Σε κάποια φάση
της μέρας η φάτσα μου είχε πάνω ένα
χαμόγελο. Αυτά που λένε ότι στο τέλος
της χρονιάς κάνεις απολογισμούς εγώ
δεν τα πολυλαμβάνω υπόψη, αλλά από την
πρώτη μέρα του 13 μέχρι και χθες που λέει
ο λόγος άκουγα πόσο χάλια ήταν αυτή η
χρονιά. Και ρίχτα μετά όλα στο νούμερο.
Τι 13, τι 14, τι 2004 πολλά πράγματα είναι
στο μυαλό, αν όχι όλα αλλά δεν είμαι
απόλυτος.
Βλέποντας λίγο
εν τάχει την χρονιά που πάει να σβήσει
δεν μπορώ να πω ότι είναι του παναθλίου.
Κάποια πράγμα έγιναν, κάποια άλλα που
ήθελα δεν έγιναν και πάει λέγοντας. Σαν
κάθε άλλη χρονιά. Όσο περνάει ο καιρός
βρίσκω ακόμα πιο χαζό να μετράμε 365 μέρες
για ένα χρόνο... Ξέρεις πόσο διαφορετικό
θα ήταν αν ένας χρόνος ήταν δυο στροφές
της Γης, και δη 730 μέρες για σένα καημένε
αναγνώστη που δεν τα πας καλά με τα
μαθηματικά. Θα είχαμε τη μισή ηλικία
καταρχάς... Σας έπεισα, το ξέρω. Αλλά
ποιος είμαι εγώ να αμφισβητήσω την
φιλοσοφία της επιστήμης που διέπει την
άλογη αυτή συνήθεια του μετρήματος του
έτους;
Είδες, κατέστρεψα
το όλο μουντ της ημέρας τώρα... σα δε
ντρέπομαι λιγάκι.
Λοιπόν οι ευχές
μου φέτος είναι οι δικές σας ευχές. Σας
εύχομαι ό,τι εύχεστε, μόνο καλά πράγματα,
ξέρετε τύπου τζίνι ευχή είναι αυτή, δεν
μπορείτε να ευχηθείτε κακό σε κάποιον
και τέτοια. Απλά λιτά και απέριττα, μην
χάσετε την θετική σας ενέργεια με το
που γυρίσει η μέρα, κρατήστε την για όλη
τη χρονιά όσο μπορείτε!
Καλά να περνάτε!