Like humans do

 Ο τίτλος παρμένος από το ομώνυμο τραγούδι.

Δεν κοιμάμαι σαν άνθρωπος πια... Κοιμάμαι όποτε λάχει για λίγο γιατί μετά από κάποιες ώρες κάτι έχω να κάνω. Όποτε βρίσκω ευκαιρία να κοιμηθώ όμως το κάνω, αν δεν με μαζέψουν οι σκέψεις, γιατί δεν σκέφτομαι σαν άνθρωπος. Επίσης δεν φτάνει που δεν ξεκουράζομαι δουλεύω σαν ρομπότ. Θα καταρρεύσω... σύντομα. Όχι τώρα, μην πανικοβληθείς.

Δεν τρώω σαν άνθρωπος. Αυτό που το πας; Όχι συγγνώμη, από τα πέντε γεύματα που έτρωγα την μέρα, πέσαμε στα τρία... Ποιος; Εγώ! Αν είναι ποτέ δυνατόν. Είναι κιόλας αυτό το αίσθημα του ξεχνάω να φάω. Το παθαίνω, εύκολα, όταν έχω πολλά πράγματα να κάνω. Το -τρόπος του λέγειν- βράδυ όμως όταν επιστρέφω σπίτι η κοιλιά μου κάνει συναυλίες και τρώω για να μπορέσω να ηρεμήσω και να κοιμηθώ.

Νιώθω την πίεση, αλλά μπορώ να λειτουργήσω. Λειτουργώ ναι! Δεν μασάω εγώ... Αυτά τα ωρολόγια είναι ψευτοδουλειές για μένα! Η μια η δουλειά έληξε αισίως και μου πρότειναν να συνεχίσω τον Σεπτέμβρη... Απ' ότι φαίνεται, I'm good. Επιτέλους, feedback και από κάπου. Έμεινα με δυο δουλειές και τη σχολή... Για τη σχολή τι να σου πω; Κάποιοι άνθρωποι είναι αψυχολόγητοι και απαξιώ παντελώς. Αλλά όσο σου επηρεάζουν ή σου γαμάνε το πρόγραμμα τα παίρνεις στην κράνα και με το δίκιο σου!

Αποφάσισα ότι θα αθλούμαι περισσότερο, αλλά δεν έχω τον χρόνο ακόμη. *ξεσπώ σε γέλια* Είναι κάπως τραγικό αλλά αντιλαμβάνεσαι ότι αν και για τον Ιούνιο επιστρέφω σπίτι μεσάνυχτα παρά κάτι δεν έχω παρέα να κάνω γυμναστική για καμιά ώρα... Και καλώς ή κακώς δεν είμαι άνθρωπος που κάνει πράγματα μόνος του... θέλω μια υποστήριξη. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό αλλά θα το ανακαλύψω κι αυτό, που θα μου πάει.

Απορώ τι κάνω σαν άνθρωπος πια... και το μόνο που μου έρχεται στο νου είναι το παραπονιέμαι.

Επόμενος στόχος: Διακοπάρω. Σαν άνθρωπος ή όχι, δεν έχει σημασία.

Καλό κατακλυσμό και καλά μπάνια!