August, 6

Αρκετή αποχή από τα της μπλογκόσφαιρας...

Ελπίζω να περάσατε καλά στις διακοπές σας -τώρα θα σας διαβάσω μην είστε σκληροί- και να ζωντανέψουν λίγο τα πράγματα γιατί έχει πέσει η κίνηση ακόμα και στην μπλογκόσφαιρα! Ντροπής πράγματα! Οι μόνες ειδοποιήσεις που παίρνω για σχόλια τον τελευταίο καιρό είναι τα σπαμ με τα χάπια και τα δωρεάν βιάγκρα...

Δεν έχω να πω κάτι αλλά γράφω γιατί πάει και καιρός, αντιλαμβάνεσαι, εθιμοτυπικά και μόνον... Μην νομίσει κανείς πως κατεβάσαμε και ρολά, ενημερωτικά και μόνον... Μην ανησυχήσει κανείς πως πάθαμε τίποτα, πληροφοριακά και μόνον...

Είναι εκείνη η εποχή του χρόνου που δεν έχεις νέα, δεν έχεις να πεις κάτι από τις διακοπές σου, διότι ακόμα και αυτά έχουν γίνει από “νέα” σε “παλιά” και καταντάς βαρετός να επαναλαμβάνεσαι. Είναι η εποχή που είναι μεταξύ του καλοκαιριού και φθινοπώρου αλλά δεν έχει όνομα (και δεν χρειάζεται να της βρούμε ένα). Τώρα θες όσο ποτέ να μην τελειώσουν οι διακοπές, πρόσφατα επανήλθες γαρ (στα χαρτιά η άδεια σου έχει τελειώσει... ουφ, μην ρωτάς από πότε). Καλά το καλοκαίρι οφείλει να τελειώσει, φτάσαμε στα όρια της αφυδάτωσης από τόση ζέστη, εξατμιστήκαμε μαζί με τον ιδρώτα μας! Καλοκαίρι για πάνε στο άλλο ημισφαίριο και τα λέμε ξανά σε κανά 7μηνο με 9μηνο (αχ και κάτι μου λέει ότι αυτός ο χειμώνας θα 'ναι χειμώνας).

Ο Σεπτέμβριος, ο οποίος πλησιάζει απειλητικά, νομίζω θα είναι ένας από τους πιο παραγωγικούς μήνες αυτής της χρονιάς. Πολλά ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα είχε ετούτο το καλοκαίρι και θα στρωθώ στην δουλειά από Σεπτέμβρη, γιατί δεν έχω άλλα αποθέματα +αισθημάτων, είναι περίοδος που δύσκολα επενδύεις σε οποιονδήποτε τομέα της ζωή σου...

Θα τα πούμε σύντομα...

Stella

Ένα άστρο, μια γιγάντια φωτεινή σφαίρα, που έχει ηλικία τουλάχιστον εκατομμυρίων αν όχι δυσεκατομμυρίων χρόνων, πέφτει. 

Λυπηρό, τουλάχιστον, αλλά εκθαμβωτικό. Ένα άστρο πεθαίνει και πεθαίνοντας πέφτει προκαλώντας ένα θέαμα ανεπανάληπτο. Ποιος είπε πως τα άστρα δεν πεθαίνουν; Πεθαίνουν και εμείς βλέποντας τα από χαμηλά χαιρόμαστε με αυτό. Δεν χαιρόμαστε όμως όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει και ιδιαίτερα δεν κάνουμε ευχή όταν ένας άνθρωπος πεθαίνει.

Χθες, λίγο πριν τελειώσει η τελετή λήξης των Ολυμπιακών, πήγα να δω τον Ουρανό... Ακούγεται περίεργο το ξέρω, λες και το να βλέπεις τον Ουρανό είναι πράγμα δύσκολο και αφύσικο. Ναι και από την βεράντα μπορείς να δεις τον Ουρανό αλλά έχει πολλά φώτα εδώ και φαίνονται μονάχα 2-3 άστρα, τα λαμπρότερα, και το Φεγγάρι. Και έτσι πήρα τους δρόμους και έψαχνα τα αστέρια.

Είναι εκείνο το περίεργο φαινόμενο που τα άστρα πέφτουν -που δεν πέφτουν κατακρίβειαν- με μεγάλη συχνότητα, οι Περσείδες... Το Σάββατο δεν μπορούσα να δω καν τα αστέρια και ήθελα διακαώς να τα δω χθες... Δεν ξέρω γιατί, δεν έχω ιδέα, αλλά η θέλησή μου αυτή ήταν υπερβολικά ισχυρή για να την αγνοήσω!

Πριν 2 χρόνια πήγαμε παρέα σε ύψωμα να δούμε τα αστέρια, όλοι έλεγαν “Να το”, “Ουάο”, “Το είδες αυτό;” και εγώ δεν έβλεπα τίποτα, ένιωσα προς στιγμήν πως δεν είχα το χάρισμα... Για αυτό μάλλον πέρσι αρνήθηκα την πρόταση της παρέας να πάμε να δούμε τους Περσείδες... Φέτος όμως ήθελα να τους δω και τους είδα, εντόπισα 5-6 αστέρια σε διάστημα 15 λεπτών και ακόμα μισή ώρα ήταν αρκετή για να βρω μια χαμένη μου αίσθηση...

ΥΓ. Με μικρότερη συχνότητα μπορείτε να δείτε και σήμερα τους Περσείδες... Worth to try, που λένε και στο χωριό μου!

Καλή βδομάδα!

Spice Closing

Γκέι και στρέιτ όλου του κόσμου και γενιά των 90's ενωθείτε!

Το μεγαλύτερο το καλυτερότερο γυναικείο συγκρότημα θα τραγουδήσει απόψε στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων! Ναι, ναι! Καλά κατάλαβες, οι Spice Girls επιστρέφουν για μια και μοναδική (και δωρεάν, βασικό) εμφάνιση... Είναι ίσως η καλύτερη είδηση που άκουσα τον τελευταίο καιρό! Βλέπεις μετά την περίπου τελετή έναρξης οι Άγγλοι βάζουν τα δυνατά τους να μαζέψουν ότι τελοσπάντων μαζεύεται! Με μεγάλα ονόματα όπως George Michael, Take that κτλ το Λονδίνο θα αποχαιρετήσει τους Ολυμπιακούς και θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τους Ολυμπιακούς στο Ρίο, στην Βραζιλία!

Και όταν τελειώσουν και οι Παραολυμπιακοί θα κάνουμε και μαθήματα σάμπα για να είμαστε προετοιμασμένοι! Θα δεις Παραολυμπιακούς, δεν θα δεις;

ΥΓ. Αλλά όχι το πίστευες ότι οι Spice Girls θα επανενώνονταν για άλλη μια φορά; Μετά από εκείνα που έγιναν μετά το tour... Έχουν και ένα μιούζικαλ να προωθήσουν η αλήθεια να λέγεται! Αχ... Τα 90's ζουν και βασιλεύουν! Αγαπώ, λατρεύω και γουστάρω.

The στίβος of live

Τελετές έναρξης, τελετές λήξης... Όλα αρχίζουν και όλα τελειώνουν. Ό,τι αρχίσει, θα τελειώσει κάποτε. Δεν έχει σημασία πόσο λαμπερή είναι η έκαστη τελετή, δεν έχει σημασία πόσα λεφτά δαπανήθηκαν για την τελετή και δεν έχει σημασία τις περισσότερες φορές ποιοι την βλέπουν. Και η κουβέντα πάει και έρχεται, σαν καράβι σε φουρτουνιασμένη θάλασσα, και ναι, και όχι... Η απάντηση βρίσκεται σε μια λέξη: εξαρτάται.

Ανταγωνισμός και συναγωνισμός... Πάντα κάποιος θα βρεθεί καλύτερος από σένα και σκέφτεσαι μετά πως θα γίνεις καλύτερος, αν όχι ο καλύτερος. Κάποιος θα το έχει σκεφτεί πριν από σένα, αυτό είναι που σε λυπεί μερικές φορές. Που είσαι καλός; Θα βρεθεί κάποιος καλύτερος από σένα; Ο ανταγωνισμός στις μέρες μας μπορεί να είναι καταστροφικός, από οικονομικής άποψης (το ζούμε σήμερα ανά την υφήλιο), από ψυχολογικής άποψης και από πνευματικής άποψης.

Μετάλλια, χρυσά, αργυρά, χάλκινα... Η επιβράβευση είναι το τελευταίο πράγμα που πρέπει να σε απασχολήσει. Η επιβράβευση είναι κάτι ελιτίστικο, όσο και αν δε θες να το παραδεχτείς, υπάρχουν μόνο 3 μετάλλια. Μα και αυτός που θα φτάσει στον τελικό, στον ημιτελικό, στα προκριματικά πάλι κερδισμένος θα είναι από πολλές απόψεις! Και σημασία για τα περισσότερα μετάλλια υπάρχει στους συγκεντρωτικούς πίνακες, αν είναι δυνατόν να συγκρίνουμε την ομάδα με 9 αθλητές με την ομάδα με 900 αθλητές.

Στίβος. 100 μέτρα, 200 μέτρα, 400 μέτρα, ανώμαλος δρόμος, εμπόδια. Απ' όλα θα περάσεις... Απ' όλα μέχρι να βρεις σε ποιο είσαι καλύτερος!

Monday, again!

Θα αρχίσω να πιστεύω πως το να τα κάνω όλα χάλια είναι ταλέντο, να το γράψω και στο CV μου μπας και ενδιαφερθεί κανείς... Ή μάλλον άσε το CV όπως είναι μισοάδειο ή μισογεμάτο!

Είναι η ζέστη, είναι η άρνηση του Πανεπιστημίου, δεν ξέρω αλλά δεν έχω όρεξη για τίποτα. Για τίποτα όμως... Τίποτα. Μην με βλέπεις, είμαι σαν την άδικη κατάρα που πάει και έρχεται στο σπίτι, με τις πιτζάμες όλη μέρα και όλη νύχτα (καλά όταν είναι ζέστη το βράδυ κάτι θα βγάλω) αλλά βαριέμαι αυτό είναι το νόημα, μην μου κολάζεσαι επειδή με σκέφτεσαι αγαπημένε μου αναγνώστη!

Τελικά το Modern Family δεν είναι τόσο χάλια όσο νόμιζα, αυτό μου έμαθε η προηγούμενη βδομάδα. Ελπίζω η τρέχουσα βδομάδα να είναι κάπως πιο παραγωγική και δημιουργική. Μαγειρεύω, σου το 'πα; Α, ναι έχω ξεκινήσει με γκουρμέ σαλάτες και ρύζια, ριζότα κλτ και το καλύτερο; Δεν έχει παραπονεθεί κανένας για το στομάχι του! Υπέροχα. Έχω την αδυναμία μου σε μερικά πράγματα και αυτό δεν κρύβεται η αλήθεια όταν τρως στην σαλάτα κολοκυθάκι ελαφρώς τηγανισμένο με μέλι ξέρεις πως ο τυπάς που έφτιαξε την σαλάτα την έχει δει ο επόμενος Μάστερ Σεφ, Τοπ Σεφ -καταρρέω- της Υφηλίου!

Η συγκέντρωση χρημάτων για ταξίδι αναψυχής πάει από το κακό στο χειρότερο... 20 ευρώ. Με 20 ευρώ νομίζω ούτε στην κατασκήνωση δεν θα μπορέσω να φτάσω, όχι να μείνω κι όλας! Θα δούμε, θα δούμε... Σε 4 βδομάδες επακριβώς θα ανοίξει η Κόλαση ντυμένη Πανεπιστήμιο, ό,τι προλάβουμε τώρα θα το κάνουμε! Θα κατασκηνώσω στην βεράντα νομίζω, είναι το μόνο που θα καταφέρω και θα προλάβω...

Καλή βδομάδα!

ΥΓ. Και όποιος είναι διακοπές (κοντά σε θάλασσα, πάλι κάνει) ας πει το όνομα μου να τηλεμεταφερθώ για λίγο... Ε; Ευχαριστώ!

Blue, Full Moon

I'm so NOT in a creative mood...

Κακώς... 

Βλέπεις προσπαθώ να φτιάξω κάπως τις ώρες που κοιμάμαι... Και τα καταφέρνω, αλλά δεν μπορώ να ελέγξω το πόσο κοιμάμαι. Σήμερα κοιμήθηκα 11 ώρες... Και μένουν μόνο 13 ώρες για να τελειώσει και αυτή η μέρα. Και πάλι δεν έκανα τίποτα... 

Βγήκε το πρόγραμμα του Πανεπιστημίου και τραβάω τα μαλλάκια μου. Είναι τόσο χάλια οι ώρες που δεν θα μπορώ να πάρω δουλειά και Παρασκευές θα βγαίνω έξω και θα είμαι σαν βρασμένο μπρόκολο! Ελεεινό... Και πάνε και άλλα σχέδια. Δεν θα μπορώ να κάνω μαθήματα πέρα από τα του Πανεπιστημίου! Κάποια λύσις θα βρεθεί, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα...

Προς το παρόν βλέπω τους Ολυμπιακούς. Σήμερα είδαμε και χορτάσαμε ενόργανη γυμναστική, μ' αρέσει πάρα πολύ η ενόργανη από παιδί. Ώρες ατελείωτες μπροστά στην τηλεόραση για να καταλάβω τι είναι εκείνη η έξοδος Τσουκαχάρα και το σάλτο με ή χωρίς γωνίωση... Γουστάρω απεριόριστα! Όπως και να έχει βαρέθηκα να μην κάνω κάτι δημιουργικό. Don't get me wrong, και το να κάνεις τίποτα καλό είναι, αλλά η δημιουργικότητα πρέπει να εκφράζεται κάπου, κάπως, συχνά...

ΥΓ. Απόψε Pina για περαιτέρω καλλιέργεια! Όχι πως δεν το έχω ξαναδεί αλλά γουστάρω!

Καλό μήνα!