Eat your feelings

Στρες. Δε φταίει κανένας άλλος, εγώ φταίω που ήθελα κι άλλες σπουδές. Είμαστε για να ‘μαστε. Και συγγνώμη που σε παίρνει και σένα μαζί ο πληθυντικός ευγενείας, αλλά είμαι σίγουρος ότι και εσύ συμφωνείς κάπως. Πέραν των οικολογικών ανησυχιών, τύπου οι πολικές αρκούδες πεθαίνουν σαν χρυσόψαρα επειδή δεν τα τάισες, έχω κι άλλες πολλές, κυρίως υπαρξιακές και τώρα και στρες.

Έχασα την υπερδύναμη που είχα, να καθησυχάζω τον εαυτό μου; Κοιτάς το καθρέφτη, και λες «Φακ ιτ». Οι πιο ευγενικοί άνθρωποι λένε «Όλα θα πάνε καλά». Κάποτε δούλευε, ναι. Ήταν το τρικ που μου έμαθε η Τίνκερμπελ. Τώρα τίποτα. Μπορεί να αντιδρά ο οργανισμός μου. Να έπαθε δυσανεξία στο όλα-θα-πάνε-καλά. 

Για να μην παρερμηνευθώ. Είμαι καλά. Τα βλέπω όλα θετικά. Το «υπάρχουν και χειρότερα» δεν είναι αποκούμπι μου, ούτε φιλοσοφία που με κάνει να νιώθω καλύτερα, εδώ και χρόνια. Όποιος μου λέει «Υπάρχουν και χειρότερα» με νευριάζει και θέλω να τον χτυπήσω σαν χταπόδι, και με τη μόδα με τα σκοινιά, τα μαστίγια και τα λάτεξ φοβάμαι θα του αρέσει. Και ξέρω ότι τα παρενθετικά αυτά μου σχόλια είναι ελεεινά αλλά παιδιά, το χιούμορ είναι σημαντικό. Το χιούμορ. Όχι αυτές οι βλακείες που λένε σε σατιρικές εκπομπές και τα καμένα ανέκδοτα.

Συγγνώμη τι λέγαμε; Τα πράγματα λοιπόν είναι καλά. Δεν βρίσκομαι σε μια μαύρη τρύπα του υπαρξιακού μου γαλαξία. Ούτε σε εορταστικό μουντ είμαι από την άλλη. Ακούω επανειλημμένα ήχους φύσης από το youtube για να χαλαρώνω. Δεν ξέρω ποιος σκέφτηκε να ηχογραφήσει ή να βάλει βίντεο ΟΚΤΩ ΩΡΩΝ με ήχους λίμνης, καταρράκτες, αλλά να ‘ναι καλά όπου και αν είναι ο άνθρωπος αυτός. Η ανθρώπινη επαφή με κούρασε λίγο και ναι μπορεί να θεωρώ ότι αυτά που ξεστομίζουν μερικοί άνθρωποι είναι απλά θόρυβοι αλλά αλήθεια δεν θέλω να μιλάω για το Σαρβάιβορ, ούτε και να το βλέπω.

Και μετά αυτό το σύντομο σέσιον ψυχανάλυσης, που αν κρίνω από το σύνολο των θεμάτων και την ταχύτητα εναλλαγής τους, πήρες μόνο μια ιδέα για την ψυχοσωματική μου κατάσταση, πάω να καθαρίσω λίγο γιατί έγινε το γραφείο μου σαν στάβλος. Με τρελά κέφια και μουσικούλα από μια λίμνη κάπου στο Ουισκόνζιν (ιδέα δεν έχω που είναι η λίμνη, απλά το Ουινσκόζιν ακούγεται λυρικό, σαν από Τενεσί Ουίλιαμς).