Eurovision 2013: Ultimate Review 2nd semi-final

Έφθασε και η Πέμπτη, είδαμε και τον δεύτερο ημιτελικό. Αυτή τη φορά ήμουν στημένος μισή ώρα πιο πριν, έβαλα ξανά την εμφάνιση της Κύπρου για τόνωση και πήρα μια βαθιά ανάσα για τον δεύτερο ημιτελικό -που τελικά ήταν απαραίτητη- και ξεκινάει. Η έναρξη ήταν πάρα πολύ... ψαγμένη να το πω; Σε σημείο που παρακάλαγα να ήταν όνειρο. Βάλε το στην μέση, όσο θα ψηφίζουμε, δεν είναι ανάγκη να το βάλεις για opening. Εντάξει η τεχνολογία είναι με το μέρος μας, το καταλάβαμε αλλά εδώ θα σκεφτώ σοβαρά να κάνω ψήφισμα να επιστρέψουν οι ορχήστρες... ας μην εξυμνούμε τοοοσο τον διαγωνισμό.

Τι φοράς Χριστιανή μου; Δεν ξέρω και τι θρησκείες έχουν εκεί... Αν είσαι άθεη τόσο το καλύτερο! Μα είναι τώρα φόρεμα αυτό που φόρεσε; Και δεν άλλαξε, όχι τίποτα. Στον πρώτο ημιτελικό έλεγα γιατί να αλλάξει; τόσο ωραίο ήταν το ρούχο, χθες έλεγα μακάρι να αλλάξει, αλλά τίποτα! Ας ξεκινήσει επιτέλους το τραγούδι γιατί χτυπιέμαι...

Λετονία, πρώτη (και καλύτερη;)! Ναι ας μην το σχολιάσω, τα παιδιά προφανώς και έχουν φάει πολλή ζάχαρη και χτυπιούνται με το πρώτο μπιτάκι του τραγουδιού, είναι οι Λετονοί Jedward με εξαίρεση ότι ο ένας ξέρει να τραγουδά. Μ' αρέσει που βάζουν τον κόσμο να τραγουδάει και το κάνει πιο ενδιαφέρον, γιατί βαρεθήκαμε να βγαίνει ένας-ένας να στέκεται σαν άγαλμα και να τραγουδάει για 3 λεπτά. Φυσικά η όλη εμφάνιση με γυαλιστερά μέχρι θανάτου παντελόνια και σακάκια ασορτί δεν βοήθησε στο αποτέλεσμα, φαντάζομαι.

Αμέσως μετά, για αλλαγή το Σαν Μαρίνο, σαν προχθές μου φαίνεται που την έβλεπα και έλεγα “Παρακαλώ, ας κοπεί το ρεύμα” με εκείνο το τραγούδι-διαφήμιση του Facebook, το οποίο ναι μεν ήταν catchy αλλά ήταν συγχρόνως πατάτα. Δες την πως άλλαξε, και το μαλλί το άλλαξε... Ο άνθρωπος τελικά αλλάζει, ήταν ένα τραγούδι με εξαιρετικό ιταλικό στίχο το οποίο όμως έμπαζε -και αυτό- σκηνικά.

Τρίτη και... Άστο. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας γνωστή και ως ΠουΓουΔουΜού. Έχετε ποτέ φάει γύρο και μετά κορνφλέιξ με γάλα; Τόσο κακός συνδυασμός ήταν και το ντούο της ΠΓΔΜ... Από την μια ο κατά τ' άλλα χαριτωμένος νεαρός και από την άλλη η Σκοπιανή λαϊκή ντίβα λίγο Μαρινέλλα λίγο πιο εθνίκ βλπ. Σεζάρια Εβόρα δεν γινόταν. Άσε που το κόκκινο φόρεμα που φορούσε η κυρία ήταν απερίγραπτα απαίσιο.

Προχωράμε με το Αζερμπαϊτζάν. Επιτέλους Euro-Vision. Ωραίο παλικάρι! Ό,τι και να πείτε, κοντούλης αλλά αν μου τον φέρνατε δεν θα έλεγα όχι, καλά για χαζό με έχετε; Βρε, βρε το Αζερμπαϊτζάν... Ναι ναι, για το τραγούδι. Τι να σας πω καλέ, το άκουσμα του είναι γνωστό γιατί το 'χει γράψει Έλληνας, η παρουσία είναι ψαγμένη μέχρι την ώρα που μπαίνει μια κοπελιά με κόκκινο ρούχο και μια απερίγραπτα ορθογώνια ουρά (να αυτά κάνεις Φωκά και με εκνευρίζεις)... Άσε τους άντρες στην σκηνή, κάνε κάτι άλλο.

Αμέσως μετά η Φινλανδία. Η πάλαι χώρα των Λόρντι δείχνει τώρα την ακτιβιστική της πλευρά. Μια νυμφομανής μανδάμ με τα πιο απαίσια παπούτσια που έχω δει παρακαλάει κάποιον ή κάποιαν να την παντρευτεί! Και όταν τα κάνω εγώ αυτά με λέτε τρελό! Ένιχαου. Η φούξια λεπτομέρεια με κτυπάει και πονάω όλο μου το οπτικό νεύρο μέχρι που χτυπάει εγκέφαλο, τόσο πολύ... Ωραίο εφέ που οι χορεύτριες από χορευτές γίνονται κουμπάρες και πολύ καλά έκανε η κοπελιά και φίλησε την κοπελιά στα χείλη. Ε καιρός να ξυπνήσεις Ευρώπη, όχι μόνο να ψηφίζεις!

Και να σου η Μάλτα... Γιατρός το παιδί. Παντρεύομαι τώρα με κουμπάρα την Φινλανδή! Το τραγούδι είναι έτοιμο για charts... Χαλαρό, ό,τι πρέπει για αυτήν την περίοδο! Και το παγκάκι στο τέλος, όλα τα λεφτά! Δεν υπάρχει! Θετικό, χαλαρό και όμορφο! Τι άλλο θέλουμε;

Βουλγαρία και επιστροφές. Να σου η Elitsa με τον Storan! Καλώς τα τα παιδιά... Με τα leftovers των ρωσίδων γιαγιάδων στην μια μεριά και ένας τύπος με βαλκανική γκάιντα (θα 'χει όνομα αλλά θα μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή) και πάλι τα τύμπανα. Ναι ωραίο, είπαμε εκτιμώ και γουστάρω κάθε εθνίκ, αλλά δεν είσαι και από την Αφρική! Χαλαρά, πολύ Βαλκάνιο. Με μέτρο μωρέ! Και τι είναι αυτός ο electro ήχος; Ντροπής πράματα! Όχι, όχι σαν το Voda, το πρώτο σας τραγούδι δεν έχει!

8η η Ισλανδία. Βρε η Μακρινή Ισλανδία. Να... Ξανθός, με μπλέ μάτια και δυο μέτρα. Αυτά, οι αδικίες της φύσης είναι που μου την δίνουν! Είσαι ορίτζιναλ απόγονος των Βίκινγκς αγόρι μου και μπράβο σου. Ντάξει το τραγούδι δεν κατάλαβα τι έλεγε και είχε πάντα αυτή την ζεν διάθεση και αν και έβγαζε μια θετική αύρα ήμουν λίγο επιφυλακτικός,

Βρε να σου και η Ελλάδα! Να όταν δε βάζει το χέρι του ο Ρήγος πόσο καλό αποτέλεσμα βγαίνει! Εξαιρετικό. Γεμάτοι ενέργεια. Κακή επιλογή το ρούχο το μαύρο, είπαμε να είμαστε ουδέτεροι αλλά ήθελε λίγο πιο “fun factor” στο ρούχο. Εντάξει άντε και το εφέ με τα όργανα και τα φωτάκια χαριτωμενιά και το συρτάκι-like λίγο κλισέ αλλά δε βαριέσαι μωρέ; Καλά περάσαμε! Να και ένα ευχάριστο τρίλεπτο!

Καπάκι Ελλάδα Ισραήλ! Παλάβωσα. Σηκώθηκε η τρίχα μου (με την καλή έννοια, κακεντρεχείς άνθρωποι). Δεν κατάλαβα Χριστό αλλά κατάλαβα ότι είναι ερωτικό τραγούδι και ότι πονάει... Εκπληκτική γλώσσα και τα Εβραϊκά και τα Ισλανδικά αλλά σε αυτή τη περίπτωση έβλεπα ότι και η ερμηνεύτρια (μόλις 22!) ήταν σε κατάσταση ερωτικού μαρασμού! Θεϊκό τραγούδι, το άκουσα 10 φορές τουλάχιστον σήμερα.

11η η Αρμενία που επιστρέφει μετά από την αποχή της λόγω της διοργάνωσης του Αζερμπαϊτζάν. Ένα ελαφρά νεανικό τραγούδι με ελαφρά οικολογικό μήνυμα. Καθόλου πιασιάρικο όμως... Και στατικό και αυτό... Το τραγούδι επειδή δεν είχε την δυναμική που έπρεπε, κλιμάκωση, και σε συνδυασμό με την σκηνική παρουσία είχε αυτή την στασιμότητα. Κάτι του έλειπε τελοσπάντων.

Και μετά πάμε στον hipster-rock Ούγγρο δημοσιογράφο. Και πάλι μια γλώσσα που δεν κατέχω και πάλι μια διαφορετική κατάσταση και από την Ισλανδία και από το Ισραήλ... Κάτι δεν πήγαινε καλά με το mood και την ενορχήστρωση. Είχα από την αρχή μέχρι το τέλος την αίσθηση ότι το ξεκίνησε λάθος και ότι προσπαθούσε να το διορθώσει. Ίσως ήταν η αγχώδης αύρα του απλά. Κατά τ' άλλα κεχαριτωμένο.

13η η Νορβηγία! Τραβούσα τα μαλλιά μου. Πολύ electro, πολύ ψεύτικος ήχος, πολύ δραματικό και πολύ ψηλά παπούτσια που δεν μπορεί να περπατήσει. Κοίτα, η αλήθεια είναι παρακαλούσα να σκιστεί το φόρεμα να γελάω μέχρι την 100η Γιουροβίζιον αλλά ελαστικό είναι, λέω δεν θα γίνει... Όχι, όχι, όχι. Και σκέψου το μήνυμα που περνάμε στα παιδιά μας (στα ποια μας)... Σου ταΐζω την αγάπη μου; Δεν φτάνει που έχουμε ρεκόρ-επίπεδα stalking θα ταΐζουμε αγάπες τώρα με το ζόρι;

Να σου και η Αλβανία και κάπου εδώ αρχίζω να παρακαλώ να τελειώσει αυτός ο ημιτελικός δεν αντέχω άλλο. Αυτοί οι παραγωγοί όλο νάζια είναι φέτος. Slow motion στα πλάνα, πεταλούδες και κλιπάκια γυρισμένα στην κάθε χώρα κάνουν τώρα και κοντινά στον Αλβανό με την κιθάρα. Όχι! Σφάλμα εκτός και αν έχουν βάλει στόχο να μας ξεκάνουν από τους δέκτες. Και ο άλλος, ο τραγουδιστής με το κτένισμα κόμη δράκουλα, φράντζα ισιωμένη και το υπόλοιπο μαλλί επιμελώς ατημέλητο. Αυτό το τραγούδι με αφήνει απαθή.

Λίγο πριν το τέλος -το οποίο φαντάζει βασανιστικά μακριά- η Γεωργία με ένα κόνσεπτ λίγο Αζερμπαϊτζάν πριν 2 χρόνια (που κέρδισε). Ντουέτο στα σιρόπια. Ωραίο φόρεμα φοράει η τραγουδίστρια, πολύ καλή δουλειά δεν αντιλέγω και με ενοχλεί μόνο ένα πράγμα. Ο σταυρός στο στήθος. Ήθελες γούρι Χριστιανή μου (προφανώς Χριστιανή) αλλά που τον βάζεις τον σταυρό; Ένιχαου.

Ελβετία. Αχ να και κάτι εύθυμο, σχετικά. Ο γεροντάκος εκπληκτικός... Ακόμα πιο εκπληκτικός ο κιθαριστής! Κούκλος! Το τραγούδι ήταν κάπως σαχλό και κουραστήκαμε από τόσες σάχλες και το τελευταίο πράγμα που ήθελα να δω ήταν να εκτυλίσσεται ένα λαβ στόρυ μεταξύ του κυρίως τραγουδιστή (επίσης κούκλος) με την μανδάμ με το κόκκινο τακούνι.

Τελευταίος... πολύ τελευταίος και ακόμα πιο βασανιστικός ο Ρουμάνος. Το πιο άθλιο σε αυτή τη διοργάνωση. Ο τύπος που το έχει δει Κόμης Δράκουλας, φοράει και εγώ δεν ξέρω τι (ότι έχει πετάξει η Βίσση από τους Δαίμονες) με ένα αναίσχυντο Cirque Di Πεντάρας. Συγγνώμη, όχι συγγνώμη, έχεις αυτό το τραγούδι (It's my life) και βάζεις αυτό το στήσιμο; Να απολυθεί πάραυτα ο υπεύθυνος της αποστολής! Άσε και τα κονφετί στο τέλος, ντάξει, δεν θα κερδίσεις κι όλας!

Boring μέχρι θανάτου και το interval act και απλά περίμενα να ανακοινωθούν τα αποτελέσματα. Οι δέκα χώρες που περνάνε στον τελικό είναι Ουγγαρία, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία, Ρουμανία, Νορβηγία, Ισλανδία, Αρμενία, Φινλανδία, Μάλτα και Ελλάδα.

Είχα βρει 7 στις 10 χώρες. Δεν περίμενα να περάσουν όλες οι Σκανδιναβικές χώρες όπως επίσης δεν πίστευα ότι θα περνούσε η Ρουμανία. Αλλά καλά να 'μαστε, χρειαζόμαστε και κάποιον να πάρει την τελευταία θέση το Σάββατο! Μαρτύριο η φετινή διοργάνωση. Αυτός ο ημιτελικός ήταν, τελικά, μακράν χειρότερος από τον πρώτον... Ραντεβού το Σάββατο!