Time will heal

Κάποτε θα έρθει η μέρα και η ώρα που θα αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας, δεν θα ‘ρθει;

Με τα λόγια τελευταία δεν τα πάνω καλά. Ούτε και με τις πράξεις, καλά. Ή τελοσπάντων δεν τα πάνε αυτά καλά μαζί μου. Ή μιλάω καλά και με καταλαβαίνουν όσοι με ακούνε ή κάνω πράγματα. Ποτέ και τα δύο μαζί. Ο συγχρονισμός δεν είναι το φόρτε μου, ας πούμε.

Όλα τα συναισθήματα μου εκφράζονται με θερμίδες.

Υπάρχουν πράγματα που τα αφήνουμε πίσω, ναι. Γιατί η ρημάδα η αναβλητικότητα μου φαίνεται δυσβάστακτη; Θα δείξει ο καιρός. Μέχρι να δείξει ο καιρός η λίστα μεγαλώνει. Μην το σκέφτεσαι μωρέ, είσαι νέος ακόμη. Θα δεις με τον καιρό, θα σου δείξει ο καιρός, ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός και πάει λέγοντας. Μωρέ ο χρόνος δεν θα σταματήσει ποτέ –κι ας μην υπάρχει φιλοσοφικά. Μα ο καιρός περνάει τώρα και ακόμα καμία ένδειξη, ένα σημάδι, μια αστραπή, κάτι; Σύμπαν, μ’ ακούς;

Είμαι άνθρωπος του πνεύματος μη χέσω, δεν είμαι υλιστής. Ξέρω ότι αν δεν είσαι χαρούμενος αλλάζεις ό,τι δεν σου αρέσει, αλλάζεις ουσιαστικά τον εαυτό σου. Εσύ, μόνος σου, θα κάνεις τα βήματα παρακάτω. Ε, σε απλά ελληνικά, τώρα νιώθω στάσιμος. Σαν… με αναισθητικό αλλά χωρίς υπνωτικό. Παρών αλλά αμέτοχος.

Τι σου είναι το στρες βρε παιδί μου. Και σκέψου πως είναι όλα στο μυαλό μας. Σκέψου… ή μάλλον όχι. Αρκετή σκέψη για απόψε.

ΥΓ. Να κάνω hashtag #fightingwithdemons για τις τελευταίες αναρτήσεις;