Ο καθαριστής

Σήμερα καθάρισα το γραφείο μου (γενικά το δωμάτιο μου) και η μητέρα μου είναι τρισευτυχισμένη που βλέπει για πρώτη φορά μετά το τέλος του σχολείου το δωμάτιο μου κάπως μαζεμένο. Αν και θεωρητικά μετά το ξεφόρτωμα όλων εκείνων των βιβλίων το γραφείο πρέπει να φαινόταν “ελαφρύτερο” και μεγαλύτερο, παρ' όλα αυτά ήταν στην χειρότερη του εμφάνιση μέχρι τώρα!

Η αλήθεια είναι ότι το άφησα επίτηδες να γίνει χάλια, όπως θέλησα να αφήσω για όλο το διάστημα του στρατού την υπόλοιπη ζωή μου. Δεν θέλησα να το καθαρίσω γιατί είμαι άνθρωπος που κρατάει ότι μπορεί να βρει, έχω από καπάκια αναψυκτικών μέχρι πέτρες από την θάλασσα, από σοκολατάκια μέχρι αποδείξεις αγορών και από εισητήρια λεωφορείου μέχρι περιτύλιγμα του κίντερ!!! Όλα αυτά λοιπόν θα μου θύμιζαν τα παλιά (ή και τα πρόσφατα) και η ιδανικότερη μέρα για να το κάνω αυτό ήταν η σημερινή!

Ανακάλυψα και γιατί δεν έχω αλλεργία στην σκόνη: γιατί έχω πάθει ανοσία. Το πόση σκόνη έβγαλε το γραφείο από μόνο του δεν μπορείτε να το πιστέψετε! Ούτε η μηχανή καπνού σε πίστες δεν βγάζει τόσο καπνό!

Και ναι, βρήκα πράγματα που είχα κρύψει ή είχαν κρυφτεί κάτω από όλη εκείνη την βαβούρα και την σαβούρα του γραφείου (το καθάρισα όχι επειδή ήταν η ιδανικότερη μέρα αλλά επειδή όταν έριχνα έστω ένα χαρτί έπεφτε κάτω) Βρήκα ποιήματα, ζωγραφιές, γράμματα που δεν έστειλα ποτέ (και εννοείται ότι δεν τα πέταξα αυτά) πέταξα τις πρόχειρες κόλλες που είχα, που δεν ξέρω γιατί τις είχα, τις κόλλες με λάθη, γράμματα που μόνο την πρώτη πρόταση (ή στην εσχάτη μόνο την ημερομηνία) κατάφερα να γράψω. Συνολικά πέταξα (στην ανακύκλωση για να μην ξεχνάμε την οικολογία ρε γαμώτο) 2 σακούλια μεγάλα (μισό περίπου μαυροσάκουλο για τους μαθηματικούς τύπους) μόνο με χαρτί Α4!

Λοιπόν, και όπως ξεσκόνιζα εγώ (η Μαίρη Παναγιωταρά) βρήκα και εκείνες τις υποσχέσεις που λέγαμε (http://dromosprostinithaki.blogspot.com/2009/02/blog-post_3567.html) αλλά συνέχισα να καθαρίζω, τώρα που έμαθα την δουλειά έγινα επαγγελματίας (αν θέλετε κατ' οίκον καθάρισμα τηλεφωνήστε μου)

Τέλος σήμερα ανακάλυψα ότι συνεχίζω να μην “πάω” τον εαυτό μου (νόμιζα ότι μου είχε περάσει) ναι συνεχίζω να μην με βρίσκω ελκυστικό όταν βλέπω τον καθρέφτη. Από την μια λέω άη σιχτίρ σε αυτόν όποιος κι αν είναι που τον ανακάλυψε γιατί όλοι είδαν τους εαυτούς τους και άρχισαν να επεμβαίνουν στην φύση (μπότοξ, γυμναστήρια κτλ κτλ) και μπράβο γιατί δεν θα διερωτώμαι κάποτε στην ζωή μου γιατί δεν σταύρωσα αρσενικό! (ναι, το παράχεσα)

ΥΓ. Να θυμηθώ να καθαρίζω πιο συχνά

Όλο το χάος στα πόδια μου

Καλή εβδομαδούλα καλέ!