Gossiping

Κουτσομπολιό. Δεν μ' αρέσει.

Πρόσεξε. Μερικές φορές έχω κάτι να πω για κάποιον, με ενόχλησε αυτό ή είπε αυτό και το βρήκα κουφό και τέτοια. Τα τελευταία χρόνια τα λέω τετ-α-τετ τα συναισθήματα μου ακόμα κι αν δεν είναι όμορφα, φιλικά και ευγενικά. Αλλά, επειδή κατά βάθος είμαι ακόμα το ντροπαλό εκείνο παιδάκι, υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν τολμώ να πω. Κακώς, το ξέρω. Και παρ' όλα αυτά δεν κουτσομπολεύω... Δεν το συζητώ με καμιά καχυποψία και δεν το συζητώ με κανένα τυχόντα. Ξέρω σε ποιους ανθρώπους μιλάω, γιατί συνέβηκε να μάθω πως είπα πράγματα για κάποιον ποτέ δεν τα είπα.

Δεν ξέρω ποιος πλανήτης είχε κέφια προσφάτως -Ερμή μωρό μου για σένα μιλάω- αλλά η Επικοινωνία στράβωσε κάπως. Όχι, δεν το ρίχνω στα ζώδια γιατί εμείς τα κτήνη φέρουμε μερίδιο ευθύνης για το ότι γίνεται. Μην φταίμε τώρα Αγίους και Πλανήτες! Οι άνθρωποι που εκτιμούν την ειλικρίνεια μπορούν να γίνουν πολύ καλοί μου φίλοι. Σ' αυτό το συμπέρασμα κατέληξα τις τελευταίες μέρες. Ναι, σωστά υποπτεύεσαι, περνάω μούρλια! Έχει φτάσει η πίεση μου στα εφτά κόμμα πέντε ρίχτερ!

Η μαλακία με την κοινωνία μας είναι πως τίποτα δεν μένει κρυφό. Αν κάποιος ανοίξει το στοματάκι του θα φτάσει στ' αυτιά άλλων, ήθελε δεν ήθελε να το μάθουν κι άλλοι. Έτσι και εγώ έμαθα πολλά πράγματα. Και τώρα σκέφτομαι αν θα διατηρήσω την ψυχραιμία μου ή αν θα ξεσηκώσω κανένα ηφαίστειο να ζήσουμε ξανά τις ένδοξες μέρες της Πομπηίας. Όχι αγάπη μου, ψύχραιμα όλα. Έβαλα κλασική μουσική στο αυτοκίνητο, δεν βρίζω πια (προς το παρόν, έχει κι η μαλθακότητα τα όρια της) και πάω προετοιμασμένος σε σχολή και δουλειά.

Αν ένα πράγμα δεν αντέχω και δεν ανέχομαι είναι οι μικρότητες. Άνθρωποι μικρόψυχοι και σκατόψυχοι δεν με ενδιαφέρουν, τα ξανάπαμε, ναι. Το ζήτημα είναι ότι τελικά υπάρχουν κάμποσοι τέτοιοι (ή ότι κάνω λάθος δουλειά, αλλά αυτό ας το αφήσουμε γιατί είναι κοινωνιολογικό και δεν μας συμφέρει να το ανοίξουμε το θέμα ώρα που είναι). Οκέι, και τώρα τί; Το είδες χρυσό μου Τσε Γκουεβάρα και σήκωσες παντιέρα; Όχι, απλά λέω και εγώ την άποψη μου. Δηλαδή αυτό που όλα πρέπει να έχουν αιτιατό και αιτία με ταράζει...

Όποιος γουστάρει να επιστρέψουμε στις σπηλιές, να πάει στο καλό. Εγώ προχωράω μπροστά αγάπη μου, κι όπου μας βγάλει ο δρόμος (τιμητικός επίλογος).

ΥΓ. Ο Δαρβίνος μέχρι που έφτασε; Προέβλεψε τίποτα ή μόνο τα παρελθόντα ήξερε;