D

Αυτό που είχα ανάγκη ήταν να κάνω ένα διάλειμμα... και στον ψυχολόγο δεν πας καθημερινά. Ό,τι και να γίνεται γύρω μας η ζωή συνεχίζεται, μια φορά θα σταματήσει, ευτυχώς μια μόνο! Και ποιος να μου το έλεγε εγώ που κάποτε θεωρούσα ένα post πετυχημένο από τα σχόλια να χαίρομαι με τις αναρτήσεις μου που δεν μάζεψαν ούτε ένα σχόλιο. Και δεν ξέρω και εγώ πόσο καιρό σκέφτομαι τι να γράψω για αυτό το ποστ... Θα έλεγα πως είναι ξεχωριστό...

Αλλάζουμε γιατί δεν είμαστε πλέον αφελείς...

3 χρόνια, 7 μήνες και 4 μέρες μετά... και ακόμα είμαι εδώ! Είμαι πολύ περήφανος που μένω προσκολλημένος σε κάτι για τόσο πολύ, συνήθως ότι αρχίζω δεν σημαίνει αναγκαστικά πως θα το τελειώσω. Αλλά μεγαλώνω (και δεν έχω κρίσεις) και μαθαίνω διάφορα μεταξύ αυτών και ο σεβασμός. Μ' αρέσει να διαψεύδω με τέτοιο τρόπο τον εαυτό μου, γιατί ουσιαστικά διαψεύδω για τον εαυτό μου όσους δεν πιστεύουν ότι δεν μπορώ να φέρω εις πέρας κάτι. Δεν έχω όμως να αποδείξω τίποτα σε κάποιον, ότι κάνω το κάνω για εμένα και δεν με απασχολεί τόσο πολύ πια τι θα πουν οι υπόλοιποι... Αν είμαι εγώ εντάξει με κάτι που κάνω για εμένα τα άλλα είναι περιττά.

Κάθε φορά που φτάνω σε κάποιο ποστ αριθμητικά νιώθω υπέροχα... Κάποτε μετρούσα τα ποστ μου, μετρούσα πόσα είναι σχολιασμένα και πόσα είναι ασχολίαστα, μετρούσα τα σχόλια, μετρούσα πόσα είχαν μείνει για την επόμενη εκατοντάδα αλλά αυτά δεν με απασχολούν πια. Οι αριθμοί είναι για τους μαθηματικούς και ένας αριθμός δεν σου λέει τίποτα μόνος του, πρέπει να τον εντάξεις σε μια πρόταση ή να τον συγκρίνεις με κάποιον άλλο, για να μπορείς να τον προσθέσεις, να τον αφαιρέσεις, να τον διαιρέσεις, να τον πολλαπλασιάσεις αλλά, είπαμε, αυτά για αυτούς που ασχολούνται.

Όταν έχεις πάθει ψύχωση με τα σχόλια ή με τις αναρτήσεις φαίνεται... Είναι σαν την τηλεόραση, αν έχεις κάτι, αν σε προβληματίζει κάτι... φαίνεται. Απλά με τα blog δεν είναι τόσο άμεσο. Και εντάξει δεν είμαι ο κύριος τέλειος και το ξέρω και δεν θέλω επίσης να γίνω... γίνομαι μαλάκας, γίνομαι και βλαμμένο, γίνομαι και ανώριμο μερικές φορές... ή πολλές φορές, αλλά είναι μέρος της πορείας και αυτά, μέσα στη ζωή είναι και τα “παραστρατήματα”...

Αλλά ας μην κολλάω στα... “αρνητικά”. Γιορτάζω τα πεντακόσια ποστ (οι Ρωμαίοι έγραφαν το 500 σαν D εξού και ο τίτλος) και... γιορτάζω απλά!

Καλή βδομάδα σας εύχομαι, αν είστε σε διακοπές καλή συνέχεια, να περνάτε καλά ό,τι και αν κάνετε και... αυτά! Α! Και ευχαριστώ πολύ!

Τώρα εγώ, το Fiat 500, το μωβ χαρτονόμισμα, το 500 Http Error και η ταινία 500 days of summer έχουμε ένα κοινό...