Random comparison

Οι πεζοπορίες είναι σαν το σεξ...

Άλλοι τελειώνουν γρήγορα, άλλοι χρειάζονται ώρες....

Μερικοί το έχουν σαν χόμπι... Που και που... Υπάρχουν οι επαγγελματίες και οι ερασιτέχνες

Μπορείς να το οργανώσεις καλά ή μπορείς να πας αυθόρμητα.

Το ιδανικό είναι να πας με ακόμα ένα άτομο, αλλά μπορείς να βρεις κι άλλους στην πορεία.

Σίγουρα αν είσαι μόνος σου δεν θα είναι το ίδιο.

Πρέπει να πάρεις και τις απαραίτητες προφυλάξεις.

Οι απόψεις διίστανται. Άλλοι λένε πως η διάρκεια έχει σημασία και άλλοι λένε πως το σημαντικό είναι το φθάσιμο...

Δεν θα το κάνεις για πάντα με το ίδιο άτομο!

Υπάρχουν αποστάσεις μικρής και μεγάλης χρονικής απόστασης!

Σίγουρα θα ιδρώσεις...

Καλύτερα μην φας κάτι βαρετό πριν...

Χρειάζεσαι σύνεργα που θα σε βοηθήσουν

Υπάρχουν παραδοσιακοί τρόποι για να το κάνεις και οι μοντέρνοι...

Όταν τελειώσεις λαχανιάζεις

Η πρώτη φορά είναι το κλειδί...

Άλλοι έχουν αντοχές και άλλοι ενοχές...

Μπορεί να χρειάζεσαι διάλειμμα!

Υπάρχουν και... “ατυχήματα”

Συνήθως είναι από τα πράγματα που είναι στην λίστα “Τι πρέπει να κάνω πριν παντρευτώ”

ΥΓ. Το Σάββατο πήγα πεζοπορία Τρόοδος-Πλάτρες και ήταν μαγευτικά!

Καλή Βδομάδα!

Like & Dislike Vol. 32

Μ' αρέσει... ο Κωνσταντίνος Χαραντινώτης, ο δάσκαλος Γίογκα στον Καφέ με την Ελένη

Δεν μ' αρέσει... που όταν κατεβάζω ταινίες ο υπολογιστής μου πάει πιο αργά και από σαλιγκάρι!

Μ' αρέσει... η Rihanna με μακρύ κόκκινο μαλλί (όπως μπορείτε να την δείτε στο music video του τραγουδιού Man Down)

Δεν μ' αρέσει... η φασαρία που επικρατεί γύρω από το όνομα της Rihanna για την “άκρατη” όπως έχει χαρακτηριστεί σεξουαλικότητα της!

Μ' αρέσει... το comeback της Melanie C, ειδικά το δεύτερο promotional single της Think About it

Όσα χρόνια κι αν περάσουν οι κοιλιακοί της θα είναι πάντα εκεί!

Δεν μ' αρέσει... η οικονομική κρίση και σίγουρα δεν μ' αρέσουν τα μέτρα λιτότητας!

Μ' αρέσει... η Tilda Swinton

Δεν μ' αρέσει... που η ταινία Pina, για την Pina Bausch δεν θα κυκλοφορήσει με αγγλικούς υποτίτλους!

Από την παράσταση Vollmond

Μ' αρέσει... ο Landon Swank, αλλά είναι αρραβωνιασμένος! Όλοι οι καλοί είναι κρατημένοι!

Δεν μ' αρέσει... που παρουσιάζονται προβλήματα με την παράδοση του Νέου Θεάτρου του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου! Δηλαδή έλεος, ήταν για 6 χρόνια στα χαρτιά, το έκτιζαν 2 χρόνια και τώρα έχουν προβλήματα με τον εξοπλισμό...

Μ' αρέσει... το τρέιλερ της ταινίας One Day

Δεν μ' αρέσει... που η Μενεγάκη πάει μεσημέρι! Πότε θα την βλέπω;

Μ' αρέσουν.. πολλά τραγούδια από το άλμπουμ Who You Are της Jessie J

Για τις ανάγκες του βίντεο κλιπ του Who's laughing now

Δεν μ' αρέσει... στα live της η Jessie J

Extra της Εβδομάδας... Μ' αρέσουν... οι μέχρι τώρα ακροάσεις για το Βρετανικό X-Factor

Baby Steps

Το κάθε βήμα μου καταλήγει σε πτώση... Τόσα χτυπήματα δεν έχω φάει από τα 6-7 μου όταν μάθαινα να οδηγώ το ποδήλατο χωρίς τα βοηθητικά τροχάκια

Αλίμονο αν κυκλοφορούσα ακόμα με τα βοηθητικά. Αλλά έτσι πάει... όταν πέφτεις σηκώνεσαι δεν υπάρχει λόγος να κάθεσαι χάμω και να μοιρολογάς την ζωή σου, έπεσες απλά. Η ζωή δεν θα μας περιμένει να τα βρούμε μαζί της με το πάσο μας, η ζωή συνεχίζεται και τελειώνει μια φορά για τον καθένα. Όλα συνεχίζονται (και οι σειρές δυστυχώς ή ευτυχώς) ακόμα και όταν κοιμόμαστε η γη κινείται... αν εμείς περνάμε σούπερ και θέλουμε να κρατήσει περισσότερο η μέρα ή αν περνάμε χάλια και θέλουμε να τελειώσει αυτή η γκαντέμω μέρα γρηγορότερα δεν θα γίνει.

Αλίμονο αν τα παρατούσαμε όλοι από την πρώτη φορά που δοκιμάζαμε κάτι, θα ζούσαμε κάπου σε κάποια σπηλιά ακόμα... Έτοιμος ή όχι έφθασε η στιγμή που οι ανάγκες (κοινωνικές, ηθικές, ατομικές ή ένα συνονθύλευμα από όλα αυτά) σε πιέζουν να προχωρήσεις ακόμα και αν δεν θες. Κάποια πράγματα είναι εύκολα και κάποια δύσκολα...

Οι προσπάθειες δεν έχουν όριο. Η υπομονή όμως έχει. Και νομίζω είμαι κάπου εκεί... Δεν είμαι ανυπόμονος, είμαι κουρασμένος και λίγο απογοητευμένος. Από πολλές πλευρές, για πολλά θέματα, αν όχι από όλα. Συμβαίνουν περίεργα πράγματα και είμαι λίγο μουδιασμένος επειδή δεν έχω δουλειά... Αλλά σιγά μην τα βάλω κάτω (ειδικά τα επαγγελματικά) γιατί από όλα τα κακά-κληρονομικά (βλέπε μεγάλη μύτη) πήρα και την γαϊδουρίσια επιμονή και το γινάτι. Θα μου πάρει λίγο χρόνο να βάλω μπρος αλλά εντάξει μωρέ, ήδη τώρα που το σκέφτομαι θέλω να κάνω πράγματα...

Βρε δες τι παθαίνει κανείς ότι προσπαθεί να πει τον πόνο του στις 1 και είκοσι το πρωί... Να το κάνω πιο συχνά νομίζω! Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ το έβαλα στόχο πως αυτή η βδομάδα θα είναι Τέλεια!

Καλή, Υπέροχη και Τέλεια βδομάδα να έχετε!

Still September

Ο υπολογιστής μου κινείται με υπερβολικά αργούς ρυθμούς... κατεβάζω μια πανάρχαια σειρά και βλέπεις ο υπολογιστής έχει βάλει όλες του τις δυνάμεις να μην με απογοητεύσει. Ναι, τόσα ξέρω από υπολογιστές. Και για να σε προλάβω αγαπημένε αναγνώστη, ναι, ξέρω τι είναι το antivirus και έχω και από αυτό και το δουλεύω.

Προσπαθώ να βρω τον ρυθμό της χαμένης καθημερινότητας μιας και ξεκινήσαμε δυναμικά την ακαδημαϊκή μας χρονιά. Τελικά ο Σεπτέμβρης είναι πολύ παρεξηγημένος μήνας, ο ρυθμός του είναι εκπληκτικός, ειδικά για αυτούς που νιώθουν ότι έχασαν τον ρυθμό τους και ακόμη περισσότερο για αυτούς που τον θέλουν πίσω. Μ' αρέσει, με εξιτάρει αυτή τη στιγμή να διαβάζω (μη φαντάζεσαι στοίβες) να οργανώνομαι με τα μαθήματα, τα φυλλάδια, το ένα το άλλο...για μετά δεν υπόσχομαι.

Σήμερα είναι και η τελευταία Πανσέληνος του καλοκαιριού -τουλάχιστον έτσι λένε, δεν θα έπαιρνα όρκο όμως γιατί χθες και σήμερα ήταν αρκετά ζέστη! Οι μέρες πάνε, οι μέρες έρχονται και φαντάζομαι θα μάθατε τόσα χρόνια ότι τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια ακούγονται παντώς καιρού σε αυτό το σπίτι. Προ ολίγου έπαιζε το All I want for Christmas της Μαράια και μέχρι να καταλάβω ότι ήταν χριστουγεννιάτικο χόρευα έξαλλα στον ρυθμό του τραγουδιού. Μπορεί και να 'ναι η Πανσέληνος για αυτό το έγραψα πρώτο, τραγική ειρωνεία να το πείτε, προοικονομία να το πείτε δεν θα με πειράξει!

Σήμερα ήταν μια κουραστική μέρα αλλά αυτό έχουν οι Δευτέρες και οι Πέμπτες από τούδε και το εξής, κούραση! Αλλά αύριο είναι μια ακόμη πιο μεγάλη μέρα και ανυπομονώ. Τον ύπνο πρέπει να τον φτιάξουμε λίγο... έχω αλλάξει και λίγο την διατροφή μου, έχω βρει καινούργιο οδοντίατρο, έκλεισα ραντεβού με τον κομμωτή και χαλαρώνω. Μετά από αυτό το γενικό σέρβις προγραμματίζω γενικές αναλύσεις αίματος!

Να περνάτε καλά! Καλή βδομάδα!

Quiet... please

Είναι η σιωπή. Είναι ο θόρυβος κάνει η ησυχία... Το ανοιχτό παράθυρο, το αυτοκίνητο στον δρόμο και τώρα ησυχία. Η κουρτίνα χορεύει στον ρυθμό του ανέμου και ακόμα ένα αυτοκίνητο περνάει πατώντας ένα πλακάκι που δεν είναι στρωμένο καλά. Και τώρα ησυχία. Όχι ακόμα. Λίγο ακόμα. Σκέψεις, οι σκέψεις μου θορυβούν στην ησυχία.

Οι σκέψεις μου παρεμβαίνουν στην ησυχία. Κατ' ακρίβεια η σκέψη έχει πάρει τον ρόλο του ρυπαντή. Έχουμε ταλέντο οι άνθρωποι να σκεφτόμαστε και να κάνουμε την ζωή μας δυσκολότερη... Τι κι αν έτσι, τι κι αν αλλιώς. Τι θα γίνει και τι δεν θα γίνει, πόσο μας ενδιαφέρει και πόσο αδιαφορούμε, πόσο προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας ότι δεν μας ενδιαφέρει.

Λες και όλα είναι από το χέρι μας; Θα ήταν πολύ διαφορετικός ο κόσμος αν ο έρωτας αρκείτο σε ένα άτομο, αλλά ο έρωτας κάνει διακρίσεις. Δεν φτάνει να νιώθεις ερωτευμένος, πρέπει να είσαι ερωτευμένος. Υπάρχει τρομερή απόσταση από το να νομίζεις μέχρι το να είσαι. Ακόμα και αυτό είναι εν μέρει θέμα τύχης. Όχι τύχης, δεν υπάρχει τύχη και ατυχία απλά δεν βρίσκω λέξη. Μπορεί να έχεις πέσει σε λάθος περίπτωση, μπορεί να γίνονται πράγματα πίσω από την πλάτη σου και εσύ να μην το ξέρεις, μπορεί να είσαι τρελά ερωτευμένος -αν και η ανταπόκριση δεν χαρακτηρίζει την περίπτωση σου- και να μην το έχεις ξεπεράσει. Μπορεί, μπορεί, μπορεί, φυσικά μπορεί και να μην μπορεί.

Η παραφιλολογία ήταν της μόδας κάποτε, όπως και η μελαγχολία, και ειδικά το είδος της παραφιλολογίας που δεν θα το κατανοήσει κανείς, όχι επειδή τα πράγματα που λες είναι δυσνόητα αλλά επειδή δεν έχουν συγκεκριμένη σημασία παρά μόνο για σένα... Δεν είμαι και δεν επιδιώκω να γίνω ούτε Καρυωτάκης ούτε Ελύτης, προς το παρόν τα λέω απλά για να τα πω έστω και αν κατανοώ μόνο εγώ τι λέω...

Όνειρα έχω. Τα όνειρα για μένα κάποτε ήταν κάτι κακό. Τα όνειρα ήταν αυτά που με πρόδωσαν. Τα όνειρα ήταν κάτι μου δεν θα μου επέτρεπαν να είμαι εγώ. Τα όνειρα μου ήταν εμπνευσμένα από αμερικανικές ταινίες, ρομαντικές. Τα όνειρα μου δεν είχαν την λειτουργία των ονείρων με απλά λόγια. Τα όνειρα τώρα, για μένα είναι σειρά φανταστικών παραστάσεων κατά την διάρκεια του ύπνου με άμεση σχέση τόσο και από την συνείδηση μου όσο και από το υποσυνείδητο μου. Και χαίρομαι όταν ξυπνάω και δεν τα θυμάμαι. Το καλύτερο μου.

Η ζωή είναι δική μου, όχι κτήμα μου, δική μου. Ζωή είναι η βασική μου ιδιότητα σαν έμβιο ων που είμαι. Δεν μου χρωστάει κανείς τίποτα και δεν χρωστάω τίποτα σε κανένα. Αν με ρωτούσαν σήμερα ποιους θέλω να ευχαριστήσω μάλλον θα έλεγα τον εαυτό μου μόνο, τουλάχιστον αυτό μου έρχεται τώρα στο νου. Είναι που είμαι και μόνος μου, είναι ησυχία και σκέφτομαι πάλι -και όταν σκέφτομαι εγώ δεν με σώζει τίποτα...

Είναι ησυχία. Ο θόρυβος της ησυχίας. Το πλαστικό της κουρτίνας χτυπάει στο παράθυρο, το ψυγείο δουλεύει και θα δουλεύει για όσο θα έχει ρεύμα και θα κάνει ένα ελάχιστο θόρυβο. Ακόμα και η σημασία του θορύβου και της ησυχίας αλλάζει. Ησυχία για μένα τώρα είναι αυτό, να φυσάει, να χτυπάει το πλαστικό, να περνά το αυτοκίνητο, να ακούς την ησυχία! Αλλά και τώρα η σκέψη μου θορυβεί! Και με ενοχλεί...

Ίσως δεν είναι και τόσο ησυχία τελικά...

Desperate...

Δεν είναι αξιοπερίεργο που συμβαίνει και στις ζωές μας; Αυτά που συμβαίνουν σε ταινίες και σειρές... Εκεί που κάθεσαι και λες ότι όλα είναι εντάξει και υπό έλεγχο, εκεί που λες πως είσαι έτοιμος να κάνεις ένα καινούργιο βήμα, εκεί που λες ότι γουστάρεις πετάγεται μπροστά σου κάτι μικρό σαν μια φωτογραφία ή μεγάλο σαν ένας άνθρωπος. Και δεν σου ταρακουνούν την ζωή απλά, σου φέρνουν τα άνω κάτω!

Είδα και το τελευταίο επεισόδιο του 7ου κύκλου της σειράς Desperate Housewives. Το κρατούσα τελευταίο, έτσι κάνω, η χαρά των Φροϋδιστών θα γίνω! Το κρατούσα εν αναμονή της έναρξης του 8ου και δυστυχώς του τελευταίου κύκλου. Πραγματικά αυτή η σειρά είναι αν όχι η αγαπημένη μου μια από τις αγαπημένες μου και εύχομαι να ξαναβρώ σειρά που να μου αρέσει τόσο πολύ.

Τώρα αν πω ότι είναι καινούργια βδομάδα

α) θα μου πείτε το ξέρετε

β) θα σας πω πως το ξέρω και εγώ

γ) θα μου πείτε “ε και;”

δ) θα μου πείτε “η ίδια κουβέντα, κάθε βδομάδα είναι καινούργια και γαμώ τους διαφωτιστές”

ε) όλα τα παραπάνω

Όλοι συχνά είμαστε απεγνωσμένοι, άλλοι απεγνωσμένοι για ένα κουτσομπολιό, μερικοί απεγνωσμένοι για δράση, άλλοι απεγνωσμένοι για μια κατάσταση και μερικοί για έρωτες και πάθη... Διψάμε για διάφορα πράγματα τελοσπάντων... Άλλοι είναι απλά απεγνωσμένοι, γενικά και αόριστα και δείχνουν τον εαυτό τους διαβάζοντας αυτά!

Τα πνεύματα οξύνονται όταν λέμε “συνεχίζεται” και ηρεμούν μόνο όταν πούμε “τέλος”. Εν αναμονή λοιπόν της έναρξης της τελευταίας σειράς επεισοδίων του Desperate Housewives στις 25 Σεπτεμβρίου... Ανυπομονώ

Wake me up when...

Όταν οι Pussycat Dolls έλεγαν Be careful what you're wishing for cause you just might get it δεν τα άκουγα! Να τα μας τώρα. Αλλά και εγώ σαν την Tinkerbell και τον κάθε σώφρων άνθρωπο που σέβεται τον εαυτό του μπορώ να μάθω από τα... λάθη να τα πω; όχι δεν είναι θέμα σωστού και λάθους. Μπορώ τελοσπάντων να μάθω από τις καταστάσεις και να κάνω τον εαυτό μου καλύτερο, όχι κατ' ανάγκην για την επόμενη φορά αλλά γενικότερα, ξέρετε τώρα... You 've been there and done that!

Λοιπόν, τετράδια έτοιμα για χρήση και από βδομάδας ξεκινάμε με μαθήματα στο Πανεπιστήμιο και την άλλη βδομάδα θα ξεκινήσω και τα ιδιαίτερα (η συνήθεια που έγινε λατρεία) και μετά τέλη Οκτωβρίου κι άλλα ιδιαίτερα (και δεν μαζεύεται). Λειτουργώ καλύτερα έτσι, μελετημένο και καταγεγραμμένο σε πόρισμα. Δυστυχώς την δουλειά την κάψαμε ή μάλλον μας έκαψε... Αν με ηρεμεί κάτι αυτό είναι ότι θα μπω σε ένα πρόγραμμα...

Έχω γύρω μου χαρτιά, που γράφουν απλά μια ή δυο λέξεις και θα μπούνε στο κουτί της ανακύκλωσης λίαν συντόμως. Το Media Player νομίζω πως θέλει να με βρίσει γιατί δεν αποφασίζω τι τραγούδι θέλω να ακούσω, προς το παρόν μου την δίνουν τα λόγια, δεν γουστάρω λόγια. Είναι περίεργη η κατάσταση με εμένα, αλλά πιστεύω ότι θα επανέλθουν όλα με το που αρχίσω να παίρνω σοβαρά τα μαθήματα.

Δεν ξέρω αν είναι το καλοκαίρι ή αν έπρεπε να κάνω διακοπές φέτος... δεν είμαι εδώ να κάνω απολογισμό για το καλοκαίρι και μεταξύ μας δεν ξέρω αν υπάρχει και νόημα να κάνω κάτι τέτοιο. Είναι ωραίο το αίσθημα να ξεκινάς από το μηδέν αλλά όταν το κάνεις πολλές φορές σε κουράζει. Καλά ό,τι πιο άσχετο θα σκεφτώ θα σας το γράψω για αυτό σταματώ! Για το καλό σας το κάνω πιστέψτε με.

Ο δρόμος για την κορυφή είναι ανηφορικός και είναι μονόδρομος!

Λοιπόν εύχομαι όσοι είστε ακόμα διακοπές να περνάτε καλά και να επιστρέψετε με το καλό, καλά να περνάτε ό,τι και αν κάνετε. Όσοι επιστρέψατε για δουλειές και άλλα ταυτόσημα καλά να πάθετε, έλα αστιεύομαι. Καλή Αρχή σε όλους όσους ξεκινάνε σχολή (βλπ Περσέας) καλή επιστροφή στις δουλειές σας οι υπόλοιποι και ένα πολύ καλό μήνα σας εύχομαι!