Τσανς

Έχω όνειρα. Πολλά. Αλλά ποτέ δεν τόλμησα. Έχω κολλήματα, και αν δεν έχω στ’ αλήθεια, βρίσκω. Τα καταφέρνω με κάποιο τρόπο να χάσω όχι μόνο το ενδιαφέρον μου αλλά και την πρόθεσή μου. Όπως και άλλοι φαντάζομαι, έτσι και εγώ, φοβάμαι το άγνωστο αλλά ταυτόχρονα παγιδεύομαι στον φόβο. Για παράδειγμα, να μιλήσουμε με αποδείξεις και ονόματα. Πάντα ήθελα να φύγω. Να φύγω όχι μόνο από το σπίτι και να μείνω μόνος, να φύγω από τη χώρα, γιου νόου.

Τάσεις φυγής; Μπορεί. Αλλά όσο το θέλω, τόσο δεν το τολμώ. Το αφήνω στο συρτάρι του γραφείου μέχρι να παλιώσει, το βγάζω, το ξεσκονίζω και μετά σκέφτομαι τι ωραία που θα ήταν. Αλλά μετά πάλι, καθημερινότητα. Έχω διαβάσει απίστευτες ιστορίες για ανθρώπους που ξεκίνησαν από το τίποτα, ή πήγαν σε μια χώρα με ελάχιστα λεφτά και έκαναν καριέρα, περιουσία, λάθη κτλ κτλ. Συγκινούμαι κιόλας μερικές φορές. Αλλά εγώ… εδώ… κι αυτό το καλοκαίρι, λιωμένο παγ… Ναι.

Όσο μεγαλώνω ηλικιακά (γιατί από ύψος νομίζω συμπληρωθήκαμε, δόξα σοι) η απόφαση να φύγω από το Νησί-η-μάνα-σου-εγώ-κι-εσύ γίνεται όλο και πιο βαριά, πιο δύσκολη. Ε αυτά έχει η αναβλητικότητα θα μου πεις, και θα χεις δίκιο! Το παραδέχομαι. Αλλά ο φόβος για το νέο ξεκίνημα είναι ο ίδιος με τον φόβο που είχα στα δεκαοχτώ. Από φόβο δεν συμπλήρωσα τις αιτήσεις για τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Αλλά ήμουνα δεκαοχτώ, δεν ήξερα καλά-καλά ποιος είμαι, τι κάνω, τι θέλω να κάνω και πάει λέγοντας. Τώρα σχεδόν χριστέ-μου-10-χρόνια μετά πάλι φοβάμαι. Τι στο διάολο συμβαίνει;

Από την άλλη δεν πιστεύω πως υπάρχει «αργά» ή «νωρίς» για να κάνεις κάτι (Εξαίρεση: βιολογικά παιδιά). Έχω επίσης ξεπεράσει το σύνδρομο «Είμαι στα –τόσα- και δεν έκανα τίποτα ακόμη», προ πολλού. Ξέρω ότι κάθε ξεκίνημα είναι δύσκολο. Ξέρω επίσης ότι όσο μεγαλώνω γίνομαι και πιο δύσκολος. Όπως και όλοι; Όχι; Διαψεύστε με κάποιος…

Σκέφτομαι ότι μπορεί και να μείνω εδώ. Από την άλλη αν δεν δοκιμάσεις πώς θα μάθεις; Παιδιά, ελάτε σοβαρευτείτε, δεν μιλάω για ναρκωτικά και εγκλήματα! Εννοώ αν δεν δοκιμάσεις «την τύχη σου» (σιχαίνομαι αυτή την έκφραση) πώς θα ξέρεις; Καλά, σιωπώ τώρα και συνεχίζω την μελέτη μου…