Unique

Όλοι δεν παθαίνουμε το ίδιο πράγμα; Δεν είναι μέσα στην ζωή όλα; Ο πόνος, το γέλιο, η απογοήτευση, το πάθος, η χαρά, ο θάνατος, η εμπειρίες, η διασκέδαση. Σίγουρα για τον καθένα από μας η κάθε λέξη θυμίζει ή σημαίνει κάτι διαφορετικό, σε κάποιους κάποια πράγματα είναι πιο έντονα και σε άλλους πιο σπάνια. Όταν γελάμε όμως, γελάμε, όταν κλαίμε από την άλλη, κλαίμε, όλοι το ίδιο... Τι μας κάνει όλους εμάς διαφορετικούς αλλά παράλληλα είμαστε όλοι το ίδιο πράγμα;

Μέχρι να γράψω το ποστ δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν και πόσα μωράκια θα γεννηθούν, αλλά θα ήταν αγχωτικό να είχα μπροστά μου μια τηλεόραση και να βλέπω ταυτόχρονα τι γίνεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης νοουμένου ότι κάθε δευτερόλεπτο γεννιούνται 4-5 παιδιά και πεθαίνουν 3-4 άνθρωποι. Είναι κύκλος όλο αυτό. Η ζωή κυλά, γρήγορα... όχι αυτό είναι πιο αγχωτικό και μου την δίνει!

Μοιράζομαι τα γενέθλια μου με άλλους 18μιση εκατομμύρια ανθρώπους αλλά και πάλι που είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που με κάνει να ξεχωρίζω από όλα αυτά τα εκατομμύρια; Έχω το όνομα που έχουν ούτε και εγώ ξέρω πόσοι άνθρωποι αλλά τι με κάνει να ξεχωρίζω από αυτούς; Έχω καφέ μάτια, όπως πολλοί άνθρωποι στον κόσμο αλλά τι με κάνει διαφορετικό; Ίσως ο συνδυασμός όλων αυτών;

Αλήθεια υπάρχει λόγος να θέλουμε να ξεχωρίζουμε; Μήπως είναι ανόητο να το κάνω όλο αυτό; Να συγκρίνω τον εαυτό μου με τα υπόλοιπα δυσεκατομμύρια του κόσμου για να βρω τι με κάνει ΕΜΕΝΑ να διαφέρω; Δεν είναι εγωισμός αυτός; Ναι, αν πω πως είμαι ξεχωριστός και μοναδικός θα είχα υπόψη μου όλους όσους ξέρω... Είσαι το ίδιο με όλους μέχρι να γίνεις ξεχωριστός για κάποιον;