Γάμος

Η αντίστροφη μέτρηση άρχισε. Δεν το πιστεύω. Μια φίλη απ’ την παρέα μας παντρεύεται! Και μετά τον πρώτο πανικό, τον εσωτερικό «ΧΡΙΣΤΕΜΟΥ τι θα φορέσω;», έρχεται ο άλλος πανικός, ο μεγάλος. «Αλήθεια;» Είναι εποχή να παντρεύεσαι; Εδώ δεν έχουμε δουλειά, ή έχουμε αλλά θυμίζει λίγο σκλάβους στην Αρχαία Αίγυπτο. Μένουμε με τους γονείς μας κάποιοι ακόμα, εγώ για παράδειγμα, σαν τον Χριστό, μόνο που δεν έχω δώδεκα μουσάτους ακόλουθους! Μπορεί αν έχω δηλαδή, στο Twitter, αλλά δεν τους μέτρησα. Και δεν αποκλείουν το παιδί. Τώρα σωριάζομαι, με το μπαρδόν.

Για όνομα! Τι φοράμε ρε παιδιά; Μην πάω με το τζιν, δεν θα το αντέξει η υπόληψη μου. Ούτε με αυτά που είναι τώρα πολύ της μοδός γιατί σε δέκα χρόνια θα τα κοιτάμε και θα γελάμε, σαν τις φωτογραφίες του σχολείου, μόνο που αυτές θες να τις κάψεις κιόλας. Να πάρω μια μάρκα να πω ότι φόρεσα «τάδε»; Ντάξει δεν θα ‘ρθει και το ΟΚ να μας φωτογραφίσει να μου πεις. Έχεις δίκιο, έσκασα.

Είναι καιρός να παντρεύεσαι τώρα; Δεν εννοώ την εποχή μωρέ, χειμώνα-καλοκαίρι, εννοώ την κατάσταση, το πώς έχουν τα πράγματα. Υπόγραψε εκεί ένα Σύμφωνο να τελειώνεις και εσύ μια ώρα νωρίτερα. Και πως θα πάω άθεος άνθρωπος στην Εκκλησία; Δεν θα τους παντρέψω κιόλας, μην φανταστείτε… Το ότι ο κόσμος δεν ξεχωρίζει την νομική πράξη από το χριστιανικό μυστήριο μου κάνει εντύπωση. Η μητέρα μου για παράδειγμα λέει ότι ο πολιτικός γάμος δεν είναι ισότιμος με τον θρησκευτικό. Για τους Μασάι μπορεί, εδώ πάντως ένα και το αυτό.

Τώρα σκέφτηκα το δώρο-φακελάκι και νιώθω όλη την αριστερή μου πλευρά (αριστερότερα του Σύριζα ή του Ακέλ) να μαρμαρώνει. Ας μην το σκεφτούμε τώρα τούτο, έχουμε χρόνο να συλλογιστούμε. «Τι ταράζεσαι; Εσύ παντρεύεσαι;» θα μου πεις. Όχι. Και ούτε να το σκεφτώ δεν μπορώ. Εδώ μωρέ έναν γάτο δεν μπορώ να κουμαντάρω, θα παντρευτώ; Και δεν είμαι εγώ το πρόβλημα, ή το θέμα. Μόνο εγώ ρωτώ «γιατί;» πριν κάνω κάτι; Ο κόσμος που παντρεύεται γιατί το κάνει;

Υπάρχουν και αυτοί που το κάνουν γιατί αγαπάνε ο ένας τον άλλον! Τότε αλλάζουν τα πράγματα, ούτε κοινωνικές πιέσεις-μπαρούφρες ούτε οικονομικές συγχωνεύσεις. Θα υπεισέλθουμε σε άλλες συζητήσεις τώρα, τύπου ο γάμος δεν είναι απόδειξη του μεγέθους της αγάπης και πόσο σίγουρος είναι κάποιος για το αν θα διαρκέσει αυτό το πράγμα. Δεν υπάρχουν όμως νόμοι και μυστικά, αν πετύχει, πέτυχε. Καλά να ‘μαστε και να κάνουμε αυτό που θέλουμε (εξαιρούνται τα παιδιά και οι δολοφονίες).

Τότε έρχομαι!