Ιχθύς στο ζώδιο, μοντέλο στο επάγγελμα... και από κορμί κορμάρα κι αυτός.
Χθες βράδυ ήταν η νύχτα της επιλογής του τραγουδιού της Κυπριακής αποστολής στον 54ο Επίσημο Διαγωνισμό της Γιουροβίζιον που θα γίνει τον ερχόμενο Μάιο στην Μόσχα μετά την νίκη του Ρώσου Dima (ή Diva) Bilan με το «Πιστεύω» (όχι το σε ένα Θεό πατέρα παντοκράτορα...) Και τι δεν ακούσαμε λοιπόν χθες, όλα μου θύμιζαν κάτι. Σε μερικές φάσεις έλεγα «heard it before», αλλά δεν μπορώ να πω ότι όλες οι συμμετοχές ήταν κατάλληλες για τον διαγωνισμό.
Πρώτος εμφανίστηκε ο Τεύκρος Νεοκλέους, που αν δεν λανθάνομαι είναι παιδί της Eurovision (εννοώ έχει ξαναβάλει υποψηφιότητα), ωραίο παιδί δεν λέω και έχει και τα χαριτωμένα λακάκια στα μάγουλα. Και για να το κάνω πιο X-Factor την όλη υπόθεση θα πω ότι οι φωνητικές ικανότητες του δεν αναδείχθηκαν. Η άλλη πίσω από τον μουσσιαμά δεν κατάλαβα τι ρόλο βαράει, αλλά το κατάλαβα στο τέλος που τον μούντζωσε τον άνθρωπο.
Δεύτερη εμφανίστηκε η αδελφή Νικόλα Μεταξά, ωραίο τραγούδι δεν λέω αλλά είναι μια αντιγραφή της φόρμουλας της Λίσα Αντρέας (My heart grows stronger every minute 2004), μια μπαλάντα περισσότερο νανούρισμα. Πολύ όμορφη και έχει και το κληρονομικό ταλέντο που έχει και ο Νικόλας, παρ’ όλα αυτά δεν ξέρω αν θα το ψήφιζα. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το γλυκό παιδί πίσω που έπαιζε (ασκήτουν μάλλον με) την κιθάρα.
Τρίτη και φαρμακερή η Μαρλαίν Αγγελίδου που οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν πολύ πετυχημένο το τραγούδι για Eurovision και αρκετά καλό το στήσιμο. Είναι κάτι διαφορετικό, πολύ διαφορετικό από αυτά που ακούσα χθες.
Τέταρτη η κυρία Heartbeat, η οποία έμαθε Αγγλικά πριν 3 εβδομάδες (έτσι μου έδωσε να καταλάβω, ήταν προφορά αυτή?) Ωραίο τραγούδι, ήταν το πιο Eurovision κομμάτι της βραδιάς. Θα το ψήφιζα αν υπήρχε κάποια άλλη στην θέση της τραγουδίστριας. Και τα χορευτικά χρειάζονταν καλύτερη προετοιμασία και στήσιμο. Άτσαλες κινήσεις έβλεπα. Ο ένας ο χορευτής (αυτός που δεν ήξερε καλά τις κινήσεις) ήταν κεχαριτωμένος
Πέμπτος, ακόμα ένα παιδί της Eurovision, ο Άλεξ Παναγή ο κύριος «Νόμιζα πως μπορώ» (και συμπληρώνω εγώ: να περάσω στον τελικό κτλ κτλ.) Καθόλου ωραίο, δεν μου έκανε κλικ, αν ήμασταν η Ιρλανδία που στέλνει πάντα (εξαιρουμένης της περσινής συμμετοχής με την γαλοπούλα) αυτού του τύπου τραγούδια: κοψοφλέβικα και μπαλάντες, θα έλεγα ναι.
Μετά ήταν το διάλειμμα
Μετά το διάλειμμα 6η στην σειρά η Τουρκοκύπρια (θα με συγχωρέσετε που δεν ξέρω το όνομα της και αναφέρομαι για αυτήν με την φυλετική διάκριση) Πολύ ωραίο τραγούδι, θυμίζει άλλες εποχές και είναι πολύ ωραία γραμμένο (και ο Τεύκρος Νεοκλέους ο ωραίος με τα λακάκια έγραψε τους στίχους). Οφείλω να ομολογήσω ότι η διαγωνιζομένη είχε την ΚΑΛΥΤΕΡΗ με διαφορά φωνή από όλους τους υπολοίπους. Ωραίο στήσιμο, ωραία σκηνική παρουσία. Ήταν εξαιρετικό...
7ος ο κύριος λιγάκι emo θα έλεγα ο κύριος «Ματώνω» (Bleeding 4 u) αλλά πολύ γκόθικ το όλο σκηνικό λες και βρισκόμαστε στα έγκατα της γης, στα καζάνια της κόλασης (και λέγοντας για κόλαση είχε και δύο κολασμένα κορμιά πίσω στα χορευτικά)
8η στην σειρά η Αγία Τριάδα... Νεανικό κομμάτι και πολύ ποπ, θα το έστελνα σε διαγωνισμό για νεαρούς αλλά όχι στην Eurovision. Χρειάζονταν περισσότερο δέσιμο μεταξύ τους...
9η η κυρία Νεοκλέους (τώρα αδερφή του Τέυκρου είναι, γυναίκα του, θα σας γελάσω) με το «I Believe». Πέρσυ πήγε ο Dima Bilan με ομώνυμο τραγούδι και νίκησε δεν νομίζω να υπάρξει και δεύτερη. Ας αφήσω τις βλακιούλες και θα σας πω ότι το συγκεκριμένο τραγούδι μου άρεσε πάαααααρα πολύ ( γουστάρω τρελά) αλλά δυστυχώς δεν θα το υποστήριζα γιατί πιστεύω ότι η Eurovision είναι για χορευτικά τραγούδια.
Παρατηρήστε το, κάθε φορά που βγαίνει μπαλάντα κερδίζει επειδή είναι σταλμένη από μια χώρα και όχι επειδή είναι μπαλάντα, παράδειγμα πέρσυ με τον Ρώσσο και πρόπερσυ με την Μόλιτβα. Ενώ αν στείλεις ένα σούπερ χορευτικό τραγούδι όπως η Έλενα Παπαρίζου κερδίζεις για τον τραγούδι, και μην μου αρχίσετε ιστορίες ότι επειδή η Ελλάδα έκανε τους Ολυμπιακούς και κέρδισε το Euro βγήκε και στην Eurovision! Η Eurovision του 2004 ήταν τον Μάιο, τον Άυγουστο ήταν οι Ολυμπιακοί ενώ τον Ιούλιο κέρδισε το Euro, γιατί να την ψηφίσουν αφού πέρασαν 9 μήνες από τους Ολυμπιακούς και 10 από το Euro?
Πίσω στο θέμα μας, με κάνατε και τσαντίστηκα!
10ος και τελευταίος και καταιδρωμένος ο Γκορ με ένα ΤΕΛΕΙΟ τραγούδι, το «Thank you» το οποίο νομίζω θα έκανε για τον διαγωνσιμό αν και δεν έχει και πολλές δυνατότητες να εξιτάρει το κοινό. Παρ’ όλα αυτά ο Γκορ είχε μια τέλεια προφορά και κάτι πολύ γλυκό έκανε με το «s», πολύ ωραίο τραγούδι επαναλαμβάνω.
Θα έστελνα ένα μιξ από όλα αυτά, τις φωνητικές ικανότητες της Τ/Κ, το beat της Heartbeat, την ωραία σκηνική παρουσία της Μαρλαίν σε συνδιασμό της νεανικότητας της Αγίας Τριάδας. Παρ’ όλα αυτά αν και η αδελφή Νικόλα δεν ήταν στα σχέδια μου βγήκε. Εγώ ένα έχω να δηλώσω ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΒΑΛΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΕΙΝΑΙ ...... ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΠΩ.... MEANINGLESS!!!!
Αχ καλέ τον κιθαρίστα της Μεταξά γίνεται να μου τον χαρίσετε?
Κάθε φορά που επισκέπτομαι το ΙΚΕΑ ξυπνάει μέσα μου η Μαίρη Παναγιωταρά... Κι όταν επισκέπτομαι ιδιαίτερα τους χώρους για το δωμάτιο του μωρού ξυπνάει μέσα μου το μητρικό μου ένστικτο. Δεν ξέρω αν έχω ορμόνες τέτοιες αλλά με πιάνει μια νοσταλγία... πολύ γκέι αυτό που λέω ( θα έλεγε μια φίλη μου) αλλά είναι η αλήθεια.
Νομίζω είναι όνειρο όλης της γκέι κοινωνίας να έχει αυτό που της απαγορεύουν, το δικαίωμα στην οικογένεια, πέρα από τους γάμους που πλέον είναι πιο αποδεκτοί αλλά και για τις υιοθεσίες παιδιών που αποτελούν ακόμα σημείο αμφιλεγόμενο.
Ναι η κοινωνία μας αδυνατεί πλήρως να υιοθετήσει στο σύνολο της μια οικογένεια από ομοφυλόφιλους γονείς. Καμία κοινωνία στον κόσμο είναι έτοιμη να δεκτεί αυτό το δεδομένο, κατ’ εμέ. Αν και θεωρούν τους γάμους ομοφυλοφίλων ως «παραχώρηση» για τα θεμελιώδη δικαιώματα (τα ποιά?) ως άνθρωποι που είναι, πως είναι δυνατόν να αποδεκτούν το δικαίωμα για οικογένεια?
Αν και λογικά δεν έπρεπε να το σκέφτομαι, δεν παύω να το σκέφτομαι: Κατα πόσον είναι υγιές για ένα παιδί να μεγαλώσει με γονείς του ιδίου φύλου. Όλοι οι άντρες έχουν μια γυναικία πλευρά και όλες οι γυναίκες μια ανδρική, ε ωραία, πως μπορεί όμως αυ΄το να γίνει όταν και οι δύο σου γονείς είναι του ιδίου φύλου.
Κάπως έτσι σκεπτόμενοι πολλοί ομοφυλόφιλοι (άνδρες ή γυναίκες) παντρεύτηκαν (κάποιον του αντίθετου φύλου) έκαναν παιδιά τα μεγάλωσαν και έχουν μείνει υποδούλωτοι στην εταιροφυλοφιλική κοινωνία της χώρας τους! (Πως τα λέω ο μαλάκας!) Αυτό είναι λάθος για τον γονιό. Αλλά το γεγονός ότι ένα παιδί δεν έχει αναπτύξει την αντίθετη φυλετική του πλευρά είναι λάθος για το παιδί (νομίζω, αναλογιζόμενος την Ψυχολογία)
Απλά μετά από όλα αυτά θα αρκεστούμε νομίζω σε... ένα σκυλάκι!
Δεν ξέρω αν ενημερωθήκατε αλλά ο Marc Jacobs (ο αγαπημένος σχεδιαστής της πολυλατρεμένης Victoria Beckham) έκανε φωτογράφιση στο Αμερικάνικο Harper’s Bazaar φορώντας... φούξια γράμματα (!!!!!) τα ίδια όπως είναι πάνω στην νέα σειρά τσαντών του οίκου Louis Vuiton, την οποία επιμελήθηκε ο ίδιος «ως φόρο τιμής» όπως αναφέρει ο ίδιος για τον εκλιπόντα φίλο του Stephen Sprouse.
Έχω θεαθεί τον Ιησού (aka Jesus) στο διαδύκτιο και τον χάζεψα σε ένα περιοδικό παγκόσμιας ανάγνωσης αλλά σε έκδοση Κύπρου. Όνομα και πράμα! Ο Χριστός ξανασταυρώνεται! Εεεεε.... εννοώ ξαναγενήθηκε! Επιτέλους κάποιος όμορφος συγκαταλέγεται στην συλλογή των ¨αγοριών¨ της Μαντόνα!
Το 21χρονο αγόρι είναι από την Βραζιλία (όχι σίγουρα αλλά από ‘κεί μεριες) και γνώρισε την Βασίλισσα της Πόπ στο Ριο Ντε Τζανέιρο (στον Ποταμό του Ιανουαρίου για όσους δεν κατέχουν την γλώσσα) για τις ανάγκες της φωτογράφισης της Μάγκι για το περιοδικό Ντάμπολγιου (W) κατά την οποία η Βασίλισσα και ο νεαρός υπήκοος αντάλλαξαν ένα καυτό φιλί στο στόμα (και εδώ βαριανασαίνουμε).
Μα δεν τελείωσε εκεί. Κατα ακρίβειαν όλα άρχισαν μετά φιλιού περίοδο. Του έστειλε VIP εισητήρια για την συναυλία της στην πρωτεύουσα της Βραζιλίας και στις 15 Ιανουαρίου που το ΤΕΚΝΟ (ο τονισμός δικός σας) πέρασε τα γεννέθλια του με την Μάγκι.
Αιγόκερως στο ζώδιο, μοντέλο στο επάγγελμα... και από κορμί κορμάρα!
God save the queen!
Θα προσπαθίσω να βρω και στοιχεία για τον γκόμενο της Κάιλι... coming soon
Και στα δικά μας οι λεύτεροι!
