Desperate Αργία SEASON 5

Oh happy day!

Αχ αυτή η αργία είναι ότι ακριβώς περίμενα όλο τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο μέχρι χθες... Υπέροχα. Το πρώτο πράγμα που έπρεπε να μπει σε τάξη ήταν ο ύπνος και έτσι έγινε! Κοιμόμουν δώ-δε-κα ολόκληρες ώρες. Φυσικά αν και το άσμα της Απόλυτης λέει “δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα” ίσχυε όλως παραδόξως και στην δική μου περίπτωση! Προνόησα βεβαίως να βάλω το κινητό σε αθόρυβη λειτουργία αλλά όταν ξύπνησα και είδα το κινητό αντελήφθην πως δεν είχα ούτε μια αναπάντητη. Ω! Χαρά εις διπλούν. Τι χαρούμενη μέρα!

Χρονομαχίες όπως... ταυρομαχίες!

Το επόμενο πράγμα που τώρα φτιάχνω είναι ο χρόνος μου. Καλύτερος προγραμματισμός σημαίνει μεγαλύτερη ευτυχία και ικανοποίηση. Και όχι αγαπημένε αναγνώστη! Τα προγράμματα τύπου 13:00-13:30 φάε, 13:31-15:30 διάβασε και 15:31-16:15 δες τηλεόραση δεν έχουν να κάνουν τίποτα με αυτό που λέω. Αυτά είναι αυστηρά χρονοδιαγράμματα τα οποία θυμίζουν στρατό και άλλα παρόμοια... Ο χρόνος είναι σαν οι ταύροι όταν τους βάζουν στις αρένες! Αν θες να γίνεις ταυρομάχος, καλώς, γίνε αλλά να ξέρεις πως υπάρχει μια πιθανότητα να το χάσεις το παιχνίδι (και πριν να το καταλάβεις πάει και η ζωή σου).

Ότι και αν κάνεις φρόντισε να το κάνεις σωστά...

Όσος χρόνος και αν σου μένει φρόντισε να κάνεις αυτά που θέλεις να κάνεις για να χαμογελάς στο τέλος της μέρας. Αλλά σε συμβουλεύω να μην κάνεις κινήσεις ότι να ναι, αυτές που ονομάζω με μια λέξη κινησεισοτινάναι!!! Σου το λέω σαν συμβουλή και κράτα την γερά στο μυαλό σου: Μην γίνεσαι σαν τον Christian Louboutin που θέλει να κάνει της μόδας πάλι το τακούνι των εφτά εκατοστών! Ντροπής πράγματα! Μην σου πω πως αυτό είναι ο ορισμός της αμαρτίας!

Last but not least...

Λοιπόν, η καλή διάθεση πηγάζει από την ξεκούραση, να το θυμάσαι και αυτό! Κρατάς σημειώσεις; Πολλά πράγματα λέω... Και να καταλάβεις δεν έφαγα σήμερα όλη μέρα και δεν με ένοιαξε κι όλας. Αλλά τώρα που το στομαχάκι μου παραπονιέται, κάνει συναυλία, γουργουρίζει πως το λέμε, θα πάω να τσιμπήσω κάτι. Αν και Παρασκευή επέλεξα να μείνω σπίτι και να ξεκουραστώ, γιατί αργίες δεν θα έχουμε άλλες για αυτή την Ακαδημαϊκή χρονιά (Πρωτομαγιά μόνο)

Καλό Σαββατοκύριακο!

Study, work, meditate

Μετά από ένα εννιάωρο ύπνο ήρθαν και τα υπαρξιακά μου... Δεν μου έφταναν όλα τ' άλλα, έχω και υπαρξιακά τώρα! Δηλαδή έλεος, την ερχόμενη βδομάδα έχω εξετάσεις Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, αν η Παρασκευή δεν ήταν αργία είμαι σίγουρος πως θα είχα και την Παρασκευή. Έχω τόσα πολλά να διαβάσω και τόσα πολλά να κάνω και τόσες λίγες μέρες να διαβάσω. Αλλά θα τα διευθετήσω όλα μην μου αγχώνεστε. Εγώ αγχωμένος;

Κάτι έχω πάθει τον τελευταίο καιρό και αντιμιλάω στους καθηγητές. Ο Liar φταίει που ήταν παλιόπαιδο στο Λύκειο και μου ξύπνησε τον αλητήριο που έκρυβα μέσα μου. Την είπα στην καθηγήτρια για τους τρόπους διεξαγωγής του μαθήματος, κάνω τις πιο σπαστικές ερωτήσεις σε όλους τους καθηγητές (όπως ρωτούσα τον θεολόγο στο Λύκειο κάθε μάθημα “Μήπως αυτό και αυτό είναι απόδειξη πως δεν υπάρχει Θεός” και αυτός άλλαζε 100 χρώματα) και τέλος λέω στους καθηγητές να κάνουν την δουλειά τους που είναι να μας διδάξουν και όχι να μας κάνουν κήρυγμα.

Μερικές φορές σκέφτομαι ότι ακόμα και αν ασχολείσαι με αυτά δεν θα αλλάξει τίποτα, αλλά να σου πω, δεν θα μου κάνουν την ζωή δύσκολη και βασικότερο δεν θα σκύβω το κεφάλι. Όσο είμαι εκεί απαιτώ αμοιβαιότητα και δεν είμαι κανένας τυχαίος φοιτητής αλλά δεν είμαι κομπιουτεράκι που θα τα προλάβω όλα κι όλας!

Στα περί επαγγελματικών τώρα αναμένεται να αρχίσω σύντομα την πολιτική ίσων αποστάσεων (πολιτική που όταν την κάνουν οι Άγγλοι τους θεωρούν γαμάτους αλλά όταν την κάνει η Κύπρος βλαμμένους μας ανεβάζουν χαμένους μας κατεβάζουν) και την πολιτική της βαθμιαίας διείσδυσης (το οποίο επιτέλους έμαθα να γράφω σωστά χωρίς ορθογραφικά λάθη).

Never underestimate the power of a young guy...

Still Monday

Βρε καινούργια βδομάδα! Και μένα περιμένατε να σας το πω, ναι! Δεν μιλάω πολύ το ξέρω, ξεκινάμε στραβά αλλά θέλω να μιλήσω για να μην μείνουν όλα μέσα μου. Δεν μιλάω γιατί αν μιλήσω θα σας τα πρήξω και θα σας τα κάνω πεπόνια με τα επαγγελματικά μου, ξέρεις τώρα τα δράματα με την απόλυση και τα βάσανα που μου υποβάλλονται για να ξαναβρώ δουλειά. Κάποιοι άνθρωποι μετατρέπονται σε εμπόδια επειδή έχουν προσωπικά προβλήματα μαζί μου, αλλά δεν θα παίξω το παιχνίδι τους γιατί δεν οδηγεί πουθενά. Αυτά για τα επαγγελματικά μου επιγραμματικά... Τελικά αρρώστησα αλλά δεν είχε να κάνει με τον καιρό, άρα ο χειμώνας ακόμα να έρθει... Ωραία συμπεράσματα, μου θυμίζει τις “επιστημονικές” μεθόδους των καθηγητών μου!

Λοιπόν την προηγούμενη βδομάδα ο Περσέας με βράβευσε και πριν λίγες μέρες με βράβευσε και ο Leviathan -και τώρα ήχος από το Αλληλούια από τον Μεσσία του Χάντελ. Αυτός είναι λόγος να τους λατρεύω δις! Λοιπόν λοιπόν. Το παιχνίδι παύλα βραβείο προϋποθέτει να πω 7 τυχαία άσχετα σχετικά πράγματα με εμένα και να δώσω βραβείο σε 15 άτομα. Αλλά θα το αλλάξουμε λίγο.

Ας ξεκινήσουμε με τα 7 πράγματα για μένα...

Πρώτον, τον Αύγουστο έκανα για πρώτη φορά γυμνισμό αλλά βράδυ (σε παραλία μη-γυμνιστών εννοείται)

Δεύτερον, δεν έχω κάνει τόσα εξτριμ πράγματα όσα ο Liar! Μπροστά του είμαι ξενέρωτος

Τρίτον, δεν μυρίζομαι καλά αλλά ακούω τα πάντα, αυτί... καμπάνα. Και ένας από τους ήχους που δεν με αφήνουν να κοιμηθώ είναι ο ήχος του ρεύματος!

Τέταρτον, διαβάζω την κυριακάτικη εφημερίδα με πολύ πολύ συγκεκριμένη σειρά...

Πέμπτον, προσπαθώ σχεδόν πάντα οι κάλτσες μου να ταιριάζουν με το εσώρουχο μου και η φανέλα μου με την κάλτσα μου (ακούγεται μέθοδος Ζουμπουλία αλλά ισχύει)

Παρασκευ... Έκτο ήθελα να πω... ακόμα και αν είμαι μόνος μου σπίτι κλείνω την πόρτα της τουαλέτας

Έβδομο και τελευταίο: καταλαβαίνει κανείς ότι δεν είμαι καλά ή όταν δεν πεινώ ή όταν τα ρούχα μου είναι ασυνδύαστα.

Λοιπόν βραβεία δεν θα δώσω ακριβώς. Θέλω να πω μόνο λίγα λόγια για αυτούς που ξεχωρίζω... Αν θέλετε να τα εκλάβετε σαν βραβεία ορίστε και η φώτο να την βάλετε στο μπλοκ σας!

Αρχή θα κάνω με τον φίλτατο πολυαγαπημένο Μηδενικόπουλο. Δεν φτάνει που είσαι Ελλαδίτης και έχεις την ευφράδεια λόγου τα κείμενα σου είναι πολύ γαμώ από πολλές πλευρές. Δεύτερος ο Liar. Liar μου πρέπει να φτιάξεις την φωτογραφική σου και σύντομα να δούμε έκθεση σου στην Ευρώπη. Τρίτη η Tinkerbell, μια από τις πιο stylist γυναίκες που ξέρω με πολύ σέξι πόδια! Τέταρτος ο Leviathan και δεν το κάνω επειδή μου έδωσε το βραβείο. Απίστευτες κριτικές ταινιών, αν και πολλά έδωσε στην κριτική του για το Horrible Bosses και τελευταία κάτι έπαθα και ακούω την μουσική που έχει στο μπλοκ του (που εγώ δεν ακούω τέτοια πράγματα). Πέμπτη η Τουλίπα, για τους προβληματισμούς της, την ωριμότητα που βγάζει αλλά και την απλότητα που την συνοδεύει, κάπου θα σε έχω δει αλλά δεν θα ξέρω ότι είσαι εσύ... Ο Περσέας έκτος (6 είναι ο αγαπημένος μου αριθμός) και πάλι δεν είναι στην λίστα επειδή μου έδωσε βραβείο (να 'σαι καλά) ο οποίος αν και είναι 1 χρόνο μικρότερος μου τον ζηλεύω, δεν ξέρω γιατί αλλά φαίνεται πιο “ζωντανός” από μένα! Δεν θα μπορούσα να αφήσω έξω τους πολυαγαπημένους all-time classics Mahler (εκπληκτική μουσική), Αρκούδο (αστείρευτη αισιοδοξία), Θεία Ντόνα (τρελή, τελεία), Jingle all the way (που μου βρήκε το κομμάτι που έψαχνα), Turigr (κάτι ιστορίες που σηκώνουν την τρίχα)

Τέλος θέλω Music Bug, Bill του Παρθεναγωγείου, Ροζ Πεταλούδα, Scatterbrain, Δίδυμο, Divine, Ξωτικόπουλο και Κατσίκι να επιστρέψουν ή να δώσουν σημεία ζωής! Φυσικά όλοι όσοι είναι δίπλα στα links αξίζουν βραβεία κατ' εμέ (για αυτό σας έχω άλλωστε εδώ) και τώρα πρέπει να διαβάσω...

Καλή βδομάδα!

False Epiphany

Τελικά η έμπνευση πήγε βόλτα, κι όπως το κόβω πήγε για μια Αυστραλία. Δεν την βλέπω να έρχεται σύντομα πίσω! Δυστυχώς... Ίσως φταίνε οι απανωτές επαγγελματικές χυλόπιτες που μου ρίχνουν ή τα απανωτά χαμένα εκτός τόπου και χρόνου ανοίγματα που κάνω, αλλά έννοια σου και θα τα φτιάξω εγώ, έχω την γαϊδουρίσια επιμονή αλλά με ένα έτσι πιο μοντέρνο touch θα-το-κάνω-με-τον-τρόπο-μου, του Διδύμου είναι; Κληρονομικό είναι; Εφηβικό-αντιδραστικό είναι; Θα σε γελάσω...

Καινούργια εβδομάδα μπήκε και μαζί της και ο χειμώνας. Όχι, δεν βασίζομαι απλά στην Μετεωρολογική Υπηρεσία αλλά το νιώθω κι όλας. Με λίγα λόγια, για να συνεννοούμαστε, νομίζω είναι η εποχή που θα αρρωστήσω, κάτι μαγκιές κάνει η μύτη μου και δεν μ' αρέσει. Θα πάνε και τα κοντομάνικα στα ψηλά ράφια της ντουλάπας... Άντε να κατεβάσουμε και τα σέξι μας φουτεράκια!

Αχ... Αναπολώ τα ταξίδια του προπερασμένου καλοκαιριού, την δουλειά του προηγούμενου, την άκρατη ηρεμία που πήγαζε από τις αυξημένες υποχρεώσεις καθώς και την παραγωγικότητα των 3-4 μηνών πριν το περασμένο καλοκαίρι. Αλλά όλα αυτά ακούγονται τόσο λυρικά και ανήκουν φυσικά στο παρελθόν... Αυτός ο Σεπτέμβρης δεν ήταν τόσο επίπονος όσο νόμιζα και έχει αποκτήσει ήδη η καθημερινότητα ένα ρυθμό όμως νιώθω ότι κάτι μου την χαλάει. Μπορεί να είναι απλά η ιδέα μου ή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Όπως και να έχει καλά να 'μαστε και θα βρεθεί μια άκρη για όλα... Δεν θέλω να γενικεύω αλλά το κάνω ο άτιμος, όλα εξαρτώνται από κάποια πράγματα διαφορετικά σε κάθε περίπτωση και αυτό είναι που κάνει την κάθε περίπτωση ξεχωριστή και μοναδική. Καλά, τέτοια ώρα, τέτοια λόγια!

Καλή Βδομάδα!!!

October

Άλλη μια Δευτέρα. Καινούργια βδομάδα, η πρώτη βδομάδα του μήνα Οκτώβρη... Του μήνα για την ευαισθητοποίηση για τον καρκίνο του μαστού! Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε! 605 φιγούρες για φέτος, στην συμβολική πορεία της Europa Donna Κύπρου από τις οποίες 550 ροζ φιγούρες συμβολίζουν τα νέα περιστατικά του 2010, 54 άσπρες φιγούρες για αυτές που έχασαν την ζωή τους από τον καρκίνο και 1 γαλάζια φιγούρα για το 1 ανδρικό περιστατικό που σημειώθηκε στην Κύπρο.

Ενημέρωση, πρόληψη και υποστήριξη. Και αυτά ισχύουν για όλες τις “αρρώστιες” μεταδοτικές και μη, θανατηφόρες και μη, σοβαρές και μη!

Ξεκίνησα αλλιώς αλλά με σοβαρό σκοπό. Δευτέρα σήμερα και ήδη ο καιρός έκανε τις πρώτες του υποχωρήσεις στην θερμοκρασία, που προμηνύει (ελπίζω) έναν ωραίο χειμώνα, με ότι και αν σημαίνει αυτό! Υπάρχει πολύς θόρυβος όμως... και συνεχίζω να κουράζομαι! Όμως τρέχω από δω και από κει και αν συνεχίσει έτσι η κατάσταση θα ευχηθώ να γίνω σαν το κουνελάκι της Ενερτζάιζερ για να τα προλαβαίνω όλα! Ίσως, λέω ίσως, αν δεν κάνω λάθος, η έμπνευση να έρχεται πίσω... αλλά μπορεί και από το μάτι μου να εξαφανιστεί και πάλι!

Αν βλέπεις σύννεφα μην ανησυχείς, ο ήλιος είναι πίσω από αυτά!

Μια πολύ καλή βδομάδα σε όλους σας!

You woke me up...

Να που τελείωσε και ο Σεπτέμβρης! Πολύ “ανώδυνος”΄μήνας για μήνας ολικής επαναφοράς αλλά δεν θα παραπονεθώ για αυτό... σήμερα... μόνο... Όχι, όχι, δεν σκοπεύω να παραπονεθώ, δεν έχω άλλωστε λόγο να παραπονεθώ για κάτι. Η έμπνευση φαίνεται να λείπει από την περίοδο αυτή, τουλάχιστον για μένα, αλλά νομίζω θα φτιάξει...

Εντάξει η έμπνευση που θα πάει; Θα ξανάρθει... Το θέμα τώρα είναι η συγκέντρωση! Ναι εντάξει, θα μου πεις για πόσο καιρό δεν θα συγκεντρώνομαι; Ναι αλλά δεν μπορώ να κάνω σχεδόν τίποτα με την έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και κουράζομαι δυο φορές. Ο ελεύθερος χρόνος είναι είδος υπό εξαφάνιση (και τάχατες έκανα έτσι το πρόγραμμα μου για ίση κατανομή) και ξεκλέβω ώρα από τον μόνο χώρο που δεν ξέκλεψα μέχρι τώρα... τον ύπνο!

Και ναι αγαπητέ μου αναγνώστη όπως θα έχεις συνειδητοποιήσει μέσα στα χρόνια θα αντιλήφθηκες πως τα πράγματα είναι σοβαρά όταν έφτασα στο επίπεδο να κόβω ώρες από τον ύπνο για να κάνω πράγματα που με χαλαρώνουν. Διότι ως γνωστόν, δυο πράγματα εκτιμώ σε αυτή τη ζωή (όχι πως θα υπάρξει και επόμενη αλλά λέμε τώρα): το φαγητό και τον ύπνο.

Είχα 2 στοίβες βιβλία και σημειώσεις να διαβάσω μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου, και την τελευταία βδομάδα μειώθηκε η μια στοίβα κατά ενάμιση εκατοστό! Δεν φτάνει που δεν συγκεντρώνομαι να διαβάσω όταν θέλω να διαβάσω κάτι θέλω ή να 'ναι εικονογραφημένο ή να είναι παντελώς άσχετο με σπουδές και ότι άλλο συνεπάγεται με την φοίτηση. Παράδειγμα επειδή πριν λίγο καιρό μετροφυλλούσα ένα περιοδικό και βρήκα μέσα το Δημοτικό στάδιο της Braga της Πορτογαλίας το οποίο ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά! Έψαξα λοιπόν να βρω κι άλλα έργα του Πορτογάλου αρχιτέκτονα Eduardo Souto de Moura, αλλά εντάξει, δεν ενθουσιάστηκα τόσο, όσο με το στάδιο... Αν και οφείλω να παραδεχτώ ότι φαίνεται εξαιρετικά άβολο για άτομα με κινητικά προβλήματα ή με αναπηρίες.

Είδα και τα bootcamp του Βρετανικού X-Factor, έχω ήδη κατεβάσει τις πρώτε ακροάσεις και του Αμερικανικού X-Factor και το πρώτο επεισόδιο της τελευταίας σεζόν των Deseperate Housweives και άλλα πολλά... Λοιπόν εδώ κάποιος παίρνει μια καρφίτσα και μου τρυπάει το συννεφάκι που είναι πάνω από το κεφάλι μου! Πρέπει να διαβάσω (πέρα από τα άσχετα) να ξεμπερδεύω επιτέλους! Αλλά εντάξει δεν είναι ότι τα άφησα σε δεύτερη μοίρα.... Τελικά αν είσαι χαλαρός μπορείς να διαβάσεις με ευκολία...

Καλό μήνα! Και καλά να περνάτε...