Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Τι 20; Τι 36;

Τι άλλαξε από τότε;

Βρήκαμε και σπίτια και μπήκαμε μέσα. Αλήθεια πόσα χρόνια πέρασαν; Δεήσεις, μνημόσυνα, αγάλματα, ανδριάντες, προπαγάνδα. Και τι έγινε; Νεκροί και αγνοούμενοι πρόσφυγες και εγκλωβισμένοι. Ξέρει κανείς πόσοι είναι οι Τούρκοι αγνοούμενοι; Μάθαμε ποτέ στο σχολείο; Οι “δικοί” μας ήταν 1619 (τώρα είναι λιγότεροι γιατί βρέθηκαν τα οστά τους τουλάχιστον, αλλά μας έμαθαν τον ακριβή αριθμό) Από τα 10 μας μαθαίνουμε στο σχολείο “Δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι”.

Από τα 10 μέχρι τα 18 μας λένε: “Οι κακοί οι Τούρκοι” και “οι κακοί οι Τούρκοι”, λες και οι Κύπριοι ήταν Άγιοι, λες και δεν βίασαν, δεν σκότωσαν, δεν κατέστρεψαν, και ακόμα κι αν το έκαναν δεν υπάρχει πρόβλημα μ' αυτό. Ένας πόλεμος είναι ένας πόλεμος, ένας αγώνας επιβίωσης, οι ίδιοι οι Κύπριοι αλληλοσκοτώνονταν το 1955, αλλά δεν είναι λάθος να το παραδεχόμαστε και να το μαθαίνουμε στα σχολεία. Ένα πόλεμος είναι ένας πόλεμος...

Τι θα αλλάξει στο μέλλον;

Δεν είναι ότι θυμάμαι κάτι και δεν το ξεχνώ, το πρόβλημα δεν είναι αυτό, δεν ξέρω για ποιο πράγμα να αγωνιστώ. Για το καλό το δικό μου; Για το καλό της Κύπρου; Για το καλό μιας ενωμένης Κύπρου; Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εξαφανίσω οποιοδήποτε πολιτικό και Αρχιεπίσκοπο. Για το καλό της ανθρωπότητας; Εκεί ίσως χρειαστεί να εξαφανίσω περισσότερη από την μισή ανθρωπότητα, θα άφηνα μόνο τα παιδιά...

36 χρόνια, λάθη και παραλείψεις το ένα πίσω από το άλλο, 36 ολόκληρα χρόνια και μιλάμε μέχρι και για Συνομοσπονδίες, εγγυήσεις, υποχωρήσεις, ανταλλαγές και ένα σωρό όρους... Γι' αυτό ακριβώς η Αίγια Φούξια χτυπάει τετραπλάσια νούμερα από ενημερωτικές εκπομπές για το Κυπριακό. 36 χρόνια και εμείς οι νέοι που δεν το ζήσαμε ονειρευόμαστε και εμείς σε πλαίσια με συρματοπλέγματα...

Τίποτα



“ Που την Τζυρκάν είμαι νερόν
που την Τζιερύνειαν άθθος
του Βαρωσιού είμαι γυαλός
μες το δικό σου ζιω το φως
Είκοσι χρόνια λάθος...

Ατός είμαι της Ρήαινας
τζι' άνεμος στην Καντάρα
της Αϊρκώτισσας τζιερίν
ν' ανάψω λαμπρατζιάν γερήν
να κρούσω την κατάραν”
στίχοι: Ανδρέας Παράσχος, τραγούδι "Είκοσι χρόνια" σε μουσική Άντρου Παπαπαύλου στο CD "Ω! Κύπρος" (1995) της Άννας Βίσση

άθθος= ανθός
ατός= αετός
τζιερίν= κερί
Τοπωνύμια:
Τζυρκά = Κυθραία, κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου γνωστή για την πηγή νερού της
Τζιερύνεια = Κερύνεια, η μικρότερη πόλη και επαρχεία της Κύπρου
Βαρώσια = κατεχόμενος οικισμός του Δήμου Αμμοχώστου
Ρήαινας = ενν. Τα κάστρα της Ρήγαινας (Άγιος Ιλαρίωνας, Καντάρας και το Βουφαβέντο), η Ρήγαινα είναι πρόσωπο της λαϊκής Κυπριακής παράδοσης, πλούσια, όμορφη αλλά κακιά
Καντάρα = Ένα από τα τρία κάστρα της Ρήγαινας στο βουνό του Πενταδακτύλου
Αϊρκώτισσα = Θεοτοκωνύμιο, Εκκλησιά αφιερωμένη στην Παναγία στην Λάπηθο

8 σχόλια:

Unknown είπε...

Σαν χθες θυμάμαι εκείνο το καλοκαίρι που έμπαινε ο Αττίλας στην Κύπρο, και πήραν τον πατέρα μου στην επιστράτευση.
Ακόμα θυμάμαι που όλοι φώναζαν πόλεμος πόλεμος.
Τι πανικός. Στο σπίτι μας θυμάμαι κλάματα και κραυγές. Και όλα τελείωσαν έτσι με τόσους αγνοούμενους και νεκρούς.
Όλοι φταίνε πιστεύω απ'όλες τις πλευρές.
Καλησπέρα.

Ιθάκη-man είπε...

@ Bear:
Έλα μου, αλήθεια; Αχ Αρκούδε μου, θα ήταν εύκολο αν έφταιγε ένας αλλά φταίνε πολλοί, ακόμα και άνθρωποι που ζούνε σήμερα και έχουν και "αξιώματα"...
Καλησπέρα!

amalthia είπε...

και κατα τ'άλλα τους ενόχλησε που και πότε θα τραγουδήσει η Λόπεζ.

χάνουμε την ουσία,μας κατευθύνουν απο το σχολείο και μεγαλώνοντας βαριόμαστε να ψάξουμε την αλήθεια αλλά και τις λύσεις ακόμα γιατί μας καίει η καθημερινότητά μας...

Εγώ είπε...

Τι 20 τι 36 τι 423875642378. Ο κόσμος αλλάζει, οι ανάγκες αλλάζουν, οι αξίες αλλάζουν. Ποιο δεν ξεχνώ και αγωνίζομαι? Τίποτε. Όποτε σκέφτομαι το κυπριακό καμιά φορά λέω καλά είμαστε όπως είμαστε. Η οποιαδήποτε "λύση" μπορεί να φέρει χειρότερα πράγματα. Εσύ θα πήγαινες ξανά πίσω? όχι. Θα τα πουλούσες. Όπως θα κάνω κι εγώ και πολλοί άλλοι όταν κάποτε τα πάρουν. Αυτή είναι η αλήθεια. Πες με κακό ή οτιδήποτε άλλο but thats the way it is.

PurpleButterfly είπε...

Opos to eipes, 36 xronia lathi...Evalame ta sherka mas tzai efkalame ta mathkia mas!

sCaTterBraiN είπε...

δεν μπορώ να έχω γνώμη για το τι συνέβη γιατί δεν το έχω ψάξει πολύ. αλλά η ερώτησή μου είναι: ποιος θέλει πράγματι να ζήσει ξανά μαζί με τους τουρκοκύπριους;

Εγώ είπε...

@ sCaTterBraiN: Καλή ερώτηση. Κανένας. Ούτε αυτοί μας θέλουν ούτε εμείς.

Ιθάκη-man είπε...

@ Amalthia:
Την χάσαμε την ουσία προ πολλού!

@ Liar:
Υπάρχουν και αυτοί που όντως θέλουν να επιστρέψουν, υπάρχουν και αυτοί που και να θέλουν να επιστρέψουν δεν μπορούν γιατί πάνω στα οικόπεδα φυτρώσαν πολυκατοικίες... Δεν είσαι κακός, άλλοι είναι οι κακοί και οι επικύνδινοι και οι περισσότεροι από αυτόυς είναι πολιτικοί!

@ Purple Butterfly:
Κοίτα 36, έξω τα καλοτζέρκα του 63 :p

@ sCaTterBraiN:
Να το μελετήσεις με το πάσο σου, και δεν έχει και πολλές πηγές, ο φάκελος του Κυπριακού άρχισε να ανοίγει πρι 2 χρόνια και ξανάκλεισε. Δεν ξέρω αν σου λέει κάτι αυτό...
Καλή η ερώτηση σου αλλά η απάντηση του Liar είναι κάπως ακραία. Έχει αλλοιωθεί δυστυχώς η έννοια του Τουρκοκυπρίου, ιδιαίτερα με τις συμφωνίες που 300'000 έποικοι θα γίνουν Κύπριοι στα χαρτιά. Μην λέμε κι ότι θέλουμε, οι Τουρκοκύπριοι ζούσαν πολύ καλά μέχρι τον καιρό της Αγγλοκρατίας, απλά οι πολιτικοί ήταν τόσο τρισάθλιοι τότε (με τον Βασιλιά Καρνάβαλο τον ίδιο τον Μακάριο που χρήσθηκε Προεδρος της Δημοκρατίας σε κάθε δημόσιο του λόγο να ξεκινά με το "Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ") δεν κατάφεραν ουτε σε μια στιγμή να μαζέψουν ΕΚ και ΤΚ μαζί και να τους κάνουν να νιώσουν ένα. Που είναι ένα πράγμα μαζί (Κύπριοι) τώρα μετά από τόσα χρόνια που τα σύνορα ήταν κλειστά και οι ΤΚ-ΕΚ χάσαν την επαφή τους τα πράγματα είναι δύσκολα. Εγώ δεν θα είχα πρόβλημα και το πρόβλημα δεν ήταν οι ΤΚ το 63, το πρόβλημα ήταν ότι αποφάσιζαν άλλοι για μας (δοτό σύνταγμα από την Αγγλία, εγγυήσεις κτλ) το πρόβλημα είναι η πολιτική και 36 χρόνια μετά το πρόβλημα δυστυχώς είναι ακόμα πρόβλημα