Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Last Sunday, Ανάδερ μπόριγνκ Σάντεϊ

Έχω να πω, σε εκείνους που μου είπαν να είμαι εντάξει με την σεξουαλικότητα μου, ότι μπορεί να μην είμαι ακόμα 100% εξοικειωμένος με την ιδέα αλλά ξέρω κάποιους που τους χρειάζεται ένα σύνολο από μαθήματα για το πως να “χωνέψουν” ότι κάποιος είναι γκέι... οι γονείς μου!


Δεν ξέρω, οι τελευταίες μέρες είναι μέρες που με καταλαμβάνουν οι σκέψεις -ναι έτσι λέμε τώρα το πνίγουν- αλλά είναι βαρετό να σκέφτομαι όπως και να 'χει γι' αυτό δεν ανάρτησα κανένα πόστ... Μπλα μπλα μπλα μπλα και όλα τα συναφή!

Προχθές κάναμε αστεία με την αδελφή μου για τα κοσμήματα μιας θείας -η οποία αγοράζει και δεν τα φοράει- και κάποιος ρώτησε την ρητορική ερώτηση “Μα τι θα τα κάνει;” και εγώ όντας μικρό και άμυαλο απάντησα πως θα μας τα δώσει για κληρονομιά! Μετά είπα για το αστείο ότι εγώ θα πάρω εκείνο με τα διαμάντια, εκείνη την ώρα με ρώτησε η μαμά μου αν είμαι πούστης. Το είπε όμως με μια απέχθεια, με κάτι νεύρα -ενώ εγώ το είπα για αστείο- και φαινόταν ταραγμένη! Απάντησα ότι ήταν αστείο και της είπα να σοβαρευτεί και εγώ όμως μίλησα με νεύρα!

Θυμάμαι από μικρός, ο τρόπος που μου μιλούσαν, ήταν ένας έμμεσος τρόπος για να με πείσουν να ΜΗΝ “γίνω” γκέι, σχεδόν πάντα αυτό προσπαθούσαν! Μια φορά στα ψώνια είδα ένα στενό τζιν -ναι τότε ήταν στην μόδα- και επειδή είπα πως το θέλω με ρώτησαν αν θέλω να γίνω γκέι και προσπεράσαμε το κατάστημα! Μετέπειτα στο σχολείο, ο λόγος που ήμουν καλός μαθητής νομίζω ήταν μόνο και μόνο για να τους κλείσω το στόμα, να έχουν να ασχολούνται με τους βαθμούς μου και όχι με εμένα.

Δεν κάτσαμε ποτέ να μιλήσουμε σαν λογικά άτομα, η μόνη φορά που προσπαθήσαμε ήταν όταν έφτασε εκείνη η ώρα -η γνωστή- να μιλήσουμε για το σεξ. Τα πηγαίναμε καλά -όσο πιο καλά γίνεται- αλλά μου τα χάλασαν όλα όταν μου μίλησαν για τα είδη του σεξ, και πιο συγκεκριμένα για το πρωκτικό σεξ (κάτι που εγώ είχα in mind σε μια πιο απλοϊκή μορφή) μου είπαν χαρακτηριστικά “να θυμάσαι” ότι δεν είναι σωστό να κάνω σεξ -λες και εγώ είμαι ο γαμιάς της υπόθεσης- “από πίσω γιατί αυτό είναι το σεξ των πούστιδων και αυτοί είναι ανώμαλοι”

Παρ' όλα αυτά εγώ δεν άφησα τίποτα πίσω (ούτε εκείνο το στενό τζιν) ασχολούμαι κρυφά με τις αγαπημένες μου ασχολίες, αγοράζω επίσης κρυφά σε τακτική θα έλεγα βάση τα Harper's Bazaar, έχω και κάτι κρυμμένα περιοδικά εσωτερικής διακόσμησης, μέχρι και ιδιαίτερα σχεδίου έκανα κρυφά! Και αυτό που με εκνευρίζει από όλα αυτά είναι ότι το ξέρουν (ο βήχας, η ομοφυλοφιλία, ο ελέφαντας και ο έρωτας δεν κρύβονται) και μου φέρονται λες και θα μου περάσει!

Δεν έχω ποτέ ως σκοπό μου να θυσιάσω την προσωπική μου ευτυχία για να είναι οι άλλοι καλά, προτιμώ να βλέπω τα κατεβασμένα μούτρα των γονιών μου παρά να βλέπω τα δικά μου μούτρα κατεβασμένα στον καθρέφτη για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου. Δεν έχω καμία διάθεση να κρυφτώ πίσω από το δάκτυλο μου και σκοπεύω να προσπαθήσω μπας και ανακαλύψω τι είναι αυτό που λένε ευτυχία. Οι ίδιοι μου οι γονείς μου έλεγαν να κάνω ότι θα με κάνει χαρούμενο και εγώ είμαι υπάκουο παιδί και έτσι θα κάνω. Αν είναι γονείς μου θα πρέπει να χαρούν όταν θα είμαι και εγώ χαρούμενος και θα λυπηθούν όταν θα είμαι λυπημένος αλλά ποτέ δε θα είμαι λυπημένος για να είναι εκείνοι χαρούμενοι!

Για τους γονείς έχω επίσης να αφιερώσω το απόσπασμα από το βιβλίο “Ο Προφήτης” του Χαλίλ Γκιμπράν για τα παιδιά (μπορείτε να το διαβάσετε στο τέλος του ποστ “True Story και η προφητεία του Γκιμπράν”)

12 σχόλια:

musicbug είπε...

Poso dikio exeis, kai poses fores exoume zisei oloi paromoies eikones sto spiti mas kai stin oikogeneia. Eksorgizomai me ti leksi "poustis". Makari na iksera oloi ti simenei pragmatika!
Kali vdomada

GeminiCious είπε...

Διαβαζοντας το ποστ σου μου ηρθε στο μυαλο το βιβλιο "2 Εφηβοι στους 20" που ξεφυλλιζα προσφατα. Πανω κατω ολοι μας εχουμε βιωσει παρομοια περιστατικα, αυτο που εχει σημασια ειναι πως τα παιρνουμε εμεις για να γινουμε καλυτεροι και πιο δyνατοι...Μη μασας ρε, εφηβια ειναι και την εχουμε περασει ολοι (ή την περναμε ακομα...) Take care.

Εγώ είπε...

I feel you. Enna to xonepsoun. Theloun en theloun. Etsi einai panta oi goneis.

sCaTterBraiN είπε...

έτσι και με μένα, και με πολλούς άλλους που ξέρω. από τη στιγμή που θα μείνεις μόνος σου (π.χ. αν φύγεις για σπουδές ή αν βρεις δουλειά), δε θα σε νοιάζει τόσο. δε θεωρώ ότι πρέπει ντε και καλά να τους το πεις - από τις αντιδράσεις τους φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι κάτι που δε θέλουν να ακούσουν. καλύτερα από μακρυά κι αγαπημένοι παρά από κοντά και να τρώγεστε συνέχεια.

tinkerbell είπε...

Με συγκίνησε πολύ το post σου.. Θεωρώ τους γονείς την πρώτη και παντοτινή μας πηγή αγάπης, στοργής και συμπαράστασης, και διαβάζοντας τα όσα έγραψες πραγματικά στεναχωρέθηκα. Έχω την υποψία ότι μάλλον οι δικοί σου πέφτουν στην παγίδα του 'μα τι θα πουν οι άλλοι', κάτι που στην Κύπρο σε πολύ μεγάλο ποσοστό μετρά περισσότερο από την προσωπική ευτυχία, ακόμα και των παιδιών τους. Χαίρομαι όμως που βλέπω πως μέσα σου δεν το δέχεσαι αυτό και το παλεύεις με τον τρόπο σου. Και αυτό δείχνει το πόσο δυνατός και αυθεντικός είσαι. Αν δεν το έχετε συζητήσει ποτέ ανοιχτά το θέμα, πάντα θα παίζουν αυτές οι 'σπόντες΄και οι ΄μπηχτές'. Πιστεύω πως αν το μιλήσετε ανοιχτά μεταξύ σας και δουν οι δικοί σου ότι είσαι happy, τότε ίσως να πουν 'ας πάει να καεί η κοινωνία, αρκεί που το παιδί μας είναι ευτυχισμένο'.

Katsiki είπε...

This is OUR life!!! και κανείς δεν πρόκειται να μας επιβάλλει να τη ζήσουμε με τον δικό του τρόπο...
Οπότε κάνε αυτό που ξέρουμε καλύτερα...
Από το ένα αυτί μπαίνουν και από το άλλο βγαίνουν... έτσι είναι ήρεμοι και αυτοί, αλλά προπάντων εσύ...

μουτς μουτς

gay super hero είπε...

Σημασία έχει ότι εσύ τα έχεις καλά με τον εαυτό σου. Από κει και πέρα θεωρώ ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσεις το πράγμα μαζί τους μια και καλή όταν με το καλό ανεξαρτητοποιηθείς. Δεν χρειάζονται πολλές λεπτομέρειες, ούτε όμως και υπεκφυγές. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, μην κάνεις πίσω. 'Οχι νωρίτερα όμως, γιατί μπορεί να το μετανιώσεις.

Σε ευχαριστούμε για το κείμενό σου και να προσέχεις :-)

Kος Μηδενικός είπε...

Κοίτα...δεν μπορείς να απαιτείς από τους γονείς να σε καταλάβουν πλήρως. Αν γινόταν αυτό, θα ήταν το τέλειο...αλλά μη θέλουμε και θαύματα. Ξέρεις εσύ τι σε κάνει ευτυχισμένο και αυτό φτάνει. Τώρα κρατάς κάποιες αποστάσεις για δική σου ηρεμία και από εκεί και πέρα όταν ανοίξεις και ουσιαστικά τα φτερά σου από την οικογένεια, νομίζω ότι τότε δεν θα πολύ-σκοτίζεσαι κιόλας! Take care! Αν και νομίζω ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο!

Ιθάκη-man είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας!

@ musicbug:
Ναι, είναι στιγμές που τις έζησαν πολλοί και είναι ωραίο που υπάρχει κατανόηση μεταξύ μας! :)

@ GeminiCious:
Δεν είναι πρόβλημα, δεν με ενόχλησε και να πω ότι είναι καιρός να φύγω αλλά με προβλημάτισε! Εφηβεία; ΤΙ; ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ; :p

@ Liar:
Να το χονέψουν, και αν δεν να πιούν σόδα! :p

@ sCaTterBraiN:
Κοίτα, ναι, όταν θα μείνω μόνος δεν θα με ενδιαφέρει. Αλλά πότε θα γίνει αυτό; Έμεινα για σπουδές στην Κύπρο για τους γονεις μου, για να τους βοηθώ όχι μόνο οικονομικά, και αυτό νομίζω ότι τους καθιστά λίγο αχάριστους

@ Tinkerbell:
Με συγκίνησε πολύ το σχόλιο σου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ καλή μου! Πιστεύω ότι θα το πουν αλλά δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται, είναι υπερβολικά παλιά καζάνια, δεν κατανοούν την ευτυχία γιατί εκείνοι δεν το έζησαν!

@ Κατσίκι:
Μπε!

@ Gay Super Hero:
Όταν γίνει κάτι τέτοιο μπορεί και να το μάθουν

@ Zero Point:
Ναι, δεν περιμένω να ρθουν αύριο και να είναι εντάξει και να μου φέρουν για προξένια τον πιο κούκλο της Λευκωσίας! Σε αυτά τα πράγματα είμαι ρεαλιστής! Εγώ ζω την ζωή μου και δεν ενοχλώ κανέναν, η οικογένεια μου θα έχει πάντα σημαντικότατο ρόλο στη ζωή μου

mahler76 είπε...

καρδιά μου οι γονείς παίζει και να μην το αποδεχτούν ποτέ. όσο εξαρτάσαι από αυτούς πρέπει να μπορείς να παίζεις αυτό το παιχνιδάκι της κάλυψης απόκρυψης που λέγαμε και στο στρατό. Άντε ρε μικρούλη κουράγιο και μη μασάς (εκτός κι αν είναι να μασίσεις κανά καβλί χαχαχαχαχα)

Ιθάκη-man είπε...

@ Mahler:
Ψυχή μου δεν έχω ιδέα για τί πράγμα μιλάς κάλυψη-απόκρυψη... Θα δω τι θα κάνω με εκείνους! Δεν μασάω ρε! (πως μιλάς έτσι ρε;)

mahler76 είπε...

κάλυψη-απόκρυψη βρε το λένε οι λέξεις από μόνες τους.