφορετικότητα. Άρα, η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει αυτό το θεσμό για να μη βρεθεί στην ίδια θέση με την κατηγορούμενη Τουρκία για καταπάτηση βασικών αρχών ελευθερίας. Ιωάννης Προεστού

Πρέπει να επιτραπεί η τέλεση γάμων μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου. Κάποιοι προβάλλουν το επιχείρημα ότι δύο άτομα του ιδίου φύλου δεν κάνουν παιδιά και επομένως ο γάμος τους είναι μάταιος. Διαφωνώ πλήρως διότι πολύς κόσμος παντρεύεται χωρίς να έχει σκοπό να κάνει παιδιά. Πολλοί παντρεύονται για να διεκδικήσουν κάποια ωφελήματα, ενώ άλλοι χωρίζουν για να διεκδικήσουν κάποιες φοροαπαλλαγές. Η προκατάληψη ότι τάχα ο γάμος στοχεύει στη δημιουργία οικογένειας είναι τελείως αβάσιμη. Εξάλλου, αν ένας άντρας και μία γυναίκα θέλουν να αποκτήσουν παιδιά δεν χρειάζεται να βάλουν και κουλούρα στο κεφάλι. Άλλη είναι η θέση του γάμου στην κοινωνία και συνεπώς πρέπει να έχουν όλοι το δικαίωμα να παντρευτούν τον άνθρωπο που αγαπούν. Νίκος Darkman

Φυσικά και δεν είναι έτοιμη η κοινωνία μας για την τέλεση γάμων ομοφυλοφίλων. Και προσωπικά διαφωνώ με το ενδεχόμενο αυτό. Δεν είναι θέμα ρατσισμού ή διαφορετικότητας. Σέβομαι τις προτιμήσεις του καθενός, αλλά μέχρι εκεί. Το γάμο τι τον θέλουμε; Έλεος πια αν επιτραπεί κι αυτό στον τόπο μας. Κ. Κωνσταντίνου

Η κοινωνία είναι πανέτοιμη, δεν ζει στο μεσαίωνα. Η Εκκλησία ζει στο μεσαίωνα και προσπαθεί να τραβήξει στο σκοταδιστικό δρόμο της και τον κόσμο της Κύπρου, ευτυχώς ανεπιτυχώς, διότι έχουμε πια ξυπνήσει και ξέρουμε πως τα παραμύθια είναι απλώς παραμύθια. Οι προκαταλήψεις και τα κηρύγματα μίσους της κατά τ’ άλλα θρησκείας αγάπης είναι εντελώς ξεπερασμένα για κοινωνίες ανεπτυγμένες, όπως η κυπριακή. Δεν είμαστε ούτε θέλουμε να γίνουμε το Ιράν της Ευρώπης. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν τίθενται σε δημοσκοπήσεις. Κακώς τόσα χρόνια η κυπριακή κοινωνία δεν έχει παράσχει ίσα δικαιώματα σε όλους τους πολίτες της. Κάτι παρεμφερές έγινε και με τα δικαιώματα των γυναικών, των έγχρωμων, των μικτών ζευγαριών κ.ά. Είναι ντροπή εν έτει 2010 να μη θεωρούνται αυτονόητα τα ανθρώπινα δικαιώματα και να μπαίνουμε σε διαδικασία συζητήσεων και αντιπαραθέσεων. Σταύρος Γιαννακόπουλος

Ο γάμος είναι μία διαδικασία κοινωνικής και νομικής αναγνώρισης της κοινής ζωής. Οποιοσδήποτε γάμος συντελεί θετικά στην κοινωνία. Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα, όταν ο γάμος ομοφυλόφιλων ανθρώπων επιτραπεί, να γίνει συχνότερος του γάμου ετεροφυλόφιλων, αφού η ίδια η ομοφυλοφιλία δεν είναι κολλητική συνήθεια, πόσο μάλλον ασθένεια. Η αναπαραγωγή δεν κινδυνεύει. Βέβαια, η κοινωνία θα στερηθεί κάτι σημαντικό από την ισότιμη αντιμετώπιση των ομοφυλόφιλων. Θα στερηθεί τον καλύτερο «αποδιοπομπαίο τράγο», που θα μπορούσε να έχει για να του φορτώνει τις αμαρτίες της. Κώστας Μαλιώρας

Εδώ απ’ ό,τι φαίνεται έχουμε ήδη χάσει την μπάλα και τώρα πάμε να χάσουμε και το γήπεδο. Ο σκοπός του γάμου μεταξύ δύο ατόμων αντίθετου φύλου είναι η δημιουργία οικογένειας και η αναπαραγωγή. Αν αυτό δεν είναι στο πρόγραμμα, τότε ο γάμος περιττεύει. Ποια είναι η λογική να παντρευτούν δύο άτομα του ιδίου φύλου; Για να εκδηλώσουν την αγάπη τους; Έγινε δηλαδή ο γάμος το μέσο εκδήλωσης της αγάπης και της αφοσίωσης και το διαζύγιο ο αντίλογος; Ας σοβαρευτούμε επιτέλους. Έχουμε ισοπεδώσει σχεδόν τα πάντα. Ας αφήσουμε και κανένα θεσμό όρθιο. Γ. Καζαντζίδης

Το θέμα δεν είναι αν η κοινωνία είναι έτοιμη να δεχθεί ή όχι την τέλεση γάμων ανάμεσα σε ομοφυλόφιλα άτομα. Το θέμα είναι ότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα που έχουν τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια. Δεν είναι αναγκαίο να τελείται «γάμος» με τη θρησκευτική έννοια που υπάρχει στο μυαλό των πλείστων. Μπορεί να γίνεται είτε πολιτικός γάμος είτε απλά ένα σύμφωνο συμβίωσης ή κάτι ανάλογο που υπάρχει σε χώρες του εξωτερικού. Είναι καιρός να εγκριθεί μια νομοθεσία που θα παρέχει ίσα δικαιώματα και στα ομόφυλα ζευγάρια. Αναγνώριση της ομόφυλης οικογένειας θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη αποδοχή και θα μειωθεί ο φόβος και η καχυποψία για τη ζωή των ομοφυλόφιλων ατόμων. Επίσης, τα ομοφυλόφιλα άτομα δεν θα κρύβονται πίσω από περιστασιακές γνωριμίες και σε αρκετές περιπτώσεις πίσω από λευκούς γάμους, κάνοντας διπλή ζωή και καταλήγοντας να πληγώνουν την οικογένεια που δημιούργησαν «για τα μάτια του κόσμου» και από το φόβο του «τι θα πει η κοινωνία». Α. Γεωργίου

Το ενδεχόμενο να επιτραπεί η τέλεση γάμων ομοφυλόφιλων αποτελεί ένα ακόμα βήμα στη διαδρομή της κυπριακής κοινωνίας προς την αναγνώριση των δικαιωμάτων όλων των πολιτών της. Όσο για την κυπριακή κοινωνία, αυτή ποτέ δεν είναι πραγματικά έτοιμη για τίποτε. Η πραγματική αλλαγή στην κοινωνία μας βέβαια δεν θα γίνει μόνο με τους νόμους, αλλά με την αλλαγή της νοοτροπίας, την εξάλειψη του σεξισμού, του ρατσισμού, της ομοφοβίας και πολλών άλλων μεθόδων που έχει εφεύρει ο άνθρωπος για να νιώθει ανώτερος από τον συνάνθρωπό του. Ελλάδα Ευαγγέλου

Δυστυχώς η κυπριακή κοινωνία έχει χάσει όλες τις αντιστάσεις της και είναι έτοιμη να δεχτεί τα πάντα! Προσωπικά διαφωνώ με το συγκεκριμένο θέμα και με την όλη αντιμετώπισή του -από τα ΜΜΕ και την κοινωνία εν γένει- αλλά ας είμαστε ρεαλιστές. Δεν είναι και το μείζον θέμα αυτή τη στιγμή που μας καίει. Άρα ας γίνει κι αυτό να δούμε πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει αυτή η κοινωνία. Τάρταρα και βάλε! Χρήστος Μάρκου

Φυσικά και πρέπει να νομιμοποιηθούν οι γάμοι μεταξύ ζευγαριών του ιδίου φύλου. Αυτό θα έπρεπε να είναι δικαίωμα πολιτικό και όχι θρησκευτικό. Είναι ντροπή το γεγονός ότι στην Κύπρο του 2010 δεν τηρείται και ούτε καν αναγνωρίζεται ο θεσμός αυτός. Ας μην ξεχνάμε ότι ακόμη και η Επίτροπος Διοικήσεως έκρινε πως η έλλειψη αναγνώρισης είναι καθαρή μορφή διάκρισης και ενάντια στα ευρωπαϊκά ιδανικά της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού. Προσθέτω ότι το δικαίωμα γάμου ή πολιτικής ένωσης υπάρχει σε περισσότερα από 15 ευρωπαϊκά κράτη. Χρίστος Μ.