We need to talk

Κανείς δεν μου είπε ότι οι σχέσεις έχουν και τα προβλήματα τους...

Άλλο κι αυτό. Τι μανία είναι αυτή τώρα, που κάποιος πρέπει να σου το πει και καλά για να είσαι προετοιμασμένος. Τι κακό και τούτο. Λες και ο,τι μας συμβούλευσαν εμείς το κάναμε γιατί δεν έχουμε κριτική σκέψη. Λες και ότι μας λένε οι άλλοι είναι αλάθητο. Λες και η ζωή έχει μυστικά...

Σ' αυτό θα καταλήξω. Έχω γράψει και έχω περιεργαστεί αυτό το ποστ ούτε κι εγώ ξέρω πόσες φορές. Έβρισκα το θέμα λυπητερό, καταθλιπτικό, αρνητικό αλλά φαντάζομαι αυτή ήταν η άρνηση μέσα μου. Για στιγμές πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται μικροπράγματα, μικρότητες. Μην γράψεις για αυτό είναι... ξέρω γω γρουσουζιά.

Ε ναι λοιπόν οι σχέσεις έχουν τα πάνω και τα κάτω τους. Όλες οι σχέσεις. Και οι τέλειες. Θυμάμαι τα σχόλια κάποιων για ένα ποστ παλιό με παρόμοιο θέμα, τότε όταν γράφαμε, όταν ήμασταν νέοι (όχι πως τώρα μας πήραν τα χρόνια). Αλλάζουν τα πράγματα, αλλάζουν και οι άνθρωποι... άμα λάχει.

Για χρόνια πίστευα ότι ήμουν ανίκανος να δημιουργήσω και να διατηρήσω μια σχέση. Οι πρώτες απόπειρες ήταν δύσκολες. Η πρώτη σχέση μου, η τωρινή, ήρθε στα είκοσι τέσσερα, ανέλπιστα, τυχαία. Όσο εγώ προηγουμένως είχα αποφασίσει, όντας ντράμα κουήν, ότι έχω κατεβάσει ρολά σαν άνθρωπος πριν καν αποκτήσω εμπειρία στη ζωή, δεν τολμούσα να εκφράσω τις ανησυχίες μου για το θέμα σχέσεις. Μίλησα σοβαρά λίγο με τον Προφυλακτικό, πάλαι μπλόγκερ, καλό παιδί, τον γνώρισα κι από κοντά όταν πήγα τουρ στην Ελλάδα, και μου έλεγε -δεν θυμάμαι πόσο ήμουν- θα έρθουν αυτά αργότερα. Και όντως ήρθαν..  περίπου (μου είπε για συγκατοίκηση κτλ αλλά εδώ αγριευουν τα πράγματα, σε άλλο ποστ αυτά!)

Η ζωή δεν έχει μυστικά. Νομίζω είναι το μότο της σεζόν μου... Δεν υπάρχουν συνταγές επιτυχίας, υπάρχουν μόνο υλικά για κάτι νόστιμο και επιτυχημένο, ή ίσως... Δοκιμασμένο;

*Αγάπη μου, θέλω να μιλήσουμε*